Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Σίβυλλες ή Η Ερωτική μου Ζωή με Ανατριχιαστικές Λεπτομέρειες

Περσική Σίβυλλα. Η Προφήτις.

Πίνει καφέ, διαβάζει Καβάφη και Louis Aragon, παρατηρεί τα μαμουνάκια που όταν τ' αγγίξεις μ' ένα άχυρο γίνονται μπαλλίτσες. Αγαπά τις γάτες, τις κληματαριές, τα κατσαρωμένα με σίδερο μαλλί – στυλ δεκαετίας του '30 και τρώει φασολάδες. Δίνει ραντεβού στους πρόποδες της Ακρόπολης, βλέπει προφητικά όνειρα, ενώ συνήθης ατάκα της είναι: «Ζωή είναι μια ισορροπία πόθου και τρόμου». Ζωγραφίζει με σινική μελάνη φιγούρες στο στυλ του Erté και γράφει χάι – κου όπως:

Τι καλό να ιδουν οι γυναίκες,
όταν το φεγγάρι γίνεται μια κίτρινη μάσκα;



Σίβυλλα της Λιβύης. Η Φημονόη, κόρη του Δία και της Λάμιας.


Ψάχνει την όαση της Σίβας. Φοράει μυτερά παπούτσια μάγισσας, τρώει κρέπες, ζουλάει το βυζί της. Την ερωτεύτηκαν πολλοί. Παιδιά καλών οικογενειών, συλλέκτες κραγιόν, φοιτητές, χορτοφάγοι, νταλικιέρηδες, τραγουδοποιοί, φωτογράφοι, ώριμοι επιστήμονες, δόκιμοι επιστήμονες και άλλα πτηνά και ζωάκια του δάσους. Συνηθίζει να μαδάει τριαντάφυλλα, να σκεπάζεται με ροδοπέταλα, να τρώει μπάμιες και φέτα, ενώ παζαρεύει τιμή απ' το Χαρίλαο, τον αγιογράφο της Ρώσικης Σχολής, για μια εικόνα της Παναγίας της Ανέμης. Εκείνη επιμένει να είναι σε βυζαντινό στυλ, αλλά η συμφωνία σπάει, γιατί εκνευρίζεται, όταν οι αυστηρές φιγούρες της βυζαντινής ανατολής γεμίζουν αναγεννησιακές στρογγυλάδες (που καθόλου δε συνάδουν με τις ντοστογιεφσκικές θεωρήσεις των στάρετς). Διαβάζει Georges Bataille και Baudelaire, Rimbaud, Gide, Lorca και Hermann Esse. Tα Χάι – Κου αντικαθίστανται με μια χελώνα ονόματι Κασσιόπεια.



Εβραϊκή Σίβυλλα με πεθερό το Νώε.

Ο Νώε ήταν πρότυπο ανθρώπου ευσεβούς και ζωόφιλου. Οι γνωστοί γιοι του ήταν ο Σημ, ο Χαμ και ο Ιάφεθ. Ο Νώε έφτιαξε κατά παραγγελία του Θεού την Κιβωτό κι έβαλε μέσα όλα τα ενάρετα παντρεμένα ζώα, που έπρεπε να σωθούν από τις πλημμύρες. Τα αμαρτωλά θα πνίγονταν σε έναν κατακλυσμό που θα κρατούσε σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες. Η κυρία Νώε ήταν επίσης πολύ ευσεβής, το ίδιο και οι νυφάδες της. Γι' αυτό και διασώθηκαν μέσα στην κιβωτό, την οποία είχαν μετατρέψει σε κοινόβιο και όλοι ήταν πάρα πολύ χαρούμενοι και παρέμεναν ενάρετοι. Η Σίβυλλα όμως αφού περίμενε υπομονετικά να προσαράξει η κιβωτός στην κορυφή του όρους Αραράτ, πήγε μια μέρα στη γωνιακή ΕΒΓΑ για τσιγάρα κι έκτοτε κανείς δεν άκουσε γι' αυτήν τίποτα. Μόνο κάτι φήμες ότι εγκατέλειψε τις προσευχές και διάβαζε Τρότσκι και Bettelheim.



Δελφική Σίβυλλα. Η Πυθία.

