Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Επανάσταση, Dada και Ξερό Ψωμί (Μπλογκοπαίχνιδο)

Βίβλος Γενέσεως Τέχνης Dada[1], τέκνου Tzara, τέκνου Janco, τέκνου Hans Arp, τέκνου Duchamp... Pølsemannen παρέδωκε τω Hades, Hades παρέδωκε τω Σπίθα, Σπίθας παρέδωκε τη Αστεροεσσία και τους αδερφούς αυτής.





Marcel Duchamp, Μόνα Λίζα, 1919. O πίνακας του ντανταϊστή καλλιτέχνη δεν ήταν κάτι άλλο πέρα από μια αντιγραφή της γνωστής Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι με μουστάκι και γένια. Κάτω έφερε τα γαλλικά γράμματα: L.H.O.O.Q. Aν διαβαστούν όλα όπως προφέρονται στη γαλλική γλώσσα δίνουν τη φράση: Elle a chaud au cul = Έχει ζεστό / καυτό κώλο.


Ο πάπυρος που μου παρεδόθη από το ντανταϊστή Σπίθα αποκρυπτογραφήθηκε κι έδωσε το παρακάτω κείμενο:

Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε φράσεις από πέντε μπλόγκερ της επιλογής μας και να σχηματίσουμε με τις φράσεις αυτές μια καινούργια φράση.

Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste.

Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παράγραφος βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει.

Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις από ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.


Ανέτρεξα στους καλλιτέχνες: tovenito, dyosmaraki, ανεμοσκορπίσματα, b|a|s|n\i/a, Amεliε * Dήmηtρa και ιδού τι τους βούτηξα χωρίς να με ανθιστούν:

Μπακ του γιου. Οι πιστοί χριστιανοί μες στο σκοτάδι. Μείζον δε τούτων καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ.

Το κολλάω κάτω απ' την ποίηση των υπολοίπων και κάνω Αντιτέχνη:

Τον είδα αγριεμένο ως μοχλό ανάπτυξης της εντυπωσιακής δύναμης. Εξ ημέρας εργά την ατμόσφαιρα της Τούμπας. Μόνο χρήσιμοι για να ανατέμνουν ποντίκια, δεν φαίνεται να πιστεύει στις θρησκευτικές ελευθερίες, ο καλός Θεός θα της δώσει τη φώτιση, η αυτάρκεια του χωριού διαβρώθηκε, ψεύδεσθαι διά των αριθμών. Όλα στην ώρα, θρησκομανία, αμετροέπεια και υπερβολές o Χίτλερ, δεν βρίσκω νόστιμα κι από τις ταυτότητες. Τα ζα μας ήσαντε αργά. Οι άνδρες δεν κλαίνε, χτυπήσαμε κάτι ροφούδια, συμβαίνουν και εις τας καλυτέρας των οικογενειών. Άστα να πάνε πάτερ....
Μπακ του γιου. Οι πιστοί χριστιανοί μες στο σκοτάδι. Μείζον δε τούτων καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ.


Οι προαναφερθέντες καλλιτέχνες, ων και εβούτηξα φράσεις πνευματικής τους ιδιοκτησίας, καλούνται με τη σειρά τους να κλέψουν φράσεις άλλων καλλιτεχνών, ώστε να κάνουμε την επανάστασή μας κι εμείς με ολίγη τέχνη, μιας και δε βλέπω παιδιά στους δρόμους, γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους... και δε βροντάει κανένας Όλυμπος ούτε αστράφτει καμιά Γκιώνα, κι ούτε μουγγρίζουν τ' Άγραφα κι ούτε σειέται η στεριά, αλλά φευ! μόνο στην μπλογκόσφαιρα κάποιοι κινούν κάτι, πλην όμως αυτό είναι πλήκτρα και ποντίκι...


