Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Εκτόπισμα



Ludmilla Balfour, Κόπος, Galerie Gerly, Κοπεγχάγη


Πάνε πολλά χρόνια. Καλοκαίρι '96 ή '97 που ξεκινήσαμε με το σαραβαλάκι του Νίκου, ο Χρήστος, ο συχωρεμένος ο Στάθης κι εγώ να βρούμε Κυριακάτικα παραλία έρημη (πάντα απεχθανόμουν τις πολυσύχναστες παραλίες) κι ύστερα κάναμε γυμνισμό, (αλλά πάλι απεχθανόμουν τις παραλίες γυμνιστών, τις έβρισκα γκέττο).

Καταλήξαμε στο νησάκι του Πατρόκλου κι έπρεπε να περπατήσουμε στα κατσάβραχα για να βρούμε μια απόμερη γωνιά, τη βρήκαμε μες στο καρακαήλι να ψήνεται και να βγάζει αχνούς μέσα στο μεσημέρι, αλλά όρθιοι βράχοι μας έδιναν προστασία από αδιάκριτα μάτια μιας παραλίας λουομένων στο βάθος κήπος.

Ο ήλιος έκαιγε, φορούσα μόνο ένα ζευγάρι μεγάλα μαύρα γυαλιά – στυλ Τζάκυ Ωνάση, που έδωσαν στο τσουρούφλισμά μου μια εικόνα ρακούν, όταν έβγαζα τα γυαλιά: Κόκκινο της ντομάτας το δέρμα – εξόν από δυο οβάλ άσπρους κύκλους στα μάτια.

Όσο προσομοιάζεις με ζωάκι της στεριάς και της θάλασσας, αντιλαμβάνεσαι και πόσο οι άλλοι προσομοιάζουν σε κάποιο άλλο ζωάκι της αρεσκείας τους. Ή και της απαρέσκειάς τους. Και ο κύριος απ' το βάθος κήπος παραλία, όπως τον βλέπαμε μέσα απ' τη θάλασσα, όταν βουτούσαμε ήταν φτυστός ελέφαντας. Όχι μόνο λόγω των διαστάσεών του, αλλά ήταν κι εκείνο το πλατς! όταν έμπαινε στο νερό, που σήκωνε κύμα. Προ πλατς δοκίμασε το νερό, ρίχνοντας με την προβοσκίδα του νερό στους αγκώνες και στις μασχάλες. Πατ – πατ, λίγο, με κινήσεις χαριτωμένες, σα σεμνότυφη πουτάνα. Ύστερα στο κεφάλι, το βάπτισμα. Δυο – τρεις γαργάρες με θαλασσόνερο (που κάνουν καλό και στην ιγμορίτιδα, ιδίως αν έχεις μύτη σαν του ελέφαντα).

Στάση. Χαμόγελο αγαλλίασης και ξαφνική απομάκρυνση από το συγκεκριμένο σημείο της θάλασσας. Με τη διαίσθηση του ρακούν συνέλαβα ότι ο ελέφαντας κατούρησε στη θάλασσα. (Πολλά παχύδερμα οριοθετούν το χώρο τους στο νερό, όπως οι ιπποπόταμοι, και κυριαρχούν ασφαλή στο κέντρο των περιττωμάτων τους. Σύνηθες στο ζωϊκό βασίλειο). Υπάρχει όμως μια λεπτοφυής διαφορά ανάμεσα στα υπόλοιπα animalia και το homo sapiens sapiens. Οι ανθρωπίδες μετά την έκκριση των περιττών τους υγρών, φεύγουν αμέσως απ' το όριο των απεκκρίσεών τους, ψάχνοντας νερά αμόλυντα και παρθένα για να ευφρανθούν, ενώ τα κατώτερα θηλαστικά βασιλεύουν μέσα στα σκατά τους. Ίσως αυτό να είναι μια ένδειξη ότι ο άνθρωπος επιθυμεί το ωραίο.