Η Πυθία τάχθηκε στην υπηρεσία του Απόλλωνα, του μέτρου, της μουσικής, του φωτός. Ο Απόλλων είναι όμορφος θεός αλλά οι κοινοί θνητοί δε γνωρίζουν ότι συχνά εμφανίζεται και ως ποντικός – Σμινθεύς που αποδεκατίζει με πανούκλα το στρατόπεδο των Αχαιών κατά την πολιορκία της Τροίας. Η Πυθία, ως Πυθία και με μαντική δύναμη το είδε αυτό νωρίς. Επειδή όμως το να κοντράρεις άμεσα τον Απόλλωνα είναι μεγίστη ύβρις, αφού μάσησε φύλλα δάφνης κι έπεσε σε έκσταση, αποφάσισε να διαβάσει Marcel Proust και να μελετήσει την τέχνη των Kandinski, Paul Klee και Egon Schiele, ενώ δίδασκε την γαλλικήν και μελετούσε την ιταλική. Ταυτόχρονα οι ζωγράφοι τους οποίους και συναναστρεφόταν τα έφτιαξαν με τη Σίβυλλα της Λιβύης, την κόρη του Δία και της Λάμιας. Αδιάφορον! Η Πυθία άρχισε να μαθαίνει την τέχνη του πλαγιαύλου, οι μουσικοί ήχοι του αυλού προσέλκυσαν θιασώτες του θεού Διονύσου και οι ημέρες έκλεισαν με Μπέκετ, Γκολντόνι, Ντάριο Φο, χρυσάνθεμα, αρνιά στην Κρύα Λιβαδειάς, δίπλα στο Μαντείο του Τροφωνίου Διός και απαγγελία του ποιήματος «Φεγγαράκι μου λαμπρό» με παρήχηση όλων των φωνηέντων, κάπως έτσι:

Φαγγαράκα μα λαμπρά
φαγγαμά να παρπατά
να παγάνα στα σχαλά
να μαθάνα γραμματά
γραμματά σπαδαγματά
τα Θαά τα πραματά.

Φεγγερέκε με λεμπρέ
φεγγεμέ νε περπετέ
νε πεγένε στε σχελέ
νε μεθένε γρεμμετέ
γρεμμετέ σπεδεγμετέ
τε Θεέ τε πρεμετέ

κ.ο.κ.


Σίβυλλα των Κιμμερίων, η επονομαζομένη Πισώ.

Ήταν Ιέρεια κοντά σε νερά. Λέγεται ότι ο γιος της ίδρυσε στη Ρώμη την πηγή του Πανός ή πηγή της Λύκαινας. Η Πισώ επιδιδόταν σε παγανιστικές τελετές, σύχναζε σε σκονισμένα παλαιοπωλεία, τραγουδούσε άριες από την Κάρμεν, έτρωγε σε ταβέρνες στον Καρέα κουνέλι με πατάτες τηγανητές και σαλιγκάρια, σπούδαζε τα σχέδια από σαρακατσάνικες ποδιές, σηκωνόταν πρωΐ με την αυγή μελετώντας σολφέζ, έλυνε θέματα αρμονίας της μουσικής, σύχναζε σε κοντσέρτα, νήστευε το κρέας, παρακολουθούσε τις πασχαλιάτικες λειτουργίες της Ανάστασης σε μετόχια της Μονής Σιμωνόπετρας μέχρι την πέμπτην πρωϊνήν -αρνούμενη να σταματήσει μετά τη νηστεία και μονολογώντας τον Κατηχητικό Λόγο του Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Ο Άδης επικράνθη. Επικράνθη και γαρ κατηργήθη. Επικράνθη και γαρ ενεπαίχθη. Επικράνθη και γαρ καθηρέθη. Επικράνθη και γαρ εδεσμεύθη... Πού σου, θάνατε, το κέντρον; Πού σου, άδη το νίκος;»

Επειδή λοιπόν ο άδης επικράνθη και κατηργήθη, καταργήθηκε και η μητέρα της Σίβυλλας των Κιμμερίων, υποκύπτοντας στη μακροχρόνια ασθένειά της, που την κρατούσε παράλυτη στο κρεβάτι να σαπίζει από σαπροφυτικό χαμαιλεοντικό μικρόβιο ονόματι Πρωτέας. Και ο Άδης επικράνθη και γαρ ενεπαίχθη.



Σίβυλλα των Ερυθραίων, η επονομαζομένη και Ερωφίλη.


Λέγεται ότι προφήτευσε τον Τρωϊκό πόλεμο κι αρεσκόταν να γράφει τους χρησμούς της σε ακροστοιχίδες πάνω στα φύλλα δέντρων. Ήταν πάρα πολύ αδύνατη κι είχε έναν σκύλο Δαλματίας που άκουγε στο όνομα Πειρατής. Ο Πειρατής ήταν βιβλιοφάγος και μουσικόφιλος. Αυτή του η μανία σημάδεψε και τη μοίρα του κι εξορίστηκε σε οικογένεια λιγότερο καλλιεργημένη και μετονομάστηκε σε Έκτορα (Έκτωρ εκ του αλέκτωρ) και μάλιστα πριν αλέκτωρ λαλήση τρις. Αυτό όμως διόλου δε σήμαινε ότι άλλοι αλέκτορες δε λάλησαν τρις. Στο τρίτο κικιρίκου σφάχτηκαν κι έγιναν κρασάτοι, συνοδεύοντας μακαρόνια χοντρά – σωλήνες με κατσικίσια μυτζήθρα.



Σίβυλλα της Σάμου.


