Επανάστασης Ιντερλούδιον για Μια Ανακρισούλα (Μπλογκοπαίχνιδο)

Ο Μέγας Προφήτης εκάλεσε τους πιστούς διά εξομολόγησιν. Υπακούοντας στο θέλημά Του, ιδού εγώ η αμαρτωλή, γονυπετής και κλαίουσα δημοσίως εξομολογούμαι.

Pedro Berruguete, O Άγιος Δομήνικος προεδρεύων στην Autodafé, περί το 1495, Μουσείο Prado, Μαδρίτη.

Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;

Της Φιλοσοφικής Λίθου. Κερδίζοντας την αθανασία έχω όλο το χρόνο στη διάθεσή μου να ανακαλύψω όποιο άλλο μυστικό επιθυμώ.

Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;

Σχεδόν όλους με μιαν αόριστη, αλλά υπάρχουσα ουμανιστική αγάπη. Αλλά δε θέλω πολλά – πολλά. Με ενοχλούν τα πλήθη. Ας με λατρεύουν σεμνά χωρίς να μού γίνονται στενός κορσές.

Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομά σου. Ποιο θα διάλεγες;

Πληθώρα επιλογών: Καλλιγούλας, Αρχίδαμος, Μεσσαλίνα, Γκρουέλα ντε Βιλ, Κοκκινοσκουφίτσα... πάντως όχι Νεράιδα. Πολυφορεμένο.

Τι θα χάραζες στην ταφόπλακά σου;

Ποια ταφόπλακά μου; Αφού είπαμε θα γίνω αθάνατη.

Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει απόλυτα.

Όλα τα παραμύθια που έχουν ειπωθεί ή γραφτεί ή αυτά που γράφω.

Διάλεξε άλλους γονείς.

Πρώτον: Είμαι ορφανή. Άρα θεωρητικώς πας ζάπλουτος μπορεί να με υιοθετήσει.
Αλλά και τον Αϊνστάιν να είχα πατέρα και τη Φλόρενς Νάιτινγκειλ για μάνα, δε σημαίνει ότι θα έβγαινα λιγότερο απροσάρμοστη. Άρα καλά είμαι με αυτούς που είχα.

Γράψε τα διάσημα τελευταία λόγια σου.

Άντε πάλι. Ωραία... υπόθεση εργασίας: Εγώ στα 98 και ο σύντροφός μου στα εκατόν κάτι στην κλίνη: «Κι άλλο, μωρό μου, κι άλλο! Ναι... ναι... ααααχ[1]»

Αν ήσουν συγγραφέας, ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος;

Έχω γράψει νεανικό μυθιστόρημα, και το όνομα αυτού Ο Ερωτευμένος Ιππόκαμπος.

Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν;

Mini Cooper. Παλαιάς κοπής, ευέλικτο κι αστείο.

Αν ήσουν άγριο ζώο, τι θα ήσουν;

Γάτα του Cheshire.

Γιατί μετανοιώνεις περισσότερο;

Γιατί δεν κάθησα να γίνω μόνιμη αρχαιολόγος, όταν διοριζόμουν, αλλά πήρα το δρόμο της ξενητειάς κυνηγώντας χίμαιρρες.

Και για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται;

Νόμπελ Λογοτεχνίας, πανέμορφη, πάνσοφη, κλπ, κλπ

Θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;

Συνειδητά; Πολύ δύσκολα. Πάω να πεθάνω εγώ για να σωθεί κάποιος άλλος; Όλους μας καταλαμβάνει οίστρος και παράκρουση κατά καιρούς, αλλά δε νομίζω ότι κανένας – μηδέ εξαιρουμένων και αυτών που το έκαναν – θα υποστήριζε ότι θα "θυσιαζόταν" ελαφρά τη καρδία.

Tέλος, τη σκυτάλη τη δίνω σε όσους θέλουν να κάνουν ένα τσιγάρο πριν πάρουμε την Πόλη.

Δεσποινίς Διευθυντής

___________________

Σημειώσεις

[1] ααααχ = εκπνοή

© Ελένη Καλλιανέζου, Αθήνα 21 Δεκεμβρίου 2008