Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

H Παντοχαρά

Είμαι του ολίγου και του ακριβούς. Δεν υπήρξα ποτέ του τρίτου προσώπου. Τρέφομαι από το δ υ σ και το ε υ που κατά περίσταση προσφέρω. Αρνούμαι όμως τροφή στους χορτάτους που ζητούν ολοένα κι άλλη, κι άλλη πείνα. Θα ‘τανε σα να επεδίωκα να ιδιοποιηθώ τα ίδια μου τα υπάρχοντα. Κατά τα άλλα, συχνάζω εκεί όπου κάθε θολούρα, ως κι ο καπνός του τσιγάρου μου ακόμη εξουδετερώνεται απ’ το θαλασσάκι που φυλάγει καλού-κακού για χάρη μου στο βορειοδυτικό της ντουλαπάκι η Παναγιά η Παντοχαρά», Οδυσσέας Ελύτης, Ο κήπος με τις αυταπάτες. ]


Gerry Uelsmann, Sky Ceiling


Ήταν γριά πολύ[1], δε θυμούμαι πια το όνομά της, το κουβεντιάζαμε με την Αμαλία χρόνια πολλά πριν, στο σπίτι που είχα στην Αλυκή της Βοιωτίας κάποιο καλοκαίρι, ίσως το ’94 ή και το ’95. Δε θυμούμαι καν το χωριό της, σε κάποιο νησί, θαρρώ. Πάντως έζησε χρόνους πολλούς, δεν είχε ποτέ της παντρευτεί, είχε όμως τη γλύκα ενός ανθρώπου που έχει δικό του όλο τον κόσμο, όμοια με τον άνθρωπο που τα είχε όλα – όλα – όλα στο βιβλίο του Αστούριας, κι ας μην είχε στην ουσία τίποτα. Είχε τον ήλιο, είχε το φεγγάρι δικό της, είχε δικούς της τους ουρανούς, τις γλάστρες με τους κατηφέδες και τους βασιλικούς και τις κότες της.

Κάθε κότα είχε και το δικό της όνομα. Τις έβγαζε το πρωΐ απ’ το κοτέτσι, φωνάζοντάς τες με τα ονόματά τους.

-Έλα Ασπρούλα, έλα Κοκκίνω, Μαυρούλα και Πιτσίλω.

Και οι κότες μπαίνανε σε σειρά. Πρώτα η Ασπρούλα, μετά η Κοκκίνω, η Μαυρούλα κι η Πιτσίλω και βγαίνανε με τάξη. Κατά τη σειρά που φώναζε τα ονόματά τους.

Το βράδυ πάλι με τ’ όνομά τους τις καλούσε για να μπουν και πάλι στο κοτέτσι, κι οι όρνιθες υπακούγανε, πειθαρχώντας στο όνομα που τους είχε δώσει.

Η γριά πάντα γελούσε, δεν υπήρχε κάτι που να μην την κάνει να χαμογελά, όλη ένα χαμόγελο.

Κάποια στιγμή γύρισε και είπε σε μια γειτόνισσα:

-Έζησα πολύ κι ο Θεός με αξίωσε να ζήσω και καλά, μάλλον ήρθε η ώρα μου να πεθάνω. Κουράστηκα να ζω. Καιρός να δώσω τη θέση μου και σε κανέναν άλλον.

Οι άλλες αρχίσανε τα «έλα καημένη, τόσο σου γράφει, κουνήσου απ’ τη θέση σου, κούφια η ώρα».

Δεν είπε τίποτα.

Την Κυριακή κάλεσε κι όλα της τ’ ανήψια για φαγητό. Έσφαξε κοτούλες και κουνέλια, ζύμωσε ψωμί, έβαλε τα καλά της, στόλισε το σπίτι με δαντέλες και τα καλά πεσκίρια, είχε και καλό κρασί.

Πήγε σε νοτάριους, κανόνισε τα χρέη της όλα, καταπώς έπρεπε.

Ξημέρωσε. Έβγαλε τις κότες απ’ το κοτέτσι. Φωνάζοντάς τες με τα ονόματά τους. Πότισε.

Πλύθηκε και λούστηκε. Έβαλε τα καλά της.

Πήγε στο κρεβάτι της. Ξάπλωσε. Και σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος.

Το βράδυ οι γειτόνισσες είδαν πως δεν έβαλε τις κότες πάλι στο κοτέτσι, ανησύχησαν.

Μπήκαν στο σπίτι της. Στολισμένο. Στα βάζα λουλούδια. Και τη βρήκαν στο κρεβάτι της με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος να χαμογελάει.

Φώναξαν γιατρό να πιστοποιήσει το θάνατο. Εκείνος δεν πολυκοίταξε τη γριά. Είπε:

-Πού να έχει άραγε βάλει την ταυτότητα και το εκλογικό της βιβλιάριο, για να της βγάλω πιστοποιητικό θανάτου;

Οι γειτόνισσες δεν ήξεραν, αν και τα πάντα στο σπίτι της γερόντισσας ήταν τοποθετημένα με τάξη θαυμαστή.

