Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Ιστολογώντας Κενώς και Κοινοτύπως

Mail στερεοτυπικά: «Είμαι αυτός και μου αρέσει η τάδε μουσική και διαβάζω τα τάδε βιβλία, μπλα – μπλα – μπλα». Αυτόματη σκέψη: «Μπράβο σου, εύγε, αλλά τι μας το λες;». Απάντηση που δίνεις βάσει savoir vivre: «Xάρηκα πολύ». Δεύτερο mail «Τι άλλα;». Χαμογελάς. Αυτόματη σκέψη: «Τώρα που έμαθες καλά τα αυτά, ενδιαφέρεσαι για τα άλλα; Ε, ωραία. Διάβασε το ιστολόγιό μου, προσωπικό είναι, ίσως μάθεις και τα αυτά και τα άλλα». Εντούτοις, δεν το λες. Σκέφτεσαι μία πρόταση. Να απαντήσεις.
... Δε βαριέσαι... Και γιατί να απαντήσεις;
Οι κανόνες ευγένειας επιβάλλουν βέβαια απαντητική επιστολή, αλλά από τη δεύτερη πρόταση ή την ενδεχόμενη απάντηση που θα λάβεις σε μία απλή ερώτηση, οι προθέσεις είναι εμφανείς. Το διαδικτυακό νταραβέρι. Κι εγώ τώρα οφείλω να κάνω τι; Να απαντήσω; Με τι; Με λίστα όλων των βιβλίων που έχω διαβάσει ή με μανιφέστο των πολιτικών και θρησκευτικών μου θέσεων και με το ρεύμα Τέχνης που με αγγίζει περισσότερο;
Επόμενη λογική ερώτηση που προκύπτει απ’ τα παραπάνω: Αφού είσαι άνθρωπος τόσο ευαισθητοποιημένος και ανήσυχος και αμφισβητίας, όταν σου θέτω μία ερώτηση σε ανάρτηση, γιατί δε μου απαντάς με επιχείρημα, αλλά με καλημεροκαλησπέρες ή με το τίποτα; Τι είναι ιστολόγιο; Ευκαιρία κοινωνικοποίησης; Ανταλλαγή φιλοφρονήσεων; Φλερτ;
Τι καιρό κάνει εδώ που βρίσκομαι; Βροχερό. Να δώσω και ταχύτητα ανέμων; Να το ξέρω να δίνω καθημερινώς δελτίο καιρού από το σχετικό site της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Δανίας.
Δηλαδή το κοινωνικό μου καθήκον μου επιβάλλει, αν κάποιος έρθει στο ιστολόγιό μου, να ανταποδώσω την υποχρέωση και να γράψω δέκα ευγενικές φράσεις στο δικό του ιστολόγιο, ακόμη κι αν λέει παπαριές; Βάσει ποιας λογικής;
Ιστολόγια με φράσεις βαρύγδουπες. Εκατόν πενήντα σλόγκαν: Να σώσουμε το περιβάλλον, να μποϋκοτάρουμε, να καταργήσουμε τα φακελλάκια, να κάνουμε, να ράνουμε. Να υποθέσω εν ολίγοις ότι στην Ελλάδα που έζησα 38 χρόνια, δεν υπάρχουν φαύλοι ή μη μόνον οραματιστές, ευαίσθητες υπάρξεις, ακτιβιστές και αμφισβητίες και άνθρωποι των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Ποίησης, αφού τέτοιοι μου δηλώνουν από ένα αντιγεγραμμένο ποστ. Σωστά; Ε, τότε γιατί δεν έμεινα στην Ελλάδα και πήρα των ομματιών μου;
Και η συνέπεια λόγου και πράττειν;... Πάει αυτή. Περίπατο. Αφού τα περισσότερα γίνονται στα πλαίσια ενός φτηνιάρικου εντυπωσιασμού.
Σχόλια ηθικοφανή, σχεδόν θυμίζουν Κατηχήτριες και τον Εκκλησιαστή. «Δεν πρέπει να κάνουμε αυτό, πρέπει να κάνουμε το άλλο, υπάρχει φαυλότης και σαπίλα … μπλα – μπλα». Ασχέτως με το αν ο ηθικολόγος – σχολιαστής στη ζωή εκτός δικτύου μπορεί να έχει ξεθάψει και τη μάνα του για να παίξει με τα κόκαλά της τα κότσια.
Βεβαίως, ποια είμαι να εμποδίσω τον οποιονδήποτε απ’ το δικαίωμα στο νταραβερίζεσθαι, επειδή ίσως και λανθασμένα θεωρώ το ιστολογείν ως απόπειρα πολιτισμικής και κοινωνικής διά – δράσης σε επίπεδο ιδεών, ακόμη και μέσα από το να μοιράζομαι μια δική μου εμπειρία ή σκέψη ή εκτονώνω εν κατακλείδι το ψώνιο μου με το γράψιμο; Δικά σας τα γένεια, δικά σας και τα χτένια. Δικαίωμά σας, κάντε το.
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ, δε θα πάρω. Έχω τοποθετήσει πολύ ψηλά τον έρωτα για να τον ευτελίζω κι ακόμη και στο παιχνιδίζειν τα κριτήριά μου είναι πολύ υψηλά. Απεχθάνομαι τη χοντροκοπιά και την έλλειψη γούστου και μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ευφυείς. Μη μου πουλάτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Άλλο το παραμύθι, άλλο το παραμύθιασμα κι άλλο η υποκρισία. Και κόψτε τους βαρύγδουπους τίτλους. Βαφτίστε τα ιστολόγια «Ο Οντάς του Τάδε» και «Το Μπουντουάρ της Δείνα», να τελειώνουμε.
Όποιος θέλει στο δικό μου ιστολόγιο λοιπόν να παίξει μπάλα, ας παίξει μπάλα. Όχι πινγκ πονγκ στην αίθουσα της ενορίας για νεανίες.
Δεν έχω κανένα λόγο να επικοινωνώ με μέιλ με κάποιον που δεν έχω δει να εκφράζει απόψεις δημόσια. Αν ενθουσιαστώ μέχρι τρέλας απ’ τα λόγια κάποιου ή κάποιας και το προσωπικό του τραγούδι, ίσως να θελήσω και να τον γνωρίσω δια ζώσης, αλλιώς δεν κόπτομαι και ιδιαιτέρως.
Και ναι, ζω με τη φαντασία μου, γράφω παραμύθια και δεν επιθυμώ να γνωρίσω μεταλλαγμένα ορκ ή μη μόνον πλάσματα αιθέρια. Υπάρχει πρόβλημα;