Πλααααατς! Ακούστηκε απ' την παραλία στο βάθος κήπος. Ο ελέφας εβούτηξε στη θάλασσα και σήκωσε θαλασσοταραχή. Ευθύς καταλάβαμε ότι οι ελέφαντες έχουν πολύ μεγαλύτερο εκτόπισμα στο νερό απ' τα ρακούν, όσο κι αν τα τελευταία τσουρουφλίστηκαν στον ήλιο αποφεύγοντας τις οριοθετημένες των homo sapiens sapiens περιοχές.




Ο Charlie Chaplin στο τραγούδι της Titine, Μοντέρνοι Καιροί (Modern Times), 1936. Μη μπορώντας να θυμηθεί τα λόγια του τραγουδιού που πρέπει να τραγουδήσει στο κέντρο και που η συμπρωταγωνίστριά του τού έγραψε για να τα θυμάται στη μανσέτα του, την οποία όμως έχασε, αναγκάζεται να αυτοσχεδιάσει.



© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 12 Ιανουαρίου 2008

buzz it!

27 σχόλια:

tovenito είπε...

καλά η θεία ήταν και πολύ προχώ στα μικράτα της!
δεν θέλω να φανταστώ τι είναι η προβοσκίδα, vero?

Αστερόεσσα είπε...

Θα σου 'λεγα τώρα για τα νιάτα μου, και πώς εσείς, τα μικρά παιδιά, ανακαλύπτετε κάθε φορά τον τροχό πιστεύοντας ότι τω καιρώ εκείνω εμείς ήμασταν οι συντηρητικοί κι εσείς οι προοδευτικοί, αλλά άσε... γιατί πάλι θα καταλήξω σε πολιτικό σχόλιο.
Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα 'ρθεις! :Ρ

Υ.Γ. Προβοσκίδα = χέρι. Μόνο χέρι. Αν η προβοσκίδα του δεν ήταν το χέρι του, τότε ο Σαρωνικός δε θα ήταν θάλασσα, αλλά εστία μολύνσεως στο διηνεκές. Μπλιαχ!

maika είπε...

πού είναι το νησάκι του Πατρόκλου?

ευτυχώς που ο ελέφαντας δεν είχε μαζί του και την παρέα του γιατί τότε το εκτόπισμα.. θα σας έπνιγε κι έξω απο τη θάλασσα..

εσύ ρακούν...χαχα!!!

τι αστείες φατσούλες που έχουν τα ρακούν!!
κι αν έχουν μικρό εκτόπισμα καθόλου δεν πειράζει!
καλύτερα έτσι!!

όποτε βλέπω στους Μοντέρνους Καιρούς ,τη σκηνή όπου η κοπέλα δείχνει στον καλό της, το σπιτάκι τους και μετά και την πρωινή βουτιά του Τσάπλιν,γελάω πάρα πολύ!!!
;0)))

AA είπε...

"με κινήσεις χαριτωμένες, σα σεμνότυφη πουτάνα."
...
Άτοπο

Γαμμώ τις μέρες πρέπει να ήταν εκείνη αλλά....μόνο ο ελέφας σας έμεινε απο εκείνη τη μέρα;

Dr. Feleki είπε...

Ατιμο πραμα η θαλασσα χοχοχο

Ενταξει μωρε τι εκαμε ο ανθρωπος εφερθη ως σωστος και τιμιος Έλλην. Εσυ φταις, τον ματιαξες

:p

b|a|s|n\i/a είπε...

άλλα τα κάτουρα του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.
πλιτς πλιτς

takis είπε...

Διακρίνω μια επιθετική προσέγγιση για τους υπέρβαρους...
ή κάνω λάθος?

Θα συμφωνήσω όμως στην απέχθεια σου για τα γκέτο των γυμνιστών...
άσε δε που εκεί κάποιοι νομίζουν οτι κάτι κάνουν οταν βγάζουν το βρακί τους.....

Αστερόεσσα είπε...

@ maika,
Το νησάκι του Πατρόκλου είναι εντός Σαρωνικού και φαίνεται απ' το Σούνιο.
Το αναφέρει και ο Παυσανίας στα Αττικά του. Πας με αυτοκίνητο μέχρι την Ανάβυσσο και ένα καραβάκι σε περνάει απέναντι. Ή σε περνούσε. Δεν ξέρω αν από τότε δόθηκε κι αυτό αντιπαροχή. :))


@ ΑΑ,
Καθόλου άτοπο. Βλέπε και Μπλανς Επιφανί.
Συμπλήρωσε με τη φαντασία σου ντεκόρ 19ου αιώνα. Νέα πτωχή πλην τίμια πίπτουσα θύμα διεφθαρμένης και ακόλαστης κλίκας σε οίκο ανοχής. Λαβομάνος και τσανάκα να πλένει τις μασχάλες της ντροπαλά και κατόπιν ν' αναρωτιέται "Είμαι καλό κορίτσι ή δεν είμαι";

Όχι, δε μου έμεινε μόνο αυτό από εκείνη τη μέρα. Είχα καεί πολύ και πήγα στη γειτονική ΕΒΓΑ κι αγόρασα και 5-6 γιαούρτια και αυτογιαουρτώθηκα για τα εγκαύματα.
Επίσης, το ίδιο βράδυ ήμουν καλεσμένη και σε δεξίωση. Κόκκινο δέρμα, κόκκινα μαλλιά, πράσινο μάξι φόρεμα (που είναι και συμπληρωματικό χρώμα του κόκκινου) και μαύρες ψηλοτάκουνες γόβες. Το πώς κρατιόμουν στη δεξίωση χαμογελώντας ευπρεπώς χωρίς να πετάξω όλα τα ρούχα από πάνω μου, γιατί το δέρμα μου έτσουζε ένας Θεός το ξέρει.
Επίσης, θυμάμαι κι άλλα πράγματα, αλλά αυτά δε σας ενδιαφέρουν. :D


@ Βρασίδας ο Κάφρος,
Δεν τους μπορώ, δεν τους μπορώ, τα νεύρα μου! Σήμα κατατεθέν: Χαζογελάει και μετά απομακρύνεται εκ του σημείου ταχέως. Άρα τι έκανε;
Τι κάνει νιάου, νιάου στα κεραμίδια!

Είναι ακριβώς το ίδιο με το όταν βλέπω αυτοκίνητο φορτωμένο με την αρχή των καλοκαιρινών διακοπών: Ο σύζυξ, η σύζυξ, τα παιδιά.
= Την πάει στο χωριό (για να κάνουν και τα παιδιά τα μπάνια τους), θα κάτσει 2 μέρες και θα επιστρέψει στην Αθήνα γιατί ο άνθρωπος δουλεύει για να κάνει η οικογένεια τα μπάνια της.
Αυτός είναι προδιαγεγραμμένο ότι στο μεταξύ θα δει τη γκόμενα, η οποία βλακωδώς θα θεωρήσει ότι είναι η ευκαιρία να υποκαταστήσει διά παντός τη σύζυγο, η οποία σύζυγος θα κάνει όλο το καλοκαίρι τη δούλα στην πεθερά δεχόμενη τα Σαββατοκύριακα το σύζυγο, ο οποίος θα της ρίχνει καντήλια... κ.ο.κ.

Άρα → Αυτοκίνητο φορτωμένο συν γυναιξί και τέκνοις για το χωριό στην αρχή των διακοπών = 99% κερατωμένη σύζυγος.


@ b|a|s|n\i/a
Μακριά τέτοια πλιτς - πλιτς. Ξορκισμένα με τον απήγανο! Υπάρχουν ειδικά μέρη σε μια πολιτισμένη κοινωνία για τα πλιτς - πλιτς. Ν' αφήσουν τη θάλασσα ήσυχη. Να πάνε σε θάμνους. Και μετά να σκεπάσουν τα πλιτς - πλιτς τους με χωματάκι να ανακυκλωθούν!

Αστερόεσσα είπε...

@ Τάκη,
Δε με ενόχλησε ποσώς η εμφάνισή του. Με ενόχλησε τι έκανε στη μαυροθάλασσα.
Αν του το έκαναν στο σπίτι του, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα έκανε το νταή.

Dimitra Andritsiou είπε...

Άπαικτος ο Charlie Chaplin! Τον λατρεύω.
Όσο για τη σκηνή που περιγράφεις, κλασσική σκηνή στις Ελληνικές (και μη) θάλασσες. Τι χοντράνθρωποι που είμαστε! Κι από πάνω παριστάνουμε και τους ανώτερους. Τρομάρα μας!

Αστερόεσσα είπε...

Χ2, Χ3, Χ4 .... άστα να παν!

Άντε τώρα αυτός να σου μιλήσει και για βιολογικό καθαρισμό των λυμάτων. Τον γιαουρτώνεις; Κι ας μην έχει καεί!

Charlie Chaplin... ααααχ, τότε εμείς στην εποχή του βωβού... ήμασταν αλλιώς, βρε παιδάκι μου! Ξεφωνίζαμε πολιτισμένα. Με υποτιτλισμό!

AA είπε...

"Νέα πτωχή πλην τίμια πίπτουσα θύμα διεφθαρμένης και ακόλαστης κλίκας σε οίκο ανοχής."
Υπήρξε μια κρίση καλών σεναρίων απ' οτι φαίνεται.


"Κόκκινο δέρμα, κόκκινα μαλλιά, πράσινο μάξι φόρεμα (που είναι και συμπληρωματικό χρώμα του κόκκινου) και μαύρες ψηλοτάκουνες γόβες..."
Ήταν και οι "χρυσές" εποχές της rave τότε οπότε δεν ήσασταν πολύ εκτός της μοδός.

Αστερόεσσα είπε...

Μμμμ... ννναι.

Μία μόδα είναι πάντα πρόκληση για να λανσάρεις την αντίθετή της.

Να αναρωτιέται όμως κανείς... Με τόσες αντι-μόδες και ασυμβίβαστους στις μόδες, μήπως πρέπει να ακολουθήσουμε τη μόδα;
Ή τας παραδόσεις;

Έχω ένα δίλημμα... ~☺~

takis είπε...

ΑΑ

Το να πέσει η Αστέρω θύμα ακόλαστης και διεθφαρμένης κλίκας μου φαίνεται εντελώς απίθανο...

το πιθανότερο είναι οτι αποτελούσε εξέχοντα και κατευθύνοντα νου της ίδιας της κλίκας..

Η δε περιγραφή της ένδυσης στην επακολουθείσασα δεξίωση αρκεί να φαντασθούμε και τα υπόλοιπα που θυμάται αλλά λέει οτι δεν μας "ενδιαφέρουν"....

Αναρωτιέμαι πχ. αν άντεξε μέχρι το τέλος της βραδυάς με εκείνο το παλιοφόρεμα πάνω της και δεν το έστειλε στο γρασίδι του κήπου πριν βουτήξει στη πισίνα να σβήσει την κάψα της...

Μη κοιτάς που δεν λέμε τίποτα...

AA είπε...

"Να αναρωτιέται όμως κανείς... Με τόσες αντι-μόδες και ασυμβίβαστους στις μόδες, μήπως πρέπει να ακολουθήσουμε τη μόδα;
Ή τας παραδόσεις;"
Ότι και να κάνεις, μέσα είσαι :-/

@Takis:
Η ερώτηση δεν ήταν για να βάλω το μάτι στη κλειδαρότρυπα...αλλά αν ανοίξει η πόρτα (απο μέσα) και περνάω μη μου πεί κανείς τίποτα "γιατί κοίταξα" γιατι θα τον....καρυδώσω!

"αποτελούσε εξέχοντα και κατευθύνοντα νου"
Ο μόνος τρόπος για να προβλέψεις το μέλλον είναι να το προδιαγράψεις :-)

"πριν βουτήξει στη πισίνα να σβήσει την κάψα της"
Αυτό είναι το καλύτερο τέλος σε κάθε καλό πάρτυ

Αστερόεσσα είπε...

Τς, τς, τς, Τάκη!

Με έχεις ικανή να είμαι ο ιθύνων νους εις ακολασίας; Που στάζω μύρο από την αγιοσύνη;

Περίτρανος δε απόδειξις του αντιθέτου τα άτομα που συναναστρέφομαι και υποφέρω τα πάνδεινα αγογγύστως!

Πάω να προσευχηθώ διά την σωτηρίαν της ψυχής σου!

Πού βαδίζομεν; Φρίττω!

Βαβαί! Παπαί!

takis είπε...

Το ξέρω, εκει θα καταλήξουμε "προσευχή και νηστεία"...

Αντε να φορέσεις και τη στολή της καλόγριας (απο μέσα τίποτα εννοείται..)

Τελικά θα αγιάσω εξαιτίας σου...

Οσο για τις παρέες..να μη σχολιάσω..

Ανώνυμος είπε...

Ευχάριστη πρωτιά κι' έκπληξη συνάμα
καλώς σας βρήκα αστερόεσσα!

Αστερόεσσα είπε...

@ ΑΑ,
Σωστό κι αυτό. :)


@ takis,
Πνεύμα και Ηθική! Πνεεεεεεύμα και Ηθική!


@ airgood@gmail.com
Καλώστονα και Καλή Χρονιά!

Υ.Γ. Αυτή "η πρωτιά" πόσο μεταφράζεται σε φραγκάκια;
Γιατί είπαμε, καλή η ανιδιοτέλεια, αλλά να βγάλουμε και τα τσιγάρα μας. :)

Ανώνυμος είπε...

ενα κέρασμα γλυκιά μου .......
κι ένα ταξίδι απ' τ'άστρα σου στη γη,
εσύ βάζεις τη γνώση εγώ τη φαντασία
δεν ανταλλάσονται, άλλα φραγκάκια

Αστερόεσσα είπε...

Ααααα! Ε, τώρα μάλιστα! Προκόψαμε πάλι!
Join και συ the club των υπόλοιπων 7 δις μοναδικών του πλανήτη!

Ευτυχής. Και κατασυγκινημένη! :)

Ανώνυμος είπε...

Πλατς, Πλουτς!
Στη μπανιέρα δυο-δυο :)

Αστερόεσσα είπε...

Μπα! Όλοι οι καλοί χωράνε! :)

akrat είπε...

κατούρα και εσύ την θάλασσα... ΜΠΟΡΕΙΣ....

Ανώνυμος είπε...

Στην μπανιέρα δεν κάνουνε τσίσα...

Ανώνυμος είπε...

Τι μας λες τώρα, όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα; Αφού σ' αρέσει ξεκάθαρα νάσαι η κόρη του πάρτα όλα. Νομίζω σε συνάντησα ανάμεσα σε 7 δις και μ' έπιασαν τα γέλια και τα κλάματα.

Αστερόεσσα είπε...

@ akrat,
Δεν μπορώ, δεν μπορώ!


@ Σπίθα,
Ποτέ! Μόνο τα βρέφη!


@ airgood@gmail.com
Αχ, αυτό το "πάρτα όλα"... ούτε καν στο "βάλτε όλοι" δε βρίσκει τον αντίποδα!
Φρίκη, που αν τη μοιράζονταν τα 7 δις αναλογικά των οικονομικών και των λοιπών δυνατοτήτων τους, ίσως ζούσαμε στη Dreamland!
Tελοσπάντων ο δρόμος ad astra χάθηκε να είναι λιγότερα per aspera?
Tις καλημέρες μου! Καλωσήλθες σου είπα;
Το ξαναλέω, γιατί τα aspera έχουν μια γοητεία, όταν οδηγούν στ' άστρα και τα λοιπά και τα λοιπά. :)