Στη δεύτερη - τρίτη ερώτηση «πού να κοιτάξουμε άραγε;» ακούστηκε αδύναμη η φωνή της γριούλας απ’ το κρεβάτι. Δεν είχε ακόμη πεθάνει:

-Στη κομόντα, Μαρία. Στην κομόντα. Πρώτο συρτάρι.

Και ξεψύχησε.
__________


[1] Αληθινή Ιστορία. Για την Κατερίνα Μανουσάκη από τη Mεσαριά Θήρας, που με συγκίνησε σήμερα βαθειά.


© Ελένη Καλλιανέζου, 29 Ιουνίου 2008, Vejen (55 º 29΄ 02.12΄΄ Βόρειο, 9 º 02΄53.04΄΄ Ανατολικό)

buzz it!

67 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

είναι αυτό που τραγουδάμε; για την σωτηρία της ψυχής; που είναι μεγάλο πράγμα; αυτό είναι, σωστά;

Αστερόεσσα είπε...

Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν υπάρχει δίδαγμα. Δεν ξέρω καν τι είναι ψυχή και πώς την ορίζεις. Αλλά να... αυτή η απλότητα στο πέρασμα. Σαν τους Ινδιάνους.
Και η γιαγιά μου κάπως έτσι αποφάσισε να πεθάνει. Μόνο που της πήρε περισσότερο χρόνο.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Είναι αλήθεια, ίσως...
Ότι ετοιμάζουμαι το θανατό μας και αποφασίζουμε πότε θα φύγουμε.
Όταν η ψυχή έχει τελειώσει με αυτά, που την κρατούν, δεμένη στη ζωή.
Είναι τόσο συχνό φαινόμενο, όταν, εα ζευγάρι ζεί πολλά χρόνια μαζί και φύγει, ό ένας ..μετά από λίγο καιρό ..πεθαίνει και ο σύντροφος.
Πολύ ..συγκινητικό ελένη.
Καλή σας νύχτα..
ελένη, Βασίλη ..

Locus Publicus είπε...

Κυρία Καλλιανέζου, μόλις ανακάλυψα το μπλογκ σας, το οποίο μου άρεσε πολύ.

Σας απευθύνω θερμο χαιρετισμό, και απο ό,τι βλέπω, έχουμε και κάποια κοινά σημεία.

http://locuspublicus.blogspot.com/2008/04/blog-post_20.html

http://locuspublicus.blogspot.com/2008/06/blog-post_21.html

Η κυρία Μένια και ο κύριος Μάκος είναι άνθρωποι αγαπητοί μου.

locuspublicus@gmail.com

Tις ευχές μου. θα επανέλθω.

Αστερόεσσα είπε...

@ Nα 'σαι καλά, σπίθα!
Ναι, το έχω δει κι εγώ...

@ Καλώστον το locuspublicus! Bρε! Εδώ θα βρούμε και συγγενείς!!! Το θειο μου το Μάκο τον Καρδακά; Σοβαρά;

Locus Publicus είπε...

Ναι, αγαπητή μου Αστερόεσσα, τον κ. Καρδακά. Θα είμαι εκεί πάλι εφέτος, και θα τον συναντήσω.

Αν επιθυμείς, μπορείς να μου στείλεις εμαίλ στο locuspublicus@gmail.com.
Είμαι απόλυτα τίμιος και ειλικρινείς με όλους.

Αστερόεσσα είπε...

Eνικός, παρακαλώ. Έχω να τους δω αιώνες. Ούτε τη φάτσα τους πια δε θυμάμαι. Το μόνο που θυμάμαι από παιδί είναι οι μύτες τους. Σαν του Ιουλίου Καίσαρα. (Κι ο πατέρας μου τέτοια μύτη έχει. Ευτυχώς ξέφυγα lol)
Θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω.

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά πολύ τρυφερή ιστορία.
Άσε που είχα την αίσθηση ότι κάτι ανάλογο θα κάνω και γω όσο τη διάβαζα. Μέσα στο σπίτι μου μόνο εγώ ξέρω που βρίσκονται τα πράγματα. Ουδείς άλλος. Ούτε γιός ούτε σύζυγος. Μια τραγωδία δηλαδή. Που όταν λείπω, γίνεται Βιετνάμ για να βρουν ότι ψάχνουν.
Την καλημέρα μου αστερόεσσα.
Να χεις μια όμορφη Κυριακή!

Αστερόεσσα είπε...

@ zanzibar, και σε σένα καλή Κυριακή!
Αν με ρωτούσαν πώς ορίζεις την αγιότητα, έτσι θα την όριζα, όχι από το θρησκεύεσθαι.