© Ελένη Καλλιανέζου, Vejen 27 Ioυνίου 2008

buzz it!

30 σχόλια:

Unknown είπε...

Κανένα πρόβλημα με τίποτα...Εδώ είναι χώρος ελευθερίας και μπορείς να είσαι όπως θέλεις και να κάνεις ότι θέλεις.
Τι θέλω να πω? Σβύνε τα email που δεν γουστάρεις, γράφε μόνο όταν και ότι γουστάρεις, ακόμα και αν ο άλλος που σου γράφει έχει καλές προθέσεις, αν δεν σου κάνει μην τον κρατάς και μην απαντάς...Ε, άμα δεν σου αρέσουν και τα σχόλια σβύνε τα και αυτά, ;) και σοβαρολογώ. Κανείς δεν θα πάθει τίποτα. Και όλο αυτό το στημένο και προβλεπόμενο νταραβέρι είναι απίστευτα βαρετό. Ίδιες ερωτήσεις, ίδιες θέσεις, ίδιες επιθέσεις αν δεν φανείς διαθέσιμη...Προβλεπόμενο και ότι θα σε κατηγορήσουν ότι ζεις με την φαντασία σου μόνο αν αρνηθείς να γνωρίσεις τα ...ξέρεις πια τους ;).Σου κάνουν αυτή την...τιμή και εσύ αρνήσαι? :P
Φιλάκια πολλά πολλά!

Αστερόεσσα είπε...

Λίλη, με ξέρεις. Δεν είμαι υπέρ του να σβήνω σχόλια. Το αντίθετο. Ακόμη και αυτά που δε βρίσκω του γούστου μου, τα αφήνω ή θα ρωτήσω ή θα επιχειρήσω να μάθω, γιατί είμαι καλοπροαίρετη.
Αλλά όταν έχω δηλώσει και με χιούμορ και ευγενώς, αλλά και ξεκάθαρα ότι με κουράζουν οι κοινοτοπίες, δε με ενδιαφέρει να ανοίξω συζήτηση για να ακούσω κάποιον να μου λέει "Βαριέμαι", γιατί με σκοτίζουν;
Στην πραγματικότητα, αυτήν την ανάρτηση τη θεωρώ γελοία. Αλλά να ξεκαθαρίσω και κάποιες θέσεις.
Όχι ότι θα ληφθούν και υπόψιν. Αυτοί που έχουν μάθει να βλέπουν την επιφάνεια, στην επιφάνεια θα παραμείνουν και θα περάσει και αυτή στο ντούκου, όπως έχουν περάσει κι άλλες, όταν με ρωτούν 1000 φορές τα ίδια ακριβώς πράγματα, στα οποία ήδη έχω δώσει απαντήσεις.
Δεν είναι μόνο η χονδροκοπιά που απεχθάνομαι. Έχω και αλλεργία στους επιφανειακούς και στους ηλιθίους.

Unknown είπε...

