Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Πέντε ερωτήσεις - Five Questions - Cinq Questions - Cinque domande - Fem spørgsmål.

(Τίτλος Μπλογκοπαίχνιδου, έτι ψαρωτικότερος του χρησιμοποιηθέντος υπό κυρίου Πολσεμάνογλου)

Συμμετέχοντας στη υπέρμετρη αγωνία της μπλογκόσφαιρας για τα υπαρξιακά ερωτηματικά που κατακαίνε το σύγχρονο άνθρωπο, έρχομαι με τη σειρά μου να θέσω τα δικά μου υπέρβαθα ερωτήματα σε πέντε πρόσωπα, ζώα ή πράγματα, καθόσον είναι προτιμότερα πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι. Ανταποκρίθηκα στην ανοιχτή πρόσκληση του Παμμεγίστου Προφήτου και του Καρόλου Πολσεμάνογλου εκ Σειρίου ορμωμένου:

Να λοιπόν τι θα ρωτούσα:

1. Σε ένα φιλόσοφο: Πέρα από φιλόσοφος, είστε και σοφοφιλής;

2. Σε έναν παλιό έρωτα: Tίποτα. Θα χαμογελούσα. Αν ρωτούσα, δε θα ήταν παλιός έρωτας.

3. Σε ένα μέντιουμ: Πόσο θα φτάσουν αύριο οι μετοχές των Αλευρόμυλων ΛΟΥΛΗΣ στο Τόκιο;

4. Σε ένα παιδί: Καλά, εσύ βάζεις το χεράκι στη μυτούλα, διότι σε ενδιαφέρουν οι ανασκαφές. Ο μπαμπάς σου γιατί το βάζει;

5. Σε έναν καθρέφτη: ; ωσίνοκσεξ εσ αν αρέμ αιμ ςιεσίμυθ υομ αΘ

Τέλος, επειδή είμαι ψυχαναγκαστικός τύπος μόνο υπό περιπτώσεις και κατά διάθεση, εδώ δεν υποχρεώνω κανένα να συμμετάσχει στο παιχνίδι παρά τη θέλησή του, αλλά, αν θυμηθείτε ότι είστε και παιχνιδιάρηδες πέρα από εξαιρετικά σοβαροί, παίζετε κι εσείς. Αν πάλι το κάθε παιχνίδι το παίρνετε για να εκφράσετε τη μελαγχολία σας και το κάλλος του εσωτερικού σας κόσμου, πάλι εντάξει. Αν παίξετε για να δείξετε τον κάλλο σας, πάλι κανένα πρόβλημα.

Ταύτα και μένω και σας γλυκοασπάζομαι αμφιμαγουλίως!

buzz it!

18 σχόλια:

AA είπε...

Dame 'λένη, σας πειράζει να παίξω εδώ στο χαλάκι;

(Του πατάμε ένα delete αμα χαλάει η μανέστρα)

Σε ένα φιλόσοφο: "Τι θα φάμε το μεσημέρι;"

Σε έναν παλιό έρωτα: "Ρε Μαράκι δε σε κατάλαβα, πότε έβγαλες τα σιδεράκια;"

Σε ένα μέντιουμ: "Έλα ρε Μαράκι πλάκα έκανα...Θα μου πείς λιγάκι ένα βαρύ γλυκό και όχι; Κι ας βγούνε όλα πίκρα και φαρμάκι"

Σε ένα παιδί: "Βανίλια η Σοκολάτα;Δε ξέρεις;...Για ρώτα τη μάνα σου το Μέντιουμ"

Σε ένα καθρέφτη: "€230 γι' αυτή τη ^#%$@&#^;;;;;;;"

Στην Αστερόεσσα: "Πλάκα με κάνεις;;;;"

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η "σοφοφιλία" κατατάσσεται στα βίτσια;

Αστερόεσσα είπε...

@ AA,

Πλάκα εγώ; Ποτέ! :Ρ



@ Ασκάρ,

Περί Φιλοσόφου και Σοφοφιλούς:

Το να αγαπάει κάποιος τη σοφία μπορεί, κατά μίαν έννοια, να συγκαταλεγεί στα βίτσια του ανθρώπου.
Το να αγαπιέται όμως και από τη σοφία δεν είναι αναγκαστικό απότοκο του πόθου ενός ατόμου για αυτήν.

------ είπε...

Θα μου θυμίσεις να ξεσκονίσω; ωσίνοκσεξ εσ αν αρέμ αιμ ςιεσίμυθ υομ αΘ
χαχαχα!!!!!
Πολύ έξυπνο Ελενίτσα και πολύ δυσλεκτικό!!!!!
Φιλια

takis είπε...

Αυτό με τον καθρέφτη πάντως έγραψε!

δεν ήξερα οτι ο Λούλης έφτασε και στο Τόκιο!..

θα συμφωνούσα με το "τίποτα" σε ένα παλιό έρωτα...
Δεν ξέρω αν θα χαμογελούσα όμως..
απο αμηχανία, ίσως..


ΥΓ Δυστυχώς δεν εχω κέφια.

tovenito είπε...

