Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Η Μαρίδα και το Βλίτο

Eρυθρόμορφος κιονωτός κρατήρας του ζ. του Μελεάγρου, αθηναϊκής προέλευσης. Χρονολογείται μεταξύ 400 και 300 π.Χ και βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο του Δουβλίνου, α.ε. 217956. Εικονίζεται σκηνή συμποσίου με συμποσιαστές, κάποιοι εκ των οποίων παίζουν κότταβο[1], μοτίβα με τροφή, Μαινάδα, σατύρους, και Έρωτα. Η φωτογραφία προέρχεται από το Αρχείο Βeazley, Classical Art Research Centre.


Ζούσε πολύ παλιά στην Αρχαία Αθήνα μια κοπελιά που τηνε λέγανε Μαρίδα και ήτονα έξυπνη πολύ και τσαχπίνα κι αρεσκόντανε να κόβει τσάρκες στο Φάληρο, μ' ένα τσούρμο μικρά παιδιά που τηνε παίρνανε αποπίσω και την εβάζανε στη μέση, γιατί τότες δεν ήτο πρέπον οι γυναίκες να βγαίνουνε μόνες τους όξω, εξόν κι αν ήτανε για δουλειά παστρική.

Στη Μαρίδα άρεζε πολύ το κολύμπι. Πέταγε τα ρούχα της και δώστου βουτιές στ' ανοιχτά, μαζί κι η πιτσιρικαρία.

Μια μέρα την επήρε χαμπάρι ένας άντρας βλάκας κι επαρμένος, ο Βλίτος κι ούλο ετριγύριζε στις παραλίες, γιατί του εμπήκαν στο μυαλό σκέψεις πονηρές.

Τούτη όμως πάντα του ξεγλίστραγε σαν το ψάρι μαζί με τα παιδιά.

Μια και δυο πάει ο Βλίτος και ζητάει απ' τους ψαράδες ένα δίχτυ κι ανοίγεται με το βαρκάκι του μια νύχτα κι αμόλησε το δίχτυ κρυφά.

Πάει η Μαρίδα με τα παιδόπουλα την άλλη μέρα για κολύμπι και πιάνεται στα δίχτυα του Βλίτου του τρισκατάρατου. Και πολεμώντας να λευτερωθεί με τα μικρά επνίγηκε, μαζί και τα πιο πολλά παιδιά.

Τότες οι θεοί τη μεταμορφώσανε με τα παιδιά σε ψάρια. Κάποια απ' τα μικρότερα γλιτώσανε, γιατί καταφέρανε να το σκάσουν κολυμπώντας, ανάμεσα απ' τις τρύπες του διχτιού μεταμορφωμένα σε ψάρια. Το Βλίτο για την κακία του το μεταμορφώσανε οι θεοί σε χορτάρι με κοτσάνι σκληρό.


Οι ψαράδες ηύρανε την επαύριο στ' ανοιχτά ένα δίχτυ γεμάτο ψάρια και τα πουλήσανε στο λιμάνι της Ζέας και τα δοκιμάσανε οι νοματαίοι στο τηγάνι και τα βρήκανε νόστιμα πολύ.

Κι εβγήκανε κι οι γυναίκες παγανιά σε χωράφια και μαζέψανε το χόρτο, το βλίτο. Το δοκιμάζανε ωμό, αλλά δε μασιόντανε. Το καθαρίσανε απ' το χοντρό βλαστάρι και το βράσανε κι εβάλανε από πάνου λαδόξυδο κι είδανε ότι πάει με τις τηγανητές μαρίδες. Ακόμη όμως και σα χορτάρι ο Βλίτος τιμωρήθηκε σκέτος να είναι άνοστος, αν δεν υπάρχει στο τραπέζι και μαρίδα τηγανητή.


Η θάλασσα του Φαλήρου εγέμισε απ' τα καινούργια ψάρια, τις μαρίδες, που πολλαπλασιαστήκανε από εκείνα τα παιδιά που γλιτώσανε παλιά απ' το δίχτυ του Βλίτου.