Όντως δεν θα καταλάβουν...αλλά καλά κάνεις και τοποθετήσαι. Μα ποιός από αυτούς που λες, θα μπορέσει να σκεφτεί και να δεχτεί ότι είναι επιφανειακός και ηλίθιος και να μην σε ξαναενοχλήσει? Μέτρα προφύλαξεις πρέπει να πέρνεις...

Αστερόεσσα είπε...

Εδώ ένας Αϊνστάιν είπε Δύο πράγματα είναι άπειρα. To Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το πρώτο.
Θα το αμφισβητήσω εγώ; Αλλά στο σύμπαν των άπειρων δυνατοτήτων, να πάρει η ευχή, δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή απορία "Ρε, μπας και ανήκω και εγώ στους ηλίθιους;"
Ας ξανακούσω να επαναλαμβάνεται το Σωκρατικό Γνώθι σαυτόν ιδίως από άτομα με νοημοσύνη παντζαριού και θα πάρω παντόφλα.
Αλλά από την άλλη, δε μου φταίνε οι έχοντες χαμηλή ευφυΐα. Δεν είμαι ρατσίστρια. Με εξοργίζει όμως η έπαρση που συνοδεύει τη χαμηλή ευφυΐα και το ιδιωτεύειν. ☺

Myrto είπε...

bloggers
= B (ring)
L (ove)
G (enuinne) X2 παρακαλω
Ε (xit)
r (accoons) or be
s (acrificed)

:):) Παιδεύτηκα..:):)

Τα ιστολόγια που αξίζει
κανείς να διαβαίνει
ελάχιστα...
τα ιστολόγια που αξίζει
κανείς ν'αφήνει σχόλια
ακόμα πιο σπάνια..

μου αρεσουν οι λέξεις σου
ελενη
και χαίρομαι που δεν είσαι
μεταλλαγμένο ορκ ουτε επιθυμείς
να γνωρίσεις τέτοια..
:)
καλο σ/κ ευχομαι

Αστερόεσσα είπε...

☺ Γεια σου, βρε Μαγισσάκι! Να περάσεις όμορφα!

b|a|s|n\i/a είπε...

το πατ! το πατ!
να το κουνήσεις απλά λίγο να φύγουν τα μυγάκια.
;)

Αστερόεσσα είπε...

Ναι, τα άτιμα! Όλο βζννν είναι, τσιμπάνε και τσαχπινιά μηδέν! ☺

tovenito είπε...

τι χείμαρος ήταν αυτός;
πάντως επειδή έχουμε μόνο τη μία πλευρά, θα κρατήσω στάση ευμενούς ουδετερότητας. εντάξει, μπορεί να παρεξήγησες τα κίνητρά του αποστολέα, μπορεί κάποιος να μην έχει το τόσο εξελιγμένο πνευματικό επίπεδο να παρακολουθήσει το μπλογκ σου και να ήθελε άμεσες και λιγότερο πομπώδεις πληροφορίες. μπορεί ακόμη και να μην είχε τον χρόνο να καθήσει να διαβάσει όλα τα ποστς σου.
δεν ξέρω ποια λειτουργία επιτελούν τα μπλογκς και εάν υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος για το τι επιβάλλεται να γράφει κάποιος για να μην κατηγορηθεί ότι ιστολογεί κενώς. και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει την κοινοτυπία του άλλου;

Αστερόεσσα είπε...

Oυδείς. Αλλά να κάθομαι με τις ώρες να ακούω μωρολογίες με αφετηρία κάποια ανάρτηση, όπου δε γίνεται συζήτηση για την ανάρτηση, αλλά για το αν έφαγα ή τι υλικά έβαλα στα φασολάκια μου, και πότε έκανα την πρωϊνή μου τουαλέτα κι αν φυσάει ή έχει ήλιο, έλεος! Υπάρχουν sites μαγειρικής και δεν οφείλω να δώσω αναφορά σε κανέναν για το αν μαγειρεύω και πώς.
Και εν πάσει περιπτώσει, δεν αρνούμαι το φλερτ. Να δώσω και τα standards μου, και οι μη έχοντες τα τυπικά προσόντα, να αποσυρθούν οι άνθρωποι. Ζητάω πολλά;

Αστερόεσσα είπε...

Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο έξυπνο και ζωογόνο φλερτ και στο νταραβέρι. Γι' αυτό και επέλεξα στην ανάρτηση τη λέξη νταραβέρι.
Ε, αυτό που συνήθως γίνεται ή ζητάει ο καθείς δεν είναι το φλερτ, αλλά το νταραβέρι. Ε, ας νταραβεριστούν εκεί που τους παίρνει. Με μιαν άλφα νοημοσύνη, δόξα τον Ύψιστο προικιστήκαμε.

Κούκος είπε...

