Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

Στη Χώρα του Καθρέφτη με το Νίκο Γκάτσο και τι Είδα Εκεί

Αχ, Νίκο Γκάτσο δε μου τα λες καλά!

Είπες:
Όποιος χωρίς δαιμόνους δαιμονίζεται, [1]
πάει μια δεξιά, μια αριστερά,
ποτέ δεν πάει μπροστά.

Σου λέω:
Όποιος θέλει δαιμόνους να δαιμονίζεται
είναι ανθός στους κλώνους
που όλο σκορπίζεται.

Είπες:
Όποιος χωρίς ανέμους ανεμίζεται, [2]
πάει μια ψηλά, μια χαμηλά,
ποτέ δεν πάει σωστά.

Σου λέω:
Όποιος με τους ανέμους μόνο ανεμίζεται
στης Άρτας το γιοφύρι
στο τέλος χτίζεται.

Είπες:
Όποιος χωρίς φεγγάρια φεγγαριάζεται, [3]
πάει μια κρυφά, μια φανερά,
ποτέ δεν πάει στρωτά.


Σου λέω:
Όποιος θέλει φεγγάρια να φεγγαριάζεται
απ’ τη ζωή στον τάφο
περνάει σα να βιάζεται.


Τoni Frissel, Lady in the Water, 1947



Είπες:
Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς [4]
αλλού να μην κοιτάς
ο κόσμος σου να είμαι εγώ.

Σου λέω:
Πάντα αλλού θε να κοιτώ,
στου φεγγαριού τις στράτες
να τρέχω και να περπατώ.
___________

Σημ.
[1], [2],[3], [4] Από το ποίημα του
Νίκου Γκάτσου «Ο Κόσμος σου να είμαι εγώ», που μελοποιήθηκε από το Μάνο Χατζηδάκι στους Aντικατοπτρισμούς.


© Νίκος Γκάτσος – Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 18 Ιουνίου 2008, Για την Πανσέληνο.

buzz it!

30 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

Είπες:
τι θέλει να πει ο ποιητής;

Σου λέω:
ο ποιητής λέει αυτό που θέλει

και μία χαμογελαστή καληνύχτα!

Αστερόεσσα είπε...

Μα, αυτό λέμε κι εδώ με τον ποιητή. Μου λέει τα δικά του. Του λέω τα δικά μου. Να γίνει ένας διάλογος με το υπερπέραν, βρε αδερφέ!
Και στάθηκε, λέει κάποιος απέναντι στους θιασώτες του Διονύσου και τους είπε "Ευοί" και του απάντησαν "Ευάν" και γεννήθηκε το δράμα.

Όνειρα γλυκά!

Roadartist είπε...

Ωραιος ο διαλογος με το υπερπεραν.. :)
Μια χαμογελαστη καλημερα απο εμενα! :))

Αστερόεσσα είπε...

Δε νομίζω ότι ο ποιητής εξέφραζε τον εαυτό του με αυτούς τους στίχους. Μπήκε απλώς στη θέση του προσώπου που αγαπά και ζηλεύει.
Αυτό το "είναι διγαμία ν' αγαπάς και να ονειρεύεσαι" του Οδυσσέα Ελύτη φαίνεται βασάνισε το ερωτευμένο πρόσωπο. Να τα βάλεις με άνθρωπο αντίζηλο μπορείς. Με το όνειρο μπορείς; Μπορείς να κάνεις έναν ποιητή να πάψει να φαντάζεται; Του ζητά να ευνουχίσει τη φαντασία του: "o κόσμος σου να είμαι εγώ" και να επιζητά μόνο το "πραγματιστικό".
Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Έχασε από χέρι αυτός που ζηλεύει τα χρώματα, τα φεγγάρια, τα δαιμόνια και τους ανέμους. Γιατί όνειρο είναι ποίηση και ποίηση είναι όνειρο και κόσμος κι όνειρο είναι ένα.
☼ Καλή σου μέρα, roadartist! Επίσης χαμογελαστή ~☺~

Αστερόεσσα είπε...

Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν δαιμόνια, χρώματα, άνεμοι, μυρωδιές και ήχοι, οφείλουμε να τα εφεύρουμε για να υπάρξει ποίηση. Κι αν δεν υπάρχει ποίηση, τίποτα δεν "ποιείται". Ο κόσμος πεθαίνει.

"Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου πες μου τι βλέπεις", λέει ο Ελύτης. Όλοι οι ποιητές είναι εξόριστοι. Δεν είναι αυτό ήδη μεγάλο κακό που έκαναν οι άνθρωποι στους ποιητές;

Αστερόεσσα είπε...

Οι ποιητές είναι πάντοτε "πολυγαμικοί". Ακόμη και συγγραφείς όπως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, που ήταν άνθρωπος εξαιρετικά ευσεβής, ήταν στην πέννα του "πολυγαμικός" στη Φόνισσα, αν και διήγε βίο α-γαμικό.

Ε, ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι ο άνθρωπος γενικώς είναι φύσει πολυγαμικό όν, θέσει κατά καιρούς μονογαμικό ή και άγαμο.

Αν αυτό το πάρουμε χαμπάρι, ίσως γλιτώσουμε από πολλά βάσανα.

Sidepap21 είπε...

Δαιμόνους εμείς δε χρειαζόμαστε ...
μήτε ανέμους και φεγγαριάσματα
απλά γιατί όλα αυτά τα κουβαλάμε μέσα μας, ενσωματωμένα με το είναι μας ...
ΕΥΤΥΧΩΣ !!!
Γιατί αλλιώς τι θα γινόμασταν ;;;

Υ.Γ.
Να τα βάλει με το όνειρο
κανένας δε μπορεί ...
Ίσως γιατί τα όνειρα κι οι ελπίδες
πεθαίνουν πάντα τελευταία ...

Αστερόεσσα είπε...

Bρε, καλώστονα τον sidepap21! ~☺~
Ένας ακόμη ονειρευτής, και λέω:
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ!

zero είπε...

Μου αρεσει που απαντας στον Γκατσο.
Αλλα ειμαι σιγουρος οτι κι'αυτος θα ηθελε να του απαντησεις.
Να τσεκαρεις παλι το email σου.
Οσον αφορα για την ποιηση και τους ποιητες... ολα απο την ποιηση ξεκινουν και στην ποιηση σταματουν.

Δεν χρειαζεται να καταλαβαινουμε ακριβως τι θελει να πει ενας ποιητης (μερικες φορες, μπορει να μην ξερει και ο ιδιος τι θλει να πει)...
...απλα να ειμαστε εκει και να παρακολουθουμε αυτα που θελει να πει, χωρις απαραιτητα να τα καταλαβαινουμε.
Αποψη μου αυτο.

Αστερόεσσα είπε...

Nα νοιώθουμε μάλλον, παρά να παρατηρούμε. Οι αληθινοί ποιητές έχουν duende.
Αν μιλάς αγγλικά, σε παραπέμπω σ' ένα άλλο μου ιστολόγιο:
Federico Garcia Lorca and Duende, Memento Mori and Eros.
Aν το διαβάσεις, θα καταλάβεις τι θέλω να πω.

zero είπε...

Το διαβασα.

zero είπε...

Αν και δεν εγραψα ποτε την λεξη να παρατηρουμε.
Εγραψα να παρακολουθουμε.
Υπαρχει διαφορα.
Βεβαια, παραδεχομαι, οτι την λεξη την χρησιμοποιησα... μαλλον τυχαια.

Αστερόεσσα είπε...

E, αυτό το κάτι το duende είναι που μας μιλάει απευθείας στην καρδιά, αυτό που θα μας κάνει να δακρύσουμε μ' ένα μουσικό κομμάτι ή να ριγήσουμε σ' ένα στίχο. Το 1994 παρακολούθησα στη Δωδώνη το Jan Garbarek να παίζει μουσική απ' τη συλλογή του "Twelve Moons". Πήγα μετά στα παρασκήνια με λουλούδια, υποκλίθηκα με σεβασμό και του έδωσα την ανθοδέσμη μ' ένα γράμμα. Κι έλεγα στο γράμμα ότι έχει duende. Δε θα μπορούσα να βρω καλύτερο τρόπο για να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου, γι' αυτό που μ΄έκανε να νοιώσω.
Όταν κάτι με συγκινεί βαθειά συνήθως σωπαίνω. Σιχαίνομαι τη φλυαρία στο συναίσθημα.

