Τα φαλλανθή είναι φαλλόσχημα άνθη, πολυετή, που ευδοκιμούν στους κάμπους, αλλά και στους λόγγους και κοντά σε νερά.
Γενικά είναι ανθεκτικά φυτά και μπορεί κανείς να τα βρει και σε ξερικό περιβάλλον.
Τα φαλλανθή πολλαπλασιάζονται με τον εξής τρόπο: Πας και κάθεσαι πάνω σ' ένα φαλλανθές και τότε αυτό εκρύει ένα γαλακτώδες υγρό στο έδαφος απ' το οποίο φύονται άλλα νεαρά φυτά. Μετά την έκρυση του υγρού αυτού -που βγαίνει από τον ύπερο του άνθους- το φυτό φαίνεται να μαραίνεται, αλλά αυτό είναι φαινόμενο προσωρινό. Μετά από λίγο ορθώνει το βλαστό του και πάλι.
Κάθε περιοχή καλεί τα φαλλολούλουδα και με την τοπική ιδιόλεκτο. Έτσι, είναι γνωστά κατά τόπους και ως "παραδαρμένα", "τσουτσουνάκια", "καυλοράπανα", "πεοράδικα", "αιδοιοαγκάθια" και πλήθος άλλων ονομασιών.
Ανθίζουν όλες τις εποχές του έτους, αλλά ιδιαίτερα στις Απόκριες, όταν ανθίζουν και οι αμυγδαλιές και μερικές φορές μπορεί να βρει κανείς και λιβάδια σπαρμένα φαλλολούλουδα διαφορετικού ύψους, πάχους βλαστού και χρωμάτων. Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις τα φαλλολούλουδα μπορούν να γίνουν και δέντρα μεγάλα σαν ευκάλυπτοι, τα λεγόμενα φαλλόδεντρα.
Τα φαλλανθή λατρεύονταν και στην αρχαιότητα, εξ' ου και οι αναπαραστάσεις των φυτών σε μάρμαρο στη Δήλο και αλλού. Αλλά και στη λαϊκή μας παράδοση έχουν τιμητική θέση, ιδίως τις Καθαροδευτέρες. Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως στον Τύρναβο, πάνε και μαζεύουν απ' τους κάμπους φαλλολούλουδα και στολίζονται.
Σπανιότερα είναι τα διπλά φαλλολούλουδα, όπου απ' την ίδια ρίζα φύονται δύο βλαστοί με άνθη. Λένε, πως αν μια κοπελιά βρει διπλό φαλλολούλουδο, μεγάλη ευτυχία την περιμένει στη ζωή της και ευλογείται με διαρκή χαρά.
Γενικά είναι ανθεκτικά φυτά και μπορεί κανείς να τα βρει και σε ξερικό περιβάλλον.
Τα φαλλανθή πολλαπλασιάζονται με τον εξής τρόπο: Πας και κάθεσαι πάνω σ' ένα φαλλανθές και τότε αυτό εκρύει ένα γαλακτώδες υγρό στο έδαφος απ' το οποίο φύονται άλλα νεαρά φυτά. Μετά την έκρυση του υγρού αυτού -που βγαίνει από τον ύπερο του άνθους- το φυτό φαίνεται να μαραίνεται, αλλά αυτό είναι φαινόμενο προσωρινό. Μετά από λίγο ορθώνει το βλαστό του και πάλι.
Κάθε περιοχή καλεί τα φαλλολούλουδα και με την τοπική ιδιόλεκτο. Έτσι, είναι γνωστά κατά τόπους και ως "παραδαρμένα", "τσουτσουνάκια", "καυλοράπανα", "πεοράδικα", "αιδοιοαγκάθια" και πλήθος άλλων ονομασιών.
Ανθίζουν όλες τις εποχές του έτους, αλλά ιδιαίτερα στις Απόκριες, όταν ανθίζουν και οι αμυγδαλιές και μερικές φορές μπορεί να βρει κανείς και λιβάδια σπαρμένα φαλλολούλουδα διαφορετικού ύψους, πάχους βλαστού και χρωμάτων. Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις τα φαλλολούλουδα μπορούν να γίνουν και δέντρα μεγάλα σαν ευκάλυπτοι, τα λεγόμενα φαλλόδεντρα.