Αστερόεσσα,
με αυτό σου το ποστ πιστεύω ότι κόμισες γλαύκα στην Αθήνα. Και θα παραβλέψω το γεγονός ότι μια δανέζικη κουκουβάγια είναι ένας πειρασμός ειδικά για έναν κούκο και θα πω απευθείας τη γνώμη μου.
Το πρώτο μέρος της ανάρτησης, εκεί που αναφέρεσαι στα μέιλ είναι πλεονασμός. Αυτά τα πράγματα απλά τα κάνεις και δεν χρειάζεται να τα αναφέρεις. Το κεντρικό σημείο τώρα και η ουσία της ανάρτησης. Από τη στιγμή που επιλέγεις ένα δημόσιο μέσο για να εκφραστείς, θα υποστείς για να μη πω θα λουστείς, ότι κυκλοφορεί σε αυτό το μέσον. Και όποιος πιστεύει ότι τα μπλογκάκια είναι κάτι ξεχωριστό και προχωρημένο από τη κοινωνία που τον περιβάλει, είναι αθεράπευτα ρομαντικός. Ακόμα χειρότερα άμα πιστεύει (και πολλοί το κάνουν) ότι θα αλλάξει το κόσμο μέσα από δω, απλά είναι μακάριος.
Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις, μοιάζουν με απολογία και δεν χρειάζεται. Για μένα τα μπλογκάκια είναι ένα μέσον έκφρασης για τον καθένα και για το λόγο αυτό απόλυτα δημοκρατικό μέχρι στιγμής. Επίσης είναι μια ευκαιρία προσωπικής αυτοανάλυσης και αυτογνωσίας. Και τέλος ένα αξιόλογο μέσο για να γνωρίσεις αξιόλογους ανθρώπους. Αλλά όπως και κάθε άλλη κατάσταση, θέλει τη προσπάθειά του.

Αστερόεσσα είπε...

@ Κούκε, δεν αντιλέγω ποσώς. Ασφαλώς και δεν εκόμισα καμία γλαύκα εις Αθήνας. Και ασφαλώς ανάμεσα σε πολλή σαβούρα υπάρχουν αξιολογότατα ιστολόγια, υπέροχα άτομα και φοβερά μυαλά.

Δε θα δεχτώ την άποψη ότι το Ίντερνετ είναι μικρογραφία ή καθρέφτης της κοινωνίας, αφής στιγμής ως μέσον δεν είναι προσβάσιμο σε όλους και δεν αντιπροσωπεύονται όλες οι κοινωνικές τάξεις στον ιστό.

Στην Ευρώπη το προσωπικό ή ψυχαναλυτικό blogging είναι πολύ διαδεδομένο. Εν Ελλάδι όμως αυτό που παρατηρείται (στην πλειοψηφία) είναι η λογική του copy paster σε θέμα πιασάρικο, το οποίο και θα χρησιμεύσει ως κράχτης για το ίδιον όφελος του ιστολόγου ή για προσελκυσμό εφήμερων ερωτικών συντρόφων. Αληθές ή ψευδές; Τα βλήτα εν τω μεταξύ μασάνε. Ή δε μασάνε ή και αυτοβαυκαλίζονται με το να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.

Να μου πεις, εσένα τι σε νοιάζει; Δε με νοιάζει ποσώς. Να μη μου γεμίζουν όμως το γραμματοκιβώτιο με σανό, γιατί ίσως το χρειάζομαι και για λουλούδια.

tony jakarta είπε...

αστερόεσσα γειά σου,
Η ζωή ξέρεις είναι εκεί έξω δεν είναι στα blog.
Εδώ γράφουμε κάτι που νομίζουμε ότι έχει ενδιαφέρον , κάτι που μας πιέζει μέσα μας και θέλουμε να το εξωτερικεύσουμε , δείχνουμε μία persona , αλλά ως εκεί.
Συμφωνώ ότι τουλάχιστον γιά λόγους ευγένειας δεν μπορείς να αγνοήσεις ένα σχόλιο ή να το διαγράψεις.
Δεν έχει όμως σε καμμία περίπτωση να κάνει με αυτό που λέμε πραγματική επικοινωνία.
Προσωπικά ενοώ ότι επικοινωνώ με κάποιον όταν τον έχω απέναντί μου και τον κοιτάω στα μάτια βλέπω τις εκφράσεις του.
Ο φηφιακός διάλογος είναι, πώς να το πούμε , λίγο ψεύτικος.

Αστερόεσσα είπε...