Γνώρισα ανθρώπους γλυκείς π.χ. στην Αμοργό. Άθεους. Όταν οι λιβελλούλες ή κάποιες μέλισσες πνίγονταν σε νερά, τις έβγαζαν και τις άφηναν στον ήλιο να στεγνώσουν για να ζήσουν.
Ζούσαν με το τίποτα. Έχοντας παρατήσει στην Αθήνα θέσεις στελεχών σε επιχειρήσεις με φράγκα. Για το περιβάλλον; Ούτε μισό τσιτάτο. Σεμνότατοι άνθρωποι. Και σοφοί. Να φτιάχνουν μονοπάτια στο βουνό με τα χέρια, να ξεχερσώνουν απ' τα ξερόκλαδα τα καλοκαίρια. Όχι για να "σώσουν το περιβάλλον". Αλλά για το πολύ απλό: αγαπώ αυτό που υπάρχει γύρω μου. Ό,τι αγαπώ χαϊδολογώ. Το προσέχω.
Τέτοιοι άνθρωποι ευλογούνται να περνούν απ' τη ζωή στο φοβερό και στο θάνατο όμορφα. Σαν τον Κλέοβι και το Γείτονα. Σαν τους Ινδιάνους που λένε "Σήμερα είναι καλή μέρα να πεθάνω" και πάνε στο βουνό.

Εγώ το θάνατο το φοβάμαι πολύ.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλημέρα ελένη.
:)
Υπάρχουν σπουδαίοι, άνθρωποι. Μερικοί είναι γνωστοί και αναγνωρίσιμοι. Αλλά και στην καθημερινή ζωή, έχω γνωρίσει πολλούς.
Τον θάνατο, δεν θα τον συναντήσω, ούτε αυτός εμένα.
Όσο ζώ..δεν υπάρχει. Όταν έρθει, δεν θά υπάρχω, εγώ. Δεν είναι λογοπαίγνιο.
Έτσι τον αντιμετώπιζαν οι αρχαίοι..
(Επίκουρος..π,χ)
Φοβάμαι, όμως τις αρρώστιες , τα νοσοκομεία, όλα αυτά..
Θάθελα μιά κι'έξω..

Αστερόεσσα είπε...

Με έκανες να χαμογελάσω, σπίθα!
Κοίτα εδώ. Πέμπτο σχόλιο. Καλημέρα! ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

-))
Προτίμησα να γράψω τα παραπάνω, για να μην αναφερθώ, σ' αυτό..!!
Ο έρωτας είναι η ζωή ..Ο θάνατος το αντιθετό του.
Και πολύ φυσικό, όταν σκεφτόμαστε τον θάνατο να αντιδρά το ένστικτο της επιβίωσης. Και ο πιό άμεσος "εξορκισμός" είναι ο έρωτας 'η το σεξ, όπως το αναφέρεις. Η "επαφή", διώχνει την μοναξιά που μοναξιά είναι ..ο θάνατος.
Μύθος του Σισσυφου και Καμύ.
Ο "Ξένος"..
Είχε πεθάνει η μητέρα του και μέχρι να πάει στην κηδεία, πήγε για μπάνιο και έκανε ..έρωτα με μιά άγνωστη...
Το ποστ, το είδα..πολύ καλό.
Συμφωνώ, με την άποψη..απόλυτα.
Διαφωνώ με τις επαφές και "επικοινωνίες" που είναι προσχηματικές και ο ερωτισμός, πρέπει να περάσει από ένα προστάδιο
"λανθάνοντος ερωτισμού" ..της μετουσίωσης της αφροδισίας.-)
Καλή η επικοινωνία, άλλά σ'αυτό..
Πές δυό "λόγια"..μιά σιωπή που λέει, πιό πολλά από παρλαπίπες..και είναι θέμα, πιά ..μιά κίνησης, λέω εγώ.
Μια ματιά..ένα άγγιγμα..
Λέω..
Και όμως, το να κατανοήσης την φύση σου και τις ανάγκες της, είναι δύσκολο.
Ο "πολτισμός", έχει κάνει καλή δουλειά.
Μας "ενταφίασε" τα ένστικτα...
(Κ. Λόρενζ..)
Είπα πολά ??
-))
Το διαδίκτυο, φταίει, σ'άλλη περίπτωση
δεν θα μιλούσα, γι αυτά..αλλά, εσύ νομίζω γι'αυτά μιλάς και αυτά εκφράζεις.

Είναι και η απόσταση..-)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Να σου πώ....Ελένη.
Μπλέξαμε τον ποιήτή με τον ερμηνευτή.!!
Λές και αλλάζουμε ρόλους..
Λες και μιλάω στον εαυτό μου στον καθρέφτη..
Εσύ έλεγες, σε σχόλιο σου(και συμφωνούσα)
ότι γι'αυτά μπορεις να μιλάς για ώρες!!

Ναί..αλλά ας μιλάμε, πιά σημειολογικά.!!
Δυό κουβέντες, ένα "ΕΠΊΚΟΥΡΟΣ" ..και
....τέρμα.
Εε μα πιά,..-)))

Αστερόεσσα είπε...

"Καλά. Ό,τι πεις, σύντροφε" (Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς) ☺

Χεχε! Τι διάλο! Δε θα είπε ανάμεσα σ' όλα τ' άλλα και αυτό;

Ή να πω... "Have a nice weekend" - William Shakespeare. (???) Του κερατά. Πρέπει να έχει πει κι αυτός κάτι τέτοιο.

