Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

To Κρυφό Ημερολόγιο των Φωνηέντων

Προ της γεννήσεως των φωνηέντων εκ του χάους εγεννήθη ο έρως και η βούληση να γεννηθούν τα φωνήεντα. Ας πούμε, για λόγους ευκρίνειας, ότι η βούληση εγεννήθη κάπου μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου κατά το σωτήριον έτος 2007.

Ας πούμε επίσης ότι αυτή η βούληση παρακίνησε και δύο άτομα αντιθέτου φύλου να πάρουν τις γραφίδες τους και να ζωγραφίσουν τα φωνήεντα. Το αρσενικό κατοικούσε σε έναν Ου-τόπο και το θηλυκό πάνω στο Δρόμο.

Λόγω κοινής καταγωγής, το αρσενικό και το θηλυκό αποφάσισαν ότι τα φωνήεντα δεν είναι δυνατόν να γεννηθούν πάνω σε ουτοπίες αλλά ούτε και σε δρόμους, αλλά μόνο στον τόπο της κοινής τους μήτρας, την Ελλάδα.


Το 8 του Εrté

Το Άλφα λοιπόν γεννήθηκε σε ένα αλσύλλιο, ίδια μέρα κατά την οποία απεβίωσε το 1977 στο Παρίσι η μεγάλη αοιδός της όπερας Μαρία Κάλλας. Επίσης, και κατά διαβολική σύμπτωση, ίδια μέρα που το θηλυκό έδωσε την παρθενιά του σ’ έναν νέο της Σιδώνος πριν από εικοσιδύο έτη.

Το Έψιλον γεννήθηκε την ημέρα που η ορθόδοξη εκκλησία εορτάζει τη μνήμη Σοφίας, Πίστεως, Αγάπης και Ελπίδος. Το έψιλον γεννήθηκε στη θάλασσα. Την ίδια ώρα το μόλις έξι ημερών φεγγάρι πήγαινε για ύπνο πέρα από τα βουνά της Αττικής.

Το Ήτα όμως, για να μη μετατραπεί σε ήττα, υποχρέωσε τους ζωγράφους του να πιουν καφέ σε χοντρό φλυτζάνι καφενείου και να φάνε γλυκό βύσσινο κάτω από έναν πλάτανο. Η ιεροτελεστία συνεχίστηκε σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα. Τηγανητά καλαμαράκια, βραστά κολοκυθάκια σαλάτα, οκτάπους στα κάρβουνα, βλήτα και μπόλικη μπύρα, ενώ το θηλυκό, από καιρού εις καιρόν και αφού είχε βγάλει τα παπούτσια του, πλατσούριζε με γυμνά πόδια μέσα στα νερά, βγάζοντας άναρθρες κραυγές αγαλλιάσεως, κάτι μεταξύ «αχ!» και «ω!». Αυτό το «αχ!» και το «ω!» είναι που γεννούν το ήτα. Φυσικά χρειαζόταν κι άλλη μπύρα και ορειβασία σε αρχαία χαλάσματα και κάποια γελάκια και μία «αχ! – ω! – ηδονή», έως ότου το ήτα γεννηθεί πάνω σε μία προϊστορική πέτρα, σημαδεύοντας το θηλυκό μ’ ένα χαλίκι στην πλάτη.

Το Γιώτα δεν είναι γέννημα μπύρας, αλλά κόκκινου κρασιού. Το γιώτα ήθελε άνεση, αλλά και ρομαντισμό. Κατόπιν ποικίλων συζητήσεων κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό, οι ζωγράφοι κατευθύνθηκαν στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου και ζωγράφισαν το γιώτα με πολύ ζήλο.

Όμικρον. Τι να πούμε για το όμικρον; Ωραία, χρειαζόταν και μια πόλη που άρχιζε από όμικρον και πολλά ανοίγματα του στόματος «ο-ο-ο». Επίσης και πολλή λαγνεία συμπεριλαμβάνουσα χέρια να βουτούν ανάμεσα από βρακιά, καπέλλα, καλτσοδέτες, κραγιόν, πεολειχίες. Οποία κατάπτωσις των ηθών! Οποία προστυχιά αυτό το όμικρον το ανερυθρίαστον και αναίσχυντα έγκαυλον!

Το Ύψιλον στο κεφαλαίο θυμίζει άνθρωπο με τα χέρια εκτάδην υψωμένα σε δέηση. Επίσης και ακροβάτη με τα πόδια ψηλά και ανοιχτά. Το ύψιλον στα μικρά γράμματα είναι μια κούπα και μια αγκαλιά και είναι δεκτικό. Οι ιδέες αυτές παρακίνησαν και τους ζωγράφους του να το σχεδιάσουν με το συγκεκριμένο τρόπο.

Το Ωμέγα είναι ένα μεγάλο Ο στην πόλη του Ο (χωρίς τη Μαντάμ Ο) και η ζωγραφιά του κράτησε ώρα πολλή, και τα έχασαν οι δείκτες σε ένα ωρολόγιον.

Κανονικά, τα φωνήεντα θα έπρεπε να ήταν οκτώ. Δυστυχώς όμως δε γεννήθηκε το όγδοο φωνήεν, γιατί ο Ολυμπιακός κέρδισε με 3-1 τη Βέρντερ στη Βρέμη παίζοντας για το Champions League.
___________



© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 8 Iουλίου 2008

buzz it!

75 σχόλια:

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Πολύ όμορφο.
Και μετά τα φωνήεντα πήγαν και βρήκαν τα σύμφωνα, που ήταν άφωνα, και τους έδωσαν φωνή.

Και μερικά ζευγάρωσαν και μεταξύ τους και γέννησαν άλλα φωνήεντα. Το ε με το ι, το α με το ι, το ο με το ι, το ο με το υ. Το ε με το υ.

Και μετά όλα μαζί πήγαν και βρήκαν τη Γλώσσα, και της έδωσαν ψυχή.

Πόσο λυπηρό είναι να απλουστεύονται όλα σ΄ ένα και μόνο ι τώρα πια, ή σ΄ ένα και μόνο ε. Η το υ να γίνεται β και φ.

Όχι, μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε, αλλά το αυγό δε θα γίνει ποτέ αβγό.
Ούτε το ειρωνεία μπορεί να γίνει ειρωνία.

Η Γλώσσα σιγά σιγά χάνει την ψυχή της.

Αστερόεσσα είπε...

