Σι-συ, τσι-ντο.

H νότα σι να γίνει ‘εσύ’
κι ύστερα ντο, (τσι – ντο – τσι – ντο)
να ‘ν το φουστάνι μου κοντό
κι η άμμος γκρίζα και χρυσή.

Και να ‘μαστε σ’ ένα νησί
μισός εσύ ~ κι εγώ μισή,
μαζί το ‘σι’ κι ένα κρασί
στου πέλαγου το θαλασσί.

Κι εσύ μαζί με το κρασί
κι εγώ το κύμα να κεντώ
κι από μισοί, ‘ένα εισί’.
Εγώ είμ’ εδώ, πού είσαι συ;

Vejen, 14 Aπριλίου 2008

_____________________________

Οι μύλοι, το λευκό και το γαλάζιο κι ένα φλάουτο να αιχμαλωτίζει τον αέρα. Kαι να χάνεται ο ήχος πέρα απ’ τα πέλαγα. Μύκονος, Μάιος 1994

© Ελένη Καλλιανέζου