______________________________________

[1] Dada ή Ντανταϊσμός είναι ένα κίνημα τέχνης ή σωστότερα αντί-Τέχνης που γεννήθηκε στη Ζυρίχη το 1916. Επηρεάζει τόσο τις εικαστικές τέχνες όσο και την ποίηση, τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη γραφιστική. Τι ακριβώς σημαίνει Dada, δεν το γνωρίζει κανείς και οι συζητήσεις επ' αυτού θυμίζουν τους ατέλειωτους προβληματισμούς των αναλυτών του τύπου «τι θέλει να πει ο ποιητής». Ο ίδιος ο Τristan Tzara, από τους πρωτεργάτες του κινήματος θα πει «Dada ne signifie rien» (Νταντά δε σημαίνει τίποτα), ενώ κατ' άλλους, όπως ο Richard Hülsenbeck η λέξη προήλθε, όταν οι καλλιτέχνες επιζητώντας όνομα για το νέο καλλιτεχνικό ρεύμα έβαλαν ένα μαχαίρι μέσα στο γαλλικό λεξικό Larousse κι έπεσαν τυχαία στη λέξη dada που σημαίνει ξύλινο παιδικό αλογάκι. Άλλοι πάλι ερμηνεύουν την προέλευση της ονομασίας του κινήματος από το da da (ναι, ναι), που χρησιμοποιούσαν στις μεταξύ τους συνομιλίες οι Ρουμάνικης καταγωγής καλλιτέχνες Tristan Tzara και Marcel Janco.

Το σίγουρο όμως είναι ότι το Dada δεν είναι τέχνη κατάφασης, αλλά αμφισβήτησης και άρνησης σ' όλες τις μέχρι τότε παραδεδομένες νόρμες που οδήγησαν στην παρακμή και τελικά στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως ρεύμα δεν κρατάει παρά μέχρι το 1920, αλλά θα επηρεάσει τα επερχόμενα κινήματα του σουρρεαλισμού, της avant-garde, το νεορεαλισμό μέχρι και την πολύ μεταγενέστερη pop art και το punk.

Άλλοι από τους καλλιτέχνες του Νταντά, όπως ο Χανς Άρπ θα μεταπηδήσουν αργότερα στην αφηρημένη τέχνη, ενώ ο Max Ernst και ο Guillaume Apollinaire θα θεμελιώσουν αργότερα το ρεύμα του σουρρεαλισμού.


© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 7 Οκτωβρίου 2008


buzz it!

42 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

κινούνται πράγματα. μα σιωπηλά. είναι περίεργοι οι μήνες αυτοί. φιλιά! σε λίγο...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Επανάσταση και ξερό ψωμί ;;!!
Ποιός στα έμαθε αυτά;

Ντα-ντά...!
-ΡΡ

Αστερόεσσα είπε...

@ Aδερφέ b|a|s|n\i/a,
Κάτι κινείται μπρος στα μάτια μου... Ένα σύννεφο... Ομίχλη... Δε βλέπω καλά...Βγάλε ένα πενηντάευρον να κάνεις αέρα στο σύννεφο να φύγει και μετά βάλε το ρευστό στο κυτίον!
Αναμένω!
(Δε σε φιλάω, έχω αρπάξει ίωση)

@ Σπίθα,
Νταντά στα μούτρα σου! :P

takis είπε...

Παλαιομοδίτες..οχι άλλες επαναστάσεις!

Σιγά μη γράψω και εγώ (με κάλεσε ο Σπίθας)...
Εδω τα γραφόμενα μας είναι ήδη για νταντα..είναι ανάγκη να το φωνάζουμε κιόλας?..
εδω έλειψα για 2 μέρες και δεν αφήσατε καμία νουγκαντίνα...και δεν φτάνει αυτό , το γυρίσατε και σε παιχνιδάκια..

αναρωτιέμαι ήδη αν η Μόνα Λίζα είχε καυτό κώλο..κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ...

αν κρίνω όμως απο κάτι παρόμοια σημερινά χαμόγελα.. πρέπει να ζεμάταγε...

ΥΓ Αστέρω μου , σήμερα στα Αγραφα μόνο αναστεναγμούς των πνευματικώς ανησηχούντων βοσκοπούλων ίσως ακούσει κάποιος αν είναι τυχερός...
αλλά μάλλον και αυτό μόνο στη θεωρία...

αστα....

Ερατώ είπε...

Ωραία!
Να μάθουμε και ένα δυο πράγματα για τον ντανταϊσμό -όλο και κάποιον θα χρειαστεί να κάνουμε νταντά!

tovenito είπε...

το προσκλητήριον μου έπεσε από τας χείρας. όχι δεν δύναται, δεν είναι δυναμόν!
αστεροεσία, απέχω από το γράφειν αφού! είμαι μπακ του μι!
ευχαριστώ για την πρόσκληση πάντως! να, πάρε κι ένα κοκτέιλ σαμπάνιας για κέρασμα!

