9991 υοτσύογυα 4 'ςαίνωκαλ ηπύρτ ~☺~'υοζέναιλλακ ηνέλε ©
˙˙˙ιζάραπ άραρ – ίριτ
ινέτσαλ οτ ινώκαλ
ιζάροζαχ ακίρηθ
¡ινάπ ικύλ 'εσιρύγ
ινέτσαλ οτ ινώκαλ
ιζάροζαχ ακίρηθ
¡ινάπ ικύλ 'εσιρύγ
¡ςεστίτυογ ώνιρανακ
ικάκραβ ώρρυψ 'ώσαπ
ςεστίτρυοτ ιακ ισέραφ
ικάραγγεφ ακίτσαπ
ικάκραβ ώρρυψ 'ώσαπ
ςεστίτρυοτ ιακ ισέραφ
ικάραγγεφ ακίτσαπ
˙ηνέμαχ ιακ αμ 'ήμιλθ
ιενάραμ 'εσιλλύκασ
ιενέπ αν ίνιφ 'ίλλαμ
ιενάταβ ακινύξ ¡χα
ιενάραμ 'εσιλλύκασ
ιενέπ αν ίνιφ 'ίλλαμ
ιενάταβ ακινύξ ¡χα
˙οτόρακεθ ιλύοζαν
ιλίεπ οτ εσηνίκκοκ
˙οτόρκ ιακ αμ 'ονισάρπ
ιλίπμορεν ικάληψ
˙ιδίμαιμασ – ιζάραμ
οτόιργα οτ ιλόθ
ιδίρφασ οτ υοτάλαγ
οτ έσιρύοφρυοφ 'οτόμ
¡ιλύοπμυορθ οτ ιλύολακ
ινέρετ εσιρύγ να ικ
ινάφ 'ιστίρυμ 'ικίτ
αρέπ – αρέπ ιακ έρεφ ←
۩ ← ¡ιχιχιχ
Αναρτήσεις
25 σχόλια:
Αισθάνομαι ήδη νεραϊδοπαρμένος...
δηλ. προσβλημένος ξαφνικά από ψυχική αρρώστια...ή αλλιώς έχασα την μιλιά μου ή και την ακοή μου μαζί..
Η περιέργεια έφαγε την γάτα αλλά όχι εμένα. Προκειμένου να στραβολαιμιάζω ή να ψάχνω να βρω καθρέφτη (άσε που δεν διαβάζεται με καθρέφτη... ), το έψαξα κάπως αλλιώς με μόνον ένα στιχάκι...(χι χι χι-ιχ: 2-5- 2008)
(έχω μια απορία πάντως με ετούτο το σκάρφισμα - ανακάτωμα, συνάδελφος του Τορκεμάδα είσαι;;;; )
Διότι μπορεί να είχες μέσα θεμελιώδη ερωτήματα όπως αυτά της προηγούμενης ανάρτησής σου..
(κι άντε μετά να ησυχάσει η γάτα!!!)
υούτκιδαιδ υοτ ςκγολπμ αρετύλακ ατ όπα ανέ ςιεχΈ
...ότανυδ ιακ ςέγυαιδ, υοζέναιλλαΚ .κ όλαυμ ότανυΔ. (ρομύοιχ οτ ςορπ ςω ιακ ςιεσώνγ ςιτ ςορπ ςω ιακ ) υοσ ςιεσήτναπα ςιτ ιακ άλλα ,υος ςιεσήτρανα ςιτ ιακ ωνάβμαλοπα ιακ ιαμοχρέ άνκυπ άνχυσ ,κγολπμ όκιτκηλπαταΚ.
.αέτκιεδοπα ιανίε νεδ ςησίπε υοτ ςίξραπύ ημ η ιακ ςωπό, (!!! νωνέμιεκ νωρόφαιδ νωτ "νοτσυενπόεθ" οτ αγάσ ) ιατεύνκιεδοπα νέδυο όπα ύοεθ υοτ ηξραπύ η ιακ αιμ , ςιεσήτναπα νυοχράπυ νεδ ιτό ωπ αν ωχέ αίοπο ατ αιΓ.
(η εκδίκηση του ταλαίπωρου= οι έπαινοι ανάποδα)
(όλα εδώ πληρώνονται)
>:-))
φτου, καθρέφτισμα!
