Γατοϊστορίες 2

Η θεία Ευρυδίκη, σύζυγος Βρασίδα Καρβουνίδη. Η θεία Ευρυδίκη ήταν εξαίρετη μουσικός, που έπαιζε πάρα πολλά όργανα. Πιάνο, κλαρινέτο, φλάουτο, άρπα και το βιολί της. Ο θείος Βρασίδας όμως προτιμούσε να παίζει άλλα όργανα στα ταξίδια του στο Παρίσι στο σπίτι της μαντάμ Ορτάνς και τη θεία την έπιασε μελαγχολία και μετά αρρώστησαν τα νεύρα της. Ο θείος Βρασίδας την πήγε στους καλύτερους γιατρούς του εξωτερικού, οι οποίοι της διέγνωσαν υστερία. Έκανε λουτροθεραπείες με παγάκια, δοκίμασε και ηλεκτροσόκ, αλλά τελικά συνήλθε με τη θαυματουργή εφεύρεση κολπικού μασάζ, η οποία και τη γιάτρεψε πλήρως. Μετά το θάνατο του θείου Βρασίδα, η θεία έγινε επιχειρηματίας και λάνσαρε την εφεύρεση που τη γιάτρεψε με μεγάλη επιτυχία.

Η θεία Ναυσικά και ο θείος Ιάκωβος είχαν χοροδιδασκαλείο στην Κατοχή στην οδό Μαιζώνος στο Μεταξουργείο και πληρώνονταν σε καφέ από ρεβίθι και χαρουπάλευρο. Μια μέρα όμως η θεία Ναυσικά έπιασε το θείο Ιάκωβο ντυμένο Ονειροκρίτη κι έναν Γερμανό αξιωματικό ντυμένο Μάρλεν Ντίτριχ, στον οποίο ο θείος εξηγούσε το όνειρο. Η θεία έπαθε εγκεφαλικό και έχασε το κέντρο ομιλίας της, όμως ο παππούς την έστειλε στην Τήνο και εκεί η θεία ξανάρχισε να μιλάει. Το θαύμα όμως ήταν τόσο δυνατό, που η θεία Ναυσικά δε σταματούσε να μιλάει ούτε στον ύπνο της, ώστε ο παππούς αναγκάστηκε να την ξαναστείλει στην Τήνο για να επέλθει ισορροπία στο θαύμα κι η θεία δεν ήθελε πια να γυρίσει πίσω κι έγινε νεωκόρος στην Ευαγγελίστρια με κύρια δουλειά της να κατεβάζει καντήλια. Για να τα γυαλίσει.

Η θεία Χαρίκλεια έγκυος στον Κλεομένη μας, ο θείος Αγησίλαος και ο Τσαμπίκος. Η θεία Χαρίκλεια ήταν πολύ θεοσεβούμενη κι έκανε με το θείο Αγησίλαο 14 παιδιά. Ο θείος Αγησίλαος ήταν κι αυτός άνθρωπος του Θεού κι επίτροπος στην ενορία της Αγίας Παρασκευής κι αγαπούσε κι αυτός τόσο τα παιδιά, που οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι ήταν δικά του τα παιδιά των γυναικών που τις βοηθούσε το φιλόπτωχο. Η θεία Βιργινία όμως έβαλε δικηγόρο να ερευνήσει το θέμα, και τότε έλαμψε η αλήθεια, ότι οι δήθεν άπορες με τα μούλικα ήταν κοινές τσούλες, που τις πλήρωναν κομμουνιστές για να πλήξουν το ήθος του μητροπολίτη Αγαθάγγελου μέσω των επιτρόπων των ενοριών του. Αιωνία η μνήμη του μακαριστού Αγαθάγγελου, την ευχούλα του να έχουμε.