Παρακολουθούμε, ναι, συγγνώμη, mea culpa. Aλλά και πάλι, προτιμώ το "αισθανόμαστε". Συγγνώμη αν γίνομαι πολύ στριμμένη. Μου έγινε έξη. ~☺~

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ωραίο "σού 'πα μού ΄πες"!

Μωρό, απόψε έχει πανσέληνο, μη την χάσεις!

Αστερόεσσα είπε...

Πολλά τα σύννεφα στους ουρανούς στο βασίλειο της Δανίας. Αν το φεγγάρι αποφασίσει να εμφανιστεί γυμνό, χωρίς πέπλα νεφών, μπορεί και να το δω.
Ειδάλλως, πάλι θα το δω γιατί:

Πάντα χωρίς φεγγάρια φεγγαριάζομαι,
πάω μια κρυφά, μια φανερά,
ποτέ δεν πάω στρωτά

zero είπε...

Δεν τρεχει τιποτα...
Ετσι κι'αλλιως παραδεχτηκα πως... μαλλον απο τυχη την πετυχα την λεξη.
Εξη κι'οποιος αντεξει.

Αστερόεσσα είπε...

Tα ρέστα μου: όποιος αντέξει.
Tουλάχιστον παίζω καθαρά, μιας και δεν ξέρω αν θα αντέξω καλά - καλά εγώ η ίδια. lol

zero είπε...

Τα βλεπω.

Αστερόεσσα είπε...

Μέσα κι άλλα τόσα.

balabala bambaluna ( pink, of course ) είπε...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΣ!
Β.Β.

Αστερόεσσα είπε...

Eυχαριστώ.
Ε.Κ.

zero είπε...

Οταν ενας παικτης πει ρεστα... μετα δεν υπαρχει αλλο κτυπημα.
Το μονο που υπαρχει μετα γι'αυτον ειναι... αν ο αλλος παικτης τον ακολουθησει στο κτυπημα... συνηθως με την εκφραση τα βλεπω.
(και φυσικα την ταυτοχρονη κινηση των χεριων που βαζουν 'η ριχνουν τις μαρκες στο κεντρο του τραπεζιου)

Μετα απλα ακολουθει η αποκαλυψη των χαρτιων του καθενος, με πρωτον τον παικτη που κτυπησε πρωτος.
Αυτος δηλαδη που ειπε πρωτος ρεστα, ειναι και αυτος που ανοιγει πρωτος τα χαρτια του και μετα τα ανοιγει ο αλλος που ακολουθει.
Και γινεται η συγκριση των χαρτιων του καθενος.

Βεβαια...
επειδη εδω στο ιντερνετ, ερεθιζει ο ενας τον αλλον εγκεφαλικα-πνευματικα...
δεχομαι...
την πιστη σου στο καλο χαρτι που ενδεχομενως να κρατας στο χερι σου και την συνεχεια του κτυπηματος, χαροπαικτικου κτυπηματος απο σενα.

Τουτεστιν...
σε αυτην την περιπτωση και αφου συνεχιζεις να παιζεις τα ρεστα σου αμειλικτα...
ειμαι υποχρεωμενος να απαντησω...
εγινε τα ματα-ξανα-βλεπω και να συνεχισω κι'εγω να βαζω μαρκες στο κεντρο του τραπεζιου.

Καποια στιγμη φυσικα, ειμαστε υποχρεωμενοι να δειξουμε τα φυλλα μας.

Το απαιτει το παιχνιδι.

χαχαχαχαχα

Αντε θα τα αποκαλυψω πρωτος εγω...
εχω ενα φουλ του ασσου με ρηγαδες.

Εσυ?

Αστερόεσσα είπε...

H banca πότε ξετινάζεται; Και πότε το παιχνίδι χοντραίνει σε ρώσικη ρουλέτα;
Πρέπει να δείξω φύλλο ή παίρνουμε πιστόλια;
Αν σου πω ότι έχω φλος ρουαγιάλ, θα με πιστέψεις;
Όου, παράλειψίς μου, ξέχασα να ρωτήσω και το Νικολάκη. (Το Γκάτσο, φυσικά) ☺

zero είπε...

Ναι, θα σε πιστεψω.
Αφου το βλεπω μπρος τα ματια μου.
Εχασα.
Κερδισες.

