Ad astra per aspera: Στο Μέλανα Δρυμό υπάρχουν ακόμη μάγισσες.

Το Κάστρο του Rötteln κοντά στο Lörrach

Το Κάστρο του Rötteln

Freiburg, Münster

Freiburg

Aν, λένε οι Γερμανοί, μια ανύπαντρη κοπελιά βουτήξει τα πόδια της στο νερό απ' τα χαντάκια στους δρόμους της παλιάς πόλης, τότε θα παντρευτεί και άντρα απ' το Freiburg.

Freiburg

Καλέ μου πατερούλη,

Δεν ξέρω ποια μοίρα έδωσε στις μάγισσες του Tiengen εξουσία. Να φανταστείς είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και στους πύργους των κωδωνοστασίων στις εκκλησίες οι τρούλοι είναι μαγισσοκαπέλα. Άλλοτε κωνικά, άλλοτε πυραμιδοειδή κι άλλες φορές πάλι πολυεδρικά.
Ο Herr Sigmar Fischer ήταν γελαστός, η Frau Viola αγχώδης, η Leonie ντροπαλή και η Mia γελαστή και στρουμπουλή. Μου έστρωσαν το κρεβάτι στη σοφίτα και στα πόδια του κρεβατιού ετοίμασαν και καλάθι για το Λουλούκο. Το καλάθι ήταν μικρό, ο Λουλούκος σκύλος μεγαλόσωμος˙ γρύλλιζε στην αρχή, αλλά εγώ του λέω:
-Legstu [1], Λουλούκο και μην ακούσω τσιμουδιά.
Ο Λουλούκος κλαψούρισε λίγο και σώπασε.
Την άλλη μέρα μας πήγαν στο κάστρο του Rötteln με την ορχήστρα των προβάτων. Τα πρόβατα μάλλον κατάλαβαν ότι υπήρχε κάτι το δαιμονικό στην ατμόσφαιρα κι άρχισαν να ψέλνουν ύμνους του Gruntvig για να ξορκίσουν το κακό.
Ένας Γερμανός τσοπάνης χώρισε το κοπάδι σε δύο ίσα μέρη και τους πήγε στις πολεμίστρες για βοσκή. Ο Λουλούκος έμεινε να φυλάει το ένα κοπάδι να μην ξεστρατίσει. Εγώ τους άφησα στην αίθουσα των Ιπποτών και ανέβηκα μοναχή μου στους δυο πύργους. Έριξα μια ματιά από ψηλά στα βοσκοτόπια του Freiburg, της Γαλλίας και της Ελβετίας. Τα ελβετικά βοσκοτόπια παραμένουν πολύ élégants και ακριβείας ελβετικής. Σαν ελβετικά ρολόγια. Δίπλα στο λάβαρο της ψηλότερης πολεμίστρας κάποιοι εκπρόσωποι του homo sapiens sapiens είχαν χαράξει στην πέτρα χαριτωμένες καρδιές με τα αρχικά μέσα:
HR και RH, HMK MK, KSL, EHPMS, OK και ΜΑΙ. Aμέσως κατάλαβα ότι πρόκειται για στρατιωτικό κώδικα. Μετά μπήκα μέσα στην κρύπτη των μαγισσών κι εκεί ανέκραξα:
-Μαγικό να γίνει και χαρά να μου δίνει!
Και ροβόλησα στον αυλόγυρο του κάστρου. Δυο αεροπλάνα διέγραψαν ένα Χ στον αέρα και διασταυρώθηκαν με δυο γεράκια. Οιωνός πως το μαγικό έπιασε. Τότε έφαγα μούρα από μια βατομουριά και μετά γέμισα τις χούφτες μου με τριφύλλι, ένα είδος γερμανικής βρούβας και γρασίδι κι άρχισα να μασουλάω. Ύστερα είδα ένα άλλο περίεργο δέντρο με κάτι στρογγυλούς καρπούς που έμοιαζαν με σταφύλι. Πήρα μια ρόγα και την έχωσα κι αυτή στο στόμα μου. Είχε ένα μεγάλο κουκούτσι κι ήταν πολύ στυφό. Τότε θυμήθηκα τη σοφή σου συμβουλή, ότι στο δάσος δεν πρέπει να τρώμε ό,τι λάχει, γιατί μπορεί να είναι δηλητηριώδες.
Troppo tardi [2], πατερούλη.
Όταν οι τσοπάνηδες βρήκαν ότι το κοπάδι βόσκησε αρκούντως στα μεσαιωνικά ερείπια άλλαξαν βοσκοτόπι. Πήγαμε στο δάσος με τις βελανιδιές κι από κει σε μια τρύπα μέσα στη γη στο Hasel. Χάιδεψα και με τα δυο μου χέρια όλα τα γλυκά σταλακτιτάκια και σταλαγμιτάκια και τους ψιθύρισα στ’ αυτί να μου πουν τα μυστικά τους. Είναι ο μόνος τρόπος να πείσεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες να σου μιλήσουν. Οι τουρίστες τους φωτογραφίζουν, αλλά αυτό διαολίζει τα πετρώματα κι αγριεύουν και τότε δε βγάζουν κιχ. Ιδίως στα φλας αντιδρούν μουγκρίζοντας.
