Oι άνθρωποι είναι όμορφοι γιατί μας μοιάζουν. Κι οι θεοί μπορεί να είναι άσχημοι, γιατί πάλι μας μοιάζουν.
Κληροδοτούμε στα δημιουργήματά μας κάτι απ’ τα δικά μας γονίδια και τη δική μας βούληση για το νέο, όμως η αλυσίδα του DNA έχει τη δική της ευφυΐα στις γενετικές επιλογές που καθορίζονται συχνά απ’ το τυχαίο. Έτσι εκπλησσόμαστε ακόμη απ’ τους ανθρώπους και υπάρχει και εξέλιξη.
Κληροδοτούμε στα δημιουργήματά μας κάτι απ’ τα δικά μας γονίδια και τη δική μας βούληση για το νέο, όμως η αλυσίδα του DNA έχει τη δική της ευφυΐα στις γενετικές επιλογές που καθορίζονται συχνά απ’ το τυχαίο. Έτσι εκπλησσόμαστε ακόμη απ’ τους ανθρώπους και υπάρχει και εξέλιξη.
Εικονογράφηση του Frédéric Clément, στο βιβλίο ”L’ Oiseau Bleu et autres contes” της Μadame d’ Aulnoy, Editions Grasset – Jeunesse, Παρίσι 1991
Αν δημιουργήσουμε όμως έναν θεό παντοδύναμο, πάλι θα μας ξεφύγει κάτι απ’ το γενετικό του κώδικα, εκτός κι αν τον φτιάξουμε μια μέρα στο εργαστήριο. Απαραίτητος όρος βέβαια για το παραπάνω, να έχουμε κι εμείς δημιουργηθεί στο εργαστήριο, οπότε η ηδονή του ζευγαρώματος πάει περίπατο υπέρ της ηδονής του Δόκτωρα Φρανκενστάιν.
_______________________________________________
Σχετικές αναρτήσεις:
Τροφή, Μυστικά Τσελεμεντέ, η Συνταγή των Θαυμάτων και Λοιπές Αλχημείες
Ατελής Εντελέχεια
© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 28 Mαΐου 2009
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Άσε... τώρα βλέπω τους πέντε μικρούς Θεούς στην τιβί!
Αν οι υπόλοιποι θνητοί μού μοιάζουν έστω και λίγο, οκ, όμορφοι θα είναι :)
Εκπλησσόμεθα ακόμα από τους ανθρώπους; Πού να δεις πόσο εκπλήσσομαι ακόμα από τους θεούς :)
(είμαι υπέρ του πλουραλισμού εγώ)
Nαι!
Το κάθε σύστημα αναφοράς διακατέχετε απ`τον δικό του θεό και νομοτέλεια,,φτάνει να το ορίσουμε...
Ο παντοδύναμος θεός που θα ..."δημιουργήσουμε" μπορεί:
α) Να είναι πνευματικό μας δημιούργημα, δηλαδή αποκύημα της φαντασίας μας, συνεπώς ΔΕΝ θα διαθέτει γενετικό κώδικα και δεν θα αναπαράγεται. Θα μας μοιάζει μόνο με την έννοια ότι θα φέρει τα χαρακτηριστικά που η δική μας ιδιοσυγκρασία, επιθυμία ή θέληση θα του προσδώσει.
β) Να είναι εργαστηριακό μας δημιούργημα. Ως τέτοιο, είτε θα είναι τεχνολογικό επίτευγμα, κάτι σα ρομπότ,οπότε πάλι ΔΕΝ θα διαθέτει DNA, είτε θα είναι προϊόν κλωνοποίησης άλλου ζώντος οργανισμού με ταυτόχρονη ενίσχυση ή μεταβολή των χαρακτηριστικών του στον επιθυμητό βαθμό δια μεταλλάξεως.
Σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις (αφού ο δημιουργός είμαστε εμείς) δεν παίζει ρόλο το αν ο δημιουργός είναι προϊόν εργαστηρίου (παιδί του σωλήνα).
Αλλά σήμερα είναι άστοχο να μιλάμε για θεούς. Αν το κάνουμε, είμαστε έρμαια της άγνοιας και άξιοι της τύχης μας.
Εκτός κι αν το πας αλλού γι' αλλού, οπότε... χαμογελώ κλείνοντας το μάτι.
Kαλημέρες!
@ Heliaster,
Συμφωνώ!
@ Καλώστη τη Νερένια!
Γιατί να μην αναπαράγεται; Πάλι εμείς το ορίζουμε. Το DNA ας μην το εκλάβουμε στην κυριολεξία του. Η δυνατότητα της αναπαραγωγής πάλι μέσα στην παντοδυναμία εμπίπτει. Και πάλι βέβαια η ίδια η παντοδυναμία σου δίνει το δικαίωμα να άρεις την παντοδυναμία σου. Εδώ πέφτουμε σε πολλά οντολογικά οξύμωρα και αλληλοαναιρούμενες ρήσεις, αλλά πάντα το Απόλυτο φιλοσοφικά στα ίδια παράδοξα οδηγεί. ~☺~
Έεεετσι!
Καλημέρες!
την καλησπέρα μου,
πέτυχες ισοροπίες ανάμεσα σε μνηστήρες και παρθένες
τώρα σου απομένει μόνο ένας Μεγάλος Μήνις Ελένη
αποφασισμένος για πολέμους σε Τροίες.
Οσο για τους Θεούς τους φτιάχνει το συλλογικό ασυνείδητο στο αμόνι του χρόνου και στην άπλα του χώρου,
ποιός ρωτάει εμένα ποιός ρωτά εσένα
κανένας δε ρωτά κανένα.
...εγώ λέω να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι. Μια χαρά τη βρίσκω την ηδονή ως έχει, την ομορφιά και την ασχήμια ως έχει, την έκπληξη που μας προκαλούν οι άνθρωποι και ο Θεός έτσι όπως είναι.
Άσε τα εργαστήρια για τους ανάλατους σαν και του λόγου μου, που αντί να σπουδάσω κάτι που θα με κανει να ονειρεύομαι, πήγα κι έγινα γιατρός!
@ airgood@gmail.com
Mαρτύρησα, νήστεψα, ασκήτεψα, έχω την αμυδράν εντύπωσιν ότι είναι ώρα μου να θαυματουργήσω. Εξάλλου, έχω και αδιάψευστα σημάδια. Ακούω φωνές και στάζω και μύρο. :-Ρ
@ Hellenic Potion,
Δε μας τα λες καλά! Δε σε κάνει να ονειρεύεσαι, ας πούμε, μια θυροξίνη λίγο ανεβασμένη ή μια ακτινογραφία; Με απογοητεύεις!
Μια που έκανα πριν από κάτι χρόνια που είχα πέσει από μηχανή τη φυλάω ακόμη και θέλω να την κορνιζάρω. Κάνει μια πολύ ωραία κούρβα το κρανίο μου. Τόσο που λέω να το δωρίσω στο θέατρο να παίζουν Άμλετ...
Ειρήσθω εν παρόδω τα οντολογικά και πάσης φύσεως λογικά παράδοξα είναι από τις αδυναμίες μου. :)
Δημοσίευση σχολίου