Αστερόεσσα είπε...

@ Τάκη,
Νταντά όπως da, da?
Aν το να κάνεις νταντά είναι να λες "ναι", το έχουν πει και γιατροί και επιστήμονες.
Τους λέμε πάντα "ναι".
Αν πάλι είναι τα ξύλινα αλογάκια και τυχαίνει να είναι πράσινα, μπορούμε να τα βάψουμε κόκκινα, μπλε ή με πουά και γινόμαστε και πουαντιγιστές. Πάλι τέχνη κάνουμε.

Υ.Γ. Πνευματικώς ανήσυχες βοσκοπούλες στα Άγραφα είναι είδος σπάνιο. Συχνότερα ακούς "μπε" από προβατίνες που ρέπουν προς τη διανόηση.

@ Ερατώ,
Μια στάση κάνω στο "νταντά" για ένα ποτάκι. Πιο πολύ στέκι μου είναι "Ο Σουρρεαλιστικός Αχταρμάς", αλλά δε λέω όχι και σ' άλλα μαγαζιά, αρκεί να είναι ξύπνιοι οι σερβιτόροι.

@ Τοβενίτο, ok...
Επειδή δηλαδή είσαι καλό παιδί και σε συμπαθώ, και παίζεις σέντερ - μπακ κι είσαι και κιμπάρης και δε λογαριάζεις χρήμα στα κεράσματα.

AA είπε...

Δεν συμπεριλάβατε όμως το Ελληνικό συναφές ρεύμα των Ντιμπιντάϊστών (Βρέ μελαχρινάκι....επίσης γραμμένο για τη Mona Lisa....αλλά δεν θέλουν να τα μαθαίνει ο κόσμος....Τέλος πάντων)

Και το ρεύμα των ΝαΝαιστών, λαμπρός εκπρόσωπος του οποίου είναι ο Δάντης (Σε όλα του τα τραγούδια υπάρχει η σχετική ναναϊστική δέηση....Πάει η αγάπη μου πάει με άφησε.....Να να να να να.....Κομέτικουάτρομιλα μπάτσοι (γραμμένος σε διαδήλωση ο στίχος) επίσης καταλήγει σε ΝΑ ΝΑ ΝΑ ΝΑΑΑΑ ΝΑ (βγαίνω 2 οκτάβες πιο κάτω (κάπου στη Πανόρμου) απο το Δάντη αλλά είναι και "Κόλαση" το άτομο....Quo Vadis ρε Δάντης; ) Και τόσα άλλα Ναναϊστικά....

Στην ευχή του Νανάη-Νάμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αστερόεσσα, σε ευχαριστώ για τη τιμή της πρόσκλησης.Στην παρούσα φάση όμως, δεν νιώθω πως θα ήθελα να συμμετέχω σε μπλογκοπαίχνιδο.. Αυτό δε μειώνει την χαρά πως με σκέφτηκες, κι ελπίζω να μη μου θυμώσεις...
Μια όμορφη μέρα να έχεις!

Αστερόεσσα είπε...

@ aa,
Εγώ μπορεί να μη συμπεριέλαβα τα παραπάνω ρεύματα Τέχνης, αλλά φρόντισε να τα συμπεριλάβει το ΥΠ.ΠΟ.
Υπήρχε μια πολιτιστική διαδράση: Να τρέχεις να παραδώσεις χαρτιά που έστειλαν αύριο με εντολές στις οποίες εσύ όφειλες να υπακούσεις από προχτές και στο θυρωρείο να ακούν το "Α-πα-πα-πα-πα-πα-πάπαπα".
Τότε χάρηκα πάρα πολύ, γιατί ήρθα σε επαφή και με το κίνημα των "παπα(τζη*Ζ*)ϊστών.
Ατέλειωτη η Τέχνη... Δε σε φτάνουν 10 ζωές να τη μελετήσεις...

@ Ανεμοσκορπίσματα,
Αλίμονο αν θύμωνα έτσι!
Καλά να περνάς! :)

Zaphod είπε...

Αριστούργημα!

Αστερόεσσα είπε...

@ Θενκς, πανιερότατε Διδάσκαλε Ζaphod!

AA είπε...