☺ Δεν τη χάνει, Σουζάνα. Έχει πνεύμα και ζει. Μεγαλώνει, πλουτίζει, αλλάζει σαν το χαμαιλέοντα, αλλά μένει πάντα εξίσου ερωτική.
Αρκεί να έχει κανείς μάτια για να το δει.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που εκστομίζουν λέξεις και οι λέξεις χρησιμεύουν ως σκέψεις.
Ας υποθέσουμε ότι το αυγό γράφεται με β. Και το β είναι ερωτικό, όσο ένα γερμανικό κουλουράκι ή ως μια έγκυος γυναίκα. Όχι;

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Σίγουρα, αλλά υπάρχει λόγος που αρχικά ήταν με υ. Είναι η κούπα που λέγαμε.

Και αν η γλώσσα αλλάζει φυσιολογικά από μόνη της και εξελίσσεται, τότε ναι, συμφωνώ. Αλλά όχι όταν βιάζεται να αλλάξει με το ζόρι για να γίνει πιο εύκολη.

Όχι επειδή είναι δύσκολο να μάθουμε σωστή ορθογραφία, να τα κάνουμε όλα ίδια για να ξεμπερδεύουμε.

Πχ, γιατί να πούμε σύνεφο αντί για σύννεφο; Είναι πολλά σύννεφα μαζί, συν+νέφος, έτσι δεν είναι; Δεν είναι πιο όμορφη και μεστή η λέξη με δύο ν;

Πιστεύω στη μουσικότητα των λέξεων, και θεωρώ ότι υπάρχει ηχητική διαφορά ανάμεσα στο "τρένο" και στο "τραίνο", ή στο "κρύβετε" και το "κρύβεται". Είναι ανεπαίσθητη, αλλά αν είσαι πολύ προσεχτικός την ακούς.

Πώς θα σου φαινόταν αν χάριν ευκολίας έγραφες σήμερα "Το κριφό ιμερολόγιο τον φονιέντον;" :)

Αστερόεσσα είπε...

Eίχε γίνει ολόκληρο θέμα αυτό στο παλιό μου ιστολόγιο, όταν αμυνόμουν υπέρ των ελληνικών στο δίκτυο, χρησιμοποιώντας το πρόσθετο επιχείρημα ότι χάνεται η ορθογραφία των λέξεων με τη χρήση των greeklish. Η κουβέντα για τη γλώσσα εξελίχθηκε με πολύ ενδιαφέρον. Ανάμεσα στους σχολιαστές, ένα άτομο από την Ικαρία, το οποίο και εκτιμώ βαθύτατα, συνόψισε σε μερικές φράσεις τα πιο ουσιαστικά.
Aντιγράφω από τα αρχεία που κράτησα και ευτυχώς σώθηκαν παρά το hacking στην ιστοσελίδα μου:

Ο μακαρίτης ο πατέρας μου όχι μόνο ήξερε να διαβάζει και να γράφει, αλλά και μιλούσε άπταιστα αρχαία Ελληνικά και Λατινικά. Ωστόσο, υπήρχαν στιγμές που κουρασμένος από «τα γλωσσικά ζητήματα» (είχε ζήσει 3 γλωσσικές διαμάχες στον καιρό του –με τελευταίο το μονοτονικό), έλεγε σε στενό κύκλο φίλων και αγαπημένων μαθητών ότι δεν θα είχε αντίρρηση αν στην Ελλάδα εισαγόταν επιτέλους το Λατινικό αλφάβητο. Εμάς τότε μας σόκαρε αυτό που έλεγε και ποιος ήταν που το έλεγε. Βλέποντας τώρα όμως την κατάντια με τα Greeklish, μάλλον είχε κάποιο δίκιο. Αυτό που εννοούσε φυσικά ήταν το Λατινικό αλφάβητο να εισαχθεί οργανωμένα και μετά από εμπνευσμένες σοβαρές μελέτες και προτάσεις όπως έγινε στην Τουρκία και σε ορισμένες Σλαβόφωνες χώρες. Οι μαθητές θα γλύτωναν από την «ιστορική ορθογραφία», ενώ με διάφορα σημάδια τύπου accents umlauts κτλ. θα αποδιδόταν και ο ήχος των λέξεων.
Αν και με σοκάρει λίγο ακόμα, πιστεύω σήμερα ότι η άποψη του πατέρα μου ήταν σωστή. Με μια μικρή διαφορά. Ενώ στην εποχή του κυριαρχούσε ακόμα ο προφορικός λόγος (οι λέξεις ήταν ήχοι), σήμερα περισσότερο από ποτέ οι λέξεις είναι εικόνες (βλέπε, π.χ. logo εταιρειών κτλ.). Αν εισάγονταν λοιπόν τα Ellenika (ναι, έτσι περίπου όπως τα γράφουν οι ξένοι Ελληνιστές), θα έπρεπε να γίνει πάρα πολύ σιγά-σιγά και δοκιμαστικά, αλλά με σταθερή και στιβαρή θέληση από πίσω.
Τώρα ο κοσμάκης (μηδ’ εμού εξαιρουμένου ενίοτε) προσπαθεί ενστικτωδώς να λύσει το πρόβλημα όπως -όπως με τα Greeklish, ένα μίγμα ακουστικής και οπτικής/εικονικής γραφής με γερές δόσεις στενογραφίας και κάτι από κρυπτογραφικούς κώδικες. Το θαυμάζω αυτό. Είναι κάτι τρομερά δύσκολο, αν το καλοσκεφτεί κανείς. Όμως ένα alien που θα περνούσε απ’ έξω, θα ΄λεγε πως δεν χρειαζόταν τόσος κόπος και καταστροφή της αισθητικής της γλώσσας. Απλά να αναγνωριζόταν –έστω τώρα- το φαινόμενο των Greeklish κι οι αιτίες του (όχι δεν είναι τα πληκτρολόγια!) και να έμπαινε μια τάξη.
Αλήθεια alien πως θα ‘θελες να γραφόταν το όνομά σου με Λατινικούς χαρακτήρες; “Elenh” , “Eleni” ή “Elene” ; Το δικό μου πάντως θα το προτιμούσα “Angelos” ή “Anghelos”. Όχι “Aggelos”.

αυτά
υ.γ. φυσικά μαζί με τα Ellenika θα διδάσκονταν και τα Ελληνικά με το Ελληνικό αλφάβητο. Χαμός θα γινόταν! Όλοι θα ήθελαν να μάθουν το cult πράγμα που κάνει τη διαφορά.

Αστερόεσσα είπε...

Y.Γ. Μου απευθύνεται με τη λέξη alien γιατί alien και from_anotherplanet ήταν τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσα.

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Δεν είναι κακό σαν ιδέα. Εσένα πώς σου φαίνεται; Φαντάζομαι ότι θα συμφωνείς. Με τη διαφορά ότι πιστεύω ότι για τα greeklish ναι, φταίνε τα πληκτρολόγια, μαζί με την ανορθογραφία φυσικά.

