Στο μαγαζάκι με τις μαριονέττες της Κönig Ludwig Straße είδα:
♥ Έναν κύριο και μια κυρία που χόρευαν.
♣ Τον Κύριο Αλεπού με κοστούμι, να κρατά στα χέρια του μαχαίρι και πηρούνι και να έχει γύρω απ’ το λαιμό του μια πετσέτα. Μάλλον ετοιμαζόταν να φάει.
♦ Τον Αδάμ, την Εύα και το καταραμένο φίδι.
♠ Πιερόττους κι Αρλεκίνους.
♥ Μια κυρία με ολόσωμο μαγιώ και τα μαλλιά της κότσο. Φορούσε σωσίβιο μ’ ένα παπάκι μπροστά και βατραχοπέδιλα σε χρώμα πετρόλ. Συμπέρανα ότι μάλλον δεν ήξερε κολύμπι.
♣ Τον Κύριο Ρολόι.
♦ Το σκύλο μου το Δαλματό με μαύρη ρεντιγκότα, να έχει στο στόμα του ένα ροζ τριαντάφυλλο. Ποιος θα μου το ‘λεγε ότι ο σκύλος μου είναι τόσο ρομαντικός! Αν και έπρεπε να το είχα φανταστεί όταν μαδούσε τη γλάστρα μου με την καμέλια - για να μου απιθώσει στην ποδιά ένα λουλουδάκι, κάθε φορά που με έβλεπε να κάθομαι.
♠ Ένα σερβιτόρο του παλιού καιρού να ισορροπεί στο ένα χέρι ένα δίσκο μ’ ένα λαχταριστό ψάρι και στο άλλο να κρατά ένα μπουκάλι κρασί.
♥ Την Κυρία Μέλισσα μ’ ένα κίτρινο μπουστάκι χάρμα και κόκκινες γόβες στιλέττο.
♣ Έναν μουσουργό.
♪ ♫ Τότε κατάλαβα 1) ότι το μαγαζάκι της Κönig Ludwig Straße δεν ήταν εμπορικό, αλλά Cabaret και 2) ότι δεν ήταν καθόλου μαγαζ-άκι, αλλά κοτζαμάν μαγαζ-ΑΡΑ!
© Ελένη Καλλιανέζου, Γερμανία, 2 Οκτωβρίου 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου