Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Το Φαγοπότι

Μια φορά κι έναν καιρό ένας άντρας ερωτευμένος κάθησε κι έγραψε ένα ποίημα για την καλή του. Έλεγε το λοιπόν στο ποίημα ότι είχε η γυναίκα μάτια σαν αμύγδαλα, χείλη σαν τα κεράσια, μάγουλα σα βερύκοκα, μαλλιά σαν του κοράκου. Είχε του κύκνου το λαιμό, βυζιά σα μηλαράκια, χέρια λευκά – λευκότερα από πιλαφάκι, μεσούλα - δαχτυλίδι. Είχε μέλι αφαλό και αστραγάλους σα γιαούρτι. Είχε δάχτυλα σαν κρίνα, κοκκίνιζε σαν το παντζάρι κι ήτονα δροσερή και τραγανή ως το σταφύλι το μοσχάτο.

Γίνηκε το ποίημα διάσημο. Κι ούλοι μιλούσανε για κείνηνα που είχε μάτια αμύγδαλα, χείλη σαν τα κεράσια, μάγουλα - βερύκοκα, βυζιά σα μηλαράκια, χέρια λευκά σαν πιλαφάκι, αστραγάλους σα γιαούρτι, κοκκίνιζε σαν το παντζάρι κι ήτονα δροσερή και τραγανή ως το σταφύλι το μοσχάτο.


Καννιβαλισμός στη Μοσχοβία και Λιθουανία, 1571. Πηγή: Ein Erschröckenliche doch Warhaftige grausame hungers nott und Pestilenzische plag so im Landt Reissen vnnd Littaw furgangen im 1571 Jar (: Μια τρομακτική, εντούτοις αληθινά σκληρή ανάγκη λόγω πείνας και πανούκλας, που συνέβη κατ’ αυτόν τον τρόπο στις χώρες της Ρωσίας και της Λιθουανίας κατά το έτος 1571) [1]


Κι έπεσε πείνα και λιμός κι ήρθανε χρόνοι δίσεχτοι και χαλεποί καιροί. Κι ακούγοντας οι πεινασμένοι για μάτια - μύγδαλα, χείλη – κεράσια, μάγουλα – βερύκοκα, βυζιά – μηλαράκια, χέρια - πιλαφάκια, αστραγάλους – γιαουρτάκια, παντζαράκια και δροσερά σταφύλια πήρανε μεγάλες καλαθούνες. Κι έβαλε μέσα στην καλαθούνα του ο καθείς ό,τι εμπόραγε. Μηλαράκια, βερύκοκα, γιαουρτάκια, μέλι, πιλαφάκια. Και πήγε η γυναίκα καλλιά της.

Απομείνανε μοναχά ένα δαχτυλίδι σε μορφή μέσης, ένας κύκνος ωσάν λαιμός, κάτι κρινάκια σα δάχτυλα και κάποιοι κόρακες μαύροι σα μαλλιά, που πετάξανε ψηλά πάνω στην ακακία και ρέκασαν τρεις φορές «κρα».
__________

[1] Προέλευση φωτογραφίας: Cannibalism, Wikimedia

© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen, 2 Ioυλίου 2008

buzz it!

64 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

και ότι πεινούσα και ετοιμαζόμουνα να φάω. όλα καλά με την φαγούρα; :)

Αστερόεσσα είπε...

Eύγε, νέε μου! Καλή όρεξη!
Μια καλή επιλογή είναι χεράκια με αστραγάλους. Καλό για καλοκαίρι. Ε, και κανένα χειλάκι και μαγουλάκι από πάνω για το βράδυ (από το ψυγείο). Μη δεις όμως μετά Μπέργκμαν. Don't overdo it! ☺

Υ.Γ. Αν οι φαγούρες ήταν τόσο απλό πράγμα, ώστε να πεις όλα καλά, θα ήμουνα τώρα ο Αλή Πασάς και θα είχα και την Κυρά Βασιλική να μου διώχνει τις μύγες με την ξεσκονίστρα. lol

Αστερόεσσα είπε...

... Παιζόταν στο Αλφαβίλ στη Μαυρομιχάλη. Tου Peter Greenaway. O Μάγειρας, ο Κλέφτης, η Γυναίκα και ο Εραστής.
Η Μαρία επέμενε να πάμε. Με απώθησε ως έργο. Όχι τόσο για τη σκηνή ανθρωποφαγίας στο τέλος όσο για την ωμή βία που η γυναίκα υπέστη απ' το σύζυγο και κατ' επέκτασιν και ο εραστής της.
Γιατί να μαγειρέψει τον εραστή; Ο σύζυγος άξιζε μια τέτοια κατάληξη.

Αν κι από την άλλη, σύμφωνα με μια νοοτροπία primitive, η ανθρωποφαγία είναι μια μορφή πρόσκτησης μέσω ενσωμάτωσης.

Αναρωτιέμαι... ένας παθολογικά ζηλιάρης θα μπορούσε να καταβροχθίσει το αντικείμενο του πόθου του;

apocalypses είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αστερόεσσα είπε...

@ Καλησπέρα, μη αποκαλυπτόμενε/η apocalypses. Τι έχεις να μας αποκαλύψεις πέρα απ' το αν αδικούμαι ή όχι κι αν κάνω καλά ή όχι να γράφω για φαγοπότια και έρωτες; Δε θυμάμαι τελευταία να έγινα κάποιου η αγάπη, που να νομιμοποιεί και τσαχπίνικα "τσα" με τέτοια οικειότητα.

admin είπε...

Με έκανες και πείνασα... πάω να φάω lol

Αστερόεσσα είπε...

☺ Καλή όρεξη, attackta.

apocalypses είπε...

XA,XA κατάλαβα...*Δε θυμάμαι τελευταία να έγινα κάποιου η αγάπη, που να νομιμοποιεί και τσαχπίνικα "τσα" με τέτοια οικειότητα*.Δόξα τω Θεώ...Κατάλαβες ότι ήταν τσαχπίνικο το ΤΣΑ...Οικειότητα λοιπόν...Πίσω από τον κόσμο του
* keyboard * κρύβεται καλή μου, όχι μόνο ό κόσμος της οικειότητα, αλλά και ο κόσμος του μυστηρίου, άγριας ομορφιάς του άγνωστου (όπως και η φωτό αυτή, αλλά και ένας άλλος κόσμος, συνήθως των μοναχικών, των έντονων συναισθημάτων και της ανίκητης πεμπτουσίας του απέραντου μεγαλείου της ψυχικής κατάθεσης...Τι απ' ολα πρεσβεύεις, τι απ' όλα πρεσβεύω, ίσως να είναι άβυσσος ...
P.S sorry αλλά είμαι, λίγο αργός στο γραψιμο...
P.S 2 Προς το παρών χαζεύω to desktop μου σε παράθεση....αγάπη μου!

Αστερόεσσα είπε...

Κοινότοπο "επιχείρημα" και δε διακρίνω κανέναν "κόσμο μυστηρίου και άγριας ομορφιάς ή ανίκητης πεμπτουσίας".
Θα το αποκαλούσα μάλλον απλοϊκή απόπειρα εντυπωσιασμού, μάλλον αποτυχημένη στην περίπτωσή μου.

apocalypses είπε...

Καλά τώρα, γιατι προσπαθείς να με πείσεις, ότι δεν εντυπωσιάστηκες, ότι είπες *χμ...ενδιαφέρον*,με την αρνητική μέθοδο;Ξέρεις πολύ καλά οτι έχω δίκιο...Σιγά, απο την πρώτη κιόλας στιγμή, μην μου έδινες και θάρος...Τότε αγάπη μου θα ήσουν Original Δανέζα ή Δανίς...Ομως γλυκειά και Απαράμιλλη είσαι...Ελληνίς(!)
P.S Θα μου μης αν είσαι εσύ στη φωτο;

Αστερόεσσα είπε...

Δε θα συνεχίσω. Δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να συγγράψω ως άλλος Λουκιανός ένα νέο Mωρίας Εγκώμιον.
Καλό βράδυ!

apocalypses είπε...

ΑΡΑ ΜΕ ΘΕΩΡΕΙΣ ΜΩΡΟΝ Η ΜΩΡΟ;;Οτι και να με θεωρείς πάντως καταλαβαίνω, ότι σε φέρνω σε πολύ δύσκολη θέση... Ελληνίς μου και καταλαβαίνω επίσης ότι δεν μπορείς να με αντιμετωπίσης εύκολα...any wayαν θέλεις sent mail στο armagedon1@sportline.gr,καθώς το θέμα μάλλον είναι ακατάλληλο δι' ανηλίκους... τα μάλλα!
P.S Άμυνές σου είναι καλές,αλλά για το εγγύς περιβάλλον σου και όχι για το διαδίκτυο...Άλωστε φαίνεται και στη φωτο απο τη γροθια που σφίγγει το χέρ,όπως κρατάει το πηγούνι της Θεάς...
Καληνύχτα σας αγάπη τους...

Αστερόεσσα είπε...

Αν είμαι εγώ Δανίς ή Ελληνίς,
δι' Έλληνας τινάς άχρηστη η περισκελίς.

Κι η ευφυΐα λείπουσα μαζί με τας κορδέλλας,
ομού και η παλικαριά ενδόξου φουστανέλλας.

Adieu, "chéri". Nα με μηνύσετε. Επωνύμως. Μπορείτε στας αιτιάσεις να αναφέρετε "την εδυσκόλεψα με τα ατράνταχτα επιχειρήματά μου. Ήτο αυτή εις την φωτογραφίαν άραγε; Το σφιγμένο σε γροθιά χέρι της θεάς στο πηγούνι, έδειχνε ότι η θέσις της ήτο δεινή στον ακατανίκητο ανδρισμό μου".

apocalypses είπε...

Καλά άμα αρχίσω και γω το πνεύμα, τινες ανέραστες κορασίδες κλαίουσες παρακαλούσι...Προφανώς το (μόνο) πνεύμα σου, είναι μέσα απο στιχάκια τινών ανέραστων αρχαίων...Συβουλή προς ναυτιλόμενες δρυός πεσούσες* Τόσα χρόνια διάβασμα μην αφήνετε τινά κουσούρια εισχωρούν εγκεφαλον* καυμέναι τιναί.
Καιτώρα, Ελληνίς μου να μιλήσωμεν και ολίγα Ελληνικά, δεν με νοιάζει αν είσαι εσύ ή *ο αλλος εαυτός σου στη φωτό* μπορεί τα βράδυα να είναι χρήσιμα μέσα στο σκοταδί που καλυπτουν την ουτως ή αλλος δίχως ενδιαφέρον πόλη που μένεις...Εγώ στέκομαι στη γυναίκα της φωτογραφίας, όποια και αν είναι αυτή και μάλιστα ήδη κοσμεί την οθόνη μου...Αυτά για την ώρα...Αν θέλεις κι'αλλες *φιλοσομαγκίες* αύριο αγάπη τους...Προς το παρών πιές κανα εμφιαλωμένο κατάξερο κρασί της *ποιότητας* και αμε για νανακια...Αστο δεν τόχεις το άτιμο..,ισως έτσι η γροθια μαλακώσει και απαλύνει κάποιο δέρμα...όχι πάντως, αυτό του ανδρισμού μου...(αφού θες ευφυολογήματα)
P.S Υποκλίνομαι δε, στα τινά και μέγιστα στρογγυλοχαλκοειδή (αντε σκουλαρίκια)...

Αστερόεσσα είπε...

Από πότε οι ανέραστες, πένητες που κατοικούν σε πόλη χωρίς ενδιαφέρον αποτελούν κίνδυνο και στόχο σκαιώδους επίθεσης στις ανώνυμες - κατ' επίφασιν επώνυμες του διαδικτύου, που μόλις προ ολίγου έφτιαξαν προφίλ, για τον απλό λόγο ότι δε δέχομαι ανώνυμα σχόλια;
Με κουράζετε βλακωδώς.
Θα σας συνιστούσα δε μια επανάληψη στις μετοχές της αρχαίας ελληνικής και στην ορθογραφία τους. Χωλαίνετε και σε αυτό.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Βγήκε βόλτα για σεργιάνι
μάγκας, κύριος
.......ή χαιβάνι?

Για ανέρσστους..μιλάς

Αρα Ανέραστος, εγώ δηλώνω
και το θέμα μ'αφαρά.

Έσένα, τότε τι σε μέλλει
και τι ζόρι, ΜΩΡΈ ..τραβάς?
Αφού ανέραστος, όπως είμαι
εσύ τότε δεν κινδυνεύεις
από όπου και ..αν το δείς.
Από μπρός ή από πίσω
πάλι εσύ θάσαι νικητής.

Άντε μεγάλε, γίγαντα
και απίθανε εραστή
τρέξε σε περιμένουν
κάτω στη γωνία..

Πήγαινε και τράβα..
και καμία..ζωγραφιά
να σε θυμούνται, βρέ
μην σε ξεχάσουν..
και πάθουνε ..ζημιά!

Ασχολήσου,
με το επαγγελμά σου
αυτό που σε αυτό-ικανοποιεί
Είναι μεγάλο, αλήθεια
άισθημα χαρωπό
να χαίρεται, ο εαυτός σου
στον καθρέπτη..
το κάθε... πρωινό!

Άν δε γυναίκα είσαι
Μ' αρέσεις, πιό πολύ..
Σπανίζει,
στην "άτιμη ...κενωνία"
τέτοια ερωτική και
σπάνια λάγνα φωνή.

Αλήθεια..
σήμερα δεν έχεις
εργασία ?

Πώς και άφησες, έτσι
μόνους ή μόνες..
όσους εσένα θέλουν
λιγάκι να χαρούν?

Ουρτ..και παρασύρθηκα
με μάγεψες και μένα.
τώρα τι θα απογίνω..
μόνος..χωρίς εσένα???

apocalypses είπε...

Καλά,σίγουρα νόμιζες ότι μέσα απο μιαφωτό θα τραβήξεις ενδιαφέρον..Εντάξει κέρδισες...Γιατί αν καθεσαι και αναλύεις για το τάβλι αστο καλύτερα...
-Αν θες στοιχεία μου, για να μη μου τη λες, στα δινω ευχαρίστως και μπορείς να τα ελεγξεις...
-Οσο για τις μετοχές θα τη γραψω 100 φορές...
-Οντως πόλη χωρίς ενδιαφέρον...ενδιαφέροντες;;;
-Πάω για ναι τώρα και επεται συνέχεια αυριο...
-Τόσες ωρες που κυττάζω τη φωτογραφία, λες να ονειρευτώ τη Γυναίκα;
-Καληνυχτα κυρία μου και αγάπη τους... 8)

Αστερόεσσα είπε...

Δεν είχα αντιληφθεί μέχρι τώρα ότι είμαι η αγάπη τους. Ε, να ξεκινήσει κι ένας Τρωϊκός.
Πάρη, δε με πείθετε. ☺

Αστερόεσσα είπε...