Τα φαλλανθή λατρεύονταν και στην αρχαιότητα, εξ' ου και οι αναπαραστάσεις των φυτών σε μάρμαρο στη Δήλο και αλλού. Αλλά και στη λαϊκή μας παράδοση έχουν τιμητική θέση, ιδίως τις Καθαροδευτέρες. Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως στον Τύρναβο, πάνε και μαζεύουν απ' τους κάμπους φαλλολούλουδα και στολίζονται.
Σπανιότερα είναι τα διπλά φαλλολούλουδα, όπου απ' την ίδια ρίζα φύονται δύο βλαστοί με άνθη. Λένε, πως αν μια κοπελιά βρει διπλό φαλλολούλουδο, μεγάλη ευτυχία την περιμένει στη ζωή της και ευλογείται με διαρκή χαρά.
__________________________________________________
Σημείωση
Όταν έγραφα το κείμενο γνώριζα βέβαια ότι τα μανιτάρια είναι λίγο - πολύ φαλλόσχημα. Δε γνώριζα όμως ότι υπάρχει και μια ιδιαίτερη ποικιλία μανιταριού με την επιστημονική ονομασία phallus impudicus, για το οποίο κάνει λόγο ο John Gerard το 1597 στη Γενική Ιστορία των Φυτών, αλλά και ο Άγγλος βοτανολόγος John Parkinson το 1640 στο πόνημά του Theatrum botanicum
© Ελένη Καλλιανέζου, Kolding 27 Φεβρουαρίου 2009
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Ναί αλλά φωτογραφία απο αιδοιοαγκάθια δεν έβαλες, σκέψου λοιπόν πριν κάτσεις στη ... Φαλλανθή χωριό της Κορώνης
Υπάρχει τέτοιο χωριό;
Για φαντάσου! :)
Προς το παρόν "κάτσε στ'αυγά σου"!
:)
Που τα βρίσκεις :)
Πφτττ! "Πού πάω και τα βρίσκω".
Παλαιοτάτη σύλληψις μαζί με τους "φαλλοπτέρυγες". Περισσότερα εδώ.
Ενδεχομένως να εκκολαφθούν και τέτοια πτηνά, αν κάτσω πολύ στ' αυγά μου. :Ρ
Απολαυστικό!
Καλημέρα και καλό μήνα!
Καλό μήνα, κορίτσι!
υ.γ.
Πάω στη "φουκαριάρα...τη μάνα μου"!
@ Καλό σου μήνα, Κούκε!
1η Μαρτίου. Άνοιξη! Μαζεύονται κι άλλοι κούκοι! :)
@ Καλό μήνα, αγόρι!
Μην της φας όλους τους κουραμπιέδες. Το ζάχαρο δεν είναι καλό πράγμα για τα αγόρια. :)
Υ.Γ. Αλήθεια, θυμάσαι το Βέγγο να κοιτάζει τα πόδια της συμπρωταγωνίστριάς του και να την αποκαλεί "Μανούλα!!!" ;
Είχα γράψει και κάτι για μανούλες κάποτε... Αχ! Τι σου κάνω, μάνα μου; Πες, τι σου κάνω;
Η μητρική αγάπη έχει μια θέρμη... :)
Εξαιρετικό!
Εάν περάσουν από την κατσαρόλα, ίσως είναι και αιδιοαποδοτικά.
Βραστά φαλλανθή; Όπως οι βρούβες, τα ραδίκια και οι ζοχάδες;
Δηλαδή αν έναν ζοχάδα τον βράσεις, σου αποδίδει, λες;
Μου έδωσες ιδέα! Θα το δοκιμάσω! Θα συμβουλευτώ και τον τσελεμεντέ της γιαγιάς! :)
Πρός θεού όχι βραστά ,γίνοντε νια νιά .
Θελει τσιγάρισμα πρήν ,με λίγο κρεμμυδάκι.
Σε σιγανή φωτιά; Τον σβήνεις και σε κρασί;
Το έπιασα περι γκουρμέ άσχετη .