Προσδίδει και ένα άλφα κύρος, βρε αδερφέ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Γήινος ήταν, μα όχι της φτιασιάς
όσων ρέβουν σε καβούκι αίώνο.

Άγκαλιάζοντας τη γή όλη μεμιάς.
ξάνοιξε ότι κρύβανε τα χρόνια.
............Για το σύντροφο γλυκός
μη βρέξει και μη στάξει,

στον οχτρό ήταν πιο σκληρός
κι από μαντέμι.

Ήξερε όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες
Σαν και μας αάρρώσταγε κι αυτός.

Το μπιλιάρδο άς πούμε
η δικιά μου αδυναμία
Το σκάκι εκείνου.."

(αελίδα 14-15)

( ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ - ΠΟΙΗΣΗ, εκδ .Όδυσσέας)
...............

-))))))

Ακολουθει...,σιωπή.!
... συντρόφισσα.
-))

Αστερόεσσα είπε...

Αααααχ!
"Χέσε μέσα, Πολυχρόνη
για να γίνουμε ευζώνοι
".
- Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε ..το καπάκι"
Πούλιτζερ .."Διαλεχικός Υλισμός" και
βασικές αρχές της ...φιολοσοφίας !!
χα, χα..

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Δύο ....Μονοδιάστατοι Άνθρωποι"
Μαρκούζε...

Ένας, ήταν
" Ο Μονοδιάστατος Άννθρωπος"
.αλλά φαίνεται και ο Μαρκούζε, λάθη κάνει..!!

Αστερόεσσα είπε...

Άει... καλά. ☺
"Γριάς το μεσοχείμωνο αγγούρι της θυμήθη"
-Γιώργος Σεφέρης, Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ'

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

χα, αχα....
-)))))))
Δεν ....σ'αντέχω -)))
Άμα γράψω, θα πιάσει ..χειμώνας !!

Αστερόεσσα είπε...

Σε κατανοώ. Εγώ νομίζεις ότι με αντέχω όλες τις ώρες; Μου είμαι φοβερά ενοχλητική. ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

,,,,"δεν σ'αντέχω, εαυτέ μου "..!!
και σ'αυτό με... πρόλαβες..??

"Όσο καλύτερα παίζεις, κάτι, τόσο το χειρότερο για σένα"
Διογένης ο ..κυνικός.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"κάθε πράγμα χρειάζεται συγκεκριμένη ενέργεια,.
Ούτε λιγότερη, γιατί δεν θα καταφέρεις, τίποτα,
Ούτε περισσότερη, γιατί θα φθαρείς και θα κουραστείς"
Χ. Κάραγιαν
(συντηρητικούλης..αλλά..)

Αστερόεσσα είπε...


"Θα σκάσεις, αν δε νικήσεις, ε; Εντάξει, νίκησες!"
-Ιώβ, Κεφ. Α', 1-3

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Δεν τα πήγες άσχημα, απέναντι σ'ένα τόσο σπουδαίο μυαλό, ελένη.."

Σπίθας
(σχ 25, " Η Παντοχαρά " της ελένης Καλλ.)

Αστερόεσσα είπε...

"ΝΑ-ΤΟΣ! ΝΑ-ΤΟΣ, Ο ΠΡΩ-ΘΥ-ΠΟΥΡΓΟΣ!"
-Ψηφοφόροι ΠΑ.ΣΟ.Κ, 1981

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Τις νίκες να τις φοβάσαι, από τις ήττες σου θα μάθεις."
Ο "δεν θυμάμαι"

Μην αρχίσω, τίποτε, καβαφικά και Αλεξάνδρειες και Καισάρειες...
και..
"όλο το κόσμο, κέρδισες..."

Που θα μου πείς, ότι ..νίκησα!!

Καλό, αλλά ..
δεν σε πιστεύω εγώ.

"Αυτό σε κάνει νικητή
να λές, εσύ στον άλλο
πώς είναι νικήτής"

(σπίθας 29/06/08...
μην μου το κλέψει και κανείς
αυτό είναι φρέσκο
και .......δικό μου)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Λεπτά 9 μέτρησα..
από το ένα σου σχόλιο (νικητής)
στο άλλο (.νάτος-νάτος)

Πριν αλέκτωρ, 3 λάλήσει
ή ελένη ζάλισε..
τον σπίθα
και τώρα ..ας μιλήσει.

Αστερόεσσα είπε...

Εγώ, η Αστερόεσσα, εν πλήρει συνειδήσει των ειρηκότων μου και γνώση των συνεπειών του Νόμου Περί Ψευδούς Δηλώσεως, υπερασπίζω το αναφαίρετο δικαίωμα του Σπίθα να νικάει, κι όποιος του κλέψει το απόφθεγμα, θα φάει από εμένα μπούφλα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλή μου,
Υπέρβαση έκανες
ιεραρχίας...

εγώ ορίζω ποιός
είναι νικήτής
και είμαι
εγώ ..!
"εις τα σημεία"

διότι το εξηγήσαμεν
άπαξ..δια παντός
Άνδρες γεννήθήκαμε
δεν γίνεται
.......αλλιώς
ούτε η φύση 'αλλαξε
ούτε και μεις δύση
γίναμε..