Αύριο θα εγκαταστήσω κάλπη μνηστήρων. Οι επιθυμούντες να δηλώσουν συμμετοχή για το Β' Τρωϊκό Κύκλο παρακαλούνται να αποστείλουν πλήρες βιογραφικό τους, αλλά κυρίως κάρτα μέλους της MENSA. ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ωωωω!!
Ώπα και περίμενε
μην φεύγεις, τέτοια ώρα.!!.

Αυτό που χρόνια,περίμενα
το βρήκα και το θέλω τώρα..!!

Μα δείξε και τα υπόλοιπα
αυτά μην μου τα κρύβεις
πές μου, εγώ..
που θα σε βρώ..
σου υπόσχομαι, να κάνω
ότι θές..και ναι
μεγάλο θάχει,,πανηγύρι.

Ουρτ και πάλι παραύρθηκα
μάγκα μου..και ζαλίστηκα

Μην σε χάσω, πρόσεξε
εσένα εγώ θα σκέφτομαι
που θα πετύχω τώρα.
Θέλω, γνωστοί να γίνουμε
μην χάσω το κελεπούρι
και άμα και γνωριστήκαμε
ΣΕ φιλώ.γλύκα-γλυκά
μάσα...στη μούρη!!

Αστερόεσσα είπε...

Σε εμένα απευθύνεσθε, σπίθα;
Ή στο "αποπάνω" μου;
Να ξέρω αν θα σας ταξινομήσω στους μνηστήρες ή όχι.
Δεν μπορώ να ζω με την αγωνία ποιων η αγάπη είμαι.☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ποιητής είμαι..
Τι λέω με ρωτάς;

Στίχους,
εγώ φτιάχνω
η ώρα να περνά!

apocalypses είπε...

Καλημέρα chéri...
-Όχι τελικά δεν είδα όνειρο...
-Σκέψεις και εικόνα μ΄χρι να με πάρει ο Μορφεύς...
-Όσο για τους μνηστήρες,αμα δεν έχεις κανένα, μην βιάζεσαι...chéri

apocalypses είπε...

Επ,τώρα το πρόσεξα Σε εμένα απευθύνεσθε, σπίθα;
Ή στο "αποπάνω" μου; ΚΑΛΟΟΟ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

apocalypses.

Αν δεν είσαι ποιητής
μην ρωτάς, τον ποιητή.

Τ'αποκάλυψα και δές
βρίσκεται, ανάμεσα σας
αστερόεσσα και apocalypses...!

"Μην ρωτάς, τους ποιητές"!
( Σχόλιο με ώρα πέντε
συν δυό λεπτά..)

Μην τά λέμε,μανά-ξανά
έχουμε..και την δουλειά.
Εξτρα, στίχους...
τέρμα τώρα.

Ρίξτε πρώτα, όσα
χρωστάτε..
Κάθε ώρα και λεπτό
θα χρεώνεται, εδώ,,,!!

Άλλο, τι να πώ
ακόμη..
"Χ@σε, μέσα, Πολυχρόνη."

Dimitra Andritsiou είπε...

Πωπω... τι συζήτηση! Αποροφήθηκα και ξέχασα τι ήθελα να σχολιάσω για την ανάρτηση σου.

Τέλος πάντων, το φαγοπότι σου μου θυμίζει την ταινία "Το μεγάλο φαγοπότι" Ιταλικός κινηματογράφος=αξεπέραστος

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Και σένα που με είπες σπίθα..
καί έκρινες το σχόλιο.. "ΚΛΛΟΟ",
σου λέω κι΄αλλο,
ένα, λίγο, πιό καθαρό..


Μέσα σε μπλόγκ, με
ονοματεπώνυμο...
Δεν κάνει να ξεχνάς
τους άγραφους
τους δικού μας, "νόμους".

Μιλάμε σαν "αποκαλύψεις"
κρυμμέννοι με καπελλάκι
και γυαλί φιμέ?

Μπούφλες, από κυρίες
έφαγα..αρκετές
Το στόμα μου, ραμμένο
και κομμένο, δημόσια,
το κράτησα, τι να πώ...
Έτσι δεν έγραψα και ούτε
ποτέ θα γράψω.

Για δίκιο ή άδικο
δεν λέμε...
και εγώ το αγνοώ.

Νέτα- σκέτα.
Είναι εκτός μέτρου,
τόπου και χώρου.
Εγώ, λέω το ξέρεις.

Λάθος, δεν έχω
και δεν σε πιστεύω
όχι, αν μου λές.


Εμένα σπίθα, μ΄είπες
Μα, στο καφέ που πίνω..
Δεν ξέρω, τον "αποκαλύψεις"
πώς θές να σου μιλώ?

Δεν λέει..και δεν πάει
έτσι..
και ανάποδα και απ΄την καλή
να το γυρίσεις..
εγώ "στραβό.. το βλέπω".

Δές το , που σου λέω..
και πάρτο αλλιώς..

Μιλάω, καθαρά
δεν έχω λόγους,
αυτά να μην στα πώ.

Είναι, άποψη δική μου
και το κάνω, πάντα
χωρίς να υπολογίζω,
ονόματα, χώρους, πρόσωπα
και δίκαιους ή άδικους
λόγους και πράξεις κυριών.

Αστερόεσσα είπε...

Καλημέρα σας! ☺

Έγινε το φονικό να πενθήσω τα θύματα ή να αποσυρθώ και πάλι στο γυναικωνίτη σεμνά κοκκινίζοντας και κρυφογελώντας για τη χαρά που με περιμένει τη δύστυχη ανέραστη;

________________


@ Τι κάνεις, καλή μου, Amεliε * Dήmηtρa; ☺
Βάλε κι εσύ τη μπόλια σου, να φωνάξουμε τις βάγιες. Με ακάλυπτη την κεφαλή εμπρός στους μνηστήρες να εμφανιστούμε δεν είναι πρέπον.

Αστερόεσσα είπε...

Βεβαίως ως "θεά ανέραστη", η Αθηνά ή η Άρτεμις ίσως έχω και την επιλογή να ανεβώ στον Όλυμπο ή να τρέχω στους λόγγους να κυνηγώ με το ελάφι μου να με ακολουθεί, παρακολουθώντας τα θαύματα του Θερσίτη. Απ' ότι θυμάμαι όμως ο Θερσίτης ήτο κακέκτυπον ανδρός. Καμία σχέσις με το απόλυτο αρσενικό με το γυμνό στήθος και τα στιβαρά μπράτσα που κολάζει και θεές, τον ήρωα apocalypses!
Αλλά, γιατί δεν κολάστηκα; Ζω ένα δράμα!!!

Αστερόεσσα είπε...

Τώρα που ο κώνωψ εψόφησε, επανέρχομαι στο ερώτημα: καννιβαλισμός ως primitive επιθυμία πρόσκτησης του ποθούμενου από παθολογικά ζηλιάρη. Άπτεται βεβαίως ψυχοπαθολογίας άρρωστου διανοητικώς ατόμου. Είχαμε και ένα ενδιαφέρον παράδειγμα ψυχωσικής συμπεριφοράς από μία απροσδόκητη (?) εμφάνιση ενός ημι-επωνύμου προηγουμένως. Ίσως μας χρησιμεύσει και ως εποπτικό παράδειγμα. ☺
Κρίμα που από τους σχολιάζοντες απουσιάζει ψυχίατρος ή εγκληματολόγος. Θα είχαμε πιθανόν μια ενδιαφέρουσα οπτική.

tovenito είπε...

