Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

"Ειρηνική" και "βίαιη" επανάσταση

"Ειρηνική" επανάσταση δεν υφίσταται ως έννοια, ακόμη κι αν εκδηλώνεται μη-βίαια και κατά τρόπο ειρηνικό. Επί της ουσίας επανάσταση σημαίνει βαθειά δομική αλλαγή του ίδιου του κυττάρου ή μιας παγιωμένης αταβιστικής συμπεριφοράς. Μια τέτοια διαδικασία είναι και επίπονη και δραματική. Και το δράμα δεν είναι ποτέ ειρηνικό. Ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο είναι πόλεμος ενάντια στον ίδιο τον εαυτό. Ο χρόνος που απαιτείται για ορατό αποτέλεσμα της ελάχιστης δυνατής δομικής αλλαγής είναι αυτός που "ομαλοποιεί" την έκφραση του εκπεφρασμένου αποτελέσματος, ώστε η επανάσταση στο τέλος να εμφανίζεται ως "ειρηνική".



Jakob Jordaens, Der gefesselte Prometheus, περί το 1640, Wallraf-Richartz-Museum, Κολωνία





© Ελένη Καλλιανέζου, 20 Σεπτεμβρίου 2011 από το Kolding της Δανίας

buzz it!

6 σχόλια:

ria είπε...

μαύρα τα μαντάτα για τη σερενάτα...
όπου σερενάτα βάλε ελλάδα!

Pyroessa είπε...

"Ειρηνική" επανάσταση είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να υπάρξει. Aναρωτιέμαι αν μπορεί καν να ονομαστεί επανάσταση αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Μάλλον θα το ονόμαζα, όπως και τα κανάλια, ειρηνική διαδήλωση. Ίσως βρισκόμαστε στη χρονοβόρα αυτή φάση που θα οδηγήσει σε μία επανάσταση στο μέλλον. Ο κόσμος δεν είναι ακόμη έτοιμος, ίσως γιατί δεν πεινάει ακόμη.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εγώ ξέρω και μια γάτα «σερενάτα»!
Αλλά εκείνη δεν επαναστάτησε.
Έκανε μόνο δυο τιγρέ γατάκια...

Αστερόεσσα είπε...

-Mαύρα ολόμαυρα μαντάτα και καμία γάτα..

-Όχι, δεν είναι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα επανάσταση. Είναι όμως μια αρχή να βρει ο καθένας πολιτική ταυτότητα. Σ' αυτό το παιχνίδι κυκλοφορούν και πολλές παλιές ταυτότητες ληγμένες. Δεν ξέρω όμως αν υπάρχει και η βούληση να αντικατασταθούν. Και αμφισβητήσιμο κι αν η νέας μορφής είναι καλύτερες απ'τις παλιές...

-Άσκαρ, τα τιγρέ γατάκια το σκάσανε. Δεν υπήρχε φαγητό στη Σκουπιδούπολη... Αναμένουμε τα νέα με ανυπομονησία.

takis είπε...

Ο Τάκης έχει βαρεθεί να ακούει για επαναστάσεις...βίαιες ή μη, προσωπικές ή μη..
Ειδικά απο τους επαγγελματίες επαναστάτες.

Κόιταξε το φλυτζάνι του καφέ...
μμμμμ.. μια μεγάλη πλατεία του φάνηκε οτι είδε..και κάτι σαν κρεμάλες στημένες παντού..
Μάλλον ξεκίνησε η επανάσταση σκέφθηκε..
αυτή τη φορά χωρίς αυτόν..
και συνέχισε την ανάγνωση της μικροαστικής του εφημερίδας.

pølsemannen είπε...

Ναι, αλλά η "ειρηνική επανάσταση" ακούγεται ωραία, σαν "Λαρδί light" ένα πράμα!