(να σου πω την αληθεια περιμενα να εχεις φλος στα σπαθια. Αφου εχεις γραψει οτι εισαι η Νταμα σπαθι)

Αστερόεσσα είπε...

lol Ούτε αυτό με ικανοποιεί.
1. Γιατί με πιστεύεις;
2. Το σπαθί μεταφράζεται ποικιλοτρόπως. Π.χ. Δύναμη, κύρος, κότσια, πέννα, αέρας, φλάουτο, παραμύθι ή και παραμυθιάζω. Όπλο. Αλλά όπλο είναι και το χρώμα, όπλο είναι και η ποίηση, όπλο και το να σου ρίξω μια αστροφεγγιά στη μούρη να έχεις να ασχολείσαι σε περιόδους ένδειας.

zero είπε...

Καταλαβα... τα θελεις ολα δικα σου.

Αστερόεσσα είπε...

Λάθος. Δε θέλω τίποτα στην ουσία "δικό μου".
Απλώς πάντα σε οποιαδήποτε συζήτηση βάζω τον πήχυ πολύ ψηλά. Δεν ζητάω κάτι ποτέ το οποίο δε ζητώ πρώτα απ' τον εαυτό μου και είμαι ο αυστηρότερος κριτής μου. Γι' αυτό δε θα χαριεντιστώ και ποτέ π.χ. απέναντι σε κάποιον κόλακα. Απλώς δε θα με πείσει.

Χτύπησέ μου το επιχείρημα. Προβλημάτισέ με. ~☺~

zero είπε...

Ευκολο.

Δεν θα μπορουσες ποτε να εχεις Φλος Ρουαγιαλ...
γιατι σου ειπα οτι εχω φουλ του ασσου με ρηγαδες.

Τον ασσο κουπα και τον ρηγα κουπα τον εχω ηδη στα χερια μου.

Επειδη ειχα διαβασει οτι θεωρεις τον εαυτο σου την Νταμα Σπαθι... σου αφησα ολα τα περιθωρια με τα Σπαθια.
Ολα τα Σπαθια δικα σου δηλαδη.

Ημουν σιγουρος οτι θα επελεγες το Φλος (για να νικησεις το χερι, την παρτιδα)... απλα πιστευα οτι θα εκανες τον υπολογισμο μονη σου 'η τουλαχιστον θα με ρωτουσες ποιους ακριβως ασσους ειχα και ποιους ρηγαδες.

Απλα δεν σου περασε απο το μυαλο οτι μπορει να σε ειχα διαβασει.
Τελος παντων, δεν εχει και πολυ σημασια.
Μπορει να εχεις το Σπαθι και οτι αυτο συνεπαγεται, Π.χ. Δύναμη, κύρος, κότσια, πέννα, αέρας, φλάουτο, παραμύθι ή και παραμυθιάζω. Όπλο.

Αλλα εγω εχω την καρδια. Τις Κουπες δηλαδη.
Αα... και για να μην το ξεχασω...
α) Κολακας δεν ημουν ποτε μου και δεν προκειται να γινω τωρα.

β) αστροφεγγιά στη μούρη δεν μπορεις να μου ριξεις οσο διαβασμενη κι'αν εισαι, οσο και δυνατη προσωπικοτητα κι'αν εχεις.
Γιατι πολυ απλα εγω πρωτος ειδα το μπλογκ σου και επελεξα να σου μιλησω (εστω και με την αχαρη μορφη ενος σχολιου 'η ενος email).
Επελεξα να σε πλησιασω πρωτος, γνωριζοντας τον βαθμο δυσκολιας.

Τελος παντων, δεν εχουν καμια σημασια ολα αυτα.

Αστερόεσσα είπε...

Να πω ότι πόκερ δεν παίζω. Απλώς μια φορά κοίταξα οδηγίες γραπτές παιχνιδιού κι έχω δει και την "Χαρτοπαίχτρα" με τη Βλαχοπούλου.
Αστροφεγγιά επίσης δύναται να έχει μεταφορική έννοια.
Αλλά επειδή μου άρεσε η απάντησή σου, θα πω πάσο, γιατί ξέρω και να βλέπω πού χωλαίνω. Κι έχεις σπαθιά επίσης, γιατί σπαθί είναι και η δύναμη του νου. Touché. Με κέρδισες στα σημεία. Επιφυλάσσομαι. Μου άρεσε. ☺ ☺ ☺

Mist είπε...

eisai plousia..