Από τότες οι ψαράδες βγαίνανε συχνά και ψαρεύανε μαρίδες, που γίνανε τόσο ονομαστές, ώστε δε λογιζόντανε γλέντι, αν δεν υπήρχε στο τραπέζι και μαρίδα του Φαλήρου.

____________________________

[1] Για τον κότταβο βλέπε πληροφορίες εδώ


-Aφετηρία κι έμπνευση για το παρόν παραμύθι το γεγονός ότι χθες, 24 Οκτωβρίου 2008, τηγάνησα μαρίδες! Το γεγονός είναι κοσμοϊστορικό για δυο λόγους:

α) Ότι ξανάρχισα να μαγειρεύω ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια.

β) Ότι τηγάνησα ψάρια για τρίτη φορά μέσα σ' ένα δίμηνο.

Μέσα σ' όλα τ' άλλα, γνωστό ότι αδυνατώ να διαχειριστώ την καθημερινότητά μου χωρίς να είμαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φευγάτη, κι έπειτα θεώρησα ότι ήταν πρέπον κάποιος να γράψει ένα παραμυθάκι για τη μαρίδα, γιατί αδικείται απ' τη μυθοπλασία.



© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 25 Οκτωβρίου 2008


giati de me 8es ku...

buzz it!

36 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Mαρίδα, μαρίδα!
Θέλουμε:))

Και μία...βλίτα!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε με λίγα λόγια.
Όσες μεταμορφώσεις να τα κάνεις τα άτιμα τα ζουλάπια σμίγουν πάλι :)
Αχ!Έλξη αθάνατη!

Γράφεις πολύ όμορφα.

Καλό βράδυ

tovenito είπε...

αυτός μέχρι και τις παντόφλες θα σε βάλει να του φοράς!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αφού δεν μπορώ να σκύψω!
Που το βρίσκεις το κακό, δηλαδή;
Να μην βοηθήσει τον συνάνθρωπό της:(

Αστερόεσσα είπε...

Έρχεται και η παντόφλα... Εναερίως! ~☺~


@ Κωνσταντίνε, ευχαριστώ και καλωσήλθες!

tovenito είπε...

κατά πάνω μου έρχεται το παντοφλικόν;
τι έφταιξα πάλι; εγώ μικρό και αθώο είμαι δεν ξέρω τίποτα

Αστερόεσσα είπε...

Όχι σε σένα, Τοβενίτο, αθώο μου παιδί!
Σ' αυτόν τον πατριάρχη από κάτω σου και από πάνω μου.
Μαρίδες θέλει, βλίτα θέλει, παντόφλες θέλει, ξύλο θέλει και λέει και τσαχπινιές, ηλικιωμένος άνθρωπος.
Τι να του πω; Ότι με τα πολλά ψάρια θα τον πιάσει το νεφρί του; Σιγά μην ψαρώσει!

Αστερόεσσα είπε...

Αλλά επειδή δεν κρατιέμαι, να σας πω και τους συνειρμούς μου με τη μαρίδα του Φαλήρου.
Ήταν στην αρχαία Αθήνα όντως έδεσμα εκλεκτό και πανάκριβο.
Πρωΐ πρωΐ οι έμποροι έκαναν το δρομολόγιο Αθήνα - Φάληρο - Αθήνα για να προμηθευτούν με φρέσκα ψάρια.
Οι αγορανομικοί όμως νόμοι ήταν πολύ αυστηροί κι απαγορευόταν στους ιχθυεμπόρους να βάλουν τα ψάρια μέσα σε νερό για να τα διατηρήσουν και περισσότερο.
Τότε μηχανεύονταν το εξής κόλπο:
Πήγαινε ένας αβανταδόρος μπροστά απ' τον πάγκο του ψαροπώλη κι έκανε ότι λιποθυμούσε. Τότε έσπευδε ο ψαράς και "για να τον συνεφέρει" του έριχνε στα μούτρα έναν κουβά νερό φροντίζοντας το περισσότερο νερό να πέσει στα ψάρια.

maika είπε...