Ηλιε μου, ελένη
απ'την .. Ανατολή.
Πάντα ο ´ηλιος,
βγαίνει!!

Αστερόεσσα είπε...

Χα! Τα ίδια λένε και οι Ιεχωβάδες!
Ποιος λέει από πού βγαίνει ο Ήλιος και πού, ε;
Στον πλανήτη Ουρανό η περιστροφή δε γίνεται στον κάθετο άξονα, αλλά στον οριζόντιο.
Εγώ φταίω, που σε υποστηρίζω! Άρα, αφού δε θες να νικάς, μπουφλίζεσαι. Σαχ!

tovenito είπε...

νόμιζα ότι ότι φοβάσαι περισσότερο τελικά αυτό και σου συμβαίνει. μάλλον ισχύει και για αυτό που θες πάρα πολύ να συμβεί, τη στιγμή που το θες. είναι τόση ισχυρή η δύναμη της αυθυποβολής.
μερικοί άνθρωποι όπως η ηρωίδα είναι τόσο εξοικειωμένοι με τη ιδέα του θανάτου και τόσο συνειδητοποιημένοι που τους θαυμάζω. εμένα κάθε φορά με συγκλονίζει το ίδιο. δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Για να προλάβω να πάρω .
τσιγάρα... τ'εγραψα.!
Αποπροσανατολσμός..-)

Να προσέχεις, σου λέω (δίς)
,,τα δυνατά σου, σημεία.-))

Παίζω με.. αντεπιθέσεις. Κοιμίζω τον αντίπαλο κι'εχθρό..και μετά, αδρανεί και κάνω επίθεση, να πάρω το τρόπαιο της νίκης

Αστερόεσσα είπε...

@ tovene592, είναι πιο εύκολο να το αποδεχτείς όταν πληρούνται οι μέρες σου (αν και όχι πάντα).
Ως γεγονός και σε όλες τις ηλικίες είναι εξίσου τραγικό.
Θαυμάζω κάποιες φορές τους ανθρώπους που πιστεύουν ακράδαντα σε μεταθανάτια ζωή. Δε γνωρίζω. Είμαι φύση ευσεβής, αλλά και σκεπτικίστρια. Κι αν εμείς πλάθουμε τους θεούς μας κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν μας;
Το μόνο που με παρηγορεί στην τελευταία σκέψη είναι ότι αν εμείς δημιουργούμε τους θεούς μας, ίσως δημιουργούμε και το μετά θάνατον. Η δύναμη του ανθρώπου να φτιάχνει Παραδείσους και λειμώνες, αναλόγως της ομορφιάς που κουβαλάει μέσα του. Ίσως πάλι και όχι. Δεν ξέρω.

Αστερόεσσα είπε...

@ σπίθα - σπιθουλίνι. "Νάνι νάνι το μωρό σου" να λες εκεί που σε παίρνει. Και να αλλάξεις μάρκα. Κάπνιζε king size. ☺

Αστερόεσσα είπε...

Aλλά... επιδή το οσμίζομαι, η Πυθία, ότι πάλι θα απαντήσεις, πάρε μία κούτα τσιγάρα και κανένα μπυρόνι και γράψε ένα υπόμνημα με την ησυχία σου, το οποίο μπορείς να κάνεις copy - paste. Στο μεταξύ πάω κι εγώ να φάω κάτι και θα γυρίσω μετά να διορθώσω το γραπτό, να σου βάλω προβιβάσιμο βαθμό.

Αστερόεσσα είπε...

Ορίστε μας ξέφυγε και ένα ε από το επειδή.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

" Ίσως πάλι και όχι. Δεν ξέρω."

Το μότο σου..που αποδεικνύει την ανοχή και τον σεβασμό στην άποψη του άλλου και την διάθεση, μόνο για ουσιαστική επικοινωνία.
............................................
Το δικό μου,,,
"Θεωρώ, ότι, ίσως..."
"Νομίζω, μιά προσέγγιση, είναι.."

Επίσης ..σοβαρή η άποψη του tovene592..
Πού χρησιμοποίησε το "μάλλον ισχύει".
Δεν είναι τυχαίο,..

Η άποψη με αίσθημα ευθύνης, δεν εκθέτεται, με απολυτότητα , συνήθως.

Εξηγώ, τα κριτήρια μου, πώς καταλαβαίνω τον άλλον....

(Διδάσκω, τώρα..-)

Αστερόεσσα είπε...

Να, πώς καβαλάει άνθρωπός τις το καλάμι. Θα αρνηθώ τώρα εγώ ότι είμαι και master mind, όταν μου το βεβαιώνει κι ένας Διδάσκαλος;
Jamais των jaμών!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Εεε με προκαλείς και ,,το ζητάς.-))

Είπες..!!


"Νάνι νάνι το μωρό σου" να λες εκεί που σε παίρνει".........................................

Εκεί που με παίρνει, δεν λέει...