φτου, ξεκαθρέφτισμα!
style="unicode-bidi:bidi-override; direction: rtl;"
♫ ¡ήλακ νητ ,πα ικ εμυοζάβαιδ οτ 'άκιτσοσαφοπα εμυοσήταπ ιακ ικάτιπσ ονιρτίκ οτσ ςαμ ικάραδοπ οτ εμυολάβ νΑ ❀ ❀ ❀
Λετρισμός;
:)
Ναι, το ορίτζιναλ. Αυτό άραγε τι να είναι; Ιλλιτ(ε)ρισμός;
Μπορεί και ιλλ(εκτ)ρισμός... ~☺~
μεταμορφωτή! έναν σε πάνω και χτες έπεσα αλλά ,ανάποδη την από ανάρτηση μια βγάλω να ήθελα τώρα Καιρό
@ Τακούλη
@ Ignis,
Δν χ λγ ν κφρσ τς Fχρστς μ!
Κτ βσν μ ανθρπς πρ πλ ντρπλς κ κκκνζ Fκλ.
(Γι' αυτό κι αφαίρεσα τα
φωνήεντα). ~☺~
@ Staκαzyκυboκο hornκορν,
Θακα τοκο δοκομικισάκω συκυντόκομωσκως!!!
Πάκαρακα ποκολύκι σεκε ευκεχακαρικιστώκω! ☼
πας στ' αγαπημένο σου κλιπ στο youtube, π.χ.
http://www.youtube.com/watch?v=54YhQZN5Uq8
κοτσάρεις από πίσω ένα &flip=1
αν δυσκολεύεσαι, ακολουθείς τις σχετικές οδηγίες:
http://www.youtube.com/t/new_viewing_experience
α, καλάαααααα
Κι εγώ έκανα τον περίπλου σαν τον Μαγγελάνο για να πάω στο ίδιο ακριβώς το ποστ του Μαΐου από άλλη οδό...(βλήτο βλάκα μπούφο) (σε μένα μιλάω)
Τελικά η ...λεπίδα του Όκκαμ με παραμόνευε σε ένα απλό σπιτάκι κάτω από τα μάτια μου: το απλούστερο, το προφανέστερο πάντα.
Τι να μου μείνει από όλα τούτα;
αδοπάνα ωφάργ αΝ
♬
ΓΥ. ?εγαρά ιατεύεπαρεΘ
Τώρα το'δα το προσωπικόν μνμ.
(τέτοιο κοτόπουλο που έγινα...)
Σου ξέφυγε ένα φωνήεν, μάλλον με σπλαχνίστηκες!
Πολύ με σπλαχνίστηκες, θα το ομολογήσω (ξέχνα τον Τορκεμάδα, το παίρνω πίσω) είδα μετά κι εκείνα τα F, στην αρχή νόμιζα ότι με φύσαγες να πάω πάρα πέρα!!
Μετά κατάλαβα (είναι να μην πάρω φόρα)
ΥΓ. κι εγώ κοκκινίζω εύκολα, σαν παζάρι
ΥΓ (2) παίζετε συχνά εδώ;;;
(χαβ χα) ςαμ άραβοσ ατσ ιακ ςεράιδινχιαπ ετσαμίε 'ιαν
¡ιχ ιχ ιχ ¡αίεπαρεθ ιεχράπυ νεδ ¡¡¡ιχό
Εϊ!
Μια στιγμή να βγάλω ένα καθρεφτάκι από την τσάντα μου...αυτό είναι...διαβάζονται πολύ πιο εύκολα!
Aμ δε! Αλλά θα έρθει η ώρα και για το καθρεφτάκι. Αυτό δεν είναι υπόσχεση. Είναι δέσμευση!
Πάντα χρειάζεται ένα καθρεφτάκι εξάλλου...
Για να διαβάζεις...
Για να διορθώνεις το ρουζ...
Για να ελέγξεις αν αναπνέεις... ~☺~
"Για να ελέγξεις αν αναπνέεις";;
Αυτό είναι τραγικό...
Αλλά από όλες τις χρήσεις του καθρέπτη, ίσως είναι η πιο αληθινή, η πιο ουσιαστική...