Η θεία Αγλαΐα ήταν πάρα πολύ διαβασμένη κι είχε και κληρονομικό χάρισμα. Πρίγκιπες και πρωθυπουργοί κι όλος ο καλός κόσμος πήγαινε στη θεία Αγλαΐα να του πει τα ταρώ και τον καφέ και τη σφαίρα. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ήταν παραμονές του 1929, που είχε προβλέψει ότι θα είναι από τις καλύτερες χρονιές οικονομικά. Και ήτανε. Η θεία αγόρασε μετοχές και ακίνητα και πρόκοψε κι αβγάτισε και την περιουσία του θείου Πελοπίδα. Αλλά είχε μια ατυχία η καημένη, γιατί έχασε τα χαρτιά της κι ένας ηλίθιος υπάλληλος στο ληξιαρχείο της άλλαξε το όνομα και της το έκανε Ευαγγελία, κι η θεία Αγλαΐα δεν μπόρεσε να το ανεχτεί αυτό κι αναγκάστηκε να πάει στην Αγγλία και να συστήνεται ως Λίλη και μετά ο κόσμος την έμαθε Λίλη κι όταν ξανάρθε στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο να διευθύνει τις επιχειρήσεις της, δεν μπορούσε πάλι να το αλλάζει, γιατί δεν της άρεσε η αστάθεια της θείας.

Ο θείος Χρύσανθος ήταν κοσμογυρισμένος και μια μέρα έφερε από τα ταξίδια του τη θεία Σουγκαμίσου και είπε στον παππού Τριαντάφυλλο ότι αυτή είναι η γυναίκα του. Ο παππούς μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του το όνομα της νύφης του, αλλά ο θείος Χρύσανθος δε σήκωνε πολλά πολλά κι ο παππούς Τριαντάφυλλος αναγκάστηκε να το καταπιεί, και μάθαινε γελώντας βρωμόλογα στη θεία Σουγκαμίσου κι αυτή νόμιζε ότι λέει καλημέρα κι ο παππούς γελούσε και γελούσαν κι οι φίλοι του στο καφενείο. Μια μέρα όμως που η θεία Σουγκαμίσου καθάριζε ψάρι για να φτιάξει σούσι, είδε τον παππού που της φώναξε «Σουγκαμίσου» κι ήθελε να της δείξει το σουγκαμίσου του και τρόμαξε η Σουγκαμίσου και γλίστρησε, και το μαχαίρι της έκοψε το σουγκαμίσου του παππού κι έγινε μεγάλη φασαρία και η θεία Βιργινία μεσολάβησε και απελάσανε τη Σουγκαμίσου, αλλά αυτή υποκλίθηκε κι είπε καλημέρα και το όνομά της.

Η θεία Νέλλη, κόρη της θείας Αντιγόνης και του θείου Τάκη, ήταν έξυπνη και ταλέντο στο σχολείο.  Πέρασε από τις πρώτες στο Πανεπιστήμιο και αργότερα έκανε και μεταπτυχιακά σε θετικές επιστήμες στη Μινεσσότα. Δυστυχώς όμως κληρονόμησε τα μυαλά των γονιών της και ήταν κι αυτή αριστερή. Γύρισε στην Ελλάδα κατά τα Ιουλιανά, αλλά δεν μπορούσε να συγκρατήσει το στόμα της και φυσικά δεν πήρε έδρα στο Μετσόβειο.  Για καιρό ζούσε εκπονώντας διατριβές για άλλους ακαδημαϊκούς επί πληρωμή. Όταν τα τανκς μπήκαν στο Πολυτεχνείο το 1973, λέγεται ότι ήταν στους νεκρούς. Το πτώμα της δε βρέθηκε ποτέ, όμως το συνάφι της θείας Αντιγόνης πάντα άφηνε στην οδό Στουρνάρη κόκκινα γαρύφαλλα κάθε 17 Νοεμβρίου (και όχι Νοέμβρη, Θεέ μου σχώρα με).

Η θεία Ασπασία είχε δίπλωμα στο πιάνο και στην Ωδική από το Εθνικό Ωδείο και το όνειρό της ήταν να παίξει στο θέατρο. Ο πατέρας της όμως, ο θείος Αγαθοκλής Ιωακειμίδης, ταξίαρχος εν αποστρατεία, ούτε ν’ ακούσει ότι η κόρη του θα ανεβεί στο σανίδι, ακόμη και ως ηθοποιός του σοβαρού θεάτρου.  Η Μαρίκα Κοτοπούλη έπεισε τη θεία Ασπασία να παίξει Σαλώμη με το ψευδώνυμο Νινόν και η θεία Ασπασία έπαιξε σε μία και μοναδική παράσταση στη ζωή της, η οποία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Μετά το θάνατο του θείου Αγαθοκλή, η θεία Ασπασία δούλεψε στην εθνική ραδιοφωνία ως σπίκερ λόγω της καλής άρθρωσής της, συμπληρώνοντας τον πενιχρό της μισθό με τη σύνταξη αγάμου και μαθήματα πιάνου που παρέδιδε κατ’ οίκον. Δεν παντρεύτηκε ποτέ και κανείς δεν έμαθε αν ποτέ απώλεσε την παρθενία της, αν και η γιαγιά Ευφημία έλεγε ότι η θεία είχε τρελό ειδύλλιο μ’ έναν φοιτητή αρχιτεκτονικής, τον Άγγελο Σμαραγδή, που αργότερα έκανε όνομα και περιουσία στο Παρίσι.  