Η Σίβυλλα της Σάμου πήγε στην Αρκαδία, στον Ταΰγετο, στην Πάρο, στη Δήλο, στους Φιλίππους, στην Επίδαυρο, στη Σίφνο, στη Σύρο. Δοκίμαζε μεζέδες, πήγαινε σε πανηγύρια, διάβαζε μετά μανίας αρχαιολογία, δεν άφηνε συνέδριο για συνέδριο. Από καιρού εις καιρόν ζωγράφιζε, έβγαζε φωτογραφίες με κλιμακόμετρα, μελετούσε όστρακα, έμενε στο κοινοτικό ιατρείο των Άνω Καρυών, κοιμόταν σε ράντζο και απέφευγε τα βράδια να ανοίξει τα παράθυρα για να μην μπουν μέσα νυχτερίδες. Σύντροφος ο σκελετός του γιατρού και χάρτες ανθρώπινης ανατομίας, αλλά γιατρός δεν υπήρχε. Υπήρχαν όμως: σκορπιοί στα παπούτσια, στεριανοί βάτραχοι στις συστάδες, αγριόσκυλα έξω απ' το χωριό, αστρίτες στο σκάμμα. Και πολλοί σιχαμένοι γυμνοσάλιαγκες παντού. Et ego in Arcadia, είπε η Σίβυλλα της Σάμου, ψάχνοντας στα δάση τον Πάνα, καθώς είχε διαβάσει σε νεοπλατωνιστές φιλοσόφους – Αρκαδιστές, όπου Παν σχηματίζει τη γενική του όχι του Πανός, αλλά Παν, του Παντός.







Η Σίβυλλα της Κύμης της Κάτω Ιταλίας.

Ο Παυσανίας και ο Λακτάντιος την ονόμασαν και Ερωφίλη, αλλά ήταν γνωστή και ως Διηφόβη, Δημοφίλη, Αμάλθεια και Ταραξάνδρα. Περιπλανήθηκε στην Επίδαυρο, έστελνε επιστολές στην Ποτίδαια και την Αμφίπολη, κατέληξε σε μέρος ηφαιστειογενές και μελετούσε μαθηματικά, αστρονομία και τα παράδοξα του Ζήνωνα. Ίππευσε ιππόκαμπους κι εκπαιδεύτηκε να ομιλεί με limericks, προσπαθώντας να βρει νόημα στους φυσικούς σχηματισμούς των πετρών. Συνήθιζε να τρώει γεμιστά θράψαλα, γεμιστές ντομάτες και πιπεριές, που μαγείρευε στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου σε μικρό φουρνάκι και κατόπιν μετέφερε το ταψί στο λιμάνι -σκεπασμένο με εφημερίδες- ενώ ο αδέσποτος σκύλος Mr. Brown ζητιάνευε φυστίκια. Ταυτόχρονα έπλεκε το εγκώμιο στον πλανήτη Ουρανό, δούλευε στη Ρολλίνα στην Κέρκυρα και τα Σαββατοκύριακα έκανε το γύρο του νησιού τρώγοντας μπιάνκο, μπουρδέτο, παστιτσάδες, σοφρίτο και τσίχλες με μαϊδανό και σκόρδο, ενώ τραγουδούσε:

Ντο-τσι ντο, τσι- ντο, τσι ντο,
το φουστάνι σου είναι κοντό
κι από πίσω κάνει ζάρες
του κορμιού σου οι νοστιμάδες

Όταν επισκεπτόταν το Χαλικούνα με το κεδροδάσος και τις ελιές από την Ενετοκρατία με τους χοντρούς κορμούς, ο σκύλος της ταβέρνας έπαιζε με τη γάτα, κι εκείνη του έκανε χίλια – δυο κολπάκια. Τότε ο σκύλος την έβαζε στην πλάτη και την πήγαινε βόλτα στο δασάκι με τα κυπαρίσσια και τις μυρτιές και η μάινα απ' το κλουβί της μια έλεγε «Γεια σου, τι χαμπάρια, πώς από δω;» και μια νιούριζε ή γαύγιζε ή φαντασιωνόταν ότι ήταν κινητό τηλέφωνο.

Από τη Σίβυλλα της Ιταλίας δε θα έλειπαν και τα ιταλικά τα οποία εξασκούσε με σπουδή.

Εμπνεόταν για χρησμοδοτήσεις τα μεσάνυχτα, γιατί τα μεσάνυχτα είναι και η ώρα μηδέν και το μηδέν είναι και το μηδέ – εν ή το κανένα, σημείο κομβικό για το συν άπειρο και το πλην άπειρο, οπότε και ο κανένας (άρα και ο καθένας) την κορτάριζε ακριβώς τα μεσάνυχτα και μέχρι που οι δείχτες του ρολογιού έδειξαν έξι παρά δέκα.