η εξωτερική εμφάνιση φαγώνεται με το πέρας του χρόνου, είπε ο μικρός ναρκισος, λολ

Αστερόεσσα είπε...

☺ Σοφός ο μικρός Νάρκισσος.
...
Υ.Γ. Να σου πω, Νάρκισσε... Τι έχεις κάνει στα σχόλιά σου και δεν μπορώ η ανέραστη γραυς να σου γράψω; Εξαφανισμένα είναι. Αόρατο μανδύα τους έριξες; Ή με Azax τα ψέκασες και γίνανε αόρατα;

apocalypses είπε...

Καλησπέρα chéri...
Πες ότι δεν σου έλλειψα!!! Αλλα ως άλλη Περσεφόνη ξέρεις εσύ...
Πως ήταν η μέρα σου;;;
Οσο για το ανέραστη και γραυς,γεροντοπαράξενη κολλάει καλύτερα...Λέγε, λέγε στο τέλος κάτι θα μείνει...

Αστερόεσσα είπε...

Νύχτωσε... Ανάψαμε και φώτα... Μαζευτήκανε κουνούπια.
Μήπως να φλιτάρουμε; Ή να τα ταΐσουμε στα μαγεμένα βατράχια μας, για να υπάρχει και οικολογική ισορροπία;

apocalypses είπε...

Νύχτωσε…μήπως πρέπει γύρω από τα κουνούπια και τα ανάμενα φώτα να κάνουμε φλας μπακ στη ζωή μας;;; Να δούμε πως φτάσαμε ως εδώ…Να γράφουμε αλλοπαρμένα κείμενα, φανταχτερών λέξεων, σκοτώνοντας ανούσια την ώρα μας;;;
Σκέψεις πολλές σκέψεις τρελές. μα πάνω απ’όλα τα κουνούπια…η μόνη σκοτούρα αλληγορικής έμπνευσης και σκοτωμένη ειρωνεία μαζί…
Ξύπνα ..ανέραστη νεράιδα του σκότους και του πάθους…Σήκω και έλα να δεις απογόνους σου…τίναξε το ζυγό των κουνουπιών από πάνω σου και κάτσε μαζί με τους βατράχους σου, να απολαύσεις τη μίζερη κατάσταση που δημιούργησες με το χαμό σου…Και μετά αναφώνησε μέσα από τις πυγολαμπίδες του έλους σου: *και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωροπό* Κι’ ύστερα φύγε…αφού, όμως πρώτα γεμίσεις και πάλι με ψευδαισθήσεις τις αισθήσεις τους…
P.S Και που είσαι, νεράιδα του σκότους και του πάθους, μην ξεχάσεις το φλιτ να είναι Bygone της Bayer …Ξέρεις εσύ…

Αστερόεσσα είπε...

Γούστο θα έχει τώρα ο apocalypses να είναι και παιδί μου...
Να είμαι άραγε πατέρας; Μήπως άφησα κάποιον έγκυο;

apocalypses είπε...

Μπα μην ανησυχείς γι’ αυτό….Χλωμό το κόβω…Ούτε το ένα, ούτε το άλλο.. Άλλωστε για να γίνει πρέπει κανείς και να μπορεί…Αν ξέρει το σπορ φυσικά!
P.S Ακριβέ μου πατέρα, κάτι δικό σου έχεις να γράψεις;;;; Ψιλοκλεμμένα μου φαίνονται όλα αυτά….

Αστερόεσσα είπε...

Aλλάξαμε το στυλ της επίθεσης με την απόρριψη; Όλα είναι δικά μου. Παρεπιμπτόντως, κυκλοφορώ και σε βιβλιοπωλεία.
Ενοχλείτε, γιε μου.

Αστερόεσσα είπε...

Μια και είστε γιος μου, μην επαναλαμβάνουμε την ιστορία της Ιοκάστης. Παιδοφιλίες, μπανάλ. Να σας το καταστήσω σαφές: Εσάς δεν επιθυμώ. Δεν έκανα κουβέντα για άλλους. Καλή σταδιοδρομία!

apocalypses είπε...

Λες και σε ξέρω χρόνια…Αφού ξέρω εσάς τις καθώς πρέπει...Ένας σας είπε, ότι κοσμεί με τη φωτογραφία αυτή την οθόνη του, ένας σας είπε *αγάπη μου* και χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια σας...
Έπρεπε όμως, *μοναδική και ανάξια ερωμένη*, να το παίξω, *μοναδικός και ανάξιος εραστής, της μιζέρια σας*
Έπρεπε να το παίξω ξεπεσμένος κουλτουριάρης που μαγεύτηκε, από τις αρλούμπες που αραδιάζεται στα ανούσια, μίζερα και χωρίς νόημα κείμενά σας, μπας και με προσέξετε λίγο. Και σιγά- σιγά, ύστερα από πολύ λιβάνι και φιλοφρονήσεις, ύστερα από κουρασμένους διαλόγους του στυλ καλημέρα, καλησπέρα κ.λπ, να χτυπήσω…και που ξέρεις; Μπορεί να συγκινούσα και λίγο…Κάτι θα έβρισκα εγώ…(Ούτως ή άλλως Νοέμβρη μήνα για 10 μερούλες θα ’μαι Κοπενχάγκεν lady…)
Έπρεπε λοιπόν, να το παίξω καλό παιδί, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και το μόνο που θα ‘πρεπε να με ενδιαφέρει, είναι οι ανασκαφές στην Αίγυπτο, μήπως βρεθεί η 69η κρυμμένη πυραμίδα του Φαραω… ’Έπρεπε και να το συζητάω και με τον μπάτλερ μου, που, που ξέρεις μπορεί να ήταν κανένας ξεπεσμένος αρχαιολόγος ή φιλόλογος, που κουράστηκε και είπε να αράξει…
Αλλά βλέπεις ως πραγματική ανέραστη, τσίνησες με το καλημέρα. *Ποιός είναι αυτός, σκέφτηκες, που’ρχεται από το πουθενά να μου πει ότι είμαι θεά; Αφού για τους άλλους είμαι τίποτα και αν δεν είχα τις ιδιότητές μου, θα περνούσα απαρατήρητη και θα συγκινούσα μόνο κανένα ασπρογάλακτο Δανό. Ας φτιαξω και κανα blog που ξέρεις; Όλο και κανα φλερτάκι θα προκύψει…Σιγά- σιγά, δεν είμαι λυσσάρα η γυναίκα!!!
Ο.Κ Αγάπη μου, αφού το θέλεις, σε αφήνω σε άλλες χίμαιρες, σε άλλες αγκαλιές…Αλλά,ξύπνα νεράιδά μου από το λήθαργο και δες τη ζωή, πιο όμορφα και πιο*ερωτικά*. Να είσαι σίγουρη ότι πάνω απ’ όλα, πρώτα απ’ ολα, θα κάνεις καλό στον εαυτό σου και δεν θα πληγώνεις τους άλλους γύρω σου….
- Τέλος χρόνου, τέλος εποχής-
P.S το e-mail ισχύει, αν με θέλεις κάτι, αν με χρειασθείς…

Αστερόεσσα είπε...

Eπί του καννιβαλισμού προεχόμενου από ψυχωσικό άτομο κάποια γνώμη ψυχιάτρου ή εγκληματολόγου;
Θυμίζω και τη σχετικά πρόσφατη υπόθεση του Γερμανού απ' το Rotenburg της Γερμανίας που συγκλόνισε τον Παγκόσμιο Τύπο.

apocalypses είπε...