Και θα έπρεπε να δοθεί μεγάλη σημασία στην ορθοφωνία και τη φωνητική. Όχι να χρησιμοποιείται η αγγλική-αμερικανική προφορά. Να προφέρεται η λέξη Ellenika Εληνικά και όχι Ελένικα ή Ελέναικαε.

Αστερόεσσα είπε...

Κι εγώ τελικά σε αυτή την άποψη κατέληξα. Μου πάει και αισθητικά και δεν είναι και βάρβαρη κακοποίηση.
Αν και για να ομολογήσω, το κείμενο της ανάρτησης, ακόμη κι αν χρησιμοποιεί φωνήεντα, είναι κωδικοποιημένο προσωπικό μου ημερολόγιο.
Απλώς, σε όλα αυτά που συνιστούν την προσωπική ποίηση του καθενός, θα ήταν όμορφο να είχαν θέση και τα γράμματα ή οι αριθμοί ως σύμβολα και αυταξίες. Μόνο και μόνο για το λόγο ότι έχουν όμορφο σχήμα. Δεν είναι αυτό αρκετό; Σα νότες. Μετά μπορείς να συνθέσεις και μουσική.

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Φυσικά και είναι προσωπικό, κι εμένα μπορεί να μ΄ αρέσει να έχω το δικό μου προσωπικό αλφάβητο και να γράφω με τα δικά μου γράμματα. (Σουζανίστικο Αλφάβητο, χιχι). Όμως αν θέλω αυτό που θα γράψω να το διαβάσεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλο, πρέπει να γράψω σ΄ αυτό που ξέρεις και καταλαβαίνεις. Αλλιώς δε θα υπάρχει επικοινωνία.

Αστερόεσσα είπε...

Xαχαχα! Εδώ σε θέλω κάβουρα! Όταν ανάμεσα σ' ένα γεγονός και στο σήμερα υπάρχει χρονική απόσταση, μπορεί κάποιος να είναι λιγότερο γριφώδης. Και εδώ έχουμε το εξής δίλημμα, Σουζάννα...
Να πνίξουμε ό,τι υπάρχει στο σήμερα μέσα μας ή να το εκφράσουμε με τον τρόπο μας χωρίς ταυτόχρονα να το εκθέτουμε και σε βέβηλα μάτια; Ιδού η απορία! ☺

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Τώρα είπες πολύ μεγάλη κουβέντα! Το δίλημμα της ζωής μου.

Δεν ξέρω τί να σου απαντήσω. Προσωπικά μάλλον το καταπνίγω, το καταπνίγω, κρατιέμαι, κρατιέμαι, και τελικά σκάω. Και μετά με πιάνει κάτι σα μούδιασμα και δε με νοιάζει κανένα βέβηλο μάτι. Αλλά δεν έχει αυτοματοποιηθεί ακόμα η όλη αντίδραση ώστε να βγαίνει αντανακλαστικά, κι έτσι πρέπει κάθε φορά να γίνεται φτου κι απ΄ την αρχή.

Αστερόεσσα είπε...

Τότε οι λύσεις είναι περιορισμένες:

1. Σκας.
2. Το ρίχνεις στο πιοτί.
3. Τρως τα λυσσακά σου κι όποιον πάρει ακόμη η μπάλα.
4. Σφυρίζεις.
5. Γράφεις ποίηση.

Κάπου μεταξύ σφυρίγματος και στίχου, κάτι απ' τον αέρα σου κλείνει το μάτι. Και σου 'ρχεται εκείνο το παλιό τραγουδάκι στο μυαλό:

Σου σφυρίζω
για να βγεις σου σφυρίζω
και κρυφομουρμουρίζω
το δικό μας σκοπό

Σε κανένα
μην τα πεις σε κανένα
φύλαξε τα κρυμένα
όσα λόγια σου πώ


Xαχαχαχα!

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Χαχα! Ή γράφεις παραμύθια. Αυτό κι αν είναι θεραπευτικό!

Αστερόεσσα είπε...

Παραμύθια είναι προς παραμυθίαν ψυχής. Για παρηγοριά, για να γλυκαίνει η ψυχή. Το πιο εύκολο τότε είναι να προσφεύγεις στο αόρατο.

Όταν σφύζεις από ευτυχία ούτε διαβάζεις ούτε γράφεις παραμύθια. Τα ζεις. Μόνο μια φορά στη ζωή μου ζούσα κι έγραψα παραμύθι. Τότε με τον Ερωτευμένο Ιππόκαμπο.

Δεν ταυτιζόμουν με κανένα ήρωα φυσικά. Ίσως λίγο περισσότερο με τη μάγισσα. Δεν μπορώ να ταυτιστώ με κανέναν ήρωα. Αλλιώς δε βγαίνει. Κάθε ήρωας είναι αυτόνομος από μένα. Ώρες - ώρες γελάω. Λέω, κοίτα να δεις το βλάκα! Ετοιμάζεται να πέσει στην παγίδα που του έστησα, ανάλογα με το χαρακτήρα του. Και λέω "Μα δε βλέπει;". Το κάνω χάζι...

Αν έγραφα τελείως αυτοβιογραφικά, θα μου έβγαινε κάτι μεταξύ κλαυσίγελου και καρτούν. Αυτοσαρκασμός. Βλέπω κιόλας. Αυτή είναι η βλακεία! Βλέπω και τις παγίδες όπου ετοιμάζομαι να πέσω! Λέω "Τι ηλίθια που είμαι η ηλίθια"!

Άντε να δούμε της ζωής τα παραμύθια τι σόι κατάληξη θα έχουν. ☺

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Το καλύτερο είναι να μην ταυτίζεσαι με κανέναν ήρωα, γιατί μόνο τότε έχεις τον έλεγχο. Αλλιώς δε μπορείς να ελέγξεις σωστά την υπόθεση και να την κατευθύνεις. Αλλά σίγουρα κάθε χαρακτήρας έχει ένα σου κομμάτι μέσα του.

Νομίζω ότι μπορείς να γράψεις παραμύθι και ευτυχισμένη. Σίγουρα όποιος δεν έχει περάσει δυσκολίες, δε μπορεί να γράψει γενικά. Αλλά έχω γράψει και παραμύθια μόνο και μόνο με μια ιδέα που μου ήρθε και μου άρεσε γιατί ήταν αστεία, πχ. "Ο σκαντζόχοιρος και η αχινούλα". Και μετά όταν έγραφα τους διαλόγους γελούσα μόνη μου.

Όσο για τα παραμύθια της ζωής, παλιά ήμουν πιο αισιόδοξη. Τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα έχουν την επιθυμητή κατάληξη. Αν δεχτούμε ότι υπάρχουν καν.

Πάντως θα διαβάσω τον Ιππόκαμπο και θα σου πω. Σε χαιρετώ. ;)

Αστερόεσσα είπε...