Χρειάζεται και μια επιβεβαίωση, ποτέ δεν ξέρουμε αν αληθινά ζούμε, αν είναι ζωή αυτό που υποκρινόμαστε πως έχουμε...
ΥΓ.
Να κάνεις γκάλοπ. Πόσοι εκ των σχολιαστών-επισκεπτών σου, προσπέρασαν το σωτήριο σπιτάκι. Μετά από το γκάλοπ μπορείς να κάνεις μέχρι και μελέτη: τι βλέπουμε στην ζωή μας. Με τι ταχύτητα. Με τι αφοσίωση. Πού προσπερνάμε. Τι μας ελκύει. Πού επανερχόμεθα...
Ξέρω ξέρω. Τα αποτελέσματα θα είναι απογοητευτικά.
(εγώ τι να πω; Πού επέλεξα την δύσβατη ατραπό ενώ εσύ στο "ιχιχιχ" προσέφερες λεωφόρο;;; Και σαν να μην έφτανε αυτό, έκανα καπάκι το παντζάρι- παζάρι; (ίσως και λαϊκή). Καμένο χαρτί. Φέρτε μου ένα καθρεφτάκι. Μπορεί να μην φαίνομαι καν. Ακριβώς όπως ο δράκουλας)
Παιχνιδίσματα κρυπτογραφίας
όμηρος στον καθρέφτη μπροστά
νάλειπε η συμμετρία
νάχανε σκοτεινή πλευρά τα χνάρια
και η γη πολλά πολλά φεγγάρια
@ airgoodair@gmail.com
Έχουνε φωτεινή πλευρά τα χνάρια φέγγουν από τα πολλά φεγγάρια ~☺~
@ Ignis,
Φαίνεσαι μια χαρά. Και είσαι και κουκλάρα! Από τα συμβολάκια που επέλεξα να βάλω στην εικόνα δεν έβαλα αυτό που επιγράφεται ως "invisibility".
Αναρωτιέμαι, αν το χρησιμοποιήσω μια μέρα, θα φαίνεται το ποστ μου; ~☺~
Vantela tier, pella firima hen.
Mandaina vante, tenna firen.
Cénala ni, lalyante antanyallo.
Larela ni, etya ilya nórello.
Mana ná sina? Erya nieninque lantala.
Losse mirila, macsa melme yala.
Onyuvan ar véruvan?
Tumbosse tindómeva, erin nu itala ilmen.
Mandaina vante, tenna firen.H. E. Ensle
To παραπάνω είναι ένα ποίημα που επιγράφεται "Snowflake" και είναι γραμμένο σε γλώσσα Quenya (Tην ξωτικογλώσσα που επινόησε ο Τόλκιν). Αν λάτρεψα τον Τόλκιν, πολύ πριν γυριστεί "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" σε ταινίες, ήταν γιατί αυτός ο γλωσσολόγος της Οξφόρδης αφιέρωσε δεκάδες χρόνια απ' τη ζωή του για να φτιάξει γλώσσες με δομή, γραμματική και συντακτικό και ρίζες ελληνικές και λατινικές και φινλανδικές εμπνευσμένες απ' το έπος της Kalevala. Και γι' αυτό μονάχα θα έπρεπε να χαίρει σεβασμού.
Δίνω και τη μετάφραση στα αγγλικά:
Walking paths
Beyond the human eye
Doomed to walk
Until I die
Seeing me
They laugh before my face
Hearing me
Expelled from every race
What's this?
A single snowflake falls
Glimmering white
The gentle love calls
Shall I touch and risk so much?
In twilight vale
Alone beneath the trembling sky
Doomed to walk
Until I die
Μια ωραία ιδέα, μια νέα γλώσσα χωρίς την φθορά των παλιών που μας δόθηκαν.
Που αναγκαστικά χωρίς να μας δοθεί η δυνατότητα εκλογής, αποδεχθήκαμε την μητρική. Και η μόνη επιλογή μας στο πώς θα μορφοποιήσουμε σε φθόγγους τις ιδέες και τις ανάγκες, η μόνη επιλογή επικοινωνίας, έγκειται στο ποιες από τις υπάρχουσες γλώσσες θα μάθουμε, και πόσο.
