Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Καμάκια


Ηράκλειο Κρήτης, Πάσχα 1999



Το στοίχημα.

ΕΓΩ: Ουφ, δε μας παρατάτε μωρέ με τους άντρες πια;

ΕΛΙΖΑ: Άσε, άσε... Τι αναβροχιά είναι αυτή πια! Πού να βρεις άντρα τη σήμερον!

ΑΛΕΞΗΣ: Πώς κάνετε έτσι, βρε κορίτσια; Άντρα θέλετε; Εύκολο είναι!

ΕΓΩ: Χμμ, ναι, αν το καλοσκεφτείς υπάρχει και το κόλπο του νεκροταφείου...

ΕΛΙΖΑ: Για κάνε μια επεξήγηση!

ΕΓΩ: Ρε, παιδί μου, το καλύτερο καμάκι το κάνεις στο νεκροταφείο. Πας στο νεκροταφείο στα μαύρα, εμφάνιση όμως γκραν και κυαλάρεις χήρους. Πιάνεις τάφο κοντινό στον έτσι, το παίζεις βαρυπενθούσα και κόβεις κίνηση.

ΑΛΕΞΗΣ: Λέτε παπαριές! Το καλύτερο είναι σε μπαρ. Παραγγέλνεις το ποτό σου και μετά υψώνεις το ποτήρι σου και λες δυνατά: "Στοιχηματίζω, ότι αν ρίξω το ποτήρι στο πάτωμα, δε θα χυθεί το ποτό ούτε θα σπάσει το ποτήρι. Αλλιώς, να κάτσω να με γαμήσετε!"



Ο ουρανός με τ' άστρα.

Καβάλα, καλοκαίρι 1998.

Ο νέος ήτο ντροπαλός και δεν ήξερε τι να πει στο κορίτσι που επιτέλους θα έβγαινε μαζί του και τον έχουν πιάσει οι κολλητοί στην κατήχηση. Θα την πας στη θάλασσα, αυτές είναι και ρομαντικές, θα της πεις εκεί για τ' αστέρια, για το φεγγάρι, τέτοια.

Και την πηγαίνει στη θάλασσα. Ατέλειωτη στενάχωρη παύση και αμηχανία. Τέλος:

-Για δες... Ο ουρανός....

Παύση.

-Πωπώ! ... Αστέρια!

Παύση. Καμία απάντηση.

-...

-...

-Πολλά αστέρια! Της πουτάνας γίνεται!





Grazie, grazie!


Νότια Εύβοια, παραλία, καλοκαίρι, τέλη δεκαετίας του '80.

Ελεύθεροι κατασκηνωτές και μεταξύ αυτών κι ένα ζευγάρι Ιταλών σε ιδιαίτερες στιγμές, που όμως έχουν ξεχάσει αναμμένη τη λάμπα LUX και διαγράφονται από μέσα τα πάντα και φυσικά τραβούν την προσοχή των πάντων, που σταματούν όλες τις κουβέντες και κάθονται οκλαδόν γύρω απ' τη σκηνή παρακoλουθώντας θέατρο σκιών διανθισμένο με ιταλικές ατάκες "Ancora, ancora!" και "ti piace" και "mi piace" και πιάτσε εδώ και πιάσε εκεί.

Κάποια στιγμή η παράσταση λαμβάνει τέλος κι απέξω πέφτει ομαδικό χειροκρότημα και "bravo, bravo!" και σφυρίγματα και αλλαλαγμός. Ο τύπος συνειδητοποιεί ότι ξέχασαν τη λάμπα αναμμένη και σηκώνεται, ανοίγει λίγο το φερμουάρ της σκηνής και υποκλίνεται.

-Grazie, grazie! Non fa niente!





Σκηνή από την ταινία του Mario Monicelli, Οι Εντιμότατοι Φίλοι μου (Amici miei), το μέρος ΙΙ, 1982, της τριλογίας, όπου ο ένας από την παλιοπαρέα θα παίξει ένα βρώμικο παιχνίδι σ' έναν απαρηγόρητο ανυποψίαστο χήρο, προσποιούμενος ότι υπήρξε εραστής της γυναίκας του.


© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 2 Απριλίου 2009

buzz it!

22 σχόλια:

ria είπε...

σεμνός ο ιταλός και δεν κώλωσε!

Αστερόεσσα είπε...

Ωραίος τυπάς, όντως! ~☺~

maika είπε...

αυτό του Αλέξη που θύμισε ένα ανέκδοτο με το ίδιο φινάλε.. θα παίξουμε κρυφτό κι αν με βρεις θα με πηδήξεις ,αν δε με βρεις θα είμαι στην ντουλάπα!! (δε θυμάμαι πως άρχιζε)

και το θερινό σινεμά...μοναδικό!!!
;0))

Αστερόεσσα είπε...

Από τέτοια, τι να πρωτοθυμηθώ!
Αν καθόμουν να τα γράψω όλα, θα έγραφα τη Britannica. ~☺~

takis είπε...

Eντάξει να πούμε και εμείς το σχετικό..για το πως βγήκε η έκφραση "σωστό και αυτό"

Μπαίνει ένας γκεϊ (τι γκέϊ..καρακραγμένη αδέλφω δηλ.)σε ένα μπαρ και λέει θα κάνω μία ερώτηση και όποιος την απαντήσει θα κάτσω να με γαμήσει.."ποιός ήταν ο 1ος πρωθυπουργός της Ελλάδας?"...βουβαμάρα στο μπάρ...οπότε πετάγετε ένας τύπος απο το βάθος και λέει "ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης"...και απαντάει ο γκέϊ
"σωστό και αυτό" !

Παλιό βέβαια....

Αστερόεσσα είπε...

Ναι, παλιό γνωστό. ~☺~

takis είπε...

τώρα βέβαια που έρχεται καλοκαίρι θα έχω τα μάτια μου ανοιχτά ..ειδικά στις παραλίες...
μη πέσω σε θερινές προβολές και δεν πάρω είδηση..

takis είπε...

καλά ρε οικοδεσπότισα μη βαράς....

Αστερόεσσα είπε...

Να τα προσέχεις αυτά. Μην την πατήσεις σαν έναν παππού στην Κρήτη που πήρε χαμπάρι μια παραλία γυμνιστών κι όλο από εκεί το πήγαινε ο δρόμος, περίεργο πράγμα, αλλά απορροφημένος με το θέαμα δεν πρόσεξε αναβαθμούς μεταξύ δρόμου και παραλίας και τσακίστηκε. Τα χειρότερα τα άκουσε απ' τη γριά του. ~☺~

AA είπε...

Ωραίο το ινδιάνικο πανοφώρι... (Πέφτουνε κάτι μάσες μετά απο τέτοιες εξορμήσεις όμως (!) )

"Πιάνεις τάφο κοντινό στον έτσι, το παίζεις βαρυπενθούσα και κόβεις κίνηση."
-"ΑΑΑΑαααααχ.....Αντώνη, Αντώνη....σε χάσαμε Αντώνη."
- (Μπάνικια η...χήρα ε;)
- (Μπάνικια αλλά τυφλή η καψερή)
- (Για τα γυαλιά το λές;)
- (Οχι ρε, δε τη βλέπεις που κλαίει το...ρολόι του νερού;;;)

Αστερόεσσα είπε...

Eμένα θα μου πεις για τις μάσες; Δεν υπάρχει περίπτωση να κατέβω Κρήτη και να μη γυρίσω θρεφτάρι.~☺~

Πάντως το κόλπο με το νεροταφείο μην το γελάς καθόλου. Πιάνει. Ιδίως αν θέλεις και αίσθημα. Αλλά πρέπει να είσαι σε μεγάλες απελπισίες και να το 'χεις να ακούς τον πόνο του πλησίον σου.

AA είπε...

