Φερέ και πέρα – πέρα
τίκι, μυρίτσι, φάνι
κι αν γύρισε τερένι
καλούλι το θρουμπούλι!
τίκι, μυρίτσι, φάνι
κι αν γύρισε τερένι
καλούλι το θρουμπούλι!
Μότο, φουρφούρισέ το
γαλάτου το σαφρίδι
θόλι το αγριότο
μαράζι – σαμιαμίδι.
Ψηλάκι νερομπίλι
πράσινο, μα και κρότο.
Κοκκίνισε το πείλι
ναζούλι θεκαρότο.
Αχ! Ξύνικα βατάνει
μαλλί, φινί να πένει
σακύλλισε, μαράνει
θλιμμή, μα και χαμένη.
Παστίκα φεγγαράκι
φαρέσι και τουρτίτσες
πασώ, ψυρρώ βαρκάκι
καναρινώ γουτίτσες!
Γύρισε, λύκι πάνι!
Θηρίκα χαζοράζι
λακώνι το λαστένι
τιρί – ραρά παράζι...
© Ελένη Καλλιανέζου, Τρύπη Λακωνίας, 4 Αυγούστου 1999
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Νάξερες πόσο χαίρομαι που ξαναδιαβάζω τις "μαγικές" σου κουβεντούλες.
Καλό απόγευμα
Mου 'κανες ποδαρικό στο πιο νεραϊδίσιο μου κομμάτι (κι ίσως το πιο χαζό). Να 'σαι καλά, Δυοσμαράκι.
Και ξέρεις κάνω καλό ποδαρικό...Δεν ξέρω μα μου θύμησε παιδικές στιγμές (καθόλου χαζές)
Αλλωστε δυό ξωτικονεραιδοελένες μόνο με κωδικούς θα μπορούσαν να μιλήσουν....
Το διαβασα.
Δεν ειναι και τοσο χαζο.
Κατι σαν brainstorming μου κανει εμενα.
@ zero,
Aυτό το brain μας είναι πολλές φορές... μπελάς!
Υπάρχουν στιγμές που ζηλεύω το Γιωργάκη τον Παπανδρέου. Και φαίνεται και καλό παιδί και ... χαρούμενο. ~☺~
Εξαιρετικό ritournelle!!!
Σπινθηροβόλο...
Αιτούμεθα και άλλων τέτοιων ψυχικών καραμελλιών!
O Lewis Carroll να σε έχει καλά!
Δημοσίευση σχολίου