"Εγώ μπορεί να μη συμπεριέλαβα τα παραπάνω ρεύματα Τέχνης, αλλά φρόντισε να τα συμπεριλάβει το ΥΠ.ΠΟ."
Έτσι είναι αυτά τα μαγαζιά θα έλεγα...


"Τότε χάρηκα πάρα πολύ, γιατί ήρθα σε επαφή και με το κίνημα των "παπα(τζη*Ζ*)ϊστών.
Ατέλειωτη η Τέχνη... Δε σε φτάνουν 10 ζωές να τη μελετήσεις..."

Α! Η γνωστή ilusionists κίνηση! Τα έργα των υπογραφιστών είναι επίσης πολύ σπάνια, δεν ξέρω αν σας έτυχε....

Σκέφτηκα να σας πώ κάτι για τη Δανία αλλά μάλλον θα με διαολοστείλετε, οπότε πάω απο μόνος μου.

Αστερόεσσα είπε...

@ aa,
Ιλλουζιονιστές; Ειδικότης μας! Βασικός εκπρόσωπος του ρεύματος ο Χουντίνι. Εδώ υπογραφή, εκεί η υπογραφή... Εξα(σ)φα-λ/ν-ίζεται!
Το ρεύμα βέβαια ελάνσαραν ο Αδάμ και η Εύα μ' εκείνα τα σάπια μήλα και το σλόγκαν:
-Kύριε, η Εύα με παρέσυρε
-Κύριε, ο όφις με παρέσυρε...


Ευτυχώς πάντως που οι ελληνικοί θεοί δεν παρασύρονται και δείχνουν πυγμή! :P

Υ.Γ. Καλή η Δανία. Ο Άντερσεν είναι ακόμη εθνικό σύμβολο και ο Όντιν με το Θωρ κάνουν ακόμη κουμάντο. Ο Ράσμουσσεν βέβαια δεν το ξέρει, αλλά τον έχουν ήδη πάρει στο ψιλό.

AA είπε...

"Ιλλουζιονιστές; Ειδικότης μας! Βασικός εκπρόσωπος του ρεύματος ο Χουντίνι. Εδώ υπογραφή, εκεί η υπογραφή... Εξα(σ)φα-λ/ν-ίζεται!"

Αυτό το εξασφαλιζτμόντ πολύ μου άρεσε...Απο τα αγαπημένα μου έργα είναι η "Εξαφάνιση Χρημάτων" σε Ρέ Κερατ*!!!...ελάσονα.

"Το ρεύμα βέβαια ελάνσαραν ο Αδάμ και η Εύα μ' εκείνα τα σάπια μήλα και το σλόγκαν:
-Kύριε, η Εύα με παρέσυρε
-Κύριε, ο όφις με παρέσυρε..."
Ξεκάθαρα, η μητέρα όλων των σκανδάλων!

"Υ.Γ. Καλή η Δανία. Ο Άντερσεν είναι ακόμη εθνικό σύμβολο και ο Όντιν με το Θωρ κάνουν ακόμη κουμάντο."
Δηλαδή "Άει στη Βαλχάλα ρε ΑΑ!!"...Classy!!!

Αστερόεσσα είπε...

Το "άει στη Βαλχάλλα" ισούται με το:

"Ολημερίς στον πόλεμο,
τη νύχτα καραούλι
"

Προσοχή στις Βαλκυρίες! Κάνουν περίεργα κεφαλοκλειδώματα και η θεά Φρέγια όμορφη - ξεόμορφη έχει για σύμβολο τη γάτα.

Υ.Γ. Τα ξανθά μαλλιά ήτο ίδιον της φυλής των Βίκινγκς, αλλά όσο πάνε οι γυναίκες μελαχρινεύουν και τα βάφουν ξανθά για το κουλέρ λοκάλ.
Οι άντρες πάλι ξυρίζουν το κεφάλι, γιατί παθαίνουν νωρίς τριχόπτωση, αλλά αυτό είναι μόνο η μία άποψη. Η άλλη είναι ότι πονάνε απ' τις Μπρουνχίλντες που τους αρπάζουν απ' τα μαλλιά για να τους πάνε στη Βαλχάλλα.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η επανάσταση χρειάζεται έναν Τρότσκυ (εμένα), έναν Λένιν (Σπίθα) κι έναν Στάλιν (εσένα)!

