Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Όμφακες - Σταυρωμένες στη Μήτρα τους

Σ’ όλες τις χριστιανικές εκκλησιές, υπάρχει ιστορική ψύχωση με τις Σταυρώσεις και τους Εσταυρωμένους. Όπου κι αν γυρίσεις το μάτι θα δεις μια σταύρωση με τον Ιησού. Εσταυρωμένες πουθενά.

Ο Eric Drooker είναι από τους λίγους που τόλμησαν να απεικονίσουν μια γυναίκα σταυρωμένη. Εξάλλου, οι γυναίκες δεν απεικονίζονται συνήθως σταυρωμένες κι ας σταυρώνονται.

Οι γυναίκες θα πρέπει ή να παντρευτούν και να γίνουν μάνες ή να παραμείνουν παρθένες ή να θυσιαστούν για χίλους δυο λόγους: ούριο άνεμο, αίσια έκβαση στη μάχη - σαν την Ιφιγένεια ή την Πολυξένη ή θα μπουν όλες τους σε τσουβάλια για να πνιγούν στο Βόσπορο - όπως τα χανουμάκια του Αβδούλ Χαμίτ, τα νέα κοριτσόπουλα που του θύμιζαν νύχτες ρώμης και οργίων, τότε που αυτός, άθλιος γεράκος έβλεπε ένα κομμάτι κρέας να κρέμεται ανάμεσα στα σκέλια του.
***
Eugène Delacroix, Ο Θάνατος του Σαρδανάπαλου, 1827, Mουσείο Λούβρου
***
Κι είναι στους άντρες συνήθειο, το αντικείμενο του πόθου τους ή να το σκοτώνουν ή σαν την αλεπού να κάνουν τα σταφύλια κρεμαστάρια, όταν η κληματαριά με τη γυναίκα πάνω της, τσαμπί σταφύλι έτοιμο για τρύγο, φαντάζει δυσθεώρητο για το δικό τους ύψος. Το αντίθετο θα τους στοίχιζε στη ματαιοδοξία.

Κι όμως... οι γυναίκες σταυρώνονται. Κι οι παρθένες κι οι μάνες κι οι πόρνες... Μπορεί και να καούν ως μάγισσες ή ακόμα να συνελκυστούν όπως η Υπατία από άνδρες ψευδευλαβείς, που αναίσχυντα «αποδύσαντές τε την εσθήτα, οστράκοις ανείλον· και μεληδόν διασπάσαντες, επί τον καλούμενον Κιναρώνα τα μέλη συνάραντες πυρί κατηνάλωσαν» [1]. Τούτες οι τελευταίες είναι και οι όμφακες. Τσαμπιά σταφύλια, που ωστόσο δεν τα αφήνουν και πάνω στην κληματαριά να σαπίσουν μοναχά τους ή να τα φάνε τα πουλιά. Femina delenda est!
___________________

© Ελένη Καλλιανέζου

buzz it!

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Καλημερα αστεροεσσα ,ωραια η παρατηρηση σου για μας τις γυναικες,ολες στο βωμο της θυσιας προς τερψιν του ανδροκρατουμενου κοσμου.Ακους συνεχεια την εκφραση ελα μωρε γυναικα ηταν και βεβαια οταν κατι παει στραβα ,τα καλα δεν επαινουνται.Ακομη και η παναγια θυσια στο βωμο της αρετης να υποστει τα δεινα της γεννας χωρις τη χαρα της πραξης.Ελευθερια

Αστερόεσσα είπε...

Nα 'σαι καλά, Ελευθερία. Εξηγούμαι: δεν είμαι κατά των ανδρών ούτε κατά της τέρψης ανδρών τε και γυναικών. Και μάλλον με εκνευρίζουν οι γυναίκες που θα σπεύσουν να αποκαλέσουν τους άνδρες ως 'σωβινιστικά γουρούνια' με κάθε λόγο κι αφορμή. Οι περισσότερες γυναίκες εξάλλου έπεσαν στην παγίδα να μετατραπούν στη 'super woman' (καριερίστα - μάνα - ερωμένη - άψογη νοικοκυρά κλπ, κλπ) και πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη δε χωρούν. Μιλώντας εντελώς ρεαλιστικά, μια γυναίκα οφείλει να επαναπροσδιορίσει ρόλο και να κάνει τις επιλογές της, ως προς το πού αποφασίζει να στρέψει την προσοχή της.

Υπάρχει όμως και μια ακόμη κατηγορία γυναικών (βλέπε φιλόσοφο Υπατία, η οποία πέρα από φιλόσοφος, μαθηματικός κι αστρονόμος όπως αναφέρεται στις πηγές, ήταν και ωραιοτάτη και παρέμενε ανύπανδρη κατ' επιλογή, άρα ήταν κι αντικείμενο πόθου περισσότερο από τις άλλες γυναίκες της εποχής της). Βρήκε μαρτυρικό θάνατο και πρωτοστάτης του κινήματος εναντίον της ήταν ο επίσκοπος Αλεξανδρείας και μετέπειτα αγιοποιηθείς Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς. Τις γυναίκες που είναι περισσότερο ποθητές γιατί συνδυάζουν κάλλος και μυαλό ή είναι ανεξάρτητες τις φοβούνται.