@ tony jakarta, εξαρτάται.
Το περιβάλλον όπου ζει ο καθείς είναι και αυτό που καθορίζει το είδος της επικοινωνίας.
Κάποιος ενδεχομένως ζει στην Αθήνα, όπως ζούσα κι εγώ ανάμεσα σε 4 εκαταμμύρια κατοίκους.
Τώρα ζω στην εξοχή, σε λιβάδια, ανάμεσα σε δύο χωριά και μακρυά από γειτονιές, σε άμεση επαφή με την φύση. Για μένα λοιπόν το ιστολόγιο ή το δίκτυο είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας στη γλώσσα μου με ανθρώπους που είναι από την πατρίδα μου, ο μόνος τρόπος να ενημερωθώ για τα ελληνικά δρώμενα. Άρα τις ο καθορίζων τη σχέση και το αληθές της και το είδος της επικοινωνίας;
Θα βγάλω μια άλλη persona απ' αυτό που είμαι; Δε βλέπω το λόγο. Ο καθείς βεβαίως και οι επιλογές του και αυτό σεβαστό.

tony jakarta είπε...

Δεν μπορώ να πω και πολλά πράγματα.

Προτιμώ να σε παρακολουθώ από τις αναρτήσεις σου.

Παράξενος Ελκυστής είπε...

H ανωνυμία με την οποία μας καλύπτουν τα μπλογκ και τα emails έχουν φυσικά πολύ αρνητικές πλευρές. Η κυριότερη που διέπει όλο το διαδύκτιο είναι η εξαπάτηση. Τί να κάνουμε; φαίνεται πως είναι στη φύση του.
Ενήλικες είμαστε και μαθαινουμε σιγά σιγά να φιλτράρουμε τις εισροές πληροφοριών όπως κάναμε τόσα χρόνια για άλλα μέσα και διάυλους. Όμως είναι η ίδια η ανωνυμία που πολλές φορές μας απελευθερώνει και μας χαρίζει στιγμές δημιουργικές. Ακόμα κι αν αυτή η δημιουργία δεν είναι Υψηλή. Είναι όμως μια εκτόνωση και μια κοινωνικοποίηση που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη στη ζωή μας.

Αστερόεσσα είπε...

@ Kαλησπέρα, παράξενε ελκυστή
Σκεπτικισμός. Είναι η ανωνυμία αυτή που απελευθερώνει; Ή ο γραπτός λόγος; Το προσωπικό ιστολόγιο ενδέχεται να λάβει πολλές μορφές: Από το να είναι σκεπτολόγιο, χώρος για στίχους, αμπελοφιλοσοφίες, χώρος δημοσίευσης των πινάκων ή των φωτογραφιών κάποιου, τομέας έρευνας, ηλεκτρονικό ημερολόγιο.

Το μέιλ όμως ή η επικοινωνία με messenger, όταν δεν γνωρίζεις το συνομιλούντα σε τι διαφέρει απ' την αλληλογραφία μεταξύ ανωνύμων, συνήθης σε περιοδικά και εφημερίδες στις δεκαετίες του '30, του '40 και του '50, όπου η άλλη υπέγραφε ως "Ροζ Βιολέττα" ή "Θλιμμένη Καρδιά"; Μόνο στο άμεσο της απάντησης. Οι χρόνοι στην αποστολή και λήψη διαφέρουν. Και η μαμά μου αλληλογραφούσε με ανώνυμους και μάλιστα έμμετρα. Και σ' αυτήν έγραφαν κοινοτοπίες και η φουκαριάρα το ίδιο με αυτό που κι εγώ κράζω τώρα έκραζε. Πες μας το κάτι διαφορετικό, αφού έχεις ταυτιστεί και μ' ένα ρόλο.

Κι αν επιλέγει κάποιος αυτό το συγκεκριμένο μέσον για να μου πει το διαφορετικό του, γιατί με ρωτά για τον καιρό; Ή ποιο είναι αυτό το ρομαντικό πρόσκομμα ή η συνθήκη, που η αναφορά στη λέξη "ερωτισμός" ή "έρωτας" θα τον οδηγεί ατάκα κι επιτόπου να μου αρχίζει κουβέντα για τις ερωτικές στάσεις της αρεσκείας του; Αυτό υποτίθεται μου εξάπτει την φαντασία και θα αποτελέσει αιτία να τον δω και ερωτικά;

Και το μυαλό του πού είναι; Και η φαντασία πού είναι; Ή θα εντυπωσιαστώ αν ακούσω δέκα συγγραφείς και εικοσιπέντε συνθέτες; Αυτοί ό,τι έχουν να πουν το λένε ή το είπαν. Ο συνομιλητής μου όμως τι έχει να μου πει; Να μου παπαγαλίσει;

Αστερόεσσα είπε...