Μέχρι όμως να ξημερώσει τραγούδησε το:

Τράβα, ρε μάγκα και αλάνι
Tράβα για το Πασαλιμάνι

Πέρασε κι από την Ικαρία, και στην κοιλάδα του Να, σε μέρος απόμερο και μυστικό ακόμη κι απ' τους Γκρούβαλους του νησιού, συνομίλησε με κάτι νεραϊδάκια.




Σίβυλλα του Ελλησπόντου.

Γεννήθηκε στην εποχή του Σόλωνα και του Κύρου του Μεγάλου. Φημολογείται όμως ότι έζησε πολύ και ταξίδεψε στην Κένυα, τη Τζαμάικα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με τη μηχανή τηλεμεταφοράς του παππού, εφεύρεση που την κρατά ακόμη φυλαγμένη στο ντουλάπι, μακριά από βέβηλα μάτια. Τότε η Λίζα τη ρώτησε:

-Και πότε θα πας στη Δανία;

Η Λίζα ήταν Δανέζα, αλλά έχοντας σπουδάσει γλωσσολογία και Ιστορία των Σκανδιναβικών Γλωσσών ενδιαφερόταν να μάθει και Ισλανδικά.

Στο μεταξύ, κοντά στη χρονομηχανή, η Σίβυλλα του Ελλησπόντου είχε πέσει σε μια κρίση ναρκισσισμού, κι όλο καθρεφτιζόταν στο μαγικό καθρέφτη της, ο οποίος όμως δεν της απαντούσε ποτέ με το γνωστό ποιηματάκι ότι αυτή είναι ωραία, αλλά η Χιονάτη που ζει με τους επτά νάνους είναι ωραιότερη. Απλώς της σφύριζε συμφωνίες του Dmitri Shostakovich και του Mahler με ιντερλούδια Purcell, Scarlatti, Couperin, Telemann, Rameau, Blavet και Μonteverdi.



Σίβυλλα της Φρυγίας.

Aν και με ρίζες απ' την Ανατολία μετανάστευσε στο Βορρά έξω από δυο χωριά τόσο δα μικρούλια! Ζούσε σ' ένα μεγάλο σπίτι με δύο οικόσιτα που γέμιζαν τρίχες τον καναπέ. Όταν έπεσαν πείνες και λιμοί και η Σίβυλλα δεν είχε πλέον χρήματα να αγοράζει τις καλύτερες τροφές (Proplan και Eukanuba), τα ζώα έφυγαν, εξάλλου δεν ήταν μαθημένα να ζουν σε σπίτι. Τι μ' αυτό; Έξω στον κήπο φώλιαζαν αηδόνια και χελιδόνια, που πάντα κελαηδούσαν το χάραμα γλυκά.

Η Σίβυλλα έπεσε σε ύπνο και πρίγκιπες προσφέρθηκαν να την ξυπνήσουν μ' ένα φιλί. Ένας μάλιστα απ' αυτούς σέλωσε και το άλογό του και βγήκε να πολεμήσει κι έναν δράκο. Όμως το άλογό του το έλεγαν Ροσινάντη και ο δράκος ήταν ανεμόμυλος.



Σίβυλλα του Τίβολι, η επονομαζομένη Αλμπουνέα.

Λατρεύεται ως θεά και ζει κοντά στις όχθες του Τίβερη. Κρατάει στο χέρι της ένα βιβλίο και οι χρησμοί της βοηθούν τους Συγκλητικούς. Λέγεται μάλιστα ότι η Σύγκλητος σε λίγο θα μεταφερθεί και στην πρωτεύουσα.

Πόσες ακριβώς είναι οι Σίβυλλες δεν έμαθε ποτέ κανείς. Αναφέρονται τα ονόματα: Άγδεστις, Άλμα, Ανταία, Αυγούστα, Μπερεκούντια, Βρυμώ, Μίσα και Δινδυμένη. Πότε κρατά πένα, άλλοτε σπαθί, άσπρο τριαντάφυλλο, αναμμένο πυρσό να δείχνει το δρόμο, κι άλλες φορές στεφάνι από λουλούδια ή δάφνες, κερί, σταυρό ή κουβαλά στις πλάτες ένα σακί με πέτρες.

__________________





© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 12 Νοεμβρίου 2008

buzz it!

40 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

από τις έντεκα σύβιλλες ψηφίζω αυτήν της αστερόεσσας

tovenito είπε...

διστι τι σιβιλι στι λιι
νι χιρτισι σιξ

takis είπε...

Tελικά πολύ σιβυλλικό ποστ....

και χωρίς ανατριχιαστικές λεπτομέρειες..απλά λεπτομέρειες..
σημαντικές ίσως..οχι όμως ανατριχιαστικές..

ΥΓ Δεν ξέρω γιατί μελαγχόλησα..
και δεν είναι απο το"..Ζωή είναι μια ισορροπία πόθου και τρόμου.."

Ερατώ είπε...

;;;;;;;;;;
Καλό βράδυ....

Αστερόεσσα είπε...

