1 + 1 = ΕΝΑ ή ΟΥΔΕΝ ή 2 ή ΤΡΙΑ ή 11
H μαθηματική γλώσσα έχει κάτι το απίστευτα ποιητικό, που λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται.
Λες φερειπείν: «έστω ένας κύκλος». Και δε συνειδητοποιείς ότι αυτό το «έστω» δεν είναι καθόλου συγκαταβατικό, παρά μια προστακτική ενεστώτα του ρήματος «ειμί». Προστάζεις έναν κύκλο να αποκτήσει υπόσταση. Από εκεί και πέρα παίζεις κατά το δοκούν, αλλά πάντα σύμφωνα με κάποιους κανόνες που προαποφασίζονται.
Το ίδιο γίνεται και στη μουσική. Δεν είναι τυχαίο που Μουσική και Μαθηματικά βρίσκονται τόσο κοντά στη θεωρία τους. Ίσως ήταν αυτό που έσπρωξε ασυνείδητα τον Πυθαγόρα να παντρευτεί τη Θεανώ, που ήταν μουσικός, κατά τον ίδιο τρόπο που ο Μανόλης Ανδρόνικος παντρεύτηκε μια γυναίκα που άκουγε στο όνομα Ολυμπιάς, κι αυτό πολύ πριν ανακαλύψει τον τάφο του Φιλίππου του Β’.
Αν μετάνοιωσα για ένα πράγμα στη ζωή μου, είναι που δεν έμαθα μαθηματικά. Να μπορώ να λέω «έστω ένας κύκλος» και να γεννιέται ένας κύκλος...
Το μόνο που με παίρνει να πω είναι «έστωσαν άστρα!» και να γεννιούνται κι άλλα αστέρια. Κι έχω την υποψία πως απόψε στ’ αλήθεια γεννήθηκαν καινούργια αστέρια. Ρωτήστε όποιον αστρονόμο θέλετε και θα σας το βεβαιώσει επιστημονικά.
© Αστερόεσσα ή Ελένη Καλλιανέζου
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
η μαθηματική γλώσσα έχει κάτι το απίστευτα ποιητικό
απίστευτη επιστήμη. και όσο την γνώρισα (πρώτη δέσμη γαρ) με είχε μαγέψει πώς με αυτήν εκφράζεις σχεδόν τα πάντα. και πώς ακόμα και οι θεωρητικές επιστήμες στηρίζονται σε αυτήν. είναι μαγικό που και όλο αυτό το σύμπαν (ιντερνετ, υπολογιστές, τόσες εκφράσεις όλων) στηρίζονται σε αριθμούς. κυρίως στο ένα και το μηδέν.
δυστυχώς δεν ασχολήθηκα αργότερα όσο ήθελα.
:) καλημέρα! καλό ΣΚ!
Εδώ θα μπορούσε κανείς να γράψει ολόκληρο μυθιστόρημα. Από το πώς το 1 γεννά όλους τους αριθμούς ως τις θεωρίες απειροσυνόλων κι από τους μιγαδικούς μέχρι τα μαθηματικά παράδοξα του Ζήνωνα του Ελεάτη και του Λίουις Κάρρολ στην "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και του Καθρέφτη". Ένας ανυποψίαστος θα πει: "Α, χαριτωμένη ιστοριούλα με χαζά ποιηματάκια." 'Η "η φαντασία του συγγραφέα οργίαζε".
Κι όμως... είναι από τα πιο βαθειά φιλοσοφημένα βιβλία που έχω διαβάσει. Είναι η στιγμή που λες "Διαβάζω παραμύθι ή βρέθηκα σε Σχολή Σοφιστών;" Η μια φράση να αναιρεί την άλλη, κάτι σαν το "υπάρχει το μη-ον;" του Γοργία.
Κι όταν μιλάμε για ποιητικό στοιχείο της μαθηματικής γλώσσας, δεν αναφέρομαι μόνο στο κάλλος της μορφής της. Αλλά και του ποιητικού με την έννοια του 'πλάθω', 'δημιουργώ'.
Αναρωτιέμαι οι μαθηματικοί το έχουν νοιώσει αυτό; Ή βλέπουν το γνωστικό τους αντικείμενο ως μια μηχανιστική διαδικασία του τύπου "εισάγω δεδομένο και αναμένω, μέσω μιας σειράς πράξεων, συναρτήσεων κι εξισώσεων κάποιο αποτέλεσμα"; Αν ήξεραν πόσο ωραία στο άκουσμα είναι η γλώσσα που μιλούν... Το καταλαβαίνει κι ένας άσχετος με τα μαθηματικά, όπως η αφεντιά μου.
Γεια χαρα αστεροεσσα...
καπου ειδα ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ και κατι αναψε μεσα μου.
Ειμαι βλεπεις κι εγω αλανταμ παπανταμ καταγωγη Μεσολογγιτισα και ειπα να στο πω!!!!!!!!!!
μπορει να ηθελες να το μαθεις να κανεις και εσυ χαρα οπως εκανα εγω.
Περνα αμα θες απο το blog μου να τα πουμε (μερικες φορες ειμαι και πιο σοβαρη μην με παρεις στο αστειο).
Ευχαριστω για την φιλοξενεια...
Kαλώς σε βρήκα, λοιπόν! Ο πατέρας μου είναι από το Μεσολόγγι. Ίσως αυτή η ανάρτηση σου θυμίσει κάτι από μέρες Πάσχα Μεσολογγίτικες, αν και υποψιάζομαι ότι πρέπει να είσαι μικρότερη από μένα:
http://asteroessa.blogspot.com/2008/05/blog-post_01.html
Και τίποτα και κανέναν στην πραγματικότητα δεν παίρνω στο αστείο. Αστειεύομαι, ναι. Τσιγκλάω, ναι. Εκεί που όμως δε χαρίζω κάστανα είναι στους υποκριτές.
Καλό σου βράδυ!
Καλησπερούδια... Δλδ το έστω ένας κύκλος είναι όντως η προστακτική του ειμί και όχι το αντε, ας είναι και ένας κύκλος κάπου εδώ να μας βρίσκεται? Πάντως τα γουστάρω τα μαθηματικά, έστω και αν δεν σπούδασα μαθηματικά (πρακτικό ήμουν, τότε είχαμε κλασσικό - πρακτικό).
Kάποτε εκπίπτουν κι οι κύκλοι απ' τους δικούς τους Παραδείσους.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις ίσως καλό είναι να πεις "ας μας βρίσκεται κι ένας κύκλος". Μπορεί και να χρειαστείς έναν και να μην τον βρίσκεις την ώρα που τον γυρεύεις.
Δημοσίευση σχολίου