Δεν ξέρω. Πιθανώς να είμαι και εγώ εκτός τόπου και χρόνου. Τα ψευδώνυμα εξάλλου με τα οποία πρωτοβγήκα στο δίκτυο ήταν και παραμένουν from_anotherplanet και alien.
Όχι τυχαία, τελικά. Δε με σοκάρει ποσώς να ακούσω τις ερωτικές φαντασιώσεις κάποιου. Γελάω κιόλας, γιατί πολλοί δεν τις πραγματοποιούν καν. Έζησα κάποια πράγματα στη ζωή μου. Δεν έχω λοιπόν τη λογική του αρπακτικού. Δε με ενδιέφερε εξάλλου ποτέ η λογική του αρπακτικού και σε κανέναν τομέα. Ζω ασκητικά. Κι αυτό επιλογή μου. Ο κάθε επίδοξος λοιπόν μνηστήρας συμπεραίνει τι; Ότι μου χρειάζεται σεξ; Και τι με εμποδίζει να το έχω αν θέλω; Αυτό είναι λοιπόν το νόημα;
Είναι πολύ εύκολο για μια γυναίκα να κάνει σεξ, αν θέλει. Ούτε καν χρειάζεται να το ζητήσει. Δε μου έχει τύχει ούτε μια φορά στη ζωή μου να έχω ποθήσει στ' αλήθεια κάποιον και να μη με έχει ποθήσει. Αλλά να υπάρχει και κάποιο βάθος στον πόθο. Όχι φτηνά παζαρέματα. Νισάφι με τα τσίπικα.

Ανώνυμος είπε...

έχεις απόλυτο δικιο. αυτες οι καλημεροκαλησπερες και τα καθημερινα συγχαρητηρια για τις αναρτησεις ειναι απιστευτα εκνευριστικα. προσωπικα ανοιξα και διατηρω το μπλογκ μου καπως σαν λευκωμα. η ακομα καλλιτερα, σαν το θρανιο μου στο σχολιο, που εγραφα και ζωγραφιζα οτι μου κατεβαινε. βεβαια δεν εχει κινηση αλλα λιγο με απασχολει. εξαλλου και στο θρανιο μου δεν ηθελα να ερχονται ολοι να διαβαζουν τι γραφω.

παρεμπιπτοντως ωραια τα παραμυθια σου!! :)Ρ
αλλα σοβαρα οι μουσικες σου ειναι απιστευτες

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αν και συμφωνώ με τον κούκο, πολλές φορές και τα συνηθισμένα και αυτονόητα να λέγονται.

Δεν τα θεωρώ πλεονασμό στην περίπτωση,

Ποστ που καταφέρονται , ενάντια στην βλακεία ή στην κοινοτυπία που διακρίνει την μπλογκόσφαιρα, είναι απαράιτητα και μάλιστα, είχα σκεφτεί, ότι πρέπει να γράφονται με, ακόμη πιό συγκεκριμένες και αναλυτικές παθογένειες.

Προσβλητική και κουτσομπολίστικη συμεριφορά.
Γράφονται σπόντες και επί προσωπικών επιλογών και πότε γράφει ο καθένας και γιατί δεν γράφει..τώρα και και..
Κια γιατί δεν απαντά σε μας, αλλά είναι εκεί..και παρακεί..

Μην μου πείτε ότι αυτό δεν συμβαίνει.!
Και μάλιστα τρόπο, έμμεσο, δηκτικό για να δημιουργηθεί κλίμα.
Αυτό, είναι αρώστια μεταδοτική και δημιουργεί "ομάδες" που φτιάχνουν ψυχολογία ανθρώπων που σκέπτονται..
"μαζικά"...ψυχολογία του όχλου.
Ενάντια στον σκεπτόμενο και υποψιασμένο πολίτη που θέλει να εκφραστεί ελεύθερα.
"Λανθάνων φασισμός" υποβοσκεί και αντιδρά στην δημιουργία μιας αντίληψης
κοινωνίας ατόμων με ελεύθερη έκφραση και ανοχή στην διαφορετικότητα, κατά την άποψη του ΚΑΡΛ ΠΟΠΕΡ.

Καλησπέρα...ελένη.-)

Ναί υπάρχει πρόβλημα, όχι με σένα, αλλά με τους....άλλους, που βγάζουν απωθημένα , φθόνο, και κακίες .
Αυτά που ανέφερες, είναι τα ελάχιστα και ξεπερνιούνται και εύκολα θάλεγα, όπως ειπαν μερικοί.
Μάλιστα, αυτοί που ρωτουν τα ανούσια, δεν είναι το πρόβλημα.Δεν κάνουν και κάποιο κακό, αν δεν είναι ενοχλητικοί.
Άλλά, οι ψυχαναγξαστικοί που θεόυν να επιβαλουν και να στιγματίσουν δεν είναι και λίγοι.

Αστερόεσσα είπε...