και τώρα που άρχισες να μαγειρεύεις σου έχω στο δικό μου το μπλογκοσπιτάκι ,συνταγή πολύ σπουδαία...έλα να δεις!!!
Αχ αυτός ο κερατάς ο βλίτος...καλά να πάθει αλλά η μαριδούλα γιατί να την πατήσει έτσι??
Δε μου άρεσε ποτέ που στα παραμύθια ο καλός τραβούσε τα πάνδεινα από τον κακό,σε όλες τις σελίδες... μέχρι να έρθει το τέλος,2 σελίδες... και να την πάθει και ο κακός...
;0)))

maika είπε...

χαχα!!
καλό το κόλπο με το νερό...Κι όταν περνούσε η ώρα και τα ψάρια έμεναν απούλητα τι γινόταν ? ποιος λιποθυμούσε μετά???
;0)))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ tovene592

Δικές μου οι παντόφλες και τις πετώ όπου θέλω:
Έναερίως, διαγωνίως, αστεροειδώς και με 592 στροφές στον αέρα!
(δύο έχω, φτάνουν για δυο ριξιές.
Δεν φτάνουν :)

@ αστερόεσσα

Ποιός είναι αθώος και μικρός;
Άμα μεγαλώσει τι θα κάνει;
Αυτός Θα πετάει... αρβύλες!!

Σε κόβω για ...αβανταδόρο,
μικρών και αθώων :)

@ maika

Δεν μου λες εσύ, maika, μόνο συνταγές ξέρεις να μοιράζεις;
Δεν φτιάχνεις και κανά φαγάκι;
Πεινάμε και δεν βλέπω να φτάνουν τα ψάρια...

Αστερόεσσα είπε...

@ maika,
Όταν θα μου ερχόταν η όρεξη να ξαναμαγειρέψω, το κοτόπουλο με το ουΐσκι σου θα το προτιμούσα.

Ξαφνικά όμως μου ήρθε η εξής έμπνευση:

Σπίθας au poivre

Υλικά:

-Σπίθας
-πιπέρι σε κόκκους, πράσινο, κόκκινο και μαύρο
-κάρβουνα
-αλάτι
-κρασί Μαδέρας
-ελαιόλαδο

Εκτέλεση: ~☺~

Στήνουμε ξώβεργες και πιάνουμε έναν Σπίθα. Τον ξεπουπουλιάζουμε. Μετά τον χτυπάμε για να μαλακώσει το κρέας του.
Του βάζουμε στο ράμφος το πιπέρι (για τα κακά λόγια που λέει) και μετά τον σωτάρουμε με το ελαιόλαδο σε πολύ σιγανή φωτιά. Τον σβήνουμε με το κρασί. Αλατίζουμε και τον ψήνουμε στη θράκα, μέχρι να γίνει το κρέας του μαλακό.
Συνοδεύεται με τυρί και ψωμί, για την περίπτωση που δε θα τρώγεται.

tovenito είπε...

τα ψάρια έχουν και ω3 λιπαρά.
είναι και σε επικίνδυνη ηλικία!
δηλαδή τώρα είναι αυτός θείος μου εφόσον εσύ ήσουν ήδη η θειά μου;

Αστερόεσσα είπε...

Θειάφι!

maika είπε...

χα!!
ωραία η συνταγή σου αστερόεσσα!!!
μένει τώρα να πιάσουμε έναν Σπίθα!!!..μην την βγάλουμε μόνο με ψωμοτύρι!!


Σπίθα
...πες αλεύρι!!!
μα που είσαι?
έλα μη φοβάσαι..
δε θα σε ψήσουμε πολύ!!

;0)))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ψάχνω τις παντόφλες μου!
Θα τις βρω και τότε τα λέμε:

tovene592, maika και
...αστερόεσσα!

Αστερόεσσα είπε...

Παντόφλες; Στου βοδιού το κέρατο τις έκρυψα!

Πού πας, βρε Μαυροσπίθα, παιδί μου, ξυπόλυτος στ' αγκάθια, ε;

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πάει το βόδι το...καθάρισα!
Τώρα οι παντόφλες μου φόρεσαν και κέρατα ή τα κέρατα του βοδιού φορούν τις παντόφλες μου:D

tovenito είπε...

αν βιοπραγήσει ο σπίθας εναντίον μου θα αναλάβουν οι δικηγόροι μου!