Η (μητρική)γλώσσα για μένα είναι το χρώμα των ματιών (κάποτε έφτιαξα και σχετικό με αυτό "ποίημα" -μη γελάσεις!) σου δίδεται έτσι, αυτούσιο. Στην διακριτική σου ευχέρεια είναι μόνον το πώς θα το μεταχειριστείς, δηλαδή τι έχεις να πεις και πώς (όπως το βλέμμα και η δύναμή του)
Επεκτείνοντας αυτό στις άλλες γλώσσες (αν τις μάθεις καλά, πολύ καλά), είναι σαν να βάζεις χρωματιστούς φακούς επαφής. Αλλάζεις (μπορεί και να πείσεις), μα όλο σαν ιδέα χάνει την ποιητικότητα του. Και την αμεσότητά του.
Μια γλώσσα σαν αυτή του Τόλκιν δεν θα έπρεπε να είναι μόνον σωστά δομημένη, συντακτικά γραμματικά κλπ. Θα έπρεπε να είναι (δεν ξέρω, δεν θυμάμαι από τις ταινίες) και ηχητικά πανέμορφη. Κάτι σαν θρόισμα φύλλων, σαν φλοίσβος, μουρμουρητό της θάλασσας. Σαν την ευχαριστία των μικρών φτερωτών κατοίκων του ουρανού, καθώς υποδέχονται την νέα μέρα. Εύηχη πολύ.
Να ηχεί σαν μουσική.
Ακριβώς επειδή έχεις την επιλογή. Του χρώματος του ονείρου.
Φλυάρησα, το παράκανα, και καιρός να το βουλώνω! (την σκούπα και το αλάτι, μην τύχει και επανακάμψω!!!)
Να είσαι καλά.
ΥΓ. το ποίημα, πανέμορφο (το αποθηκεύω, με ήλκυσε πολύ)
Νιφάδα είναι και ο έρως και η ζωή...αν τον αγγίξεις πολύ, πάρα πολύ, χάνεται
(το εφήμερο και η τραγικότητα του..)
ΥΓ (2) εγώ πάντως για τις...μαθησιακές μου ανάγκες στο γυμνάσιο-λύκειο (βλέπε σκονάκια) είχα επινοήσει αλφάβητο. Με βοήθησε πολύ, σιγά μην απασχολούσε τον καθηγητή η ..γραμμική δ' με την οποία είχα διακοσμήσει την μπροστινή καρέκλα
Oι νεραϊδογλώσσες... Άλλο κεφάλαιο...
Οι πρώτες μου ανασκαφές ήταν στην Αρκαδία πάνω στο Λύκαιον Όρος, στις Άνω Καρυές. Έμενα στο κοινοτικό ιατρείο (γιατρός δεν υπήρχε, ερχόταν μια φορά στις 15 μέρες να πάρει την πίεση στα γερόντια, μόνιμοι κάτοικοι 4). Τα βράδια με καλούσαν οι γέροντες για φαγητό και μου έλεγαν ιστορίες με νεράιδες.
Πάει λέει μια φορά ένας βοσκός σε μια σπηλιά και βλέπει μια νεράιδα με μαλλιά λυτά να χτενίζεται μ' ένα χρυσό χτένι. Τον παίρνει χαμπάρι, του πετάει τη χτένα στο κεφάλι και του λέει:
"Όξω από δω, κιαρατά!" ~☺~
Δεν είναι το ότι ο Τόλκιν κάθησε κι έφτιαξε γλώσσα. Θα μπορούσε να μαζεύει και πούπουλα, όπως ένας φίλος μου.
Πρακτικά άχρηστα πράγματα, αλλά τόσο ωραία...
(Μαμάκα μου! Με γδύνουνε! Καλά είμαι με τη μπούργκα στα εσώψυχά μου! Σσσσσσσςςςςςτ!)
τα πρασινα γράμματα δεν διαβάζονται ευκολα! κανε κάτι!!!!
Είναι ακόμη στην εποχή της φυλλοφορίας. Όσο καλοκαιριάζει θ' ανθίζουνε, οπότε δε θα είναι τόσο πράσινα. Καλό μήνα! ~☺~
Δημοσίευση σχολίου