@ Ερατώ,
Μην ψάχνεις να βγάλεις νόημα. Η φράση π.χ. " Ταυτόχρονα οι ζωγράφοι τους οποίους και συναναστρεφόταν τα έφτιαξαν με τη Σίβυλλα της Λιβύης, την κόρη του Δία και της Λάμιας." θα μπορούσε να αντικατασταθεί με την εξής: "Τα είχα με ένα Γάλλο ζωγράφο που τον έλεγαν Philippe, ο οποίος μετά από μένα τα έφτιαξε με μια Τυνήσια τραγουδίστρια που τη λένε Λάμια". Δε θα το έγραφα όμως ποτέ έτσι.

@ b|a|s|n\i/a,
Οι Σίβυλλες δεν είναι έντεκα. Άντε ας πούμε ότι οι Σίβυλλες εδώ είναι χρονικές περίοδοι.

@ tovene592
Q ♣ + 1/2 ♥ = ♪ ♫ ♪ ♫ → ∞

@ Tάκη,
~☺~

AA είπε...

Σιβυλλιάστηκα!

"Ήταν πάρα πολύ αδύνατη κι είχε έναν σκύλο Δαλματίας που άκουγε στο όνομα Πειρατής."
Δηλαδή μια απο τις μαύρες βούλες του είχε καθήσει φαρδιά πλατιά γύρω απο το ένα του μάτι... (;)

"Η Πυθία τάχθηκε στην υπηρεσία του Απόλλωνα, του μέτρου, της μουσικής, του φωτός."
...ο οποίος που και που, παραπονιόταν οτι κάποιος του άγγιξε το σακάκι στη ταβέρνα...

"Ο Άδης επικράνθη. Επικράνθη και γαρ κατηργήθη..."
Μα που τέτοια τύχη
να κατηργήθη
μέρα την ημέρα, ψυχών αδιακρίτως βρήθει!

"Κρατάει στο χέρι της ένα βιβλίο και οι χρησμοί της βοηθούν τους Συγκλητικούς."
"Δεξί χέρι" των Policy Makers...χμμμ...Δεν είν' κακό...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Σίβυλλες για...ψήσιμο.

Αστερόεσσα είπε...

@ ΑΑ,

Σκύλος Δαλματίας = Σκύλος Δαλματίας.

Απόλλων = Ο συγκεκριμένος δεν πήγαινε σε ταβέρνες. Αναφέρεσαι σε άλλο χρησμό.

Δεξί χέρι των Policy Makers: ούτε καν αριστερός θήλακας που συγκρατεί το Σπερμούλη απ' τον ασίγαστο πόθο του να προσφέρει στην Αυγούλα μια ανθοδέσμη.

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα,
Καλώς τα κάρβουνα τα δυο!

AA είπε...

"Σκύλος Δαλματίας = Σκύλος Δαλματίας"
Δεν παραβίασα την εξίσωση. Ρώτησα όμως αν είχε ονομασθεί Πειρατής, επειδή μια απο τις μαύρες βούλες του είχε καθήσει φαρδιά πλατιά γύρω απο το ένα του μάτι...

"Απόλλων":
Ίσως ήταν στο "Σίβυλλα εν Καρέα" όμως ώς "ωραίος" έχει περισσότερες πιθανότητες να έχει Sakaki issues.

Policy Makers="Άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις και αναζητούν συμβουλές", όχι απαραίτητα πολιτικοί.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Κάρβουνα και σπίθες:D

@ aa
Πέστα πιό απλά να καταλάβω κι' εγώ!

AA είπε...

@Σπίθας...

Δηλαδή πέρασες απο το κείμενο με τις Σίββυλες και "κόλησες" στα δικά μου σχόλια; :-D

Επι του θέματος, μπορεί να απλοιποιήσει μόνο ο κλειδοκράτορας.........(αλλά τι δεν κατάλαβες;)

(Παρεμπιπτόντως: ΄Εχω μια υποψία οτι το "Σπίθας" προέρχεται απο τον ομώνυμο ήρωα του comic "Ο Μικρός Ήρως"...Επιβεβαιώνετε;

Αστερόεσσα είπε...

@ ΑΑ,
Ο σκύλος Δαλματίας ονομάστηκε Πειρατής, γιατί όταν οι Δαλματικές ακτές ήταν υπό την κυριαρχία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών, οι οποίοι δεν είχαν κληρονομικά δικαιώματα στην πατρική περιουσία ή τον τίτλο γίνονταν πειρατές.
Κατά το 1570-80 έκαναν την περιοχή του Μεσολογγίου κρησφύγετο για τα λάφυρα, επειδή λόγω της λιμνοθάλασσας και των βάλτων αποτελούσε και ιδανική κρυψώνα. Δύσκολα άνθρωποι θα κατοικούσαν σε μια περιοχή για να πάθουν ελονοσία.
Εξάλλου ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι στην αρχαιότητα η ίδια περιοχή χρησίμευσε ως λημέρι των Αιτωλών και Οζολών ληστών.