Καλά και να μην τον διαβάσεις δεν παίζει κανένα νόημα. Παλιό είναι, του 2000. Προσωπικά το έχω ξεπεράσει.

Γιατί να μην υπάρχουν παραμύθια στη ζωή; Εγώ θέλω να υπάρχουν! ΘΕΛΩ, ΘΕΛΩ, ΘΕΛΩ, ΕΙΠΑ! Τέλος! ☺

Να περνάς καλά!

tovenito είπε...

έχω πάθει σοκ με την ανάρτηση!!!!! επικοινωνούμε εμείς οι δύο!!!πριν σε δω έγραψα κι εγώ για τα φωνήεντα!!!
υγ. σου ζήτησα το φίλτρο..μην κάνεις την κινέζα! λολ

Αστερόεσσα είπε...

@ tovene592:

Aρχίζω απ' τα μαγιολίκια της αγάπης:

1. Γράφεις μιαν ευχή, την ίδια κάθε μέρα και επί 59 ημέρες.

2. Φτιάχνεις οριγκάμι (χάρτινες κατασκευές δηλαδή). Πρέπει να φτιάξεις 1.000 χάρτινα αντικείμενα, εγώ είχα φτιάξει 1.000 χάρτινες βαρκούλες. Το δοκίμασα πέρσι και πιάνει σε κάθε ευχή, όχι μόνο για τον έρωτα.
Αυτό ξεκίνησε από ένα κοριτσάκι στην Ιαπωνία, μετά τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Ένα μικρό κορίτσι με λευχαιμία ευχήθηκε να γίνει καλά και άρχισε να φτιάχνει χάρτινα αντικείμενα. Με κάθε χάρτινο αντικείμενο που τελείωνε, επαναλάμβανε και την ίδια ευχή. Σύντομα οι συμμαθήτριές της με ενθουσιασμό άρχισαν να συμμετέχουν στο "παιχνίδι", επιθυμώντας να την ξαναδούν στο σχολείο. Το κοριτσάκι όμως πέθανε, όταν τα χάρτινα αντικείμενα ήταν εξακόσια τόσα. Από τότε έγινε συνήθεια και κάθε Αύγουστο στη μνήμη του κοριτσιού φτιάχνουν χάρτινα οριγκάμι και τα στέλνουν στην Ιαπωνία. Είναι και ένα είδος madra.

3. Hμέρα Παρασκευή, όταν όλοι πια επιστρέφουν στο σπίτι τους απ' τη δουλειά, εσύ κάνεις ένα απολαυστικό αφρόλουτρο σε άλατα ανάβοντας πράσινα, κόκκινα ή ροζ κεριά. Μετά βγάζεις τα ρούχα σου και τελείως γυμνός πας στο πιο πυκνοκατοικημένο μέρος της πόλης και φωνάζεις δυνατά τρεις φορές: "Σε θέλω, σε θέλω, σε θέλω!" Αυτό είναι και αλάνθαστο, διότι και το αντικείμενο του πόθου σου να μην ακούσει την ερωτική κραυγή, όλο και κάποιος θα την ακούσει.

4. Αν δε σου κάνει κάτι από τα παραπάνω, πας στην άλλη μου σελίδα The Alien in Space and its Libraries στη στήλη NEW AGE και από τα sites των μαγιολικίων επιλέγεις ένα από τα άπειρα.

Αν δεν πιάσει τίποτε από τα παραπάνω, έλα να σου πω και τα πολύ ισχυρά για προχωρημένους. ☺

Θα έρθω στη σελίδα σου αργότερα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Δεν κατάλαβα, τίποτα.
Ξέχασες να βάλεις, μέλι στο καρπούζι.
θ΄αρχίσω τα γαλλικά..-Ρ

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα, η ανάρτηση δεν είναι για να την καταλαβαίνει κάποιος. Αυτό δα θα έλειπε! Ό,τι κατάλαβες, κατάλαβες. Δεν ήξερα να σας βγάλω και τ' άπλυτά μου στη φόρα! Ορίστε μας!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Κατάλαβα λάθος, φαίνεται.

b|a|s|n\i/a είπε...

βγδζθκλμνξπρστφχψ
ναι, κάτι λείπει τελικά
και το β είναι και σαν δύο μηδέν μαζί, ένα άπειρο όρθιο, ένα ωμέγα κάθετο ακουμπισμένο σε τοίχο

Αστερόεσσα είπε...

@ b|a|s|n\i/a, συμφωνώ απολύτως! Παίζει κι απ' την ανάποδη:
ψχφτσρπξνμλκθζδγβ ~☺~

tovenito είπε...

τα στριφτά τσιγάρα που λέγονται κι αυτά χαρτάκια πιάνουν; ποπο, τι κούραση! πολλά αυτά πρέπει να κάνω! θα καταλήξω στο 3 που είναι απλό, λιτό και ρεαλιστικό.

Αστερόεσσα είπε...

☺ Αν καταλήξεις στο 3 είναι βασικό να είναι Παρασκευή. Η Παρασκευή είναι η μέρα της Αφροδίτης, της θεάς του έρωτα.
Στα κεριά το πράσινο και το ροζ είναι επίσης χρώματα της Αφροδίτης. Το κόκκινο του Άρη.
Για περισσότερη γκλαμουριά μπορείς να ψάλλεις και κάποια ξόρκια, αλλά προσωπικώς δεν τα θεωρώ απαραίτητα.

tovenito είπε...

είναι και στα αγγλικά, τι καλά.. έχει και καιρό που πήρα το proficiency.. τι να κάνω; μια ελπίδα είχα κι εγώ.
είμαι ανυπόμονος, δώσε μου τα προχωρημένα!

Αστερόεσσα είπε...

Τότε να κάνεις υπομονή σαν καλό παιδί, να δω τι μπορώ να σου μεταφράσω από το βιβλίο μου Wicca, πριν πάμε στα πανίσχυρα, τα οποία είναι για ειδικές περιπτώσεις.

Και μην κάνεις το λάθος που έκανε ένας φίλος. Τον νουθετούσαμε και τον συμβουλέψαμε να την πάει στη θάλασσα το βράδυ και να της μιλήσει ρομαντικά για τ' αστέρια.
Αυτουνού του είχε δεθεί η γλώσσα.
Κάποια στιγμή μετά από παύσεις λέει:
-Πωπω! Δες! Ο ουρανός!
(Παύση)
-Για δες... Άστρα!
(Ακόμα μεγαλύτερη παύση)
-Της πουτάνας γίνεται!

☺ Είναι αληθινό περιστατικό και δε σου κάνω πλάκα.

tovenito είπε...

έχεις άπλετο χρόνο. θέλω να κάνεις καλή δουλειά. θέλω να με παρακαλάει, να σέρνεται. λολ

Αστερόεσσα είπε...