εξαρτάται βέβαια από την παντόφλα.
αν είναι παντόφλα-αρκουδάκι θα τον καταγγείλω στη wwf

Αστερόεσσα είπε...

Δε γνωρίζω κατά πόσον οι παντόφλες του Σπίθα φόρεσαν κέρατα ή τα κέρατα του βοδιού φορούν παντόφλες.
Ούτε το ένα ούτε το άλλο μπορεί να θεωρηθεί τόσο ανησυχητικό, εξόν κι ο Σπίθας φορέσει το βόδι.

Σ' αυτήν την περίπτωση ο τόβενες δε θα ήταν φρόνιμο να τον καταγγείλει στη WWF, αλλά στο συνεταιρισμό ιδιοκτητών βουστασίων. (Ρώτησα δικηγόρο).

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ tovene592

Δεν είναι βιαιοπραγία αν οι παντόφλές μου πετάνε και χτυπάνε!

Πάνω τους, έχουν την λίμνη Βιστωνίδα!
Που θα με καταγγείλετε;

@ αστερόεσσα

Έρχομαι:)
Καβάλα στο βόδι,του την φόρεσα
(την παντόφλα!)
και με ταχύτητα 592KM/h...!

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα,
Μας απασχολείς με ψιλοπράγματα στα οποία μπορεί να σου απαντήσει κι ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής.
Πού θα σε καταγγείλουμε;
Στον Ασκάρ φυσικά!
Πφτττ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Απαπαπαπααα!
Ο ασκαρ τρώει παντόφλα από την Μαριλίτσα:)
Άσε πού τώρα δεν ασχολείται.
Έχει αναλάβει την την προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα!

Αστερόεσσα είπε...

Συζητήσεως γενομένης περί παντόφλας, η οποία είναι και αντιδάνειο από το ιταλικό pantofolla, ελληνικά παντόφελλος (:άνετο υπόδημα για το σπίτι, όλη από φελλό), να μας διευκρινήσετε τι εννοείτε:
Παντόφλα στην αργκό είναι και το πορτοφόλι, ενώ τσιμπώ παντόφλα σημαίνει 1. κλέβω πορτοφόλια και 2. τρώω ξύλο.

Βλέπε και άρθρο "Παντόφλα" από τη Βικιπαίδεια, αλλά και το γλωσσάρι από το άσμα Κάτω στα Λεμονάδικα

Αστερόεσσα είπε...

Επίσης, στη δική μου νηπιακή διάλεκτο η φράση Ξέχασα την παντοφλίτσα μου σήμαινε "δε θέλω να φύγω". Βλέπε και σχετική ανάρτηση

Παντόφλα επίσης σημαίνει και καράβι. Δε φαντάζομαι να μου ζητάει κανείς προικούλα ένα ζευγάρι καράβια ούτε επίσης κινητά τηλέφωνα παλαιάς κοπής, που τα καλούσαν και παντόφλες, λόγω του μεγέθους τους.

Ανώνυμος είπε...

Ο λαός μαρίδα θέλει!
Νομίζω πως πρέπει τούτος ο (κουκλίστικος) μύθος να γίνει κομμάτι της λαογραφικής μας παράδοσης..
Μήπως οι μύθοι του Αισώπου είχαν περισσότερη σοφία;

Αστερόεσσα είπε...

@ stardust30,
Mην τρελαθούμε! Δε διεκδικώ τον τίτλο του Αισώπου!
Αν πας στην ταμπέλα παραμύθι, θα δεις αρκετά παραμύθια μου να είναι γραμμένα κατά το στυλ των λαϊκών παραμυθιών, χωρίς να είναι κομμάτια της Παράδοσης.
Υπάρχει εξάλλου διαφορά ανάμεσα στο μύθο (που συνήθως έχει κάποιο επιμύθιο και ηθικολογικό χρακτήρα), το θρύλο (που έχει αφετηρία πραγματικό ιστορικό γεγονός με στοιχεία υπερβολής) και στο παραμύθι (που χαρακτηρίζεται σχεδόν πάντα από το μαγικό και υπερφυσικό στοιχείο, χωρίς απαραίτητο σκοπό το να διδάξει). Τα είχαμε ξαναπεί κάπου.