-Έλα ξανά χωρίς προβατάκια και Λουλούκους, μου σφυρίξανε.
Τους το υποσχέθηκα.
Το απόγευμα τα προβατάκια έπαιξαν μουσική. Οι προβατίνες βέλαζαν σε μια γωνιά μη καπνιστών, οι Γερμανοί έπιναν μπύρα. Γέμισα κι εγώ το ποτήρι μου με ωραία ξανθιά γερμανική μπύρα, άφησα τις προβατίνες να μηρυκάζουν και κατέβηκα στην πίστα που έπαιζαν ρυθμούς latin. Ο Λουλούκος πάλι ήρθε κι έβαλε τα μπροστινά του πόδια πάνω μου και πάλι νευρίασα και του λέω:
-Λουλούκο, sestu! [3]
O Λουλούκος υπάκουσε θυμωμένα δείχνοντας τα δόντια του.
Την άλλη μέρα τα προβατάκια θα έπαιζαν χορευτική μουσική στα λουτρά του Kronzingen.
Οι γριές προβατίνες κάθησαν όλες μαζί γύρω από ένα τραπέζι. Κάθησα μαζί τους αναγκαστικά, γιατί καμιά μάγισσα δεν είχε κάνει εμφάνιση ως εκείνη τη στιγμή...
Ξαφνικά νάτη κι οι μάγισσα! Άσχημη σαν ισπανικός επιτάφιος, καμιά εξηνταριά χρονών με ταφταδένιο μίνι συνολάκι με φραμπαλάδες και φρου – φρου, γυαλιά, γόβες στιλέτο και ψάθινο καπέλο. Βουτάει έναν ηλικιωμένο μάγο αγκαλιά κι αρχίσανε να χορεύουν πόλκες και στρατιωτικά εμβατήρια.
Η Helle, η προτεστάντισσα θεούσα προβατίνα που έπαιζε φλάουτο στην ορχήστρα της έριξε ένα περιφρονητικό βλέμμα. Ποτέ μου δε χώνεψα τη Helle. Η Helle, σα σωστό αρνί γάλακτος διαφύλαξε την παρθενία της για τη μέρα που θα παντρευόταν τον Anders, ένα μουνουχισμένο κριάρι με καλή ανατροφή, κοντοκουρεμένο μαλλί και αγγελικό χαμόγελο.
Η Γερμανίδα μάγισσα όμως χόρεψε τόσο μαγικά, που βρήκα πολύ σέξυ το χορό των στρατιωτικών march. Τρέχω έξω, τσουρομάδησα μια τριανταφυλλιά, κόβω ένα μπουμπούκι και μόλις τελείωσε το χορό της, πάω με το λουλουδάκι μου και υποκλίθηκα μπροστά της:
-Μadame, pour vous, της λέω.
Οι Δανέζες προβατίνες βέλασαν εν χορώ. Μάλλον ήθελαν να φάνε το τριαντάφυλλο, αλλά τους την έσκασα!
Μετά η Frau Viola μας πήγε με το αυτοκίνητο στο Freiburg. Αχ, πατερούλη μου γλυκέ! Πρέπει να τη δεις αυτήν την πόλη. Στο κόκκινο δημαρχείο ο δήμαρχος κάποιες φορές δουλεύει, στο ναό του Αγίου Μαρτίνου έχει βυζαντινές εικόνες, στο Münster τα ωραιότερα βιτρώ που έχω δει ως σήμερα, και το βαμμένο σε κεραμιδί χρώμα κτήριο του Kaufhaus το διοικεί ο Μαξιμιλιανός ο Α’, ο Φίλιππος – κόμης της Βουργουνδίας και βασιλιάς της Ισπανίας, ο αυτοκράτορας Κάρολος ο Ε’ και ο Αρχιδούκας Φερδινάνδος ο Α’ της Αυστρίας, αργότερα μέγας αυτοκράτωρ της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του Γερμανικού κράτους.
Την επομένη πήγα στο Freiburg και πάλι, αλλά μόνη μου αυτή τη φορά. Έκλεισα το μάτι στα μεσαιωνικά τερατάκια του ναού της Παρθένου, πήγα στο παζάρι με τα λουλούδια και τα γυάλινα και ξύλινα παιδικά παιχνιδάκια του Hänsel και της Gretel, περπάτησα στα στενά, αγκάλιασα τη μαμά - ελιά, που την έχουν έξω στους δρόμους τα καλοκαίρια και τη βάζουν στο θερμοκήπιο το χειμώνα κι ήπια μπύρες στο Kornhaus.
Θα το ξανακάνω αυτό το ταξίδι. Αλλά χωρίς πρόβατα και Λουλούκους αυτή τη φορά. Φαίνεται πως έχω αλλεργία στις τρίχες.

_____________________________

[1] Legstu: στα Ισλανδικά «Κάτω», αντίστοιχο του lay down, παράγγελμα που δίνεται στους σκύλους.
[2] Troppo tardi: στα ιταλικά, πάρα πολύ αργά.
[3] Sestu: παράγγελμα στους σκύλους στα ισλανδικά. Σημαίνει «κάτσε», sit.