Εκεί που δεν ξέρω, αν με παίρνει ή έχω λογους, να πιστεύω, ότι με παίρνει και δεν το ξέρει, ο άλλος, που εξακολουθεί να νομίζει ότι τον παίρνει.
(όπως, εσύ..που ότι και να λές, πιστεύεις , ότι έχεις την τελευταία λέξη,,!!)

Εκεί το λένε,

Εκεί το λέω,εγώ
γιατί αυτό έχει αξία.!!

Αφού το είπες, δεν έχεις, σκεφτεί αυτό που λέω, άρα ...

ΡΟΥΑ ΜΑΤ .!!
Μωρό μου, νάνι-νάνι ..-))

Μην προσπάθείς, να απαντήσεις, δεν υπάρχει απάντηση.!!!
Μην μου πείς, πάλι...νίκησα.

Λοιπόν, μάθε, ένα μυστικό -))

Όλα είναι.... σωστά !!
Απλώς σου διαφεύγει, αυτό που σε κινεί αυτή την στιγμή, ή ίσως έγώ το βλέπω καλύτερα ή μπορώ να το χειριστώ, για κάποιους λόγους..λίγο, πιό εύκολα.
Αυτό, παράλληλα δεν σημαίνει, ότι είμαι και σε καλύτερη θέση.

Μάλλον τόχεις πεί, όχι σίγουρα, τόπες, σε σχόλιο σου, στον ..ακατανόμαστο..\

Απλώς..είναι διαφορετικές οι "άντοχές", μας...

Τα ίδια λέμε..
Το ζύγισμα, γίνεται, σε μερικά.
Ο κώδικας αξιών, είναι ίδιος..
Το ειδικό βάρος, αλλάζει, στον καθένα μας..η κάθε του αξία.
Και ποτέ , κανείς δεν είναι σ'όλες,
στο "καπάκι"
Στις 10 αν στα 7 είμαι καλύτερος..
(υπόθεση εργασίας) ...
Η εξυπνάδα είναι να ξέρεις, ότι το 3 του άλλου σου είναι απαραίτητο..!!
Και αυτό σας κάνει ..ίσους, όχι ίδιους.

Το λάθος στούς ανθρώπους, είναι ότι 'αν
"έχω 7" καπελώνω δικαιώματικά και τα υπόλοιπα.."

Μέγα λάθος..!
Κατά την θεωρία του ΝΑΣ, που πήτε το ΝΌΜΠΕΛ για την άποψη του,
Περί συνεργσίας των ανθρώπων

Για να μην πάμε στα δύσκολα
περί "Συνέργιας"...

Διαπιστώνω, τελικά, ότι έκανα μια μικρή διατριβή, χωρίς να έχω πρόθεση, εξ αρχής. Αλλά τόχες, προβλέψει..
Μάλλον, βλέπει ο καθένας μας, εύκολά το μέσα του άλλου ..(και άσε, ήσυχη την γιαγιά με τα αγγούρια.)

Θα πάω..σινέ. Μελετήσέ το..σώστο, σε παρακαλώ και κρατησέ το.
Που να ξαναγράφω, τέτοιες διατριβές..
Βάλτο σε κάποιο αρχείο και θα το αναπτύξω άλλη φορά..
Αυτό σου φτάνει για σήμερα ...
....και διάβασε ΛΟΡΕΝΖ
Σίγουρα, δεν έχεις διαβάσει
ΤΗΝ "επιθετικοτητα", αλλά το τελευταίο στην ελλάδα το πήρα εγώ, αλήθεια..
δεν έχει ξαναβγεί,,(χατζηνικολής)
Έχει πάρει νόμπελ. κάνει σκόνη πολλά και πολλές θεωρίες.
Φιλιά μικρή μου γλυκειά ελένη..
-))

Αστερόεσσα είπε...

Ο Χριστός και η Παναγία! Βρε, αγορίνα, θα μπορούσες να το πεις και με δυο προτάσεις. Πρέπει να με βάλεις να διαβάσω κι όλο το Diderot? Tα ξέρουμε αυτά. Άντε, τσάκω κι ένα φιλί.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Έφαγες, τουλάχιστον ..??
Γιατί εσείς οι άνθρωποι, εκεί κάτω,
πρέπει και να τρώτε και να κοιμάστε.
Εγώ .παίρνω το φιλί,
γι'αυτό ήρθα, άλλωστε και ..δεν μιλώ.

Είπες την τελευταία κουβέντα
και μένω με το.....φιλί, εγώ.

Αστερόεσσα είπε...

Έφαγα. Τώρα χωνεύω. Πέφτω σε νάρκη. Τώρα μπορεί μέχρι και ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι να με κατατροπώσει εις το απλούν. Πήρες το φιλί σου, αμόλα τώρα να κουλτουριαστείς, να πέσω κι εγώ για ύπνο, γιατί με προβοκάρεις και θα σκάσω, αν δε σου απαντήσω, είσαι ο νικητής ο μέγας - ο Αχτύπητος, ο Ντένις ο Τρομερός. Νενίκηκάς με- Σολομών, εν Τούτω Νίκα, ο Θεός μεθ' υμών, πνεύμα και ηθική κι άντε γεια, για την ώρα. Με ζάλισες. ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

αστερόεσσα

""Ωραία. Αυτά τα ξέρουμε. Να τα επαναλάβω; Περιττό. Υπάρχει κάποιο πράγμα παρακάτω να ειπωθεί επ' αυτών; Ε, αυτό να κάτσω να το συζητήσω και να μιλάω για 24ωρα. ☺

Τετ Ιουν 25, 11:49:00 μμ
Blogger Ο/Η Αστερόεσσα είπε...





Blogger Ο/Η Σπίθας είπε...

αστερόεσσα

"Συμφωνώ, μ'όσα προβάλλεις, ως ζητήματα πρός συζήτηση.
Ανοιχτός..αλλά, αντέχεις??
Καλοπροαίρετα, ρωτώ...
Ο καθένας δέχεται, όση αλήθεια, μπορεί.......""

............................................

Τα παραπάνω, πρόσφατα τα είπες

Σ'είχα προειδοποιήσει-)))

"Αντέχεις.??"

Τώρα.τι..παραπονιέσαι??

Αλλά είμαι τόσο καλός,
δεν σ'αδικώ..

Ξεκουράσου..-))

Αλλά μην δώ πάλι απάντηση.
Τόχεις προσέξει...
Έχεις αφήσει κάτι αναπάντητο??

Μπορείς ??
-)))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αν καταφέρω κι'αυτό,
να σου λέω
και πότε να σταματάς

Μαθαίνεις..τότε.
Αυτό να ξέρεις.

Πώς, και με ποιόν τρόπο
αυτό που θέλεις..
μπορείς, να 'αποκτάς.

Αστερόεσσα είπε...

Κοίτα την την κολλητσίδα! Ούτε να κοιμηθεί κανείς δεν μπορεί! Μας είπε ρουά ματ πάνω σε τι; Αφού μας απείλησε λέγοντας:

1. Εγώ ορίζω αν είμαι νικητής. (Αφού του είπαμε είσαι νικητής)
2. Ο ήλιος βγαίνει πάντα από την ανατολή.
3. Άνδρες γεννηθηήκαμε (αφήνοντας αιωρούμενο το κάτσε σούζα, γιατί είσαι γυναίκα)
...και του λέμε σαχ, μας απαντάει με τα αυτονήτα, αλλά άσχετα με τα παραπάνω και μας λέει ρουά ματ. Και του λέμε "νίκησες, πουλάκι μου". Τώρα τι θέλει το σπιθουλίνι; Τη ρεβάνς; ☺

Αστερόεσσα είπε...

*όπου "αυτονήτα" βλέπε αυτονόητα

Αστερόεσσα είπε...

Aλλά επειδή η μεγαλοψυχία μου είναι ονομαστή, στο δοκίμιό του (καίτοι εκτός θέματος τελείως) πήρε άριστα λόγω καλής τεκμηρίωσης σε ελεύθερο θέμα. Αυτάααα. ☺

Και σου βγάζω κοροϊδευτικά τη γλώσσα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

1. Δεν μπορείς, να μην απαντήσεις.
Έλλειψη αυτοκυριαρχίας,
2. Ξεφεύγεις, από το θέμα και με χαρακτηρίζεις, για να αποφύγεις ..τον κόμπο που αυτοδέθηκες,
3. Δεν έκανες μιά απάντηση, αλλά τρείς για να μην γίνει εμφανές, το αποτέλεσμα.
Έτσι κάλυψες, τα δύο σχόλια μου, που σ'είχαν φέρει σε δύσκολη θέση.
4. Αυθαδιάζεις..Σημάδι, ότι δεν έχεις επιχειρήματα.
5, Είσαι πολύ γλυκειά...παρ'όλα αυτά!
Γιατί μόλις ξύπνησε το μωρό , θέλει παιχνίδια..-))

Αστερόεσσα είπε...

Τι λες, βρε μάτια;
Μου απαντάς με λογιστική αποτίμηση των σχολίων;
Πού είναι ο κόμπος; Στο χτένι; Χρησιμοποιώ βούρτσες.
Αυθαδιάζω;;; Εδώ κοτζαμάν Αισχύλος με τον Προμηθέα Δεσμώτη έγραψε τον ύμνο της ασέβειας. ΔΙΑΦΩΤΙΖΩ να λες.
(Το ότι είμαι παιχνιδιάρα είναι γνωστόν τοις πάσι. Άλλο καπέλο) Χιχιχι!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Επιλεκτικά απαντάς και... αλόγιστα.
Ύπνε που παίρνεις τα μωρά..
Δεν ήμουν κατά της αυθάδειας, το αντίθετο..το χαρακτήρισα χαριτωμένο-)
Τ'άλλα , ναί, άλλου παπά ευαγγέλιο ..
"τι κάνεις ελένη..?"
"Τώρα θέλω παιχνίδια !!"
-)))
χα, χα

Αστερόεσσα είπε...