Τέλος πάντων ,υπάρχει και το σκορδάκι ,δεν εχεις ακούσει ότι ο ερωτας παίρνει από το στομάχι?
Αμέ! Κάθε φορά που ερωτεύομαι μαγειρεύω. Τι σόι φιλανθής θα ήμουν αν δεν έριχνα λίπασμα στον κήπο μου;
Αλλά το καθημερινό μαγείρεμα δεν το αντέχω. Θέλω την ατμόσφαιρά μου. Να ερωτοτροπήσω με τις ντομάτες απ' τη στιγμή που θα τις αγοράσω, να γλυκοκοιτάξω τα αυγουλάκια, να τους πω να μη φοβούνται τώρα που θα τα κάνω αυγολέμονο, τέτοια.
Ιεροτελεστίες. Απ' το τσίρωμα του κοτόπουλου. Πώς θα του κάνεις την αποτρίχωση να είναι κουκλί, όταν μπει στην κατσαρόλα...
Γίνονται αυτά κάθε μέρα; Δε γίνονται. Κάποια φορά θα πεις και τα σιχτίρια σου στα κρεμμυδάκια, και τότε το φαγητό αποτυγχάνει.
Oύπςς !
Ανακαλώ.
Τα ξέρεις τα κόλπα .
Gamo ta kolpa sas gamo.
Τα φαλλολούλουδα δεν είναι και τόσο σπάνια για να τα έχει καταγράψει η λαϊκή παράδοση:
"Και μια χήρα παπαδιά
δεν επρόλαβε καμιά.
Πιάνει, τνάζει τα τσουβάλια,
βρίσκει μια με δυό κεφάλια!"
Μέρες που είναι...
Και δεν είναι μόνο η χλωρίδα...γνωστό είδος και ο αιδοιόμορφος γαύρος!
:)
"Πώς το τρίβουν το πιπέρι" σε έκδοση για παιδιά;
Αλλά να μου πεις, σάματις κι όλοι οι ενήλικες ξέρουν πώς το τρίβουν;
Κι αυτοί οι φίλαθλοι, ρε παιδάκι μου κάτι εμμονές... Γαύροι τε και βάζελοι... Πώς αθλείσαι, ρε φίλε όταν εστιάζεις το ενδιαφέρον σου μόνο σε δύο μέρη του σώματος;
Οι υπόλοιποι μύες θα αρχίσουν να πάσχουν από καχεξία...
""Πώς το τρίβουν το πιπέρι" σε έκδοση για παιδιά;"
Αυτό λέτε έσεις; Η που εγώ τα πρωτοάκουσα απο τη κυρα Δόμνα (και μιλάμε για ΤΟΝ ενήλικα άνθρωπο τώρα έτσι;) και να λέω "Ρε παιδιά....το είπε;;; Ή το άκουσα απο μόνος μου;;;;"
Να, εδώ περίπου στο πέμπτο λεπτό. (Αυτό είναι το 3ο απο τα 5 video απο την ίδια παράσταση. Έχει και άλλα sxetik;a τραγούδια, στα υπόλοιπα)
"Κι αυτοί οι φίλαθλοι, ρε παιδάκι μου κάτι εμμονές... "
Δεν έχω ιδέα δεν το παρακολουθώ καθόλου το άθλημα :-/......"Απο μικρό ήταν βλαμένο αυτό"
:))
Λοιπόν...
Όρθρος
Λειτουργία
Εσπερινός
Γι' αυτούς που λένε πως Παράδοση είναι μόνο οι χαμηλοβλεπούσοι!
Ο Θεός να φυλάει τους άντρες απ' τις χαμηλοβλεπούσες και τις γυναίκες απ' τους χαμηλοβλεπού*σους! :D
Άντε, βοήθειά μας!
To τρίτο το έχει ανεβάσει στο esnips η αγαπημένη φίλη και ιστολόγος Δυοσμαράκι, που ασχολείται στο Ιστολόγιό της με την παράδοση.
Παράδοση είναι το Απολλώνιο και το μέτρο, αλλά παράδοση είναι και το Διονυσιακό και χωρίς το δεύτερο δε γίνονται υπερβάσεις. Αυτό είναι το μεγαλείο του Ανθρώπου!
Δημοσίευση σχολίου