maika είπε...

dada πάντως ήταν ένα πολύ ωραίο μπαράκι στα Εξάρχεια, κάαααααποτε...
ωραίο το ντανταϊστικό σου.. Αστερόεσσα...το φινάλε δε με το αυγό ήταν ότι καλύτερο...διότι όπως είναι και γνωστό μόνο βουνό με βουνό δε σμίγει και πάραυτα το ένα χέρι νίβει αριστερά και το άλλο επίσης....
(πολύ με επηρέασε το παιχνιδάκι τούτο...)
;0)))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ασκαρ !!
Σταλινίστρια, σταλινική, σταλινόμουτρο
σταλινο-μαζουλίκας,
στάλα σε ποτήρι να την πιείς, σταλιάν-σταλιάν..
σταλινοτσοπάνα, σταλινοπαραμυθού....

και
"Στάσου... καλή μου Ελένη"!!
-)))

Αστερόεσσα είπε...

@ Άσκαρ- Σπίθα,
Μια χαρά αγόρι ήταν ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς, μόνο που δεν είχε καθόλου φαντασία και ήταν κατά των Τεχνών. Έργα κοινής ωφελείας για τους αντιφρονούντες χωρίς μουσική Κόπλαντ και Στραβίνσκι;;; Μπανάλ!!! Χωρίς μια ταινία σινεφίλ; Jamais των jamών!!!
Κι ο Λέων, πολύ λέων! Άσε πια και το Λένιν, που έγινε και μούμια κι απέκτησε κι αρχαιολογική αξία μετά θάνατον!

@ maika,
Υπήρχε "Dada" στα Εξάρχεια; Δεν το θυμάμαι. Στο "Τρίτο Μάτι" πήγαινα, που έβαζε και κλασική μουσική και στον "Ένοικο", ενίοτε και "Καλλιδρόμιο". Στα τελευταία έπινα τη βοτκίτσα μου κι έπαιρνα μαζί μου και το πλεκτό μου, για να γλιτώνω κι απ' το χαζοκαμάκι κάποιων ψευτοκαλλιτεχνών.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Maika
Όταν εμείς ερχόμασταν από το "dada"(dada..ιστές,γαρ)
η αστερόεσσα ούτε καν...πήγαινε -))

Το θυμάμαι με την ξύλινη σκάλα γεμάτο και να μην μπορώ να περάσω για να ανέβω στο σαλούν που και αυτό γεμάτο, ήταν!
Τι έκανα μ'ένα ποτήρι στο χέρι δυο ώρες όρθιος, δεν θυμάμαι... ο έρμος!

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα, παιδί μου,
μην τα παραλές. Η maika ίσα που πρόλαβε το "Dada" πριν δοθεί αντιπαροχή.
Εσύ, λογικό είναι να το έχεις θεμελιώσει.
Και τι δεν έχεις προλάβει!
Πρέπει να σου πω ότι σε θαύμαζα από παλιά, όταν σε πρωτοείδα σ' εκείνο το ντοκυμαντέρ αυτόπτη μάρτυρα στη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη. Εσύ δεν ήσουν ο νέος με το ψαθάκι και το μουστακάκι;

Και στην άλλη τη φωτογραφία με το Δελμούζο και το Γρυπάρη!

Τι παράστημα, τι κομψότης! Πολύ σικάτος κι αριστοκρατικός!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Την αστερόεσσα είναι να την πίνεις στο ποτήρι! Σταλίσναγια!

Πού να ξέρει ρε Σπίθα από "νταντα" η κοπέλα; Όλο στο "Φίλιον" την έβγαζε στο Κολωνάκι που συχνάζουν οι ψευτοκουλτουριάρηδες του ΣΥΝ...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αστερόεσσα
Με μπερδεύεις με τον... Taki!
Εγώ ήμουν με τον Χιού (τον Χέφνερ και τα κουνελάκια του..!)
Χιού, εε...και όχι τον Χιούι που διάβαζες στο ΜΊΚΥ.


Ασκαρ,
Όταν υπήρχε το dada, υπήρχε ΣΥΝ;
Εγώ πήγαινα πριν το '90....

Αστερόεσσα είπε...