Επι του πιεστηρίου...
ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ..
Δεν μπορει να κανει και τιποτε άλλο...Βεβαίως, βεβαίως.
P.S Θα επανέλθω όμως, για να αποδείξω ποιος χρήζει περίθαλψης...
και σίγουρα όχι...με υπόθεση απο το Γ΄ΡΑΙΧ Fräulein

Αστερόεσσα είπε...

H αλεπού ίσως. Αλλά κάποιο λάθος κάνετε, αν νομίζετε ότι είστε τα σταφύλια. Δε σας γνωρίζω, δε με γνωρίζετε και τίποτα δε σας νομιμοποιεί να μου εισβάλετε κατά τέτοιο ανερμάτιστο, απρεπή και βάρβαρο τρόπο. Ο τρόπος σας είναι ανάρμοστος και απαράδεκτος.


Ειλικρινά λυπάμαι αν η προ επταετίας φωτογραφία μου σας οδήγησε στις σκέψεις που σας οδήγησε. Είμαι βέβαιη ότι τριγύρω σας κάποια γυναίκα θα υπάρξει που θα φωτίσει τη ζωή σας πολύ περισσότερο απ' την οθόνη σας.

Πηγαίνετε στην ευχή του Θεού (αν υπάρχει) και αφήστε με σας παρακαλώ ήσυχη.

apocalypses είπε...

Καλημέρα Αστερόβγαλτη...
Δεν σε προκάλεσα...ΕΙΠΑ ότι εισαι ΘΕΑ,SEXY,ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ και επεσες να με φας,(!) με τα αστεία λογοπαιγνια ποιητών και αποτυχημενων συγραφέων, και άλλων τεμπέληδων...
Γιαυτόν λοιπόν τα του Καισαρος τη Κλεοπάτρι...
Παρακαλούνται λοιπόν, οι πάσης φύσεως αναγνώστες για τα συμπεράσματά τους...
-Επίσης και οι πάσης φύσεως ψυχίατροι ψυχολόγοι κ.λπ...Νομίζω πως,είναι θέμα διατριβής....
****
Τι να πω που να χωράει σ' ένα κείμενο μικρό, που να είναι ταυτόχρονα ακριβοδίκαιο; Αγαπώ τα παραμύθια, γράφω παραμύθια. Ξέρω να ξεχωρίζω την ομορφιά, ξέρω να κρίνω τον εαυτό μου κι είμαι ο αυστηρότερος κριτής του. Ξέρω επίσης και να σαρκάζομαι. Το προτιμώ απ' τα ροζ λουλουδάκια με χρυσόσκονη.
Πριν δυόμισυ χρόνια άφησα δουλειά στην Ελλάδα, ακριβώς όταν μου ήρθε το χαρτί του διορισμού μου στο Δημόσιο πάνω στο αντικείμενό μου, για να δοκιμάσω το άγνωστο στη Δανία.
Αγαπώ τις ουτοπίες, μικρές και μεγάλες, και πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν Ιθάκες με Έρωτα και Πίστη στο θαύμα, ικανοποιούμαι δύσκολα, καταθέτω τη γνώμη μου και περιμένω κι απ' τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Είρων και σαρκαστική κατά καιρούς, αλλά ταυτόχρονα αθεράπευτα ρομαντική και βαθειά ουμανίστρια. Φαντασιόπληκτη.
Αγνωστικίστρια, σκεπτικίστρια, αμφισβητίας, αλλά εξετάζω όλες τις γνώμες, για να μην αδικήσω κανέναν. "Υπέρβαση των ορίων" να μια φράση που θα μπορούσε και να με χαρακτηρίσει.
Σιχαίνομαι τους κόλακες και τους υποκριτές πάσης φύσεως.
Πιο πολλά θα μάθετε για μένα μέσα από το ιστολόγιό μου Ad astra per aspera (http://asteroessa.blogspot.com/) παρά από μια σύντομη κουβέντα με επαναλαμβανόμενα κλισέ. Δίνω νήματα σε όλες μου τις αναρτήσεις, αλλά και στα σχόλιά τους.
ΤΩΡΑ ΤΙΘΕΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΩΣ *ΕΙΔΟΥΣ* ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΩΝ Κ.ΛΠ
ΕΣΥ;;;;;
P.SΜετα το παραπάνω βέβαια το ξενέρωμα επήλθε σε όλο του το μεγαλείο.
ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ...ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΑΝ ΣΕ ΠΙΚΡΑΝΑ.ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΟΜΩΣ.ΦΙΛΙΑ, ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ...
asta la vista...
Adieu, "chéri...

Αστερόεσσα είπε...

MH XEIΡΟΤΕΡΑ! Μου διαβάζει το προφίλ μου! Kαι με λέει "μοναδική και σέξυ και θεά", όταν σε κάθε σχόλιο έχει αναιρέσει 100 φορές τα ίδια του τα λεγόμενα! Και μου εμφανίζεται ως τι;;;;
Επίδοξος εραστής που θα με βγάλει απ' τη "μιζέρια και την καταχνιά, επειδή είμαι ανέραστη";;;
Και πάει και να μου βγει κι από πάνω; Υποτιμάς τη νοημοσύνη μου, αγαπητέ!
Ανάγνωση και γραφή γνωρίζω.

apocalypses είπε...

Ο.Κ συ είπας...
*επίδοξος εραστης;;;*
χα,χα...Μοναδικός και ανάξιος θ'άλεγα...

Αστερόεσσα είπε...

Α, εύγε! Καλά που μας το είπες να σου βάλουμε points στον έλεγχο!
Στο μεταξύ η διαγωγή είναι χειρίστη και η νοοτροπία φασίζουσα.
Ακόμη κι ένας ψυχωσικός μπορεί να είναι ανθρώπινος. Κι αυτό είναι θέμα επιλογής και αρχών και φύσης και χαρακτήρα!

apocalypses είπε...

Εντάξει.Στο είπα..Κέρδισες.Συγνώμη και πάλι.Ειλικρινα ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ..Λάθος ο τρόπος μου ...ΣΕ ΟΛΑ...

Αστερόεσσα είπε...

Τη δέχομαι. Επειδή όμως δεν είμαι και ο Ιησούς Χριστός, σκέψου πάλι και μετά από ένα διάστημα μπορείς να εμφανιστείς ξανά. Σε τελείως διαφορετική βάση. Εδώ είναι το ιστολόγιό μου. Και ανεξαρτήτως του αν είναι προσωπικό ή όχι δε βγάζω τη ζωή μου στο σφυρί για να την εκποιήσω σε ΚΑΝΕΝΑΝ. Καλή σου μέρα.

apocalypses είπε...

NAI.Μαντάρα τα'κανα. Θα αυτοτιμωρηθώ και πρέπει...
Καλημέρα και σε Σένα...Πάω να δουλέψω και λίγο...Με τρέλαναν στα τηλέφωνα...κι΄ο καιρός εδώ χάλια..σαν κι εμένα..Άστα...
Και πάλι καλημέρα...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Με τα αστεία λογοπαιγνια ποιητών και αποτυχημενων συγραφέων, και άλλων τεμπέληδων..."