@ nag, προσωπικά ξεκίνησα με Ιστοσελίδα στο Υahoo 360. Ήμουν και αρκετά δημοφιλής, είχα 233.000 hits σ' ένα χρόνο, μέχρι που μου διέλυσαν το λογαριασμό κάποιοι hackers. Τι έβλεπα εκεί; Καλημεροκαλησπέρες, καρδούλες, μπλιμπλίκια, social network, συγχαρητήρια, επιφάνεια, νταραβέρι, "thanks for sharing", με φωτεινές εξαιρέσεις βεβαίως. Λέω ας δω και το Spaces. Eκεί, αν και το κλίμα είναι παρόμοιο, έβγαλα δόντια εξαρχής, σκιαχτήκανε. Λέω άλλος server το blogger θεωρητικώς πιο ανεβασμένος. E, αξιώ και ποιότητα και κάτι επί της ουσίας.
Όχι ότι δεν υπάρχει. Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό σε πολλά ιστολόγια. Αλλά επειδή ιστολόγια διαβάζω, χωρίς να σταθώ μόνο στις πρόσφατες αναρτήσεις ή μόνο στην ανάρτηση και βλέπω και πώς σχολιάζουν και τη νοοτροπία, έχω επίσης μείνει από την ανάποδη με το στόμα ανοιχτό και με την οφθαλμοφανέστατη κοροϊδία.
Δεν είμαι λοιπόν διατεθειμένη ούτε να παίξω τις κουμπάρες ούτε να βγάζω φοντανάκια. Το συναίσθημά μου το σέβομαι πολύ για να το ξοδεύω όπου λάχει ή να εκφράσω φιλοφρονήσεις, όταν δεν τις εννοώ.
Από ψεύτες και υποκριτές και ελαφρούς χόρτασα. Προτιμώ να συνομιλώ με νεράιδες και τα λουλούδια στον κήπο μου, θάμνους και δέντρα. Αυτά λένε και αλήθειες.

Και για να μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαι κανένα ψυχρό τέρας, που αρνείται την καλημέρα ή μια γλυκειά κουβέντα. Αλλά η επίσκεψη σε ένα ιστολόγιο ΔΕΝ είναι κοινωνικό καθήκον. Τελεία και παύλα.

Γι' αυτό μου αρέσουν και οι έξυπνοι άνθρωποι με το λεπτοφυές χιούμορ. Λες μια κουβέντα, εννόησαν, κι όταν πουν κάτι, είναι και συνήθως ωραίο και ουσιαστικό. Γίνεται άλλου είδους παιχνίδι! Οκτάβες επάνω!

______________


Τα παραμύθια μου και οι μουσικές μου, επειδή απ' τη στιγμή που βγαίνουν στον κόσμο αποκτούν και αυτονομία, σου εκφράζουν τις ευχαριστίες τους. ~☺~ Αλλά τις μουσικές δεν τις συνέθεσα εγώ. Πολλές φορές όμως αυτές με οδηγούν και στα παραμύθια.

@ σπίθα, προσωπικώς, καίτοι συχνά απαραίτητο, το αυτονόητο με κουράζει και το θεωρώ και ανούσιο. Βλακεία, κουτσομπολίστικη διάθεση, έμμεσα σχόλια ή δηκτικά, παραπονάκια, μικροπρέπεις κλπ. είναι τελείως έξω από τη νοοτροπία μου. Μου θυμίζουν μάλλον το νοσηρό κλίμα που επικρατεί σε μια δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα ή στα σόγια ή μεταξύ άσπονδων φίλων. Παιδικές νοοτροπίες στερούμενες βάσεως. «Σου σχολίασα, δε μου σχολίασες κλπ.» Και τι σημαίνει αυτό; Από τα αξιολογότερα ιστολόγια της μπλογκόσφαιρας (κατά την άποψή μου βεβαίως) είναι το Ιστολόγιον. Δεν έχω σχολιάσει ούτε μία φορά και σε καμία ανάρτηση το blog, αν και το διαβάζω για περίπου ένα χρόνο. Υποκλίνομαι με σεβασμό στην πληρότητα των αναρτήσεων, στο ήθος του ιστολόγου και στο εύρος των γνώσεών του και στην πάντα ενδιαφέρουσα οπτική του. Απαξιώνω τον Ιστολόγο; Το αντίθετο! Κλίκες, λυκοφιλίες, συμμαχίες κλπ, με αφήνουν παγερά αδιάφορη. Ο κολλητός μου φίλος, αν υπάρχει στη μπλογκόσφαιρα, δε σημαίνει ότι επειδή είναι κολλητός και τον αγαπώ ότι δημοσιεύει και πάντα σοφές αναρτήσεις. Θα ήταν γελοίο να πιστεύουμε κάτι τέτοιο. Ομοίως υπάρχουν και θέματα, όπου και θα παίξεις και θα πειράξεις τον άλλον καλοπροαίρετα. Τα «σού’ πα», «μού’ πες», «μού’ πε» προσωπικώς τα θεωρώ και αναξιοπρεπή και γυναικουλίστικα. Φρονώ ξεκάθαρα ότι είναι δείγματα ατόμων χαμηλού πνευματικού επιπέδου και δε με αφορούν. Ομοίως τι σημαίνει μια ακαδημαϊκή διαφωνία; Θα στερήσουμε από οποιοδήποτε θέμα τη διαλεκτική του; Θα το εκλάβουμε ως προσωπική επίθεση; Για όνομα! Ε, τότε να βάλουμε και τα δαχτυλάκια μας σαν πιτσιρίκια και να κόψουμε, και να χωρίσουμε και τα θρανία και να πούμε και «δε σε έχω φίλο, κακό παιδάκι, δε σε παίζω».
Υπερθεμάτισα και βγήκα και εκτός θέματος. Αλλά όλα αυτά τα έχω δει στην πράξη στο χώρο του blogging, γιατί ως blogger δεν είμαι πρωτάρα. Απλώς πρωτοεμφανιζόμενη στο συγκεκριμένο server είμαι.
Διεκδικώ το δικαίωμά μου να είμαι στην κοσμάρα μου. Και όταν δηλώνω τι ΔΕΝ μου αρέσει κατ’ επανάληψιν, θεωρώ εγωϊστικό απ’ τον άλλον να με κάνει καλά και σώνει να μπω σε μια νοοτροπία στην οποία ουδέποτε συγκατένευσα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