Πριν το '90... πριν το '90...
Το 1890; Ααααχ! Τι σύμπτωση! Και ο παππούς μου!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Όχι, δεν υπήρχε ΣΥΝ, αλλά το ... ω γλυκή μου έαρ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Da-da-kia" ...κάνω σε, αστερόεσσα!

Αστερόεσσα είπε...

"Αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι
των ερώτων φαιδρά εποχή
δεν παρήλθον και όμως οι πόνοι
των βελών σου αγνώμων ψυχή

Σε ηγάπων, σε είχον θεά μου
κι η ψυχή μου επέτα προς σε
ήσουν συ το γλυκό όνειρο μου
αι στιγμαί της ζωής μου χρυσαί

Πού τοσάκις εμπρός της σελήνης
με ορκίσθης αγάπη σκληρά
ήσαν ψεύδη και συ με ηπάτας
με τα λόγια σου αυτά τα γλυκά
"

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Μάκια- μάκια, αστερόεσσα
που καλόμαθες στα γαλλικά
και μου θες λόγια
γλυκά και ντανταποιητικά!
-))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ασκαρ
Ναι, θυμάσαι σωστά.
Αρχίζω και ξεχνώ για να τα συνδέσω, Μάλιστα.

Τώρα μπρός πάμε ;
Πίσω πάμε ;
Πιάσε μια Σταλισναγια να πιούμε
και άστα να πάνε...

maika είπε...

αστερόεσσα
Δεν θυμάμαι πια ούτε την οδό στην οποία βρισκόταν ρε γμτ αλλά όπως λέει κι ο Σπίθας ήταν πάντα φίσκα...για πλεκτό εκεί ούτε να το σκεφτόσουν δηλαδή.
Έπινα τις μαργαρίτες μου κι έφευγα κυρία!!

Σπίθα
πολύ μου άρεσε κι ας ήμασταν σα σαρδέλες εκεί μέσα....όταν όμως έβρισκες να καθήσεις...άρχοντας,μεγαλείο!!!

;0)))

Αστερόεσσα είπε...

Ευχαριστώ για τα "μάκια - μάκια", αλλά εκδίδω αυθωρί Index Verborum Prohibitorum, καθόσον ορισμένες εκφράσεις της ελληνικής λειτουργούν δι' εμέ ως το κόκκινο πανί.

Μεταξύ αυτών:
-μάκια (μου θυμίζει το θειο μου τον Κωστάκη: "Α, το Ελενάκι, να το κάνω εγώ μάκια". Και το χειρότερο: με έκανε και με σάλιωνε! Μπλιαχ!)
-Σας πάω (λόγω Χριστόδουλου. Σε κανένα τρίχρονο θα μαλακώσω και θα την αποδεχτώ ξανά)
-Tι καλός άνθρωπος! Ψυχούλα! (Βλέπε εδώ γιατί)

Αν θυμηθώ κι άλλες επανέρχομαι.

Αστερόεσσα είπε...

@ maika,
Όρθια μ' ένα ποτό στο χέρι ούτε στα νιάτα μου. Να κάτσω κάπου, βρε αδερφέ. Να χαλαρώσω. Να κουβεντιάσω. Ν' ακούσω μουσική. Αλλά να πάω να πιω ποτό για να ταλαιπωρηθώ... Γι' αυτό και προτιμούσα τα ταβερνεία που κατέβαινες και 5 σκαλιά, κάτι κουτούκια. Να μη με πονάνε και τ' αυτιά μου απ' τη χάβρα.
Ή πήγαινα σε μπαράκια με live μουσική. "Ραβάναστρο", "Το Μπαράκι του Βασίλη", "Τσάι στη Σαχάρα"... τέτοια.

Αστερόεσσα είπε...

Κάποια στιγμή τα μπαράκια τα έκοψα τελείως...
Θυμάμαι μια φορά, μια φίλη κι εγώ βγήκαμε για ποτό, μαζί μας ένας γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης...
Ο ηθοποιός αυτός, αν και δίδασκε σε σεμινάρια κινησιολογίας είχε τα 1500 τικ.
Οι νεαρές φερέλπιδες ηθοποιοί τον κοιτούσαν στα μάτια σα να ήταν ο θεός.
Πάμε λοιπόν στα Εξάρχεια. Ρωτάει αυτός το κορίτσι που σέρβιρε:
-Σφηνάκια έχετε;
-Βεβαίως, απαντάει το κορίτσι. Τι θα θέλατε;
-Κόκκινο κρασί, παρακαλώ.