☺ Eγώ να σου δώσω όσα ξόρκια ξέρω. Αλλά τα πολύ ισχυρά θέλουν κι από σένα πολύ κόπο. Εδώ ούτε 1.000 βαρκούλες δε θες να φτιάξεις, βρε παιδάκι μου.
Τουλάχιστον πες μου σε τι βαθμό να σε παρακαλάει και να σέρνεται για να δω και το βαθμό δυσκολίας.
Να κόβει φλέβες και να λέει "χωρίς εσένα δε ζω" και τέτοια με αίματα και αυτοκτονίες; Πίδακες το αίμα, έτσι;

tovenito είπε...

κοίτα το σχέδιο είναι, να σέρνεται, να κωλοχτυπιέται πώς το λένε, αλλά όχι αίματα και τέτοια.
και μετά εγώ σαν άλλος μεταξάς να πω ΟΧΙ. λολ!

dyosmaraki είπε...

E+E είναι δύο φωνήεντα που κάποτε (πριν 3 χρόνια η περισσότερο?) γνωρίστηκαν διαδικτυακώς και κόλλησαν από τότε.
Και τα δύο αυτά φωνήεντα αρέσκονταν στα παραμύθια, τις νεράϊδες, τους δράκους αλλά και κάτι αρχαίες πετρούλες....
Κι αν μιλούν μαζί τότε βγαίνει ένα ΕΕ που μαγνητίζει τις ψυχές των ανθρώπων...Μα το πρώτο Ε κατέχει πιότερο τη τέχνη της νεραϊδόγλωσσας και καταφέρνει και μαγεύει τα αυτιά όχι μόνο του δεύτερου Ε μα και πολλών άλλων φωνηέντων....
Μετά από μια ολιγοήμερη διακοπή σε νησάκια αγαπημένα είπα να πω μια καλημΕΕΕΕΕΕρα με πολλά Ε.
Πολύ μου άρεσε η ανάρτησή σου...

Αστερόεσσα είπε...

ΚαλημΕΕΕΕΕΕρα, Ε! Γύρισες από τη ΡΡΡΡΡ; ☺

(Κάποια στιγμή πρέπει να πιάσω και τα σύμφωνα πέρα απ' τα φωνήεντα. Αλλά από την άλλη... τα "σύμφωνοι" και τα "σύμφωνα" -Βαρσοβίας και μη- παραοριοθετούν, να πάρει...)

Αστερόεσσα είπε...

@ tovene592 Είναι πανεύκολο να κάνεις κάποιον ή κάποια να σέρνεται και να χτυπιέται. Το ερώτημα είναι: όντως αυτό θέλεις; Με όλα του τα παρελκόμενα; ☺

apocalypses είπε...

Καλά τα λέω εγώ να δουλεψετε και λιγο...ήμαρτον ρε με τι ασχολείσθε με τα σύμφωνα και τα φωνήεντα...Ρε για καθήστε καλά μη σας πώ εγώ κανα δυό φωνήεντα..(lol)Re με τον επιούσιον θα ασχοληθείτε; Ναι ξέρω -ξέρω...Το γνωστο ποιηματάκι τώρα θάρθει να δέσει*Διαφωνώ με ότι λές αλλά θα υπεραπίσω κλπ,κλπ γνωστές αμπελοφιλοσοφίες...Αχ!
-Ρε αστερόεσσα μηπως πρέπει τελικά να συννενοήστε με τον τοβενε692,να μην γραφετε τα ίδια...
-Α, Επειδή σου χρωστώ μια απάντηση και θα με πάρει η ώρα, που να την ποστάρω;Εδώ ή στην προυγούμενη ανάρτησή σου;

Αστερόεσσα είπε...

Εκεί που σε ρώτησα. Το πιο λογικό. Στην προηγούμενη ανάρτηση ήταν τα ερωτήματα, εκεί θα πάνε.

Όσο για τον επιούσιο, να ρωτήσω:
Εσύ επωμίζεσαι τα βάρη μας; ☺

apocalypses είπε...

Κανονικά, τα φωνήεντα θα έπρεπε να ήταν οκτώ. Δυστυχώς όμως δε γεννήθηκε το όγδοο φωνήεν, γιατί ο Ολυμπιακός κέρδισε με 3-1 τη Βέρντερ στη Βρέμη παίζοντας για το Champions League.

Ωρες είναι να μας πείς οτι είσαι και βάζελος να πέσω ξερός...

-Οχι δεν επωμίζομαι τα βάρη σας.Απλά φωνάζω, για να βγάνεταε περισσότερα,να τα λέμε απο τηλεφώνου,δια ζώσης,να μην κουραζόμαστε κιόλας!!!

Αστερόεσσα είπε...

Παραδοσιακώς ναι, είμαι Παναθηναϊκός. Μικρή είχα και φανέλα με το Δομάζο και το 10.
Οι βασικοί όμως λόγοι που είμαι Παναθηναϊκός είναι:

1. Το τριφύλλι και οι ιδιότητές του
2. Μόνο ακούγοντας έναν Παναθηναϊκό, μπορεί ο Ολυμπιακός να δώσει πρωτάθλημα στον Πανιώνιο και να οδηγήσει στο έπος και συνεπώς
3. Στη Δόξα Δράμας.

(Αυτό είναι σοφία όχι ευκόλως εννοούμενη σε αμύητους και μου χρειάζονται πολλές σελίδες για να την αναπτύξω)

apocalypses είπε...

Χμ, καλά το κατάλαβα.Για ρίξε μια ματιά στο παρατημένο-ανανεομένο blog μου και αν δεν σε εχει πιάσει εγκεφαλικό, μου λες

Αστερόεσσα είπε...

☺ Κι άλλο εγκεφαλικό; Ε, μην πεθάνω κι από ανεύρισμα στο άνθος της ηλικίας μου. Δεν κάνει.

apocalypses είπε...

Βρε το είδες;

Αστερόεσσα είπε...

To είδα. Έχεις βάλει τη φωτογραφία μου φάτσα - φόρα κι από πάνω τον Ολυμπιακό και σου σχολίασα και είπα "Jesus!!!"

Αστερόεσσα είπε...

Θα μπορούσες να ρωτήσεις πριν τη βάλεις, αλλά... ψιλοπράγματα αυτά...

apocalypses είπε...

