Eκλαϊκευμένον Μάθημα Νέας Ελληνικής διά Ρεμάλια

Richard Redgrave, «Η πτωχή διδασκάλισσα» (Τhe Poor Teacher) ή «Η Γκουβερνάντα» (The Governess), 1844, Victoria and Albert Museum, Λονδίνο (Πηγή Eικόνας: The Victorian Web)

Το τελικό ν

Πότε, καλά μου παιδάκια, διατηρείται στα νέα ελληνικά το τελικό ν;

Συγκεντρωνόμεθα και δίδουμε βάσιν:

Ο κανόνας είναι: Μπροστά από λεξούλες που αρχίζουν:

1. Απ' όλα τα φωνήεντα.

2. Τα σύμφωνα: κ, π, τ, ξ, ψ

3. Τα διπλά: μπ, ντ, γκ, τσ, τζ

Φωνήεν έχουμε όταν ανοίγουμε το στοματάκι μας. Συμφωνούμε;

Ας το πάμε πάλι απλοποιημένο. Κρατάμε στο μυαλουδάκι μας τη φράση «Σου ψιθυρίζω δυο φωνήεντα». Ε, μπροστά από κάθε λέξη που αρχίζει από φωνήεν διατηρείται το τελικό ν.

Παραδείγματα: τον άνεμο, την ειμαρμένη, τον ουρανό, ποιον ήλιο

Για να επέλθει μία συμφωνία, πρέπει τουλάχιστον δύο μέρη να συμφωνούν.

Άρα: Τελικό ν μπαίνει μπροστά από όλα τα φωνήεντα και δύο συνεχόμενα σύμφωνα.

Παραδείγματα: τον τζίτζικα, τον νταή, τον γκιώνη

Μένουν τώρα τα ρημάδια τα σύμφωνα κ, π, τ, ξ, ψ

Τα απομνημονεύουμε με την παρακάτω φρασούλα, που είναι ακροστοιχίδα: «Κόψε, παπάρα τα ξενέρωτα ψωνιστήρια»

Αναλυτικώς:

κ-όψε

π-απάρα

τ-α

ξ-ενέρωτα

ψ-ωνιστήρια

Το μάθαμε;

- φωνήεν

- 2 σύμφωνα

- Κόψε Παπάρα Τα Ξενέρωτα Ψωνιστήρια

© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 21 Νοεμβρίου 2008