γιατί αν τον ρωτήσεις κάτι ανακαινίζεται το αίσθημα;
δίδαξέ με θεία!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Και όταν ρώτησες τον φίλο της Σοφίας, τότε αυτός κοίταξε τ'άστρα και έξυσε το κεφάλι του :)

Αστερόεσσα είπε...

Επ! Καλημέρα σας, παιδιά, τραλαλά, τραλαλά!

@ Nανά,
Με τον καθρέφτη; Κανονικά θα έπρεπε να γράψω κανονική καθρεφτική γραφή, αλλά το άτιμο το κομπιούτερ δε συνεργαζόταν, χεχε


@ Τάκη,
Πού να ξέρω αν έφτασαν οι μετοχές του Λούλη στο Τόκιο; (Αλήθεια υπάρχουν ακόμη μετοχές του Λούλη;) Αλλά, λογικά το μέντιουμ πρέπει να ξέρει. Αλλιώς, τι μέντιουμ είναι;


@ Tovene592
Nα σου εξηγήσω ό,τι θες, πουλάκι μου. (Γι' αυτό είναι οι γέροντες, για να μεταδίδουν τη σοφία στα νιάτα - λέμε τώρα).

Τι θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει έναν παλιό έρωτα;

-Έστω ότι συναντηθήκατε μετά από χρόνια.

Πιθανότητα 1: "Τι κάνεις;"
Κόπτεσαι να μάθεις; Αν εξακολουθείς να κόπτεσαι, δεν είναι παλιός έρωτας, συνεχίζει να υπάρχει.

Πιθανότητα 2: "Με αγάπησες;", "Με κεράτωσες;", "Ήμουν σταθμός στη ζωή σου", "Τι σου έμεινε από εμένα;", "Πώς είναι η επόμενη;", κλπ, κλπ.
Ή θα σου απαντήσει με ένα ευγενικό ψέμα τρέφοντας το μύθο σου ή θα σε απομυθοποιήσει τελείως.

Αλλά τελικά ποιο το νόημα μιας τέτοιας ερώτησης; Για να τραφεί λίγο περισσότερο το εγώ σου, το ψώνιο που έχει κάθε άτομο περί υστεροφημίας ή για να μάθουμε αν είμαστε αναντικατάστατοι;

Ας υποθέσουμε ότι ο παλιός σου έρωτας σου απαντάει κυνικά. Μια τέτοια απάντηση θα απεκδύσει το αίσθημα που είχες κάποτε; Θα νομιμοποιηθείς περισσότερο να τον ξε-αγαπήσεις;
Μα γιατί;
Και έτερο ερώτημα: Θες να τον ξε-αγαπήσεις;

Πιθανότητα 3: Να ρωτήσεις κάτι που είναι μειωτικό για τον άλλον, ιδίως αν τον έχεις άχτι.
Υπάρχει λόγος; Μηδέν γενναιοδωρία στο άτομο που κάποτε ισχυρίστηκες ότι αγάπησες;

Περιττό να πω, ότι δεν πιστεύω στο μύθο "Ας χωρίσουμε κι ας παραμείνουμε φίλοι".
Αν υπήρξατε όντως και φίλοι, έχει κάποιο νόημα. Αν η ιστορία σας σημαδεύτηκε απ' τον πόθο και το πάθος, προς τι το παραμύθι; Δεν είναι και έντιμο.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, υπήρξα ερωτευμένη. Δε θα μειώσω έναν παλιό έρωτα για να αποδώσω μεγαλύτερη αξία στο νυν. Τους αγάπησα. Τέλος. Aλλά τελείωσαν. Και εν κατακλείδι, όλοι αυτοί + το σήμερα + το αύριο δομεί την εικόνα των ερώτων μας.

Τα όμορφα πράγματα τα τρέφουμε. Δεν είναι αναγκαίες οι απαντήσεις απ' τον άλλον, όταν κάτι έχει τελειώσει. Αν επιθυμείς και δεύτερο γύρο, μπορείς και να τον πεθάνεις τον άλλο στις ερωτήσεις.

Αλλά χαμογελάς πάντα. Σεβασμός στον πόθο.

Περιττό επίσης να πω ότι ερμηνεύω την ερώτηση αυτολεξί. Παλιός έρωτας κι όχι οποιαδήποτε παλιά σχέση.


@ Σπίθα,
Γιατί έξυσε το κεφάλι του; Ψείρες είχε;

Αστερόεσσα είπε...

~☺~

Μένει και κάποιος να ρωτήσει γιατί κάνω τη συγκεκριμένη και όχι άλλη ερώτηση στο παιδί ή τον καθρέφτη. Κι εδώ μπορώ να απαντήσω πάλι με κατεβατό, όχι ευφυολογώντας ή κάνοντας την πλάκα μου.

Αν και για να πω την αλήθεια, η ανάρτηση δε μου πήρε παραπάνω από 15 λεπτά για να την γράψω, άντε 20 μέχρι να βάλω και τα links, ενώ δε χρειάστηκε να σπάσω το κεφάλι μου, να βρω τι θα ρωτήσω. Αυτόματα ήταν όλα.

akrat είπε...