Ουφ! Το γλύτωσα το βρίσμο!!Εγώ, όμως μιας και είμαι αμύ(μ)ητος, θέλω να μου απαντήσεις σε δυο ερωτήσεις, γιατί έχω να γράψω κατεβατό, ομολογώ, για την απάντηση που σου χρωστώ, αν και πιστεύω, ότι αυτό θα γίνει τμηματικά, επειδή μάλλον θα είναι κι η τελευταία φορά, ή μάλλον από τις τελευταίες, που θα σου γράψω...Γιατί πίστεψέ με, αν και νομίζω ότι στην τελική, πάνω κάτω τα ίδια σκατά είμαστε., δεν νομίζω ότι θα δεχτώ ότι έχεις εγκαταλείψει και πήγες και κλειδώθηκες σε μια πόλη φάντασμα και πλήρώνεις τιμήματα. και κάθεσαι όλη μέρα στο σπίτι έχοντας τη δικτατορία του Keyboard στα χέρια...Καλή μου, στο ξανάπα…. έξω έχει πόλεμο...Δεν σε φαντάζομαι έτσι..Όχι έτσι...Σε φαντάζομαι να παίρνεις τη ζωή και να τη σκίζεις και να τρίζουν όλα στο διάβα σου...Να μην συναλλάσσεσαι με κανέναν (ισοζύγιο πληρωμών remeber ?),αλλά να απαιτείς αυτά που σου ανήκουν, με τον τσαμπουκά σου και τη μαγκιά σου, απόρροια, όλων αυτών που πέρασες, ρουφώντας στη κυριολεξία φαντάζομαι βιβλία και ανελέητες ώρες διαβάσματος. Κανείς δε θα συγκινηθεί όμως καλή μου, κανείς........ Μήπως αστέρι μας φυγομαχής;;;
Απόσπασμα από αυτά που θέλω να σου γράψω...
Ερωτήματα: Που κολλάει το 8ο φωνήεν με το Θρύλο;Αν έβαζε 8 γκολ θα φτιαχναμε κιάλο θαχαμε το 8 ξαπλωμένο;;
2ο Ερώτημα .Ποιο είναι σοφία; τα τρία παρακάτω;Δηλαδή τα 3 αυτά είναι για τους μηυμένους;
1.Το τριφύλλι και οι ιδιότητές του
2. Μόνο ακούγοντας έναν Παναθηναϊκό, μπορεί ο Ολυμπιακός να δώσει πρωτάθλημα στον Πανιώνιο και να οδηγήσει στο έπος και συνεπώς
3. Στη Δόξα Δράμας.

apocalypses είπε...

Καλά τωρα!!! Που να επικοινωνώ με θεές!!
υ.γ Αλιεν;

Αστερόεσσα είπε...

Αν ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε με τη Βρέμη, πιθανότατα το 8ο φωνήεν να εμφανιζόταν είτε ως 8 καθέτως είτε οριζοντίως κάπως έτσι: ∞

Και τώρα για πες μας: Ποιος είσαι;

apocalypses είπε...

*Και τώρα για πες μας: Ποιος είσαι;*

Α, τώρα είναι που το θέλω λιανά...

Αστερόεσσα είπε...

Πόσο πιο απλά μπορεί να διατυπωθεί αυτή η ερώτηση;
π.χ. Με λένε "Scooby Doo, είμαι μανιακός δολοφόνος, παραφυλάω στο Ίντερνετ και βρίσκω μοναχικές γυναίκες, τις οποίες μετά δολοφονώ και ακρωτηριάζω" ☺

apocalypses είπε...

Ξέχασες και κάτι άλλο πριν τις ακροτηριάσω λολ(δις)
Ε, τώρα τα θες φόρα παρτίδα όλα αυτά; Καλά πως σου ήρθε τώρα;;

Αστερόεσσα είπε...

Γι' αυτό υπάρχουν και τα mail. ☺
Aλλά ποιος είσαι; Δε φαντάζομαι να είσαι μόδιστρος και να ξέχασα να σου πληρώσω κάποια βραδυνή τουαλέτα...

apocalypses είπε...

Θα σου στειλω..
Την οποία τουαλέτα είμαι σίγουρος κάποτε φορούσες...

Αστερόεσσα είπε...

Τη βραδυνή τουαλέτα που φόρεσα τελευταία φορά ακόμη τη φοράω. Αλλά καίτοι εφίλησα περιπαθώς κάποια βατράχια, περίμενα το θαύμα... και περίμενα... και περίμενα...
Ή λάθος μαγικό ή λάθος βατράχια.

Kαι για πες μας τώρα, εσύ αυτή την ανάρτηση την κατανοείς;

apocalypses είπε...

Μ΄αρέσει πολύ όταν με ρωτάς κάπως έτσι:*Kαι για πες μας τώρα Kαι για πες μας τώρα*
Σου φαίνομαι για χαζός;Δεν καταλαβαίνω τι έχει γίνει και τα έστειλες όλα στο διαβολο;Σίγουρα τα βατράχια φταίνε...
Kαι για πες μας τώρα,(για να δεις αν καταλαβαίνω )πόσοι, γλυκοάστερη, απο το περιβάλλον σου το έχουν δεχθεί ;Ποιό;;;Μα το ισχυρόν της πρωσοπικότητός σου, βέβαια!!!

Αστερόεσσα είπε...

Άκουσε αγαπητέ μου,
αρκετά το κρυφτούλι! Όταν ζω μόνη, το περιβάλλον μου είναι μόνο τα πτηνά του κήπου μου. Εσύ, θα μας πεις ποιος είσαι και τι θέλεις;
Εμφανίζομαι επώνυμη και δεν έχω να λογοδοτήσω σε κανέναν και για τίποτα. Εσύ εμφανίζεσαι ως ο μυστήριος. Ακόμη και οι κανόνες savoir vivre στις συστάσεις απαιτούν διαφορετικό εθιμοτυπικό.
Ποιος είσαι; Για ποιο λόγο μου κάνεις τέτοια εισβολή; Τι ζητάς από μένα;

apocalypses είπε...

Α, και για την ανάρτηση...Θα προτιμούσα να σου πω εγώ πρωτα δυο και όχι επτα φωνήεντα πρώτα κι μετά να δούμε τι θα καταλάβαινες εσύ....(Έλα αστειευομαι)
Και τώρα πρέπει να απαντήσω σύμφωνα με αυτό που με διακρίνει...ΕΛΙΚΡΙΝΑ δηλαδή...
ε, λοιπόν και φυσικά θα κατάλαβες, ότι καν δεν έκανα τον κόπο να τη διαβάσω...Αφου ξέρεις άλλο προσέχω...

Αστερόεσσα είπε...

@ apocalypses, αυτό δεν είναι ευφυολόγημα. Καλείται κοινώς θράσος, αναίδεια κι έλειψη σεβασμού.

apocalypses είπε...

Κούλαρε ρε συ...Θα πάθεις τίποτα και μετά γιοκ the blog, αλλά θα μείνει η φωτό (Ε!)
Ρε συ μπας και νομίζεις ότι είμαι κάποιος γνωστός σου καισε παίζω ή σε ψαρεύω...ξέχασες γλυκειά μου το προσωνύμιόν μου...apocalypses...
O.K όχι, δε θα σε αποκαλυψω κιαλλο...