"...το κόλπο με το νεροταφείο μην το γελάς καθόλου. Πιάνει."
Ίσως, αλλά....δεν ξέρω, είναι άνιση η μάχη...Τον χτυπάς τον άλλο εκεί που "πάει να πιεί νερό"
(Ethical Harpoonist!!!)

Αστερόεσσα είπε...

Για το καλό του.

Αστερόεσσα είπε...

(Αν είσαι καλός άνθρωπος χαίρεται κι ο άλλος ο καψερός. Αν είσαι κακός, στο τέλος βλαστημάει εσένα και ξεχνάει τον πόνο του).

AA είπε...

"Καλός" άνθρωπος και θα "ψαρεύει" στα νεκροταφεία;;;;

Αστερόεσσα είπε...

Κι εμείς όταν ήμαστε φοιτητές, καταχείμωνο και δεν υπήρχε μία για να πάρουμε καφέ, ξέρεις πόσες φορές σκεφτήκαμε να πιούμε στο κυλικείο του νεκροταφείου πιο κάτω; Κακοί ήμασταν;

Στο νεκροταφείο τουλάχιστον πας συνειδητοποιημένος. Μπορεί να σου προκύψει και χήρος με ορφανά, οπότε το σκέφτεσαι καλά. Στο μπαρ πώς μπορείς να ξέρεις τι θα σου προκύψει;

AA είπε...

"δεν υπήρχε μία για να πάρουμε καφέ, ξέρεις πόσες φορές σκεφτήκαμε να πιούμε στο κυλικείο του νεκροταφείου πιο κάτω;"
...Ίδιο πράγμα είν' ο καφές με το ψυχανθές;;;

"Στο μπαρ πώς μπορείς να ξέρεις τι θα σου προκύψει;"
Υπάρχουν και οι βιβλιοθήκες :-D

Αστερόεσσα είπε...

Βρε, τα πάντα υπάρχουν, φαντασία να υπάρχει, μέχρι και τα φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Αλλά ούτε και οι βιβλιοθήκες είναι τα πλέον ενδεικνυόμενα μέρη. Καθόσον έχουμε ακούσει και φοβερές και τρομερές ιστορίες.

Π.χ. φτάνει η πολυπόθητη ημέρα του ραντεβού και της βιβλικής γνωριμίας... Και ο... διανοητής μπορεί να σου απαγγέλλει Προυστ στο κρεβάτι και να μην αποφασίζει να κάνει και κάτι άλλο ή να γυρίσει και να σου πει "ααα, δεύτερη φορά είναι επανάληψη!" ~☺~

AA είπε...

"μέχρι και τα φεστιβάλ της ΚΝΕ."
Καλά δε το πιστεύω!!! Και να 'ξέρατε!!!!...Το γέλιο που έχει να ρίξει μια ψυχή όταν της το δείξω :-D :-D :-D :-D

"ο... διανοητής μπορεί να σου απαγγέλλει Προυστ"
Σταθήκατε στο λάθος διάδρομο, παρακαλούμε προσπαθήστε και πάλι....Πρός τις θετικές επιστήμες παγέντε (παγέντε το ισπανόφωνον), έχουν λιγότερη φλυαρία.

Αστερόεσσα είπε...

Ομολουγουμένως, οι θετικές επιστήμες είναι θετικότερες!

Μακράν! ~☺~

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τι μου θύμησες τώρα ρε Λενιώ!
Πριν αρκετά χρόνια, είχα παρκάρει σε μια εσοχή στην παραλία της Γλυφάδας και στο πίσω κάθισμα πηδιόμασταν καρεκλωτά.
Οπότε, κάποια στιγμή ακούμε κάποιον να χτυπάει το τζάμι του αμαξιού (που είχε ήδη θολώσει).
Το ανοίγω διστακτικά και βλέπω ένα τροχονόμο: "κύριε, απομακρυνθείτε από το σημείο αυτό γιατί εμποδίζετε!"

Αστερόεσσα είπε...

:))))))))