καλημερούδια....
δεν παίζω....
μου παίζουν τα νεύρα τα σπορ...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Επειδή είμαι κι' εγώ ψυχαναγκαστικός θα απαντήσω με ερώτηση στο περί έρωτος: Μήπως ο έρωτας κατέστη πρώην, επειδή τότε ρώταγες πολλά; Ας είναι όμως. Αρκεί που τώρα δε ρωτάς, και χαμογελάς γλυκά.

Φιλακια

Αστερόεσσα είπε...

@ Akrat,
Δεν έχεις κι άδικο... Με τα σπορ ιδρώνει κανείς και βρωμάει...
Άσε και την κούραση. Ψόφος. Να, μετά απ' όλες τις αναλύσεις εδώ, έκοψα κάτι ύπνους... ~☺~

Αστερόεσσα είπε...

@ Ορεινέ,
Τσα!
Απαντώ στην ερώτηση: Τσου! (Με γλύκα περισσή).

AA είπε...

@Asteroessa...About "Rules Of Engagement With The Remnants Of Past Love Afairs"

...Ελπίζω να παίζετε σκάκι...(ή ακόμα καλύτερα, Go)

Αστερόεσσα είπε...

Σκάκι, ε; Πλάκα έχει. Όλα τα πιόνια για την προστασία του βασιλιά, αλλά το ισχυρότερο πιόνι είναι η βασίλισσα.

Σκάκι, go... κι όλα αυτά τα παιχνίδια στρατηγικής σε βοηθούν πολύ. Όσο περισσότερο παίζεις σκάκι και go, τόσο καλύτερος γίνεσαι... (Στο σκάκι και στο go)

~☺~

Υ.Γ. Να δεις, αν βρεις το Uncovered. Mια συντηρήτρια έργων τέχνης ανακαλύπτει μετά από ακτινολογική εξέταση στον πίνακα "Σκακιστική Παρτίδα", του Φλαμανδού ζωγράφου Πίτερ βαν Χάις μια επιγραφή: Quis necavit equitem (Ποιος σκότωσε τον Ιππότη). Η ιστορία του πίνακα μεταφέρεται και στη ζωή της με μια σειρά αστυνομικών μυστηρίων και εγκλημάτων. Ο δολοφόνος βρίσκεται, αν κάποιος παίξει προς τα πίσω την παρτίδα σκακιού που απεικονίζει ο πίνακας. Βασίζεται πάνω στο μυθιστόρημα του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε Ο πίνακας της Φλάνδρας.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά η ταινία μ' άρεσε.

AA είπε...

"Όλα τα πιόνια για την προστασία του βασιλιά, αλλά το ισχυρότερο πιόνι είναι η βασίλισσα."
Πάω στοίχημα οτι κάνετε το ροκέ απο τη πλευρά της βασίλισσας με την ορολογία "Πύργος Βασιλίσσης"!
Που να είχα κάνει και σχόλιο με παρόμοιο προσανατολισμό δηλαδή :-/

Το ισχυρότερο πιόνι καθορίζεται απο τη θέση σου. (Για παράδειγμα, στην αρχή του παιχνιδιού η βασίλισσα μπορεί να είναι το πιο ευέλικτο πιόνι αλλά παραμένει...εγκλωβισμένη.)

Πολύ σκέψη εννοούσα....πολύ σκέψη...και είναι μόνο ένας παλιός έρωτας...

Ευχαριστώ για την ταινία, ακούγεται ενδιαφέρουσα.

tovenito είπε...

κατάλαβα το σκεπτικό σου. και το σέβομαι.
αλλά έναν άνθρωπο που αγάπησα (ή έτσι ισχυρίστηκα στον εαυτό μου) θα θέλω να τον ρωτάω πώς περνάει, τι κάνει κλπ, να μαθαίνω νέα του. εξαρτάται βέβαια πάντα από πολλούς παράγοντες. από το πως χώρισες, από τους λόγους κλπ κλπ.
η αγάπη δεν χάνεται αλλά μπορεί να μετεξελίσσεται. δεν ξέρω πάλι μπορεί να κάνω λάθος. δηλαδή εσύ αν συναντούσες κάποιον θα γύρναγες από την άλλη το πρόσωπο;;
αυτό δεν είναι απαξίωση ή υποτίμηση;
υγ. ως παιδί έχω απορίες. είμαι μικρό και αθώο

Αστερόεσσα είπε...

@ tovene592,
Να γύρναγα το κεφάλι; Κάθε άλλο! Έχω πιει και καφέ και κρασί με πρώην, έχω τραπεζώσει και τις πρώην των πρώην, έχω χαρτζηλικώσει και παιδιά των πρώην των πρώην (συγγένεια εξ' αγχιστείας γαρ), αλλά ...
Ποια θα μπορούσε να είναι η ερώτηση passe-partout που θα ίσχυε για κάθε πρώην; Υπάρχει;

Να είναι καλά; Μα ασφαλώς θέλω να είναι καλά. Δεν ξέρω βέβαια, αν όλοι αυτοί θα ήθελαν να είμαι καλά εγώ... Άλλο καπέλο. ~☺~