Αστερόεσσα είπε...

Περιμένω email. Θα μου εξιστορήσεις με λεπτομέρειες το ποιος είσαι και τι θέλεις. Ειδάλλως, μην περιμένεις να λαμβάνω τα σχόλιά σου στα σοβαρά.
Ή επιχειρηματολογούμε ή όχι.
Επαναλαμβάνω: ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;

Αστερόεσσα είπε...

Εάν δε λάβω email διατυπωμένο με σοβαρότητα, θα εικάσω ότι είσαι ένας από τους πολλούς παράφρονες του ιστού. Και αυτή είναι η τελευταία μου λέξη.

apocalypses είπε...

Εντάξει..θα στο στείλω λέω!!!...Σώπα καλή μου να ακούσουμε τους ψιθύρους των άλλων... παρακολουθουν με κομμενη τη ανάσα..Ρε συ απο τα λεγόμενά μου, απο τα γραφόμενά μου, τι στα κομμάτια καταλαβαίνεις;¨οτι είμαι κάφρος, παράφρων και όλα τα ζωοειδή;;;ωΚούλαρε πια...περίμενε μιλάω και στο κολοκινητο δηλαδή...αναθεμάτο για κινητό...
και για να δεις ότι είμαι ένα... ΑΓΝΟ παιδάκι πρόσεξε το παρακάτω...
"To Κρυφό Ημερολόγιο των Φωνηέντων"Αναρτήθηκε από Αστερόεσσα στις 3:36 μμ
‘δύο άλφα κι ένα ωμέγα’ Αναρτήθηκε από tovene592 στις 7:34 μμ
Ποιος άλλαξε την ώρα;;; Σίγουρα όχι εσύ…Και μετά μου λες ότι η φωτό και όχι μονο δεν έπαιξε ρόλο….
Τώρα θα σου στείλω το μεηλ.

Αστερόεσσα είπε...

Ακούω τους ψιθύρους που αποφασίζω εγώ, φιλτραρισμένους μέσα απ' το δικό μου νου και τη δική μου καρδιά. Δεν είμαι όχημα κανενός να ακούω ψιθύρους καθ' υπαγόρευσιν.

apocalypses είπε...

Πω -πω κάτι νεύρα!!!

Αστερόεσσα είπε...

Ένας από τους λόγους που επέλεξα να ζήσω σε Σκανδιναυϊκή χώρα είναι ότι εδώ η γυναίκα έχει και τη θέση και το λόγο που της αξίζει.
Όσοι λοιπόν ανήκουν στους άρρενες καλά θα κάνουν να κατανοήσουν ότι η λογική του "τσαμπουκά" εδώ δεν περνάει.
Επίσης: Δεν είμαι ξανθιά.

Sarasides είπε...

χμ...
Η συζήτηση εξετράπη και ξέχασα τι ήθελα να γράψω για το Ε (το εί) το εν Δελφοίς.
Ένι γουέι! μέιμπι εν άδερ τάιμ!

Αστερόεσσα είπε...

Ωλράιτ μπόυ! Θέλω κι εγώ να καλμ ντάουν, διότι... πρέπει να καλμ ντάουν... επειδή το κάλμινγκ ντάουν ενίοτε είναι και ... αρετή.~☺~

apocalypses είπε...

Ε, τότε οι Δανοί δεν είναι Σκανδιναυοι!!!Γιατι αμα πιάσουμε τους Σουηδούς να μη σου, σε ποιά θέση βάζουν τη γυναίκα...Μπορείς να ρωτήσεις και μαυρισμένες(απο τον ήλιο)Σουηδέζες...Τώρα για τις Λανέζες δεν ξέρω σε τι θέση τις βάζουν οι Δανοί και ούτε με ενδιαφέρει..Άλωστε έιναι πιο ψυχροί και απο τους Ισλανδούς

Αστερόεσσα είπε...

☺ Πώς το ξεύρετε, apocalypses?
Έχετε συνευρεθεί με Δανό ή Ισλανδό;

Αστερόεσσα είπε...

Στην ανάγνωση οποιουδήποτε κειμένου, αλλά και στην ερμηνεία του προφορικού λόγου αυτό το περίφημο "τι θέλει να πει ο ποιητής" δε θα επιτευχθεί ποτέ με αντικειμενικότητα από κανέναν.

Απόπειρες γίνονται, περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένες. Ο κάθε αναγνώστης, αναλόγως της παιδείας και των βιωμάτων του, επιχειρεί να ερμηνεύσει τον ποιητή, αλλά η ερμηνεία του στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν προσεγγίζει με περισσότερη αντικειμενικότητα την αλήθεια έχει τους περιορισμούς της υποκειμενικότητας του αναγνώστη.

Υπάρχουν σχολές στην ανάλυση και την ερμηνεία κειμένων, όπως λ.χ. οι φορμαλιστές, η ψυχαναλυτική σχολή, η μαρξιστική σχολή κ.ο.κ., που κι αυτές όμως περιορίζονται στη θεωρία - αφετηρία, η οποία θα χρησιμεύσει ως εργαλείο για να ερμηνευθεί ο λόγος.

Εάν υποθέσουμε ότι συγκεντρώνουμε εκπροσώπους - αναλυτές διαφορετικών σχολών, είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε το πλήθος των ερμηνειών που θα έχουμε για την ίδια ακριβώς φράση, ακόμη κι αν αυτή είναι η πιο απλή, όπως π.χ. της μορφής: "σήμερα έφαγα ένα κόκκινο μήλο".

Ένας από τους πάμπολλους λόγους που με ενδιαφέρει ο πλουραλισμός και η τόλμη στην έκφραση της γνώμης είναι ότι συγκεντρωτικά οι ατομικές - συμμετοχές σχολιαζόντων φτάνουν στην υπέρβαση συγκεκριμένων θεωριών. Δομείται ένα είδος μετα-θεωρίας που πλαταίνει ορίζοντες. Το δικό μου ορίζοντα, ομοίως όπως και τον ορίζοντα των αναγνωστών, που, αν είναι και αυτοί ταυτόχρονα ποιητές, ποιούν με το δικό του ατομικό τρόπο ο καθείς τα δικά τους ποιήματα. Οι προσλαμβάνουσές μου είναι αυτά που έζησα, αυτά που διαβάζω, αυτά που αισθάνομαι.