..Εε, μα ..πιά!!
Οχι θα κάτσουμε, να σκάσουμε, με τα στερεότυπα και τα "σύγχρονα"(?), μιας εικονικής κοινωνικής πραγματικότητας.
Ρινόκεροι θα γίνουμε, στο φινάλε ;
Καλημέρα, καλό Σ/Κ.

Γιαννης Τολιας είπε...

Έτσι λοιπόν, ας σβήσουμε τους φάρους μας
και να αναμένουμε αισθαντικά ναυάγια.

Αστερόεσσα είπε...

~☺~ Monody,δε χρειάζεται να είναι ναυάγια. Ο νέος και η νέα του Μποστ που ναυάγησαν στη Νήσο των Αζορών και "απεβίωσαν μη φθάνοντος βαπόρι" δεν είχαν καμία πρόθεση να αποβιώσουν όταν "κολύμβησαν γενναίως εις πλησίον αμμουδιά". Tην Ουτοπία τους γυρεύανε. Καλωσήλθες!

Αστερόεσσα είπε...

Πολλών τα ιστολόγια τα ξέρω κι ας μη με ξέρουν, κι ας μην έχω κάνει εμφάνιση επίσημη.
Χρειάζομαι κι εγώ ξόμπλια για τα δικά μου όνειρα. Όλους όσους υπάρχουν και μου έδωσαν νότες και χρώματα βαθειά τους ευχαριστώ!

b|a|s|n\i/a είπε...

βρε παιδιά συγνώμη! βασικά συγνώμη για το θάρρος γιατί βρήκα ένα τζιν εδώ και γουλιά γουλιά, περιπάτει (έτσι γράφεται;)
τι το 'χουμε το πατ;
πατ πατ πατ και πάνε όλα τα μυγάκια. και κάτι τεράστια; όχι σφίγγες, όχι μέλισσες, μπάμπουρες δεν λέγονται; με ένα διαπεραστικό βζννννννν. γουατέβερ!
χε! κόλλησα με το πατ. εξομολόγηση, τώρα που με βρήκατε εύκαιρο. όπου πατ, λωρίδα, με εγκράφα, έχω και σημάδι. αλλά δεν συνουσιάζεται; περασμένα ξεχασμένα.
φεύγω τώρα, μία καλησπέρα πέρασα να σου πω, και ότι εδώ λιώσαμε σήμερα. οϊμέ. ακόμα στους 21 είστε εκεί; μια χαρά!

Αστερόεσσα είπε...

~☺~ Έλα, βρε b|a|s|n\i/a- κουλινάκι. Εδώ δεν έχει φως. Φως έχει η επόμενη ανάρτηση η οποία δημοσιεύεται εντός ολίγου. Έφτακα! Χεχε.

Unknown είπε...

μπροστα σε ενα πανεμορφο τοποιο, αφωνος στεκομε και δε χωρταινω να το κοιτω ! απτα ματια μου να φωλιαση βαθια μέσ την καρδια μου , να μερεψη μεσ την πρωτογνωρη εσθηση αυτο που αναζητηση το λενε, αναζητηση δηχως λεξεις δηχως γραμματα, μα απλα καρδιοχτιπη! Και ειναι αυτο που αφου καλα το γευτω,να το τρομαξω θελω οπως ενα παιδί τον γωνιο του!

Αστερόεσσα είπε...

@ las.ara ~☺~
Kαλωσήλθες στο πλεούμενο! Φύγαμε!