Το σημερινό όμως Μεσολόγγι, ιδρύθηκε ως πόλη από Δαλματούς πειρατές στα τέλη του 16ου αι. Αν λάβεις υπόψη σου ότι είναι και η γενέτειρα του πατέρα μου, ιδού και ο λόγος που επέλεξα το όνομα "Πειρατής" για το σκύλο.

-"Policy Makers"... να σου πω...
Όταν η Σίβυλλα γίνεται Κασσάνδρα, υπόκειται και στη μοίρα της Κασσάνδρας. Να χρησμοδοτεί δεινά (με χρησμούς που συνήθως επαληθεύονται), αλλά κανείς να μην παίρνει στα σοβαρά τις χρησμοδοτήσεις. Εξάλλου, ποιος θα προσλάμβανε έναν διαφημιστή που λέει στον πελάτη "μην το παίρνεις το προϊόν, είναι μάπα"; :D

@ Σπίθα,
Δεν έχει απλούστερα και επεξηγήσεις. Σιγά μη βγάλω και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της ζωής μου σε μετάφραση για αρχαρίους!
Arcana imperii!

AA είπε...

"Ο σκύλος Δαλματίας ονομάστηκε Πειρατής, γιατί..."
Είμαι σίγουρος οτι η κάθε γραμμή έχει πίσω της μια ιστορία.
Δεν ήξερα τίποτα για το Μεσολόγγι, τη ράτσα ή τις αναφορές του Θουκυδίδη. Τον Αύγουστο που πέρασα απο εκεί, δεν έβλεπα την ώρα να το αφήσω πίσω μου.
Είμαι επιρρεπής όμως και θα του ρίξω μια ματιά.

"ποιος θα προσλάμβανε έναν διαφημιστή που λέει στον πελάτη "μην το παίρνεις το προϊόν, είναι μάπα"; :D"
Ο ανταγωνιστής.

Ανεξάρτητα όμως με αυτό...Η συμβουλή απο τον "ειδικό", δώθηκε - "Μάπα"...Το τι απόφαση θα πάρει η Σύγκλητος είναι δικό της θέμα.

"Arcana imperii!"
Arcana...και Θεοί πείθονται.
(Δία...ξέρω τι έκανες με την Ευρώπη!)

b|a|s|n\i/a είπε...

των τίτλων μέτρησα. δις. και μία δωδέκατη.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ aa
Σιγά...Δεν είπα εγώ ότι πέρασα από τις
Σίβυλλες.
Τις είδα και είπα "Σίβυλλες για ψήσιμο"
Περνάω από 'κεί; Δεν σφάξανε:D
Το περνά περνά η μέλισσα θα παίξω!
Πέρνα εσύ:))

@ b|a|s|n\i/a
Εβγαλες άκρη ;
Πόσες είναι, επιτέλους!

tovenito είπε...

μα δεν καταλαβαίνετε! η σιβύλλα είναι ιδέα! είναι σύμβολο!

b|a|s|n\i/a είπε...

@tovene592
σύμβολο ξεσύμβολο έντεκα σύμβολα. στους τίτλους. και άσε τις μαλαγανιές ανήψι. είπαμε (το 'παμε;) το νεοκλασσικό δικό σου (ναι ε;)

@σπίθας
έντεκα μετρώ. δωδέκατη η αστερόεσσα. την ψήφισα κιόλας.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ tovene592 είπε...

μα δεν καταλαβαίνετε! η σιβύλλα είναι ιδέα! είναι σύμβολο!
....................................

Σπίθας

Ήταν!!
Εξηγώ παρακάτω γιατί θα με πρήξεις με τη θείτσα σου...
................................

@ b|a|s|n\i/a είπε...

σπίθας
έντεκα μετρώ. δωδέκατη η αστερόεσσα. την ψήφισα κιόλας.
.............................

Σπίθας

Εγώ δεν την ψήφισα :)
Την έψησα !!!

Αστερόεσσα είπε...

"Θεια μου, θεια μου να 'σαν ξένη,
τι δουλειά που 'θελε γένει.
"

Mετράτε εσείς, μπας και βγάλετε νόημα και βοηθήσετε και μένα που το 'γραψα να καταλάβω τι εννοούσα! :Ρ

@ Σπίθα, παιδί μου...
Εσύ κακό χερόβολο κι εγώ κακό δεμάτι.

Πρόσεξε μη σου καώ στις άκρες απ' το πολύ ψήσιμο γιατί άμα δειπνείς και δε με δεις, σίγουρα λίγωση είναι! :) :Ρ

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η προφήτισσες, γενικώς, ήταν αγάμητες και υστερικές!
Το προφητικό χάρισμα δίνεται σε άτομα (κυρίως γυναίκες) που δεν βλέπουν χαρά στα σκέλια τους!

Θυμάμαι μια περίοδο που είχα άγριες αγαμίες, το είχα τσακίσει το ΠΡΟ-ΠΟ!