???
Μην με προσλάβεις, στην δουλειά σου.
Την δική μου, άλλοι την κρίνουν.
Μίλησε, κανείς, για την δική σου?
Στο φινάλε, γνωριζόμαστε και μιλάς επί προσωπικού.?
Σου μίλησε, κανείς για την δουλειά σου, σε ρώτησα, εγώ τι κάνεις ή πάς να μας τρελάνεις.
Πρόσεξε, τι είπα.
Απόψεις, μόνο για το πώς, μιλώ στα ποστ και εσύ το παρατράβηξες. Πάς και παραμιλάς, αφού δεν με ξέρεις.
Άστο, λοιπόν, με μένα.
Κατηγορείς και εικάζεις, άντε αέρα- πατέρα.
Τι ζητάς, δηλαδή, να σου μιλήσω ευγενικά.
Παράτεμε, δεν γνωριζόμαστε και δεν υπάρχει, λόγος. Τι να σου πώ, αφού δεν γνωριζόμαστε, έτσι για χαβαλέ να αερολογάμε.
Τι να σου πώ.??

Αστερόεσσα είπε...

Το θέμα είναι λήξαν! Παρακαλώ!
Δε θα αναλύσουμε κι άλλο τα αυτονόητα. Θα καταντήσει τελείως νοσηρό!

Και δεν κατάλαβα για ποιο λόγο θα πρέπει η ανάρτησή μου να εξευτελιστεί σε τέτοιο βαθμό και να φύγει τελείως από το θέμα της!
Όποιος έχει να πει κάτι επί της ανάρτησης, να το πει. Ειδάλλως ας σιωπήσει. Για όνομα πια! Ένα παραμύθι έγραψα!!!

ΤΕΛΕΙΑ!

Αστερόεσσα είπε...

Εν κατακλείδι. Δε γνωρίζω πώς έχετε όλοι δει τα ιστολόγια.
Δε γνωρίζω και πώς βλέπουν στην Ελλάδα το ιστολογείν.
Επειδή όμως ζω σε μια ευρωπαϊκή χώρα που το ιστολόγιο είναι πολύ σύνηθες και το Ίντερνετ μέσα στη ζωή, αν ήθελα να κάνω γνωριμίες, θα γραφόμουν συνδρομητής σε dating channel και τέλος.
Κι αντί να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια συνέχεια είτε εδώ είτε σε σχόλια άλλων ιστολογίων διαβάστε καλά την ανάρτηση Ιστολογώντας Κενώς και Κοινοτύπως και τα σχόλιά της.

Απαντώ άμεσα στα σχόλια γιατί ενδέχεται να προκύψει πολύ ουσιαστικός διάλογος, ο οποίος δε θα προέκυπε ποτέ, αν απαντούσα στα σχόλια μαζικά ή μ' ένα σκέτο "ευχαριστώ", "παρακαλώ". Γι' αυτό και δεν έχω μετριασμό σχολίων, γι' αυτό και δε σβήνω σχόλια. Αξιώνω όμως να υπάρχει κι ένα επίπεδο στο σχολιάζειν, ακόμα και μέσα από το χιούμορ.

apocalypses είπε...

Μόλις γύρισα...Δηλαδή το πτώμα μου γύρισε...Εντάξει, αν είναι να με σκάσεις κι'άλλο καντο ..κτύπα, θα τ' αντέξω...Πίστεύω ότι είμαι απο τους ανθρώπους, που ξερουν πότε και που να ζητούν συγνώμη και τη νιώθω...Απλα με παρέσυρες και ήθελα και γω, να σε κάνω να νιωσεις άσχημα και προς θεού με καμία δύναμη δεν ήθελα, να σου θίξω τη δουλειά σου...Σε παρακαλώ,διέγραψε τα άσχετα της αναρτήσεώς σου, καθως δεν νομίζω ότι πρέπει να΄ναι σε κοινή θέα...όχι τιποτε άλλο μην νομίσουν ότι έχουμε και ερωτικό καβγαδάκι..
Ίσως, όπως είπες και συ, να τα ξαναπούμε...
P.S Αν, μου επιτρέπεις, ένα τελευταίο compliment.
Όταν γράφεις έτσι(προτελευταίο) μ 'αρέσεις....

Αστερόεσσα είπε...

Eπίσης: Να ξεκαθαρίσουμε και κάτι ακόμη. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο "είμαι αξιοπρεπής και ζω όσο μπορώ συνεπής προς τις αξίες μου" και "δείχνω αξιοπρεπής, άρα πρέπει και να αποδείξω (και πού και για ποιον λόγο;) ότι είμαι και παρθένος".
Αυτά τα υποκριτικά ΚΛΙΣΕ πότε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα τα ξεπεράσουν οι Έλληνες;

@ apocalypses, δεν έχουμε κανένα καυγαδάκι. Ό,τι είχαμε να πούμε το είπαμε, το θέμα έληξε. Ξεκαθαρίζω απλώς τις θέσεις μου για ΟΛΟΥΣ για να μην υπάρχουν παρανοήσεις.

apocalypses είπε...