.....
Κι η φίλη μετά απ' αυτό εξακολουθούσε να τον έχει για θεό... Τι να πω...

Ααααχ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πολλά προσόντα ο τύπος που λες!!
Όλα τάχει ο μπαγάσας!
Τέλειος, δεν του λείπει τίποτα-))

Αστερόεσσα είπε...

Ή να θυμηθώ τα άλλα:
Ένα φεγγάρι έκανα πολλή παρέα με γνωστούς θεατρανθρώπους.
Θάβανε κάποιον... "Ο ατάλαντος, ο έτσι, ο αλλιώς"...
Ξαφνικά εμφανιζόταν στην παρέα ο "ατάλαντος"...
Ματς - μουτς, φιλιά... "Τι ωραία που έπαιξες χτες, κι εκείνη την ατάκα πώς την είπες!"...
Καθόντουσαν όλοι, μαζί κι ο πρώην θαμμένος και θάβανε κάποιον άλλον...

Ο εκάστοτε σκηνοθέτης ήταν ο "κακός". Μέχρι να πάρουν ρόλο στο επόμενο θεατρικό...

Ε, άει στη Βαλχάλλα, μαζί κι η "Τέχνη" τους!

Hades είπε...

Έτσι όπως πάμε ή που δεν θα γλιτώσουμε το Νομπελ, ή τη μήνυση. Τρίτη οδός δεν υφίσταται... :):):)

takis είπε...

Ας αρχίσουμε με το Dada..
Βαλτετσίου και Ε. Μπενάκη γωνία ...αν δεν κάνω κανένα τραγικό λάθος...(Α βρε Μάικα..)
καλή μουσική ..αλλά πολύ δήθεν τελικά..

Μπαράκι του Βασίλη..δεν ήταν άσχημο αλλά και εκεί μετά το είδανε πολύ κουλτούρα...μη χε..

Τελικά μάλλον θα συμφωνήσω με την Αστέρω ...στην Ελλάδα η πραγματική παράδοση είναι τα ταβερνάκια...
πως να το κάνουμε..ουτε πάμπ είχαμε ούτε μπαράκια επί τουρκοκρατίας..
ίδιον της Ελληνικής μιζέριας..οπως και τα θαψίματα όπως ακριβώς τα περιγράφει η οικοδέσποινα..

Ενω τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πιο απλά...πολύ πιο απλά..πως το λένε?.. οχι "δήθεν" τέλος παντων..

Λοιπόν, ξέρετε κανένα καλό μπαράκι για απόψε ? νάχει και διανοούμενους που θάβουν με καλή μουσική υπόκρουση...
Βαρέθηκα τα ταβερνάκια μωρέ..

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Επιτόκιο", Τακη.
Αλλά τόχω πριβέ, σήμερα -)

Hades
Λίγα. Γιατί;
Πού το άφησες το σεντόνι;
-)))

b|a|s|n\i/a είπε...

ντάν. παραλλαγμένο. να ξεφύγει η σκέψη λίγο ...

Αστερόεσσα είπε...

@ hades,
"Όπου υπάρχει πρώτο, δε σημαίνει ότι θα υπάρξει δεύτερο. Αλλά όπου υπάρχει δεύτερο, θα υπάρξει και τρίτο" -Αραβική παροιμία
Τουτέστιν: Γιατί να μην υπάρξει τρίτος δρόμος; Μαγικός αριθμός. Συνήθως δηλώνει και την ανατροπή. (Λέμε τώρα).

@ Τάκη μου,
Μπαράκι με διανοούμενους θες; Να βρούμε καμιά σκονισμένη φωτογραφία απ' το "Καφέ Βυζάντιον"; Θα στη μεγεθύνουμε σε πόστερ να την κοιτάς και βάζεις εσύ τη μουσική της αρεσκείας σου σε CD. Τουλάχιστον στη φωτό θα βλέπεις όντως διανοούμενους. Όχι γιαλαντζή.

@ Σπίθα,
Το "Επιτόκιο" έκλεισες γι' απόψε; Όχι τον "Ανατοκισμό"; Ή δε μου τα είπε σωστά ο καπετάν - "σαράφης";

Αστερόεσσα είπε...

@ b|a|s|n\i/a,
Έφτακα!