Αστερόεσσα είπε...

@ Ασκαρ,
Συ είπας. Το να επιχειρήσω να σε διαψεύσω ελλοχεύει ρίσκα τα οποία δε διατίθεμαι να πάρω προς υπεράσπισιν του αντιθέτου. :)

Εξάλλου το είπα. Τα θέματα εδόθησαν. Προς τι οι διευκρινήσεις και η εκλαΐκευση;
Φάκελλο θα ανοίξω ή διαγωνισμό προκήρυξα για πρόσληψη του λύτη του γρίφου; :D

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ Ασκαρ
Το προπό σε είχε τσακίσει μαζί με τ'άλλο!!

takis είπε...

Mου φαίνεται οτι ο Ασκαρ είναι μακριά νυχτωμένος...
εκτός απο τη πολιτική είναι και στα απόκρυφα προφητικά σεξουαλικά...
κρίμα οι συνεδρίες στις πολυτελείς σουϊτες του Αγ Ορους

Dimitra Andritsiou είπε...

Μη σκοτώνεστε να μετρήσετε τι Σίβυλλες!
Μία είναι αλλά και πολλές.
Αλλάζει/Αλλάζουν ονόματα, ιδιότητες, αριθμό.
Κάθε γυναίκα μπορεί να είναι μία ή και πολλές διαφορετικές Σίβυλλες όπως και η Σίβυλλα μπορεί να είναι όλες οι γυναίκες μαζί.

Φτου σου, κοριτσάκι μου... Τι φοβερή εξιστόρηση

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Επικαλούμενος την ισοτιμία και ισότητα που επικαλείσθε αγαπητές μου κυρίες, τότε παρομοίως και επί των λόγων σας, δικαιούμαι να είμαι και εγώ Σίβυλλος και Σιβυλλικός και Σύμβολο και Συμβολικός αλλά όχι...Βολικός.
Αμ πώς δηλαδή!

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα, παιδί μου
Αυτό που λες είναι σόφισμα. Ισότητα και ισονομία δε στηρίζονται στην αρχή της ομοιότητας. Δεν είπε κανείς ότι τα δύο φύλα είναι όμοια.
Γιατί αν η ισότητα σημαίνει και a priori ομοιογένεια τότε πάμε και σε θεωρίες για τον άνθρωπο ομογενοποίησης και παστερίωσης που οδηγούν και σε ρατσιστικά φαινόμενα και απόρριψη της διαφορετικότητας. (Βλέπε π.χ. Ασκάρ: πας μη Πασόκος = Νεοδημοκράτης, γίνετε όλοι πράσινοι).

Η Αμελοδήμητρα είπε "Σίβυλλα = Γυναίκα".
Συμπληρώνω: Ναι, αλλά και Υπατία = Γυναίκα.

Ναι, μπορεί ένας άντρας να γίνει Σιβυλλικός. Δέχεται όμως ένας άντρας μια γυναίκα στο ρόλο της Υπατίας;

Η ιστορία απέδειξε άλλα. Η φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος και πολλά άλλα Υπατία βρήκε μαρτυρικό θάνατο απ' τους χριστιανούς της ανδροκρατούμενης κοινωνίας της Αλεξάνδρειας κι ο πρωτοστάτης του δημόσιου λιντσαρίσματός της Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς αγιοποιήθηκε.

Dimitra Andritsiou είπε...

Πολύ ωραία το έθεσες, Αστερόεσσα! Θα ήθελα κι εγώ να μάθω τις απόψεις των ανδρών. Θα δεχόντουσαν ποτέ μια Υπατία;

Αν και μέσα μου ξέρω την απάντηση...

Τι κρίμα που δεν έχουμε κείμενά της. Τι κρίμα που όλες οι "Υπατίες" του κόσμου έχουν την ίδια αντιμετώπιση.

Ακόμη θυμάμαι την αντιμετώπιση των Ελλήνων γυναικολόγων (ανδρών κυρίως) προς την Ελληνίδα από Αυστραλία (Βάσω Αποστολοπούλου νομίζω τη λένε) που τόλμησε να πει πως βρήκε το εμβόλιο για τον καρκίνο του μαστού πριν από λίγα χρόνια. Είχα μείνει άναυδη παρακολουθώντας τον τρόπο που την αντιμετώπισαν όταν είχε έρθει στη χώρα μας.
Λίγο καιρό πρίν έμαθα πως σε λίγο το εμβόλιο θα κυκλοφορήσει.. αν δεν έχει κυκλοφορήσει ήδη, δηλαδή!!
Να, λοιπόν μια άλλη Υπατία. Ευτυχώς αυτή δεν την λιθοβόλησαν!!!

Αστερόεσσα είπε...