Mail στερεοτυπικά: «Είμαι αυτός και μου αρέσει η τάδε μουσική και διαβάζω τα τάδε βιβλία, μπλα – μπλα – μπλα». Αυτόματη σκέψη: «Μπράβο σου, εύγε, αλλά τι μας το λες;». Απάντηση που δίνεις βάσει savoir vivre: «Xάρηκα πολύ». Δεύτερο mail «Τι άλλα;». Χαμογελάς. Αυτόματη σκέψη: «Τώρα που έμαθες καλά τα αυτά, ενδιαφέρεσαι για τα άλλα; Ε, ωραία. Διάβασε το ιστολόγιό μου, προσωπικό είναι, ίσως μάθεις και τα αυτά και τα άλλα». Εντούτοις, δεν το λες. Σκέφτεσαι μία πρόταση. Να απαντήσεις.
... Δε βαριέσαι... Και γιατί να απαντήσεις;
Οι κανόνες ευγένειας επιβάλλουν βέβαια απαντητική επιστολή, αλλά από τη δεύτερη πρόταση ή την ενδεχόμενη απάντηση που θα λάβεις σε μία απλή ερώτηση, οι προθέσεις είναι εμφανείς. Το διαδικτυακό νταραβέρι. Κι εγώ τώρα οφείλω να κάνω τι; Να απαντήσω; Με τι; Με λίστα όλων των βιβλίων που έχω διαβάσει ή με μανιφέστο των πολιτικών και θρησκευτικών μου θέσεων και με το ρεύμα Τέχνης που με αγγίζει περισσότερο;
Επόμενη λογική ερώτηση που προκύπτει απ’ τα παραπάνω: Αφού είσαι άνθρωπος τόσο ευαισθητοποιημένος και ανήσυχος και αμφισβητίας, όταν σου θέτω μία ερώτηση σε ανάρτηση, γιατί δε μου απαντάς με επιχείρημα, αλλά με καλημεροκαλησπέρες ή με το τίποτα; Τι είναι ιστολόγιο; Ευκαιρία κοινωνικοποίησης; Ανταλλαγή φιλοφρονήσεων; Φλερτ;
Τι καιρό κάνει εδώ που βρίσκομαι; Βροχερό. Να δώσω και ταχύτητα ανέμων; Να το ξέρω να δίνω καθημερινώς δελτίο καιρού από το σχετικό site της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Δανίας.
Δηλαδή το κοινωνικό μου καθήκον μου επιβάλλει, αν κάποιος έρθει στο ιστολόγιό μου, να ανταποδώσω την υποχρέωση και να γράψω δέκα ευγενικές φράσεις στο δικό του ιστολόγιο, ακόμη κι αν λέει παπαριές; Βάσει ποιας λογικής;
Ιστολόγια με φράσεις βαρύγδουπες. Εκατόν πενήντα σλόγκαν: Να σώσουμε το περιβάλλον, να μποϋκοτάρουμε, να καταργήσουμε τα φακελλάκια, να κάνουμε, να ράνουμε. Να υποθέσω εν ολίγοις ότι στην Ελλάδα που έζησα 38 χρόνια, δεν υπάρχουν φαύλοι ή μη μόνον οραματιστές, ευαίσθητες υπάρξεις, ακτιβιστές και αμφισβητίες και άνθρωποι των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Ποίησης, αφού τέτοιοι μου δηλώνουν από ένα αντιγεγραμμένο ποστ. Σωστά; Ε, τότε γιατί δεν έμεινα στην Ελλάδα και πήρα των ομματιών μου;
Και η συνέπεια λόγου και πράττειν;... Πάει αυτή. Περίπατο. Αφού τα περισσότερα γίνονται στα πλαίσια ενός φτηνιάρικου εντυπωσιασμού.
Σχόλια ηθικοφανή, σχεδόν θυμίζουν Κατηχήτριες και τον Εκκλησιαστή. «Δεν πρέπει να κάνουμε αυτό, πρέπει να κάνουμε το άλλο, υπάρχει φαυλότης και σαπίλα … μπλα – μπλα». Ασχέτως με το αν ο ηθικολόγος – σχολιαστής στη ζωή εκτός δικτύου μπορεί να έχει ξεθάψει και τη μάνα του για να παίξει με τα κόκαλά της τα κότσια.
Βεβαίως, ποια είμαι να εμποδίσω τον οποιονδήποτε απ’ το δικαίωμα στο νταραβερίζεσθαι, επειδή ίσως και λανθασμένα θεωρώ το ιστολογείν ως απόπειρα πολιτισμικής και κοινωνικής διά – δράσης σε επίπεδο ιδεών, ακόμη και μέσα από το να μοιράζομαι μια δική μου εμπειρία ή σκέψη ή εκτονώνω εν κατακλείδι το ψώνιο μου με το γράψιμο; Δικά σας τα γένεια, δικά σας και τα χτένια. Δικαίωμά σας, κάντε το.
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ, δε θα πάρω. Έχω τοποθετήσει πολύ ψηλά τον έρωτα για να τον ευτελίζω κι ακόμη και στο παιχνιδίζειν τα κριτήριά μου είναι πολύ υψηλά. Απεχθάνομαι τη χοντροκοπιά και την έλλειψη γούστου και μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ευφυείς. Μη μου πουλάτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Άλλο το παραμύθι, άλλο το παραμύθιασμα κι άλλο η υποκρισία. Και κόψτε τους βαρύγδουπους τίτλους. Βαφτίστε τα ιστολόγια «Ο Οντάς του Τάδε» και «Το Μπουντουάρ της Δείνα», να τελειώνουμε.
Όποιος θέλει στο δικό μου ιστολόγιο λοιπόν να παίξει μπάλα, ας παίξει μπάλα. Όχι πινγκ πονγκ στην αίθουσα της ενορίας για νεανίες.
Δεν έχω κανένα λόγο να επικοινωνώ με μέιλ με κάποιον που δεν έχω δει να εκφράζει απόψεις δημόσια. Αν ενθουσιαστώ μέχρι τρέλας απ’ τα λόγια κάποιου ή κάποιας και το προσωπικό του τραγούδι, ίσως να θελήσω και να τον γνωρίσω δια ζώσης, αλλιώς δεν κόπτομαι και ιδιαιτέρως.
Και ναι, ζω με τη φαντασία μου, γράφω παραμύθια και δεν επιθυμώ να γνωρίσω μεταλλαγμένα ορκ ή μη μόνον πλάσματα αιθέρια. Υπάρχει πρόβλημα;



© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 27 Ioυνίου 2008

***********************************
Βρε χριαστιανή, είσαι μα το θεό απίστευτη και δεν μπορώ να μη απαντήσω, έτσι όπως με παρασύρεις, αν βέβαια με ανέχεσαι ακόμα....
Άκου, βλέπω τη φωτο και μπαίνω, διαβάζω το παραπάνω, λέω καλώστην, εδώ είμαστε,πρεσβεύβουμε τα ίδια και μου την ''πέφτεις'' απο την αρχή, επειδή μπήκα δυναμικά και χωρίς υποκριτικες ανοησίες.Και με τα λογοπαίγνιά σου με κάνεις μαλ...sorry με βγάζεις out of order και ξαναδιαβάζω αυτά που γραφεις, στην παραπάνω ανάρτηση και ξαναλέω, δε μπορεί πλάκα κάνει και τότε ξανά λογοπαίγνια σου κ.λπ, κ.λπ.
Αν λοιπόν διαβάσεις, ξανά αυτά που γράφω θα δεις, ότι δεν διαφέρουμε καθόλου (χωρίς αυτο να υποννοεί τίποτε μα τίποτε, μα τίποτε.Να μην Ανησυχείτε διόλου).
Λυπάμε που με ξαναανέχτηκες...Βλέπεις με παρασύρεις και ξαναγράφω...Πρέπει, ισως να κρατιέμαι;;;
P.S Δες (ξανά)τι σου έγραψα,στο 2ο μόλις Post μου και δες αν ειναι έξω απο τα πιστεύω σου...

***Λοιπόν...Πίσω από τον κόσμο του
* keyboard * κρύβεται καλή μου, όχι μόνο ό κόσμος της οικειότητα, αλλά και ο κόσμος του μυστηρίου, άγριας ομορφιάς του άγνωστου (όπως και η φωτό αυτή, αλλά και ένας άλλος κόσμος, συνήθως των μοναχικών, των έντονων συναισθημάτων και της ανίκητης πεμπτουσίας του απέραντου μεγαλείου της ψυχικής κατάθεσης...Τι απ' ολα πρεσβεύεις, τι απ' όλα πρεσβεύω, ίσως να είναι άβυσσος ...
P.S sorry αλλά είμαι, λίγο αργός στο γραψιμο...
P.S 2 Προς το παρών χαζεύω to desktop μου σε παράθεση....αγάπη μου!

Αστερόεσσα είπε...

@ apocalypses, δε χρειαζόταν να κάνεις copy paste ολόκληρο το Post. Στο δεύτερο σχόλιο δεν εκόμισες καμία γλαύκα.
Στο τρίτο μου βγήκες κρίνοντας με σχεδόν φαλλοκρατικό τρόπο το βαθμό αντίδρασής μου με το αν είμαι Δανέζα ή Ελληνίδα. Σχόλιο που αφήνει προεκτάσεις. Μετά με άρχισες σε χτυπήματα κάτω από τη μέση και μου βγήκες και ως "μπρατσαράς" (άρα εγώ ως ανέραστη αναμένεται να πέσω και ξερή, ε;) κλπ., κλπ. Μην επαναλαμβάνουμε. Άστο. Λήξαν είπαμε.

apocalypses είπε...

Τ' αφήνω...Ίσως, δεν με καταλαβαίνεις...Η φωτο είναι πριν απο δυο χρονια και την έβαλα τυχαία και λόγω καλοκαιροού μάλλον...και όχι για να συγκινώ ανέραστες ή ιδανικές κι ανάξιες ερωμένες...Ας είναι...ΤΟ ΑΦΗΝΩ...ΣΕ ΑΦΗΝΩ...

Αστερόεσσα είπε...

Άντε. Καλό απόγευμα. Υπάρχουνε κι όμορφα πράγματα πέρα απ' το μποξ. Ωραία, ξέρω κι απ' αυτό. Αλλά μου χαλάει το στομάχι. Τράβα τώρα κι άσε με να ηρεμήσω κι αν είναι τα λέμε σε άλλο στυλ και με άλλη θεματολογία.