Αριστερά στη φωτογραφία, με τη λευκή ποδιά, ο θείος Ιγνάτιος, σε θερμή χειραψία  με αστροναύτηφ της NASA, που είναι πάλι ο θείος Ιγνάτιος, αλλά εμείς συνηθίζουμε να τον φωνάζουμε θείο Μίμη. Στην οικογένεια αγαπάμε και το θείο Ιγνάτιο και το θείο Μίμη. Ο θείος Ιγνάτιος ήταν ιδιοφυία και κατάφερε να κλωνοποιήσει τον εαυτό του. Έστειλε τον εαυτό του σε διαστημικό ταξίδι κι έβγαλε πολύ παραδάκι, και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, γιατί το διαστημικό πρόγραμμα το ενέκρινε πάλι ο θείος Ιγνάτιος από το Λευκό Οίκο, αν και το πολέμησε ο θείος Ιγνάτιος από το Κρεμλίνο, ποιος ξέρει γιατί... Ίσως γιατί διαφωνούσε ο θείος Ιγνάτιος από το Τόκιο.  

Ο θείος Αριστείδης πολύ μικρός έλαβε προσωπική κλήση από το Θεό και είδε πως η κλίση του είναι να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος. Όταν τέλειωσε το σχολείο, πήγε δόκιμος μοναχός στη Μονή Κουτλουμουσίου και αργότερα εκάρη μοναχός με το όνομα Παχώμιος. Ήταν μοναχός με ζήλο και χάρισμα, διαυγής και ακαταπόνητος. Ένα βράδυ είδε σε όραμα τον Όσιο Παχώμιο της Θηβαΐδας να του λέει να πετάξει τα ράσα και να υπηρετήσει το Θεό έξω στον κόσμο. Αφού πήρε ευλογία από το γέροντά του, κατέβηκε στην Αθήνα και άνοιξε τέσσερα μπουρδέλα. Ένα στη Φυλής, ένα στην οδό Κεραμεικού, ένα στο Πολύγωνο κι ένα στην πλατεία Αττικής, κι έβαλε μέσα να εργάζονται οι κυρίες του Φιλοπτώχου. Από τα κέρδη το 50% το προόριζε για αγαθοεργίες και το άλλο μισό το επένδυε στις επιχειρήσεις του Ευγένιου Ευγενίδη.

Η θεία Ευανθία (αριστερά) και η θεία Ισμήνη. Ήταν δίδυμες και ολόιδιες, αν και συχνά, για να μην μπερδεύουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, σκόπιμα έφεραν κάποιο διακριτικό, από μακιγιάζ έως διαφορετικό accent, όταν ομιλούσαν την γαλλικήν. Η θεία Ευανθία και η θεία Ισμήνη παντρεύτηκαν το θείο Κώστα και το θείο Στέργιο και οι δύο και μοιράζονταν τους εραστές τους κατά βούληση και κατόπιν συνεννοήσεως. Όταν χήρεψαν, αποφάσισαν να αποσυρθούν σε μια βίλλα στην Προβηγκία που αγόρασαν από κοινού, και μας στέλνουν κατά καιρούς καρτ ποστάλ, μαζί μ’ ένα δεματάκι με σεμεδάκια κα σπιτικές μαρμελάδες. Όσο ζούσαν στην Ελλάδα, κανείς δεν τις είδε ποτέ ούτε να μαγειρεύουν ούτε να πλέκουν, αλλά γούστα είναι αυτά κι αλλάζει συχνά κανείς και γούστα και μυαλά, όταν πλησιάζουν τα στερνά του. Και για να πούμε και τη μαύρη αλήθεια, οι μαρμελάδες τους είναι εκτός συναγωνισμού.

© Ελένη Καλλιανέζου, Toftlund, Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Συναφείς αναρτήσεις: Γατοϊστορίες και Παραλειπόμενα