Συμπληρωματικά όμως να πω, ότι αν και ήμουν άριστη στην έκθεση, οι εκθέσεις μου συνήθως δε διαβάζονταν στην τάξη ως πρότυπα και τυφλοσούρτες, γιατί ποτέ δεν ακολούθησα τα παραδεδομένα καλούπια. Γιατί ποτέ δε με ενδιέφερε το γνωστό και αυτονόητο, το οποίο μπορείς να δώσεις απλά με μια παραπομπή, αλλά το κάτι διαφορετικό.

Εύλογη απορία: Ε, καλά, ρε Αστερόεσσα / Ελένη / Άλιεν, εσύ αναμένεις απ' τα σχόλια να έρθουν 10 έγκριτοι ακαδημαϊκοί να σου σχολιάσουν την κάθε βλακεία που γράφεις ή θες φιλολόγους, καλλιτέχνες, πυρηνικούς φυσικούς να καταναλώσουν φαιά ουσία, για να δώσεις εσύ απαντήσεις στα ερωτηματικά σου και στις υπαρξιακές σου αγωνίες;

Όχι, βρε παιδιά. Απλός άνθρωπος είμαι στη δική μου μοναχική πορεία προς το φως. Σ' αυτό το δρόμο υπάρχουν πολλά διαφορετικά πλάσματα από διαφορετικά υλικά πλασμένα. Υπάρχουν νεράιδες, φαύνοι, μάγοι και μάγισσες, βρυκόλακες που σου ρουφούν ενέργεια, καλλικαντζαράκια και άλλα πολλά μαγεμένα πλάσματα του δάσους ή και απλοί άνθρωποι που περιμένουν στην ουρά το μάγο ή τη μάγισσα που θα τους μεταμορφώσει ή θα αρνηθούν κάθε ξόρκι από φόβο να μην αγαπήσουν.

Ένας από τους λόγους που είμαι και Παναθηναϊκός είναι η Θύρα 13. Το νούμερο 13 στα Ταρώ είναι η κάρτα του Θανάτου. Αλλά στο Κινέζικο Βιβλίο των Χρησμών, το Ι Τσινγκ είναι το εξάγραμμο "ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ".

Αυτά. ☺

Αστερόεσσα είπε...

Όσο δε για τους μνηστήρες, παραπέμπω στη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ετέθη το ερώτημα πού ανήκει η Ελλάς, στην Ανατολή ή στη Δύση: "H Ελλάς ανήκει στους Έλληνες" (ή στον εαυτό της).
~☺~

Αστερόεσσα είπε...

Kαι...
"ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ!"

aKanonisti είπε...

Καλημέρα...
Το κείμενο σου είχε την γεύση του γλυκού κάτω από τον πλάτανο...
Τα σχόλια τα "πήδηξα" μόλις άρχισαν να ξινίζουν....

Να 'σαι καλά....
Θα σου ξανάρθω για κέρασμα...

Αστερόεσσα είπε...

~☺~ Όποτε θες! Έχουμε και κυδώνι, και μαστίχα υποβρύχιο και για τις μαγκιόρες και τσίρους με τσιπουράκι!

Spy είπε...

Kαλημέρα σας και από εδώ,
για πρώτη φορά.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να θεωρηθώ αγενής, αλλά θα σας μαλώσω (ακόμα δεν ήρθα, ωραίο, ε;)

Έχετε εξαιρετικό τρόπο γραφής και συμφωνώ με πολλές από τις αναρτήσεις σας.
Όμως:
Ήθελα να γράψω μερικές ωραίες σκέψεις που είχα για αυτό το post, αλλά κουράστηκα. Δεν άντεξα. Eίμαι YΠEPMAXOΣ όλων των θέσεων που αναλύετε στο προηγούμενο post σας, και ειδικά των 1, 2, 3 και 5. Πως να τα καταφέρω όμως με το 6, όταν σε αυτό εδώ και μόνο το post, είχατε chat (εξαιρετικού επιπέδου είναι η αλήθεια) δύο φορές. Tην πρώτη με 15 σχόλια συνολικά με την κυρία "σουζάνα χατζηνικολάου" και τη δεύτερη άνω των 30 (!) με τον "apocalypses". Eκτιμώ και τους δύο σχολιαστές σας, και γονιμότατος ήταν ο διάλογος, αλλά προβληματίζομαι για το αν θα πρέπει να είναι έτσι η ροή των σχολίων σε ένα blog, και εαν είναι υποχρεωμένοι οι υπόλοιποι αναγνώστες να την παρακολουθούν ώστε να μην επαναλαμβάνονται.
Eμένα προσωπικώς μου πήρε τουλάχιστον 15 λεπτά και δεν ολοκλήρωσα την ανάγνωση, διότι όπως προείπα, κουράστηκα. Tο ότι ταυτόχρονα "δουλεύω" κιόλας δεν το προσμετρώ, διότι αν ήθελα ας έμπαινα το βράδυ από το σπίτι μου.

Παρακαλώ σημειώστε ότι όλα τα παραπάνω σας τα λέγω ειλικρινώς φιλικά, και με αμέριστη συμπάθεια στο (διαδικτυακό) πρόσωπό σας.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και πάλι συγγνώμη που σας πήρα από τα μούτρα, επισκέπτης άνθρωπος.

Αστερόεσσα είπε...

Άχου! Παναγιά μου! Τον σκιάξαμε τον άνθρωπο!
Λοιπόν: γενικά δε δαγκώνει. Γαυγίζει μερικές φορές, αλλά βασικά να παίξει θέλει! ~☺~
Τι να κάνω τώρα η φτωχειά; Κερνάω ... ξέρω κι εγώ... μουσακά.

Spy είπε...

Δεκτός.
Bεβαίως...
Θα σχολιάσω το post μετά το φαί.

Αστερόεσσα είπε...

Ξεκαθαρίζω και κάτι. Τώρα έχω περισσότερη άνεση χρόνου και μπορώ να αφιερώνω περισσότερη ώρα στο διάλογο. Άλλες φορές ενδέχεται να απαντήσω και πολύ συνοπτικότερα για καθαρά πρακτικούς λόγους.

Δε μου αρέσει να ορίζω υπέρ το δέον, γιατί τα όρια στενεύουν πολύ την ατομική έκφραση.
Προσκαλώ σε ανοιχτό διάλογο εντελώς καλοπροαίρετα μέσα στα πλαίσια δημοκρατικότητας και ελευθερίας του λόγου.

Δεν υποτιμώ απολύτως κανέναν και σέβομαι ΟΛΕΣ τις απόψεις, επισημάνσεις, κρίσεις, επικρίσεις, ερωτηματικά κ.ο.κ.

Αστερόεσσα είπε...

Και βασική αρχή: Ένας που ανήκει π.χ. πολιτικά στο ΚΚΕ-μλ θα είναι κοντόφθαλμος, αν δε διαβάσει με προσοχή και τις απόψεις των αθρογράφων της ΕΣΤΙΑΣ