_______________

Αυτό που θα με ενδιέφερε όμως, μιας κι είχαμε αναφορά στην "παντόφλα", πώς μπορούν να σχετίζονται μαρίδες, βλίτα και παντόφλες;
Δε θέλω κατ' ανάγκην στερεοτυπικά τσιτάτα. Εξάλλου, όπως μας είπε και ο φίλος Γεννήτωρ στην ανάρτηση Αεί ο Έρως ο Μέγας Γεωμετρεί

"Ποιος γνώρισε την αλήθεια για να μας την πει; Όλα είναι μετέωρα και στοχαστικά αποδεκτά"

Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη. Ακούω προτάσεις, όσο τρελές κι αν φαίνονται. ~☺~

b|a|s|n\i/a είπε...

σαν ένα οικογενειακό κυριακάτικο τραπέζι...φαί, παντόφλες, θείοι, ανήψια...αν και δυσκολεύομαι να κατανοήσω την συνήθεια του τοβένε να τους βαφτίζει όλους θειούς και θειές...;)

tovenito είπε...

αστεροεσία, ή καταγγελία μετράει κι ας είναι και στο σύλλογο ληστεφθέντων βουκόλων!

σπίθα, αν η παντόφλα σου έχι πάνω τη λίμνη, τότε δεν είναι παντόφλα, είναι μονί

tovenito είπε...

basnia,
θέλω θείους και θείες για να με παίρνουν δώρα και να με δίνουν χαρτζηλίκι.
ο σκοπός μου είναι ιδιοτελής.

Αστερόεσσα είπε...

Βγήκε ο Τοβένες παγανιά στη Βιστωνίδα
κι είχε μαζί του δίχτυ να ψαρέψει παλαμήδα.
Μα σαν ψαράς δεν έβρεξε τούτος τον πισινό του
κι αφού με θειους και θειάδες βρήκε ατός το διάολό του,
σε μια ταβέρνα αρκέστηκε σε μία βλίτα με μαρίδα ~☺~

@ b|a|s|n\i/a,
Εγώ λέω να του πάρουμε ένα δώρο του παιδιού.
Αυτοκίνητο.
(Matchbox φυσικά)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Η παντόφλα δεν είναι μονί
για να παίζει το παιδί.
Του τσοπάνη είν' παγίδα
για να πιάνει την μαρίδα

Για παιχνίδι έχω μια γκλίτσα
μα την έδωσα στη θείτσα!

Αστερόεσσα είπε...

Μάλιστα...

Τη βάρκα επήρα και εβγήκα στ' ανοιχτά
κι έριξα μια παντόφλα να ψαρέψω εγώ μαρίδες.
Κι αφού μαρίδες έπιασα πολλές κι είχα καλή ψαριά,
λέω να ρίξω απόψε και γαλότσα για να βγάλω συναγρίδες! :Ρ

tovenito είπε...

αστεροεσία, με ένα αυτοκινητάκι θα τη βγάλετε;;;εγώ κερνούσα κοκτέιλς σαμπάνιας..αμάν!
τέλος πάντων, θα συμβιβαστώ αρκεί να έχει ζωηρό χρώμα και να είναι συλλεκτικό κομμάτι

σπίθα,
του τσοπάνη αυτή τη γκλίτσα
μοιάζει πλέον με μουχρίτσα
κι όποιος σ' αυτή συνέχεια εμμένει
στο να του χέρι θα του μένει

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ tovene592

Την παντόφλα στ'ένα χέρι
και την γκλίτσα στο καρτέρι
Μια τσοπάνης, μια ψαράς
μια στη λίμνη, μια στα όρη
την εζάλισα την.. κόρη.

Δεν θα πάρεις παιχνιδάκι.

Ίιισως..
Μια-δυο καραμελίτσες
να γλυτώσεις απ'τις γκλίτσες
μη πονέσουν τα χεράκια
που ζητάνε παιχνιδάκια!

Αστερόεσσα είπε...

Χμμμ...
Αν είν' να 'χεις τέτοιο θείο,
πιες ή δώστου παραθείο.