Η συγκεκριμένη ανάρτηση, αντί να είναι ακαδημαϊκή ήταν τελικά ο άγριος καννιβαλισμός μου. Εμφανίστηκα κι εξαρχής με είδαν βρώσιμη.

Αστερόεσσα είπε...

Και δεν έχει κανένα νόημα να σβήνονται τα σχόλια. Ειπώθηκαν. Δε διαγράφονται έτσι. Μαγκιά είναι να μπορείς να τα υπερβείς αληθινά και να προχωρήσεις.
Όχι με μονοκοντυλιά. Αλλά με δουλειά επί της ουσίας. ☺

apocalypses είπε...

εντάξει...Ένα εσβησα που να πάρει...Και μετά σκεφτηκα το ΄διο με σένα...Ο.Κ;Πάρε τώρα δουλειά επι της ουσίας, μπας λιώσει λιγο ο πάγος...
*********************************

Ερωτικά γράμματα...

Πρός την αγαπητή μου σύζυγο

Κατά την διάρκεια του προηγούμενου χρόνου, προσπάθησα να κάνω έρωτα μαζί σου 365 φορές. Επέτυχα 36 φορές, το οποίο είναι ένας μέσος όρος, μία φορά ανά δέκα μέρες. Η παρακάτω είναι μια λίστα των λόγων για τους οποίους δεν τα κατάφερα πιο συχνά:

Θα ξυπνήσουμε τα παιδιά: 17 φορές
Είναι πολύ αργά: 15 φορές
Είμαι πολύ κουρασμένη: 5 φορές
Είναι πολύ νωρίς: 52 φορές
Κάνει πολύ ζέστη: 15 φορές
Προσποιούμενη ότι κοιμάσαι: 49 φορές
Ανοιχτό παράθυρο, ακούν οι γείτονες: 9 φορές
Πόνοι μέσης: 2 φορές
Πονοκέφαλος: 16 φορές
Κάψιμο από ηλιοθεραπεία: 10 φορές
Η μητέρα σου θα μας ακούσει: 6 φορές
Δεν είχες διάθεση: 21 φορές
Θα ξυπνήσουμε το μωρό: 17 φορές
Παρακολουθούσες το talk show αργά το βράδυ: 7 φορές
Μεθυσμένη: 9 φορές
Νέο χτένισμα: 4 φορές
Λάθος ημέρα του μήνα: 4 φορές
Ηθελες να πας στην τουαλέτα: 9 φορές

Τις 36 φορές που το πέτυχα, η όλη διαδικασία δεν ήταν εντελώς ικανοποιητική επειδή 6 φορές απλώς ήσουν εντελώς ακίνητη, 8 φορές μου υπενθύμισες ότι υπάρχει μια χαραμάδα στο ταβάνι, 14 φορές μου είπες να βιαστώ για να τελειώνουμε, 7 φορές έπρεπε να σε ξυπνήσω για να σου πω ότι τελείωσα και μια φορά φοβήθηκα ότι σε πόνεσα επειδή σε ένιωσα να κινείσαι.

Ο Σύζυγός σου

apocalypses είπε...

Και η συνέχεια...Αχ, εσείς οι γυναίκες...
***********************************
Προς τον αγαπητό μου σύζυγο

Νομίζω ότι τα έχεις μπερδέψει λιγάκι. Αυτοί είναι ο αληθινοί λόγοιπου δεν κατάφερες περισσότερες φορές να κάνεις αυτό που έκανες.

Ηρθες σπίτι μεθυσμένος - προσπάθησες να πηδήξεις την γάτα: 7 φορές
Δεν ήρθες σπίτι: 29 φορές
Δεν τελείωσες: 14 φορές
Τελείωσες πολύ νωρίς: 26 φορές
Σου έπεσε πριν μπεις: 18 φορές
Κράμπες στα δάχτυλα των ποδιών: 9 φορές
Δούλευες ως αργά: 49 φορές
Είχες φαγούρα από ένα εξάνθημα, πιθανώς λόγω απλυσιάς: 21 φορές
Σε έναν καυγά, σε κλώτσησαν στα μπαλάκια: 4 φορές
Πιάστηκε στο φερμουάρ σου: 6 φορές
Είχες γρίπη, έτρεχε η μύτη σου: 14 φορές
Αποκοιμήθηκες: 95 φορές
Το τσάι ήταν καυτό, έκαψες την γλώσσα σου: 9 φορές
Είχες μια ακίδα στο δάχτυλό σου: 4 φορές
Εχασε η αγαπημένη σου ομάδα στο ποδόσφαιρο: 13 φορές
Τέλειωσες στην πιτζάμα σου μετά την ανάγνωση ενός βρώμικου βιβλίου: 8 φορές

Από τις φορές που το κάναμε, ο λόγος για τον οποίο καθόμουν ακίνητη ήταν επειδή δεν με πέτυχες και έσπρωχνες τα σεντόνια. Δεν μιλούσα για "χαραμάδα στο ταβάνι", αυτό που σου έλεγα ήταν: "Προτιμάς να το κάνουμε στο κρεβάτι ή στο ντιβάνι". Τις φορές που με ένιωσες να κινούμαι ήταν επειδή είχες κλάσει και προσπαθούσα να ανασάνω. Ωστόσο, πριν από 6 μήνες, τηλεφώνησα στους Ανώνυμους Αλκοολικούς για βοήθεια και ο αρχηγός της ομάδας ερχόταν από εκεί και πέρα πολύ συχνά τα απογεύματα.

Η Σύζυγός σου

Αστερόεσσα είπε...

Μάλιστα. Αν και πάλι άσχετο με την ανάρτηση να ρωτήσω:

1. Φόρμουλα είχε ο σύζυγος και τσέκαρε κατηγορίες απόρριψης;
2. Αφού και οι 365 φορές κατέληξαν σε Βατερλώ, τις ο λόγος προσπάθειας;
3. Σε όλο αυτό το κατεβατό ο έρωτας πού είναι;
4. Ποιος ο λόγος συμβίωσης και νομιμοποίησης ή ιεροποίησης των συζεύξεων όταν το γαμείν απουσιάζει;
5. Αρνούμαι το τσιτάτο ότι μόνο τα αρσενικά ενδιαφέρονται για σεξ και τα θηλυκά το αποφεύγουν. Και οι άντρες και οι γυναίκες έχουν εξίσου ισχυρή libido. Στατιστικά οι γυναίκες που αποφεύγουν το σεξ είναι αυτές που δε λαμβάνουν απ' αυτό ευχαρίστηση. Και στατιστικά δεν τους επιτρέπεται να δηλώσουν ότι δε λαμβάνουν ευχαρίστηση γιατί το "πολλά βαρύ αρσενικό" δηλώνει ότι ευνουχίζεται. Άρα, από ανθρωπισμό και για να μην του θίξουν τον ανδρισμό πολλές γυναίκες προσποιούνται οργασμούς. Αν τώρα όλες τις φορές προσποιείσαι ότι έχεις οργασμό, ποιος ο λόγος να τον επιχειρήσεις;
Δε γνωρίζω κανέναν και καμία που να παραμιλάει από έρωτα και να σπαρταράει από πόθο, που θα αρνηθεί το σεξ.

Κενό μου ακούγεται και χωρίς ενδιαφέρον, συμβατικό και άγευστο.

Αστερόεσσα είπε...

Α, δεν είδα τη συνέχεια, απάντησα επί του συζύγου.

Χαριτωμένο. Κάπου το είχα δει.

Αλλά βιάζεσαι. Δε μου δίνεις χρόνους και σου είπα ότι δεν είμαι ο Ιησούς Χριστός.