@ Αμελοδήμητρα,
Ανοίγεις ένα κάρο θέματα. Η Amandine-Aurore-Lucile Dupin για να γίνει αποδεκτή ως μυθιστοριογράφος υπέγραφε με ανδρικό ψευδώνυμο (George Sand= Γιώργος κι όχι Γεωργία Σάνδη). Ένας από τους εραστές της ήταν και ο Σοπέν, ο οποίος δεν άντεχε να τη βλέπει να φοράει παντελόνια και να καπνίζει στη Γαλλία του 19ου αι. Για χάρη του φόρεσε φουστάνι.

Δεν ξέρω αν θα συνέκρινα τη Βάσω Αποστολοπούλου με την Υπατία, πάντως το βέβαιο είναι ότι γυναίκα ως Υπατία δεν αντέχεται απ' το ανδρικό κατεστημένο. Να σημειωθεί ότι η Υπατία δεν ήταν μόνο έξυπνη, πολυπράγμων και καλλιεργημένη, αλλά και εξαιρετικά όμορφη. Ο κανόνας είναι αυτός που δίνεται στην ανάρτηση Όμφακες - Σταυρωμένες στη Μήτρα τους

Ελάχιστοι άντρες δέχονται την πρόκληση να την αντιμετωπίσουν με σεβασμό ή "να την κατακτήσουν" χωρίς να μπουν σε ένα παιχνίδι αλληλοεξόντωσης φύλων.

Όσο πια για την Ελλάδα; Οι παγκόσμιες στατιστικές σε θέματα ισότητας ντροπιάζουν τη χώρα μας. Με πρώτη τη Νορβηγία και τη Φινλανδία, τη Σουηδία και την Ισλανδία να ακολουθούν η χώρα μας βρίσκεται στο Νο 75 της παγκόσμιας κατάταξης! Βλέπε και σχετικό άρθρο εδώ!
Η Μαδαγασκάρη βρίσκεται στο Νο 74, ενώ ακολουθούν εμάς η Κύπρος στο Νο 76 και η Γκάνα στο Νο 77.

Αστερόεσσα είπε...

Το διά ταύτα: Στην Ευρώπη είμαστε ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ.

Ελληνίδες, τραβάτε για Μαδαγασκάρη!

akrat είπε...

είναι πασιφανές...
λατρεύω την Εβραία....
και εντάξει λόγω εντοπιότητος την Κυμαία την Ιταλή....

Stefanos είπε...

Εγώ ψηφίζω αυτή που είχε κολλητιλίκια με τον Πάνα πάντως..

Stefanos είπε...

Επίσης να πω ότι η Υπατία από τους συγχρόνους της γενικότερα μια χαρά ήταν αποδεκτή και σεβαστή.. Οι αλλόθρησκοί της ήταν που είχαν το πρόβλημα, με τη γνωστή κατάληξη..αλλά δεν το είχαν επειδή ήταν γυναίκα, νομίζω δηλαδή. Το κόλλημά τους ήταν πως η Υπατία ήταν επιστήμων και αυτό δε χώραγε ιδιαίτερα στην κοσμοθεωρία τους.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Σιβυλλικές συμμαχίες:))
Μα ποιός είπε για ομοιότητα και λιθοβολισμούς.!
Μα δεν πετάω πέτρες...
μόνο σπίθες πετάω, μόνο σπίθες

Αστερόεσσα είπε...

@ akrat,
Για να θυμηθώ... μμμ...

Η Εβραία Σίβυλλα... μπα... δεν... ευτυχώς ήταν καπνίστρια και πήγε στην ΕΒΓΑ για τσιγάρα...

Η Σίβυλλα της Κύμης είχε πλάκα.

@ Τι μας λέγεις, ω, Προφήτα!
Η Σίβυλλα με τα κολλητηλίκια με τον Πάνα!!! Μα το Μεγάλο Σουβλακέα, πώς τα κατάφερες να πέσεις στην πιο ανέραστη; :D

@ Σπίθα...
" ...και από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους
μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγώνια
από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε..
«γεια σου Σπίθα και κυρ Σπίθα και αφέντη τσουτσουλομύτη!»
-δεν με λένε Σπίθα και κυρ Σπίθα και αφέντη τσουτσουλομύτη..
μόνο Σπίθα με λένε ... μόνο Σπίθα...
" :Ρ

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πουλιά στον αέρα πιάνεις!
Και αυτό...
Αμάν, πιά:)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Δες ποστ μου, Οίκο Αντοχής.
Κάνε και κάτι κοινοφελές:):)

Αστερόεσσα είπε...

@ Ρε Σπίθα,
Το έχω δει ήδη το ποστ κι έχω σχολιάσει. Σιγά που θα περίμενα δική σου ειδοποίηση!

Stefanos είπε...

Μπορεί η συγκεκριμένη να ήταν ανέραστη, αλλά το κονέ με τον Πάνα πάντα οδηγεί σε νυχτερινό όργιο με νύμφες και αμαδρυάδες :P

Αστερόεσσα είπε...

Nαι, τρομάρα της! Οργίασε κατόπιν. Να και ένα παράδειγμα οργίου! ~☺~