Δε μου λες, χρυσό μου...
1. Διαγνώσαμε ότι γουστάρεις να είσαι νικητής κι όταν δε νικάς, κλαις.
2. Σου λέμε: "Λεβέντη μου, είσαι ο νικητής. Είσαι και ο πρώτος!"
3. Μας λες: "Δε θα μου πεις εσύ αν είμαι νικητής κι αν είμαι και ο πρώτος. Θα το πω εγώ. Είμαι νικητής και είμαι και ο πρώτος!"
4. Σου λέμε: "Ναι, ναι". Και σου κάνουμε και τσούκου τσούκου στο κεφαλάκι, για να μην κλαις.
5. Και τι μας λες; "Κυρία μου, κλαίτε". Αυτό μας λες.
Νια νια νια.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ότι πείς ,,χρυσή μου.
-)

Αστερόεσσα είπε...

Μπα! Δεν το κατάλαβα αυτό! Παραχώρηση μας κάνετε; Ή στον τρελό λέμε ναι;

Υπόθεση εργασίας 1: Είμαι η τρελή και μου λες ναι.
Υπόθεση εργασίας 2: Είσαι ο τρελός και σου έχω πει ήδη ναι.

Επιλέγεις. ☺

Θεοπάλαβε!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Να αποκλείσουμε, καλύτερα
το 1...μα και το 2.

Σε διαφορετική περίπτωση
τα πράγματα..
γίνονται δύσκολα..
Και για τους ..δύο.

Καλημέρα.
-)

Αστερόεσσα είπε...

"Λάθος", είπε ο σκαντζόχοιρος.
... Και κατέβηκε από τη βούρτσα.

Καλημέρα ☺

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν φοβάμαι τον θάνατο. Και ξερεις γιατί; Γιατί δεν ξέρω πότε θα ρθει. Συνήθως φοβάμαι πράγματα που έρχονται κατά πάνω μου και δεν ξέρω πως να τα χειριστώ. Φαντάζομαι ότι θα ναι ξαφνικά όταν έρθει και δεν θα βρεθώ σε μια κατάσταση αναμονής. Αυτό πράγματι δεν το αντέξω και γω. Να γνωρίζω δηλαδή ότι θα πεθάνω σε 1 μήνα για παράδειγμα και να πρέπει να περιμένω.

Αστερόεσσα είπε...

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις, zanzibar.
Μου είχε γίνει και εμμονή και με την κατάργηση της θανατικής ποινής και για οποιοδήποτε έγκλημα. Ψυχολογία του θανατοποινίτη. Τρομακτικό.

Δεύτερο τρομακτικό: Ασθένεια. Και να σου λένε π.χ. οι γιατροί "Έχεις δύο μήνες".

Αστερόεσσα είπε...

Οι Ρωμαίοι στα ταφικά τους έθιμα είχαν μια συνήθεια. Έγραφαν πάνω στην επιτύμβια πλάκα πλήρη στοιχεία ημερομηνίας γέννησης και θανάτου. Όποιος περνούσε απ' το νεκροταφείο αποτιμούσε και τους νεκρούς. Η συνήθεια επιβίωσε στη Δύση και στην Ευρώπη. Γράφεται η ημερομηνία των γενεθλίων και η ημερομηνία θανάτου.

Όταν δούλευα στην Ελλάδα ως αρχαιολόγος, δεν τις άντεχα τις ανασκαφές τάφων. Δεν μπορούσα να δω το θέμα ψυχρά - επαγγελματικά. Και το πιο συχνό σε μιαν ανασκαφή είναι να πέσεις σε τάφο. Το έκανα βέβαια.
Κάποια στιγμή το κουβέντιασα με μια συνάδελφο. "Έλα τώρα, σιγά καημένη", μου είπε. Όχι τυχαίο, ψυχρή εκτελέστρια για την επαγγελματική της ανέλιξη.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

..Και καλή εβδομάδα.:D

Αστερόεσσα είπε...

Ομοίως, σχιζοφρενή δολοφόνε με το πριόνι (είπε η σχιζοφρενής δολοφόνος με το τσεκούρι). ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Για τις Απόκριες τα είχα αγοράσει..

Πλαστικά είναι και τα δύο
και το τσεκούρι και το πριόνι
Τζάμπα, πράμα,
αγόρασα..... σου λέω..!!

Αστερόεσσα είπε...

Αχ, αχ, αχ! Θα σε μαλώσω! Παζάρια βρε στα φονικά όπλα; Ο Χάνιμπαλ Λέκτορ δε θα το έκανε ποτέ αυτό!
(Άσε που ήταν και sexy). ☺

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Μια μάσκα ..βρε θα φορέσω
και διορθώνεται... αυτό.
-)

Αστερόεσσα είπε...

V for Vendetta, ε; Κι αυτός καλούλης ήταν. ☺

tovenito είπε...

αχ, απολαυστικό το πινγκ πονγκ! λολ

Αστερόεσσα είπε...

Xεχε, τοβενάκι. Κι εγώ ψοφάω. ☺
Δος μου πάσα και πάρε μου και την ψυχή. Αλλιώς, ψόφια πράματα. lol